امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 283459
۶۱۰
۱
۰
نسخه چاپی

تجهیزات پزشکی بسیار مهم که در هر خانه لازم است!

تجهیزات پزشکی

وجود تجهیزات پزشکی لازم در هر خانه، چه اهمیتی دارند؟

کمبود ورزش، زندگی تحت فشار و سایر عادات ناسالم مهم‌ترین عوامل ایجاد بیماری‌های شایعی مانند دیابت، فشار خون، چاقی و بیماری‌های قلبی هستند. همه‌ی افراد باید به صورت روزانه یا حداقل به صورت هفتگی بر سلامتی خود نظارت داشته باشند. این کار ممکن است با وجود مشغله‌های کاری برای همه امکان پذیر نباشد. اما علم پزشکی پیشرفت کرده است و شما می‌توانید برای بررسی وضعیت سلامتی خود چندین دستگاه پزشکی را در خانه داشته باشید. این موضوع، نیاز به افزایش آگاهی در مورد تجهیزات پزشکی لازم در خانه و نحوه‌ی استفاده از آن‌ها را افزایش داده است. از این رو کاملا ضروری است که به طور منظم چهار علایم حیاتی در سیستم بدن یعنی دمای بدن، فشار خون، ضربان قلب یا نبض و میزان تنفس را کنترل کنید. بررسی مداوم سطح قند خون و تغییرات وزن بدن نیز به همان اندازه مهم است.

جعبه‌ ی کمک‌های اولیه

جعبه‌ی کمک‌های اولیه و سازمان یافته، یکی از تجهیزات پزشکی است که می‌تواند به شما در نجات یک زندگی کمک کند. توصیه می‌شود برای کسب دانش و مهارت لازم برای ارائه کمک‌های اولیه، در دوره‌های آموزش کمک‌های اولیه شرکت کنید.

پس از استفاده از وسایل موجود در جعبه‌ی کمک‌های اولیه، در اسرع وقت محتویات جعبه را تعویض کنید. پس از هر بار استفاده یا در صورت عدم استفاده، هر ۱۲ ماه یک بار، جعبه‌ی کمک‌های اولیه را بررسی کنید. مطمئن شوید که تجهیزات در وضعیت مطلوبی قرار دارند، خراب نشده‌اند و تاریخ انقضای آن‌ها تمام نشده است. اطمینان حاصل کنید که موارد استریل، هنوز هم پلمپ و استریل هستند.

در جعبه‌ی کمک‌های اولیه چه چیزهایی وجود دارد؟

بسته‌های کمک‌های اولیه را می‌توان از داروخانه‌ها یا فروشگاه تجهیزات پزشکی خریداری کرد و یا اینکه خودتان آن را جمع کنید. در این صورت، ظرفی را انتخاب کنید که جادار باشد و به راحتی حمل شود. اگر تصمیم دارید خودتان جعبه‌ی کمک‌های اولیه را تهیه کنید، در اینجا ۲۰ مورد ضروری وجود دارد که باید مطمئن شوید که آن‌ها را در جعبه قرار می‌دهید:

• کتابچه‌ی راهنمای کمک‌های اولیه

• گاز پانسمان استریل در اندازه‌های مختلف

• چسب نواری

• باند در اندازه‌های مختلف

• باند کشی

• دستمال مرطوب ضد عفونی کننده

• پماد آنتی بیوتیک

• محلول ضد عفونی کننده (مانند پراکسید هیدروژن)

• استامینوفن و ایبوپروفن

• موچین

• قیچی

• بسته‌های سرد فوری یکبار مصرف

• دستمال الکلی

• دستکش پلاستیکی غیر لاتکس

• چراغ قوه با باتری اضافی

• دماسنج

• پتو

• راه هوایی دهانی-حلقی برای استفاده در CPR یا احیا

• لوسیون کالامین

• آتل

دستگاه اندازه گیری فشار خون یا دستگاه فشارسنج

اگر از فشار خون بالا یا پایین رنج می‌برید، با استفاده از دستگاه اندازه گیری فشار خون می‌توانید از مراجعه‌ی روزمره به پزشک جلوگیری کنید. پیشنهاد می‌شود از مقادیر فشار خون اندازه گیری شده خود یک لیست تهیه کنید و عددهای فشار خون ثبت شده را به طور مرتب به پزشک خود نشان دهید. دستگاه‌ فشارسنج برای نظارت بر اثرگذاری داروهای تجویز شده نیز کمک کننده هستند. توصیه می‌شود فشار خون را هر روز در یک زمان مشخص اندازه بگیرید.

فشار خون طبیعی معمولا در حدود ۱۱۰/۷۰ تا ۱۲۰/۸۰ است.

چگونه فشار خون را اندازه بگیریم؟

برای کنترل فشار خون با استفاده از بهترین فشار سنج، مکانی راحت برای نشستن با پشتی مناسب پیدا کنید. قبل از آن ۳ تا ۵ دقیقه آرام بنشینید. پاها را صاف روی زمین قرار داده و بازوی خود را روی میز و در سطح قلب قرار دهید. به پشتی صندلی تکیه دهید. بازو و کف دست به سمت بالا باشد.

برای اندازه گیری فشار خون با دستگاهی که کاف آن روی بازو بسته می‌شود،‌ کاف را دور بازو و یک سانتی متر بالاتر از خم آرنج قرار دهید. مطمئن شوید که لوله‌های خروجی از کاف، از جلو در مرکز خم آرنج قرار داشته باشند تا حسگر به درستی عمل کند. انتهای کاف را بکشید تا به طور مساوی در اطراف بازوی شما محکم شود. کاف باید به اندازه‌ای محکم باشد که بتوانید فقط نوک ۲ تا از انگشت‌ها را در زیر لبه بالایی کاف قرار دهید. مراقب باشید که پوستتان در هنگام بستن یا باد کردن کاف، به وسیله‌ی لبه‌های کاف نیشگون گرفته نشود.

سپس دکمه‌ی شروع را فشار دهید. در حین اندازه گیری فشار خون، ساکت و بی حرکت بمانید. کاف باد می‌شود، سپس به آرامی تخلیه می‌شود تا دستگاه بتواند فشار خون را اندازه گیری کند. وقتی کار دستگاه کامل شد، مانیتور فشار خون و نبض شما را روی صفحه‌ی دیجیتال نشان می‌دهد.

اگر مانیتور عددی نشان نداد، جای کاف را تغییر دهید و دوباره امتحان کنید.

قبل از اندازه گیری بعدی، استراحت کنید و حدود ۱ تا ۲ دقیقه صبر کنید.

یافته‌های خود را ثبت کنید. برخی از نمایشگرها می‌توانند میزان فشار خون را به طور خودکار اطلاعات مربوط به فشار خون‌های اندازه گیری شده را در خود ثبت کنند یا در رایانه یا دستگاه تلفن همراه بارگذاری کنند.

اندازه گیری فشار خون از مچ دست چقدر دقیق است؟

برخی از دستگاه‌های اندازه گیری فشار خون که روی مچ دست بسته می‌شوند، ممکن است دقیق باشند اما اگر دقیقا طبق دستورالعمل استفاده شوند. با این حال، انجمن قلب آمریکا (AHA) توصیه می‌کند از دستگاه اندازه گیری فشار خونی که در بالای بازو بسته می‌شود برای اندازه گیری فشار خون در منزل استفاده کنید. توصیه می‌شود از دستگاه‌های اندازه گیری فشار خون که روی مچ دست یا انگشت بسته می‌شوند، استفاده نکنید.

دستگاه‌های اندازه گیری فشار خون که روی مچ دست بسته می‌شوند، نسبت به موقعیت بدن بسیار حساس هستند. برای اندازه گیری دقیق، بازو و مچ باید در سطح قلب باشند. به طور کلی، فشار خون اندازه گیری شده از طریق مچ دست معمولا از مقدار اندازه گیری شده از طریق بازو، بالاتر و کم‌تر دقیق است. دلیل این امر این است که رگ‌های مچ دست باریک‌تر هستند و به اندازه‌ی رگ‌های بازویی در عمق زیر پوست نیستند.

برخی افراد نمی‌توانند فشار خون خود را از ناحیه‌ی بالای بازو اندازه بگیرند زیرا بازوی بسیار بزرگی دارند یا اندازه گیری فشار خون از ناحیه‌ی بازو را دردناک می‌دانند. در این موارد اندازه گیری فشار خون از طریق مچ دست قابل قبول است.

برای اینکه مطمئن شوید دستگاه فشار سنج شما به درستی کار می‌کند، در یکی از ملاقات‌هایتان با پزشک، دستگاه فشارسنج را با خود به مطب ببرید تا آن را با دستگاه استانداردی که در مطب وجود دارد مقایسه کنید.

تجهیزات پزشکی

دستگاه سنجش قند خون (گلوکومتر)

یکی دیگر از تجهیزات پزشکی لازم در منزل، دستگاه گلوکومتر است. گلوکومتر یک وسیله‌ی الکترونیکی قابل حمل است که سطح قند خون را در یک قطره‌ی کوچک خون، که معمولا از نوک انگشت گرفته می شود، اندازه گیری می‌کند. وجود دستگاه گلوکومتر در منزل افراد مبتلا به دیابت، ضروری است. بیماران باید به طور فعال و منظم سطح گلوکز خون خود را کنترل کنند. این دستگاه نیاز به مراجعه‌ی روزانه به پزشک را کاهش داده است و بیماران می‌تواند به راحتی از آن در خانه استفاده کنند. خودآزمایی قند خون می‌تواند ابزاری مهم در مدیریت برنامه‌ی درمانی و پیشگیری از عوارض دیابت باشد.

چگونه از دستگاه گلوکومتر استفاده کنیم؟

قبل از شروع، دستان خود را کاملا بشویید تا از عفونت در محل ورود لانست به انگشت و اشتباه در اندازه گیری قند خون، جلوگیری کنید. اگر به جای شستشو از دستمال الکلی استفاده می‌کنید، حتما قبل از شروع صبر کنید تا محل کاملا خشک شود.

سپس، یک نوار تست را در گلوکومتر قرار دهید.

لانست را به آرامی وارد نوک انگشت خود کنید تا قطره خون خارج شود. هربار از یک انگشت استفاده کنید.

خون را روی نواری که وارد گلوکومتر کرده‌اید قرار دهید.

دستگاه سنجش قند خون معمولا در عرض ۱ دقیقه، خون را تجزیه و تحلیل کرده و میزان قند خون را در صفحه‌ی نمایش دیجیتال به شما نشان می‌دهد.

برای اطمینان از نتایج به دست آمده، از تمام دستورالعمل‌های دستگاه گلوکومتر خود پیروی کنید.

اگر به دیابت نوع ۱ مبتلا هستید، ممکن است لازم باشد قند خون خود را ۴ بار در روز یا بیش‌تر اندازه گیری کنید. این زمان‌ها شامل قبل و بعد از غذا، بعد از ورزش و بیش‌تر اوقات، در زمانی که احساس ناخوشی و بیماری دارید.

اگر به دیابت نوع ۲ مبتلا هستید، پزشک مشخص می‌کند که در چه بازه‌های زمانی قند خون خود را چک کنید.

تفسیر نتایج کنترل قند خون

مقدار طبیعی گلوکز ناشتا و قبل از غذا ۸۰ تا ۱۲۰ است. مقدار گلوکز بعد از غذا باید کم‌تر از ۱۸۰ باشد. همچنین مقدار گلوکز ۲ ساعت بعد از غذا باید زیر ۱۴۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد.

دماسنج

اگرچه دماسنج ممکن است یکی از تجهیزات پزشکی ابتدایی به نظر برسد، اما باید یک دماسنج با کیفیت مناسب در دسترس داشته باشید. اهمیت دماسنج در فصل آنفولانزا بالاتر نیز می‌رود. دماسنج به شما کمک می‌کند تا دمای بدن خود را اندازه گیری کنید. در صورت مشاهده‌ی دمای بالاتر از حد معمول که نشان دهنده‌ی تب است، می‌توانید بلافاصله اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهید. تب نشانه‌ای از مبارزه‌ی بدن در مقابل عفونت است. دماسنج به دو شکل دیجیتالی یا جیوه‌ای در دسترس است. هنگام استفاده از هر نوع دماسنج، مطمئن شوید که دستورالعمل‌های آن را بخوانید.

دمای طبیعی بدن چقدر است؟

دمای طبیعی بدن در حدود ۳۷ درجه‌ی سانتیگراد است و می‌تواند ۱ تا ۲ درجه‌ی سانتیگراد متغیر باشد. دمای طبیعی بدن معمولا در صبح کم‌تر است و در طول روز افزایش می‌یابد. در اواخر بعد از ظهر یا عصر نیز به بالاترین حد خود می‌رسد.

چه دمایی، تب محسوب می‌شود؟

در بزرگسالان، تب با درجه حرارت ۳۸ درجه‌ی سانتیگراد یا بالاتر در نظر گرفته می‌شود. در این شرایط می‌توانید در منزل و با استفاده از داروهای کاهش دهنده‌ی تب و مایعات، تب را درمان کنید. اما اگر دمای بدن به ۳۸/۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر برسد یا درمان خانگی پاسخگو نباشد، به پزشک مراجعه کنید.

چگونه از دماسنج دیجیتال استفاده کنیم؟

از دماسنج دیجیتال می‌توان به روش‌‌های مختلف استفاده کرد.

روش دهانی

برای این روش، دماسنج زیر زبان قرار می‌گیرد. این روش برای بزرگسالان و کودکان ۴ سال به بالا که قادر به نگه داشتن دماسنج در دهان هستند، استفاده می‌شود.

روش رکتال یا مقعدی

برای این روش، دماسنج به آرامی داخل رکتوم (مقعد) قرار می‌گیرد. این روش بیش‌تر در نوزادان و کودکان تا سن ۳ سالگی قابل استفاده است. البته می‌توانید روش مقعدی را در کودکان بالاتر از ۳ سال نیز انجام دهید اما ممکن است ثابت نگه داشتن آن‌ها دشوار باشد.

روش زیر بغلی

در شرایطی که نمی‌توان از روش دهانی دمای بدن را اندازه گرفت، می‌توان دماسنج را در زیر بغل قرار داد. این روش به اندازه‌ی روش دهانی یا مقعدی دقیق نیست.

روش تیمپانیک (گوشی)

این نوع دماسنج با استفاده از اشعه‌ی مادون قرمز، دمای داخل گوش را اندازه گیری می‌کند. برای کسب بهترین نتیجه، اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل‌های مربوط به محل صحیح قرار دادن نوک دماسنج را دنبال کنید. استفاده از دماسنج‌های گوشی در نوزادان می‌تواند سریع‌تر و راحت‌تر باشد. استفاده از دماسنج گوشی در کودکان با سن کم‌تر از ۳ ماه توصیه نمی‌شود. اگر کودک بیش از حد جرم گوش دارد یا گوش درد دارد نباید از دماسنج تیمپانیک استفاده شود.

روش پیشانی

از دماسنج‌های پیشانی نیز برای اندازه گیری دما استفاده می‌شود، اما ممکن است به اندازه‌ی دماسنج‌های دیجیتال قابل اعتماد نباشد و معمولا گران ترند. این دماسنج روی پیشانی قرار می‌گیرد و گرمای مادون قرمز را که از سر خارج می‌شود اندازه گیری می‌کند.

آیا دماسنج‌های جیوه‌ای قابل اعتماد هستند؟

نباید از دماسنج‌های شیشه‌ای قدیمی که حاوی جیوه هستند، استفاده کنید. خواندن دماسنج‌های جیوه‌ای دشوار بود و اطلاعات دقیقی ارائه نمی‌دادند. در صورت شکسته بودن شیشه نیز امکان مسمومیت با جیوه وجود داشت. به همین دلیل استفاده از این نوع دماسنج‌ها منسوخ شده است.

چگونه از دماسنج استفاده کنیم؟

دستان خود را با آب و صابون بشویید.

با استفاده از الکل، دماسنج را تمیز کنید.

حداقل پنج دقیقه قبل از اندازه گیری دمای بدن، چیزی نخورید یا ننوشید. در مدت اندازه گیری دمای بدن، باید دهان خود را بسته نگه دارید.

دماسنج را در جای مشخص شده (دهان، زیر بغل، پیشانی یا مقعد) قرار دهید.

دماسنج را در همان نقطه نگه دارید. معمولا دماسنج‌های دیجیتال با ثبت نهایی دمای بدن، بوق می‌زنند.

در پایان دماسنج را با الکل تمیز کنید.

تجهیزات پزشکی

نبولایزر

نبولایزر دستگاهی است که دارو را از حالت مایع به غبار ریز تبدیل می‌کند تا استنشاق دارو به ریه‌ها راحت شود. اصولا از نبولایزرها برای درمان آسم، COPD یا بیماری انسدادی مزمن ریوی، فیبروز کیستیک و سایر بیماری‌های تنفسی استفاده می‌شود. این دستگاه به طور موثری داروهای آسم را به ریه‌ی افراد مبتلا به آسم مخصوصا نوزادان و کودکان می‌رساند. معمولا برای رسیدن دارو به ریه‌ها ۵ تا ۱۰ دقیقه زمان لازم است.

از نبولایزرها برای استنشاق داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها برای مبارزه با التهاب (مانند بودزوناید، فلوتیکازون و تریامسینولون) و گشادکننده‌های برونش برای باز کردن مجاری تنفسی (مانند آلبوترول، فورموترول و سالمترول) استفاده می‌شود.

چگونه می‌توان از نبولایزر استفاده کرد؟

ابتدا دستان خود را با آب و صابون بشویید و کاملا خشک کنید. سپس مراحل زیر را دنبال کنید:

دارو را در جایگاه مخصوص در نبولایزر قرار دهید.

نبولایزر را روشن کنید تا مطمئن شوید که صحیح کار می‌کند. باید ببینید که از آن غبار خارج می‌شود.

روی یک صندلی صاف بنشینید. اگر نبولایزر را برای کودک استفاده می‌کنید، می‌توانید او را روی پای خود بنشانید.

نفس‌های آرام و عمیق بکشید. توصیه می‌شود برای باقی ماندن هرچه بیش‌تر دارو در ریه‌ها و اثر گذاری بهتر، هر نفس را برای ۲ یا ۳ ثانیه در ریه‌ها حفظ کنید. این کار اجازه می‌دهد تا دارو در مجاری تنفسی شما قرار گیرد.

تا جایی ادامه دهید که دارو کاملا تمام شود.

در صورت احساس سرگیجه، درمان را متوقف کرده و ۵ دقیقه استراحت کنید. درمان را ادامه دهید و سعی کنید این بار آرام‌تر نفس بکشید. اگر در طول درمان مدام با مشکل روبرو شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر در حین استفاده از نبولایزر دارو به کناره‌های نبولایزر چسبید، می‌‌توانید منبع قرار گیری دارو را تکان دهید تا دارو آزاد شود.

پالس اکسی متر

از دیگر تجهیزات پزشکی لازم در منزل، پالس اکسی متر است. پالس اکسی متر، دستگاهی است که برای اندازه گیری غلظت اکسیژن موجود در خون استفاده می‌شود و میزان ارسال اکسیژن به قسمت‌هایی از بدن که از قلب دورتر هستند مانند بازوها و پاها را می‌سنجد.

برای عملکرد طبیعی اندام‌ها، اکسیژن کافی باید از طریق سلول‌های خونی به تمام اندام‌های بدن منتقل شود. وقتی اکسیژن کافی در خون وجود نداشته باشد، باعث هیپوکسی می‌شود، که می‌تواند منجر به نارسایی اعضای حیاتی مانند قلب و مغز شود.

دستگاهی شبیه به گیره، به نام پروب بر روی بخشی از بدن مانند انگشت یا گوش قرار می‌گیرد. پروب پالس اکسی متر از نور برای اندازه گیری میزان اکسیژن در خون استفاده می‌کند.

ترازو

تصور نکنید که فقط افرادی که وزن خود را کنترل می‌کنند یا رژیم غذایی خاصی برای لاغری یا چاقی را دنبال می‌کنند، باید در خانه ترازو داشته باشند. اما داشتن ترازو به عنوان یکی از تجهیزات پزشکی لازم در منزل، بسیار مفید است. اگر از تغییرات وزن خود آگاه نباشید، ممکن است نتوانید مسائل اساسی در مورد سلامتی تان را تشخیص دهید. افزایش ناگهانی وزن می تواند بیانگر فشار خون، دیابت، عدم تعادل هورمونی، متابولیسم نامنظم چربی و دیگر بیماری‌ها باشد. بنابراین لازم است وزن خود را در فواصل منظم اندازه بگیرید.

وزن بدن بر اساس مقیاسی به نام BMI یا شاخص توده‌ی بدنی سنجیده می‌شود. فرمول محاسبه‌ی شاخص توده‌ی بدنی عبارت است از وزن (کیلوگرم) تقسیم بر قد (متر) به توان ۲. شاخص توده‌ی بدنی طبیعی بین ۱۸/ تا ۲۴/۹ است.

  • منبع
  • دکترتو

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید