شهر لپتیس مگنا یا لپسیس در لیبی
کشور لیبی در قسمت شمالی قاره آفریقا قرار دارد که جاذبه های تاریخی بیشماری را به خود اختصاص داده است. یکی از این جاذبههای دیدنی و جذاب، شهری افسانهای در 120 کیلومتری شرق طرابلس واقع در کشور لیبی است که دیدنش هرکسی را حیرتزده میکند. شهر باستانی لپتیس ماگنا، بقایای به جای مانده از شاهکاری است که در دوران امپراطوری روم شکل گرفته است. در این بخش با بخش گردشگری حقوق نیوز همراه باشید تا این با این شهر و تصاویر فوق العاده آن آشنا شوید.
لپتیس مگنا یا لپسیس (Lepcis) که در زبان عربی لبده (Labdah) نامیده می شود شهری با معماری برجسته و متعلق به امپراتوری روم شناخته شده که امروزه خرابه هایی از آن باقی مانده است. این شهر هزار ساله هماکنون در شهر الخمس، لیبی قرار دارد و در سال ۱۹۸۲ میلادی فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شدهاست.
این شهر در قرن هفتم پیش از میلاد توسط بربرها و پونیکها ساخته و توسط سپتیموس سوروس گسترش پیدا کرد. امپراتور روم سپتیمیوس سوروس که در لپتیس متولد شده بود بزرگترین حامی و پشتیبان این شهر به شمار میرفت. زیر نظارت مستقیم او برنامههای جاهطلبانهای برای توسعه شهر با نخستین قدمهای ساخت سازههای باشکوه آغاز شد.
این شهر از بندرگاهی طبیعی برخوردار بود که به نوعی توسعه و شکوفایی آن را تضمین میکرد، چرا که لپتیس به عنوان یک مرکز تجاری مهم در ناحیه مدیترانه و همچنین سحارا شناخته میشد. همچنین به دلیل وجود زمینهای حاصلخیز و غنی که در امتداد خطوط ساحلیاش قرار گرفته بودند در زمینه تولید محصولات کشاورزی نیز وضعیتی مناسب داشت.
لپتیس در طول سالهای بعد به تدریج شکوه خود را از دست داد و به دنبال مشکلات رو به گسترشی که با امپراتوری روم داشت رو به زوال رفت. پس از فتوحات اعراب در ۶۴۲ این شهر گمشده رو به خرابی نهاد و توسط طوفانهای شن برای قرنها مدفون و از نظر محو شد. در ژوئن ۲۰۰۵ گروه باستان شناسی دانشگاه هامبورگ به طور اتفاقی پرده از رازهای کهن این شهر برداشتند.
کندهکاریهایی بسیار زیبا در دل صخرههای این شهر دیده میشود که تا به امروز، یکی از دیدنیترین عجایب ناشناخته جهان به شمار میرود.
تاریخچه شهر لپتیس مگنا یا لپسیس
گفته می شود شهر لپتیس مگنا در اصل به دست کوچندگان فنیقی ساخته شده بود. دولت فینیقی در قرون هفتم تا سوم پیش از میلاد بر بخشهایی از حوضه مدیترانه فرمان می راند. امروزه این دوران به امپراتوری کارتاژ معروف است. این تمدن با چیرگی بر دریای مدیترانه و از راه بازرگانی نیرو و دارایی بسیاری را به دست آورده بود. تمدن کارتاژ در سدههای سوم و دوم پیش از مسیح همدوره جمهوری روم و در کشاکش با این دولت بر سر چیرگی بر مدیترانه باختری بود. این هماوردی به سه دوره جنگ میان کارتاژ و روم انجامید که به جنگهای کارتاژی یا پونی معروف است.
در همه این جنگها کارتاژ شکست خورد و از نیرویش کاسته شد و باجهای هنگفتی که برای کنار گذاشتن جنگ به روم پرداخت، اقتصاد آنان را به سراشیب کشاند. سومین جنگ کارتاژی به ویرانی شهر کارتاژ انجامید و رومیان بازمانده سرزمینهای کارتاژ را به خاک خود چسباندند.
کارتاژ بر کرانه جنوبی مدیترانه، اسپانیا، برخی بخشهای فرانسه و بسیاری از جزیرههای مدیترانه از آن دسته بخشهایی از سیسیل چیره بود.
در سده یک (پیش از میلاد) شهر نو کارتاژ یا شهر لپتیس مگنا در همان جای پیشین بازسازیشد و به زودی بزرگترین شهر بخش باختری امپراتوری روم گشت. شمار مردمان این شهر به پانصدهزارتن میرسید. این شهر مرکز بخش آفریقایی امپراتوری روم که بخش حاصلخیز این امپراتوری هم شمردهمیشد بود.
دیدگاه