در سال ۱۹۸۷، برلین ۷۵۰مین سالگرد تأسیس خود را جشن گرفت و شهر پر از هیجان بود. دولت کمونیستی آلمان شرقی، که در آن زمان بر نیمه شرقی شهر حکومت می‌کرد، می‌خواست این مناسبت را با رژه بزرگی که دستاورد‌های کشور را به نمایش می‌گذاشت، جشن بگیرد.
هنگامی که راهپیمایی در خیابان‌های شهر راه افتاد، مشخص بود که دولت آلمان شرقی می‌خواهد توانایی‌های تکنولوژیکی خود را به رخ بکشد. در این رژه دسته‌ای از زنان با کفش‌های پاشنه بلند ، رایانه‌های رومیزی روی چرخ‌ها حمل می‌کردند.
یکی از قابل توجه‌ترین نمایشگاه‌ها در این رژه Robotron PC ۱۷۱۵، یک کامپیوتر ورک استیشن بود. در زمانی که کامپیوتر‌ها به اندازه امروز گسترده نبودند، Robotron PC ۱۷۱۵ یک فناوری پیشرفته و نمادی از دستاورد‌های صنعتی و تکنولوژیکی GDR بود.
Robotron که در سال ۱۹۶۹ تأسیس شد، بزرگترین تولید‌کننده کامپیوتر در آلمان شرقی بود. این شرکت کامپیوتر‌های شخصی، کامپیوتر‌های کوچک، کامپیوتر‌های مرکزی، تجهیزات جانبی کامپیوتر و همچنین وسایل الکترونیکی خانگی مانند رادیو و تلویزیون را تولید می‌کرد.
متأسفانه Robotron PC ۱۷۱۵ دوام نیاورد. پس از اتحاد مجدد آلمان، شرکت در ۳۰ ژوئن ۱۹۹۰ منحل شد و بخش‌هایی از آن به شرکت‌های دیگر فروخته شد.
با این حال، Robotron PC ۱۷۱۵ یک مصنوع مهم از دوران GDR و یادآور دستاورد‌های تکنولوژیکی این کشور است.
این رژه همچنین شامل نمایشگاه‌هایی بود که میراث فرهنگی و تاریخی کشور را نشان می‌داد. برای مثال، نمایش‌هایی از صنایع دستی سنتی آلمان، مانند منبت‌کاری و سفال،و همچنین نمایشگاه‌هایی که تاریخ شهر را به نمایش می‌گذاشتند، از جمله نمایش‌هایی از بنا‌های تاریخی و بنا‌های معروف.
برلین شرقی پایتخت آلمان شرقی (GDR) از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۹۰ بود و به طور رسمی، بخش شوروی برلین بود که در سال ۱۹۴۵ تأسیس شد.
بخش‌های آمریکا، بریتانیا و فرانسه به برلین غربی معروف بودند. از ۱۳ اوت ۱۹۶۱ تا ۹ نوامبر ۱۹۸۹، برلین شرقی توسط دیوار برلین از برلین غربی جدا شد.
قدرت‌های متفق غربی نه برلین شرقی را به عنوان پایتخت جمهوری دموکراتیک آلمان به رسمیت شناختند و نه اختیارات جمهوری آلمان را برای اداره برلین شرقی را.
در ۳ اکتبر ۱۹۹۰، آلمان شرقی و غربی و برلین شرقی و غربی دوباره متحد شدند، بنابراین به طور رسمی به وجود برلین شرقی پایان دادند.
انتخابات سراسری شهر در دسامبر ۱۹۹۰ منجر به این شد که اولین شهردار «تمام برلین» در ژانویه ۱۹۹۱ انتخاب شد و در آن زمان دفتر‌های جداگانه شهرداران در برلین شرقی و غربی منقضی شد و ابرهارد دیپگن (شهردار سابق برلین غربی) ) اولین شهردار منتخب یک برلین متحد شد.
پس از اتحاد مجدد، اقتصاد آلمان شرقی به شدت آسیب دید. تحت سیاست اتخاذ شده برای خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی، بسیاری از کارخانه‌های آلمان شرقی تعطیل شدند.
این امر به بیکاری انبوه منجر شد که به دلیل شکاف در بهره وری و سرمایه‌گذاری در مقایسه با شرکت‌های آلمان غربی و همچنین ناتوانی در انطباق با استاندارد‌های آلودگی و ایمنی آلمان غربی به نحوی که مقرون به صرفه تلقی می‌شد، ایجاد شد.
به همین دلیل، مقدار زیادی از کمک‌های اقتصادی آلمان غربی برای احیای آن به آلمان شرقی سرازیر شد.
با وجود مبالغ هنگفتی از کمک‌های اقتصادی که به برلین شرقی سرازیر شد، هنوز تفاوت‌های آشکاری بین برلین شرقی و غربی سابق وجود دارد.
برلین شرقی یک سبک بصری متمایز دارد. این تا حدی به دلیل بقای بیشتر نما‌ها و مناظر خیابانی قبل از جنگ است، و برخی هنوز نشانه‌هایی از آسیب‌های دوران جنگ را نشان می‌دهند.
ظاهر منحصربه‌فرد کلاسیک گرایی سوسیالیستی که در برلین شرقی (همراه با بقیه آلمان سابق آلمان)استفاده می‌شد، به‌طور قابل‌توجهی با سبک‌های توسعه‌ای شهری به کار رفته در برلین غربی سابق در تضاد است.
علاوه بر این، برلین شرقی سابق (همراه با بقیه آلمان سابق آلمان) تعداد کمی از خیابان‌ها و نام‌های مکان‌های دوران آلمان را به یاد قهرمانان سوسیالیست آلمان، مانند کارل-مارکس-آلی، روزا-لوکزامبورگ-پلاتز و کارل حفظ کرده است.
نماد نمادین دیگر برلین شرقی سابق (و آلمان شرقی در کل) Ampelmännchen (tr. “مردان کوچک چراغ راهنمایی”) است، نسخه‌ای استایل شده از مردی که فدورا پوشیده در حال عبور از خیابان است که در چراغ‌های راهنمایی، در بسیاری از گذرگاه‌های عابر پیاده در سراسر شرق سابق دیده می شود.
پس از یک بحث مدنی در مورد اینکه آیا Ampelmännchen باید لغو شود یا به طور گسترده‌تر منتشر شود، چندین چراغ عابر پیاده در برخی از بخش‌های برلین غربی سابق از Ampelmännchen استفاده می‌کنند.
دیدگاه