آداب و رسوم آزتک ها
امپراتوری آزتک یک امپراتوری چند قومی بود که در آن به طور خاص پایتخت شهر تنوچتیتلان شاهد آمیختگی مردم از نقاط مختلف امپراتوری بود. اما در جامعه آزتک یک دین مشترک و سنت ها و آداب و رسوم فرهنگی کمابیش یکنواخت وجود داشت که در طی چندین قرن توسعه یافت. آنها مجموعه‌ای غنی از آداب و رسوم فرهنگی و آیین‌های مذهبی داشتند که با گسترش امپراتوری، اعمال فرهنگی و مذهبی سایر دولت‌شهرها را نیز در دامن خود آورد.
تاریخچه آداب و رسوم آزتک
تاریخچه آداب و سنن آزتک ها به طور طبیعی با تأسیس پایتخت تنوچتیتلان در جزیره باتلاقی دریاچه تککوکو در سال 1325 آغاز شد. پیش از آن آزتک ها گروهی با آداب و رسوم و سنت های خاص بودند، اما بیشتر آنها ناشناخته هستند. پس از تأسیس امپراتوری آزتک در سال 1428، با گذشت زمان، اضافات و اصلاحات مختلفی در آداب و رسوم و قوانین آزتک ها ایجاد شد و در نهایت تأکید اصلی بر فضایل رزمی شد.
آداب و رسوم آزتک در زندگی روزمره
آداب و رسوم آزتک در زندگی روزمره آنها حول کار و عبادت می چرخید. برای کودکان، آموزش ضروری بود و بنابراین همه کودکان بالای یک سن معین به مدارسی فرستاده می‌شدند که دانش‌آموزان پسر، طبق رسوم آزتک‌ها، آموزش‌های اولیه نظامی را نیز دریافت می‌کردند. طبق رسم، مردان به کارهای بیرون از منزل مانند خرید و فروش می پرداختند، در حالی که زنان مسئولیت اداره خانه را بر عهده داشتند، اگرچه برخی از زنان به فعالیت های بیرونی نیز می پرداختند و این یک تابو بزرگ نبود.
آداب و رسوم آزتک: نماز و دین
آداب و رسوم آزتک ها شامل مجموعه ای غنی از آیین ها، دعاها و عبادت های مذهبی بود. مذهب برای آزتک ها بسیار مهم بود و بنابراین تقریباً هر زمینه ای از زندگی از مذهب الهام گرفته و تحت تأثیر قرار می گرفت. دعا بخشی از آداب و رسوم روزمره آزتک ها بود و نه فقط کشیشان در معبد بلکه مردم عادی که هر روز دعا می کردند. برای این منظور در هر خانه ای جایگاه ویژه ای به عنوان زیارتگاهی که خانواده در آن نماز می خواندند، در نظر گرفته بود. روزه نیز بخشی از فرهنگ مذهبی آزتک ها بود و برخی از کشیشان حتی در تمام طول سال به روزه داری می پرداختند. روزه گرفتن نیز توسط مردم عادی و حتی امپراتوران انجام می شد.
آداب و رسوم آزتک ها و خدایان
دین آزتک مجموعه ای از اعتقادات چند خدایی بود و بنابراین ده ها خدا و الهه در آیین آزتک وجود داشت که هر کدام دارای قدرت های منحصر به فرد خود بودند. در عرف و اعتقادات مذهبی آزتک ها، خدایان، طبیعت و انسان ها به هم پیوسته بودند و مکان مهمی برای فتوحات نظامی و قربانی های انسانی در نظر گرفته شده بود. استفاده از داروهای روانگردان و آواز خواندن و رقصیدن از ویژگی های مهم آداب و سنن مذهبی آزتک ها بود. آزتک ها همچنین آیین های تدفین و آداب و رسوم غنی داشتند که از باورهای منحصر به فرد آنها در مورد مرگ و زندگی پس از مرگ ناشی می شد.
آداب و رسوم آزتک: مراسم قربانی کردن
قربانی کردن انسان یکی از مهمترین بخش های آداب و رسوم آزتک ها بود. آداب قربانی بسته به خدایی که قربانی تقدیم می شد متفاوت بود. به عنوان مثال، برخی از قربانیان به عنوان هدیه ای به خدای باران، Tlaloc، غرق شدند. به همین ترتیب، برخی به عنوان تقلید خدایان رفتار می شدند و قبل از قربانی شدن، مدتی مورد پرستش قرار می گرفتند.
آداب و رسوم قربانی آزتک ها شامل قربانی کردن کودکان نیز می شد و کودکان عمدتاً برای خدایان ذرت قربانی می شدند. عمدتاً از اسیران جنگی برای مراسم قربانی کردن انسان استفاده می‌شد و برای اطمینان از عرضه ثابت اسیران جنگی، نبردهای دائمی بین آزتک‌ها و سایر دولت‌شهرها در جریان بود.
آداب و رسوم امپراتورها و اشراف آزتک
جامعه آزتک یک جامعه کاملاً آگاهانه طبقاتی بود و یک سلسله مراتب اجتماعی سفت و سخت ایجاد شد که توسط قوانین و آداب و رسوم آزتک پشتیبانی می شد. طبق این آداب، امتیازات ویژه ای برای اشراف و امپراطوران محفوظ بود. حاکمان از فرزندان خدایان به شمار می رفتند و از این رو بر اساس حق الهی حکومت می کردند. آداب و رسوم و قوانین آزتک نیز مردم عادی را از پوشیدن انواع خاصی از لباس ها و جواهراتی که منحصراً مختص اشراف و امپراتوران بود منع می کرد. این قوانین شبیه قوانین و رسوم قرون وسطایی است که در اروپا نیز رایج بود. طبق رسم، مدارس جداگانه ای برای کودکان عادی و فرزندان اشراف وجود داشت.
آداب و رسوم آزتک های دهقانان و بردگان
آداب و رسوم آزتک مربوط به دهقانان خرده پا با آداب و رسوم مربوط به رعیت اروپایی در عین حال تفاوت چندانی نداشت. دهقانان خرده پا، زمین اربابان خود را کشت و درو می کردند و درست مانند رعیت ها، می توانستند همراه با زمین به ارباب جدید فروخته شوند. آداب و رسوم آزتک مربوط به بردگان به آنها اجازه ازدواج و بچه دار شدن می داد و این بچه ها آزاد به حساب می آمدند. از سوی دیگر، آزادگانی که مرتکب جنایت شده یا قادر به پرداخت بدهی خود نبود، می توانست به بردگی فروخته شود. یک رسم جالب آزتک ها این بود که اگر برده ای فرار کند و وارد کاخ پادشاه شود، آزاد می شود.
آزتک آداب و رسوم بازرگانان
طبقه خاصی از تاجران آزتک وجود داشت که در سراسر امپراتوری سفر می کردند و بین نقاط مختلف امپراتوری تجارت می کردند. این طبقه تجاری کاملاً ثروتمند بود و اجازه داشت مقدار قابل توجهی ثروت جمع کند. با این حال، طبق رسم آزتک، تاجران اجازه نداشتند ثروت خود را به نمایش بگذارند، زیرا این یک امتیاز برای اشراف بود. اما جایگاه آنها بهتر از مردم عادی بود و با اشراف رابطه خوبی داشتند.
آداب و رسوم آزتک در آموزش
در حوزه آموزش، شاید مهمترین آداب و رسوم آزتک ها این بود که آموزش نظامی اولیه برای دانش آموزان پسر بالای یک سن خاص اجباری بود. یکی دیگر از رسوم آزتک ها در مورد آموزش این بود که فرزندان اشراف و افراد عادی در مدارس جداگانه آموزش می دیدند. علاوه بر این، مدارس جداگانه برای پسران و دختران نیز وجود داشت. آموزش برای همه آزتک ها بدون توجه به جنسیت اجباری بود.
دیدگاه