امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 280337
۹۲۲
۱
۰
نسخه چاپی

آیا می دانید بوسیدن می تواند عامل انتقال انواع بیماری ها باشد؟

بعضی بیماری‌ها از طریق بوسیدن، در واقع از طریق بزاق دهان، منتقل می‌شوند. بعضی بیماری‌های مقاربتی نیز می‌توانند از طریق بوسیدن انتقال یابند. دانستن این مسئله کمک می‌کند که هنگام مواجهه با افراد مبتلا به بیماری‌های مقاربتی، دقت بیشتری داشته باشید و از انتقال این بیماری‌ها به خود و دیگران پیشگیری کنید.

آیا می دانید بوسیدن می تواند عامل انتقال انواع بیماری ها باشد؟

انتقال بیماری از طریق بوسیدن

بیماری‌ های عفونی به روش‌های مختلفی منتقل شوند. انتقال دهانی بیماری یعنی انتقال میکروب‌ها از طریق بزاق یا به‌اشتراک‌گذاشتن غذا و نوشیدنی. هنگامی که فرد اتفاقی میکروبی را می‌خورد، مثلا از طریق بوسیدن، عمل بلع باعث می‌شود زبان آلوده به میکروب به انتهای گلو برخورد کند و میکروب وارد بدن می‌شود.

عفونت‌های میکروبی که از طریق بزاق دهان منتقل می‌شوند می‌توانند به سطح درونی دهان، زبان یا دندان‌ها بچسبند، مثل باکتری استرپتوکوک که عفونت‌های گوناگونی مانند بیماری لثه و گلودرد ایجاد می‌کند.

مجاری تنفسی (بینی، دهان و گلو) به هم متصل هستند و بافت مشابهی دارند. میکروب‌هایی که در بزاق پیدا می‌شوند معمولا در سایر بخش‌های مجاری تنفسی از جمله بینی و گلو نیز وجود دارند. به همین دلیل حتی سرماخوردگی‌ و آنفولانزا نیز از طریق بزاق منتقل می‌شوند.

در ادامه، بیماری‌های شایعی را معرفی می‌کنیم که از طریق بوسیدن منتقل می‌شوند.

1. تبخال

تبخال یا ویروس هرپیز سیمپلکس (HSV) ۲ نوع دارد:

نوع اول. HSV-1

این نوع که تبخال دهانی هم نامیده می‌شود به‌راحتی از طریق بوسیدن منتقل می‌شود. همچنین این نوع از ویروس شیوع بیشتری دارد و ۶۷درصد افراد زیر ۵۰ سال این ویروس را در بدنشان دارند. واضح‌ترین علامت این بیماری تاول‌های کوچک سفید یا قرمز در دهان یا روی اندام‌های جنسی است. این تاول‌ها ممکن است ترشح یا خونریزی داشته باشند. لمس یا بوسیدن تبخال فعال می‌تواند منجر به انتقال ویروس شود. همچنین این ویروس می‌تواند بدون بروز هیچ علامتی منتقل شود.

HSV-1 می‌تواند از طریق بزاق یا با قاشق و چنگال آلوده به ویروس منتقل شود، البته این مسئله معمولا نادر است. همچنین این ویروس می‌تواند بر اندام‌های جنسی تأثیر بگذارد و از طریق رابطه جنسی نیز منتقل شود.

نوع دوم. HSV-2

این نوع از ویروس را تبخال تناسلی می‌نامند و بیشتر از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. البته انتقال آن از طریق دهان هم ممکن است. علائم HSV-2 با علائم HSV-1 یکسان است. هیچ یک از این ۲ نوع ویروس کامل درمان نمی‌شوند. البته علائم این بیماری‌ها معمولا بروز نمی‌کنند و فقط در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف دیده می‌شوند. در افراد مبتلا به عفونت فعال، پزشک ممکن است داروهایی ضدویروس تجویز کند.

تبخال

2. سیتومگالوویروس

سیتومگالوویروس یا CMV نوعی عفونت ویروسی است که از طریق تماس با بزاق آلوده به ویروس فرد را مبتلا می‌کند. این ویروس با این مایعات نیز انتقال می‌یابد:

• ادرار

• خون

• مایع منی

• شیر مادر

این بیماری معمولا بیماری مقاربتی در نظر گرفته می‌شود، زیرا شایع‌ترین روش انتقال آن از طریق رابطه جنسی است. بعضی علائم آن عبارت‌اند از:

• خستگی مفرط

• گلودرد

• تب

• بدن‌ درد

سیتومگالوویروس درمان‌شدنی نیست، اما ممکن است فرد مبتلا هیچ‌وقت دچار علائمی نشود. علائم این ویروس هم مانند تبخال در صورتی بروز می‌کنند که سیستم ایمنی دچار ضعف باشد. درمان این بیماری نیز مانند ویروس تبخال است.

سیتومگالوویروس

3. سیفلیس

سیفلیس (Syphilis) نوعی عفونت باکتریایی است که معمولا از طریق بوسیدن منتقل نمی‌شود. این بیماری بیشتر از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود، اما می‌تواند زخم‌هایی در دهان ایجاد کند و باعث انتقال باکتری به افراد دیگر شود. در صورت تماس زبانی، خطر انتقال این باکتری افزایش می‌یابد.

اگر سیفلیس درمان نشود، ممکن است شدید یا حتی کشنده باشد. علائم شدید آن عبارت‌اند از:

• تب

• سردرد

• گلودرد

• التهاب گره‌های لنفی

• ریزش مو

• بدن‌ درد

• احساس خستگی

• ضایعه‌ها، جوش‌ها و زگیل‌های غیرعادی

• ازدست‌دادن بینایی

• بیماری قلبی

• بیماری‌های روانی مثل سیفلیس روانی

• آسیب مغزی

• از دست‌دادن حافظه

درمان اولیه سیفلیس شامل آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند پنی‌سیلین است که معمولا علیه این باکتری عملکرد خوبی دارد. فرد مبتلا به این بیماری به مراقبت پزشکی و درمان فوری نیاز دارد تا از عواقب طولانی‌مدت آن پیشگیری شود.

سیفلیس

4. مونونوکلئوز

عفونت مونونوکلئوز (mononucleosis) یا مونو معمولا بیماری بوسیدن نامیده می‌شود، زیرا ویروس اپستین بار که عامل این بیماری است از طریق بزاق منتقل می‌شود. البته این بیماری علاوه بر بوسیدن، با استفاده از لیوان یا قاشق و چنگال فرد آلوده به مونو نیز منتقل می‌شود.

این بیماری بیشتر در نوجوانان و جوانان بروز می‌کند و ممکن است منجر به عارضه‌هایی مانند التهاب طحال شود. علائمش عبارت‌اند از:

• خستگی مفرط

• گلودرد (که با آنتی‌بیوتیک بهتر نمی‌شود)

• تب

• التهاب غدد لنفی گردن و زیر بغل

• التهاب لوزه‌ها

• سردرد

• تحریک پوستی

• طحال نرم و ملتهب

دوره نهفتگی بیماری مونو معمولا ۶ هفته است و علائم خود را ۶ هفته پس از آلودگی به ویروس بروز می‌دهد.

مونونوکلئوز

5. ژنژیویت

ژنژیویت نوعی بیماری خفیف لثه است. باکتری مسئول این عارضه از طریق تماس با بزاق آلوده منتقل می شود. بوسیدن کسی که بیماری لثه یا باکتری های عامل پوسیدگی دندان دارد می تواند منجر به انتقال مشکلات دهان و دندان به دیگران شود.

حفظ بهداشت دهان و دندان، دوبار در روز مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و غیره بهترین راه برای محافظت از خود در مقابل این نوع باکتری ها است.

علائم این بیماری عبارتند از:

• خونریزی بی دلیل لثه و یا نازک شدن بیش از حد پوست این قسمت

• بوی بد دهان

• احساس درد در لثه‌ها در زمان جویدن چیزی

• داشتن زخم در بخش‌های مختلف دهان

• ورم کردن لثه

• احساس ضعف در دندان ها

• حساس شدن بیش از حد دندان

• لثه به رنگ‌های قرمز، بنفش و صورتی در آمده است.

• خونریزی و احساس درد در لثه‌ها وقتی که فرد در حال مسواک زدن است.

• حساس تر شدن دندان‌ ها از حالت طبیعی

• وجود پلاک‌های رسوبی روی لثه، بین لثه و دندان روی دندان‌ها

• در موارد حاد وجود زخم‌ های چرکین در بخش‌های مختلف لثه

ژنژیویت

6. هپاتیت B

این هپاتیت 50 تا 100 مرتبه بیشتر از ویروس ایدز قابلیت انتقال از را جنسی دارد. ویروس هپاتیت B در ترشحات واژینال، بزاق و منی وجود دارد. رابطه جنسی دهانی و به ویژه مقعدی که در همجنس بازان دیده می شود راه های ممکن انتقال این ویروس هستند. ویروس هپاتیت B با دست دادن، بغل کردن یا حتی بوسیدن لب ها منتقل نمی شود.

شانس انتقال با بوسه عمیق هنوز ناشناخته است چون به طور قطع هیچ عفونتی پس از اینکه در معرض بزاق آلوده قرار گرفت مشاهده نشد. اما از آنجا که ویروس هپاتیت در بزاق پیدا شده است خطر انتقال با بوسه های عمیق احتمالا وجود دارد و اگر یکی از طرفین ارتودنسی دندان یا بریدگی و زخم باز در دهان داشته باشد بیشتر هم خواهد شد.

علائم و نشانه های هپاتیت B عبارتند از:

• احساس خستگی شدید

• شکم درد

• از دست دادن اشتهای

• تهوع و استفراغ

• درد مفاصل

• سردرد

• تب

• کهیر

• ادرار تیره رنگ

• مدفوع دارای رنگ خاک رس

• زردی یا یرقان – یعنی حالتی که چشم و پوست فرد زرد می شود

اگر علائمی از هپاتیت B دارید، لازم است برای آزمایش به پزشک یا پرستار مراجعه کنید. هپاتیت B معمولاً به خودی خود از بین می رود، با این حال ممکن است مزمن شود و به طور جدی به کبد آسیب برساند.

هپاتیت B

8. آنفولانزای معده

نوعی عفونت روده است که علامت آن اسهال آبکی، گرفتگی عضلات شکم، حالت تهوع یا استفراغ و گاهی تب است.

یکی از شایع ترین علل ابتلا به گاستروانتریت ویروسی تماس با شخص آلوده به عفونت یا خوردن آب یا غذای آلوده است. تماس نزدیک با بیمار از جمله بوسیدن یا استفاده از وسایل شخصی بیمار می تواند باعث انتقال ویروس شود.

اگر فرد از سلامت خوبی برخوردار باشد بدون هیچ عوارضی بهبود می یابد. اما در نوزادان یا سالمندان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، می تواند بیماری کشنده ای باشد.

علائم گاستروانتریت ویروسی شامل موارد زیر می باشند:

• اسهالی آبکی که معمولا خونی نیست. اسهال خونی نشان دهنده شرایط عفونی شدیدتری می باشد.

• کرامپ و دردهای شکمی

• تهوع، استفراغ یا هر دوی آن ها

• در بعضی موارد سردرد یا درد ماهیچه ای

• تب با درجه پایین

  • منبع
  • بهپو
  • چطور

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید