عورت نمایی یا نمایشگری جنسی | روانشناسی اختلال شخصیت و انحراف جنسی

اختلال نمایشگری جنسی یا آلت نمایی یکی از انحرافات جنسی

بررسی اختلال عورت نمایی یا نمایشگری جنسی

اختلال نمایشگری جنسی به عنوان اختلال شخصیت و انحراف جنسی شناخته می شود که فرد  برای تحریک شدن و رسیدن به ارگاسم نیاز دارد آلت تناسلی خود را به کسی که توقعش را ندارد نشان دهد.

اختلال نمایشگری جنسی یا اختلال شخصیت نمایشگری به نام بدن نمایی یا آلت نمایی یا نمایشگری ( به انگلیسی : Exhibitionism  )  هم شناخته می شود. فردی که مبتلا به این اختلال شخصیتی است ، بدن یا اعضای جنسی خود را در ملاء عام یا مکان نیمه عمومی به نمایش می گذارد.

اگرچه بدن نمایی در کلوب برهنگی ، به صورت اعتراض سیاسی یا در جمع دوستان ، جزو اختلالات شخصیتی طبقه بندی نمی شود.

فرد مبتلا به اختلال نمایشگری جنسی با نمایش آلت خود به دیگران از نظر جنسی شدیدا تحریک شده و حتی ممکن است به ارگاسم برسد. بدون این که سعی کند با یک فرد ناشناس رابطه جنسی برقرار کند. حتی بعدا با تفکر راجع به این موضوع خود ارضایی کرده لذت می برد .

در برخورد با چنین افرادی بهتر است خونسردی خود را حفظ کنید ، فرد مبتلا به این اختلال معمولا به جز نمایش خودش خطر دیگری برای شما ایجاد نمی کند.

اختلال نمایشگری جنسی در دسته انحرافات جنسی طبقه بندی می شود، در انحراف جنسی فرد در موقعیت ها یا با اشیا یا تصورات و تخیلات غیر معمول به برانگیختگی جنسی و ارگاسم می رسد.

 دیدگاه روانشناسی درباره ی اختلال نمایشگری جنسی یا عورت نمایی

تا قرن 18 بدن نمایی رفتاری پلید شمرده می شود و تصور می شود ناشی از ضعف رابطه جنسی موفق است و افراد شکست خورده در این زمینه دست به چنین رفتاری می زنند و با به نمایش گذاشتن بدن و به خصوص آلت جنسی می خواهند جلب توجه کرده و کمبودهای جنسی خود را جبران کنند.

در سال 1877 ، چارلز لاسیکو روانشنان فرانسوی برای اولین بار این پدیده را جزو اختلالات جنسی طبقه بندی کرد. مطالعاتی که بعد از او توسط روان شناسان متعدد از جمله فروید انجام شد نشان داد که اختلال تمایل به نمایشگری در همه انسان ها به خصوص کودکان ، تا حدودی وجود دارد.

به ویژه مطالعاتی که در مورد علاقه پسربچه ها در مورد به نمایش گذاشتن ادرار کردن خودشان و برهنه شدن دختربچه ها در مقابل افرادی که برایشان جذابیت دارند ، انجام شد.

به عقیده روان شناسان این تمایل باید به صورت طبیعی در سن بلوغ و در رابطه جنسی با شریک جنسی محو شود و ادامه یافتن این تمایل در بزرگسالی به عنوان اختلال جنسی شناخته می شود که باید تحت درمان قرار بگیرد.

اختلال نمایشگری جنسی در اغلب کشورها به عنوان جرم شناخته شده و فرد نمایشگر دستگیر می شود.

در این اختلال نمایشگر میتواند معمولا همراه با وسواس دزدیدن ، سندرم توره و اختلال بیش فعالیت و کم توجهی باشد.

 فرد مبتلا به اختلال نمایشگری جنسی چه محیط هایی را ترجیح می دهد ؟

از آنجایی که در عرف جامعه زن چه بیننده باشد چه نمایشگر ، قربانی محسوب می شود ، اختلال شخصیت بدن نمایی معمولا جزو اختلال شخصیت های مردانه شناخته می شود و اغلب مردان به این جرم متهم می شوند.

افراد بدن نما در محیط های متفاوتی ، آلت جنسی خود را به نمایش می گذارند . مردان مبتلا به اختلال شخصیت نمایشگر معمولا جلوی مدارس دخترانه یا کلیسا ، در بین جمعیت یا در پارک ها آلت جنسی خود را به نمایش می گذارند.

مثلا ممکن است وانمود کنند در حال ادرار کردن هستند یا این که فقط یک بارانی بلند بپوشند و بعد از جلب توجه دیگران بارانی خود را باز کنند یا آلت جنسی خود را به پنجره ی بزنند تا جلب توجه کنند یا این که در مکانی تاریک مثل سینما در کنار یک زن نشسته و خودارضایی کنند.

زن مبتلا به اختلال شخصیت نمایشگر ممکن است در ورزشگاه ها ، پارک ها ، ساحل یا اتوبوس خودشان را به نمایش بگذارند.

علل و عوامل موثر در بروز اختلال عورت نمایی

از دیدگاه روان شناسی افراد مبتلا به این اختلال از نظر شخصیت دچار احساس ناامنی و عدم اطمینان و احساس حقارت نسبت به توانایی جنسی و از نظر اجتماعی ، منزوی هستند.

این افراد با نشان دادن آلت جنسی خود به یک غریبه و تحت تاثیر قرار  دادن او احساس توانایی و تسلط جنسی پیدا می کنند. این افراد با بدن نمایی هویت جنسی خود را اظهار می نمایند و واکنش مخاطب از قبیل ترس ، تعجب ، لذت یا تنفر باعث ایجاد لذت در آن ها می شود.

علت اصلی این اختلال را باید در دوران کودکی جستجو نمود. الگوهای نامناسب رفتاری یا والد غیرهمجنس سلطه جو یا بیش از حد مراقب مثلا وجود مادر یا پدری تهدید کننده باعث شده فرد به قدری مضطرب شود که احساس اختگی و تسلیم پیدا کند.

فرد ممکن است برای رهایی از احساس مزمن شرم و تحقیر در کودکی دست به این اقدام بزند. فرد به طور موقت با آلت نمایی خود احساس قدرت می کند بنابراین احتمال تکرار رفتارش افزایش پیدا می کند.

از نظر پزشکی برخی از دانشمندان آسیب به بخش گیجگاهی را با عورت نمایی مرتبط می دانند.

علایم اختلال نمایشگری جنسی یا آلت نمایی

فرد به طور مکرر برای تحریک شدن و برانگیختگی جنسی ، آلتش را به افرادی که انتظار ندارند ، نشان می دهد.

فرد مبتلا به این اختلال با نمایش آلت خود دیگران را قربانی امیال خودش می کند.

فرد مبتلا به این اختلال از دیدن واکنش دیگران نسبت به دیدن آلت خودش چه خشم ، ترس تعجب و تنفر یا لذت باشد ، خوشش می آید.

اختلال بدن نمایی می تواند با اختلال جنسی میل به کودکان یا فیتیش یا بردگی جنسی و غیره همراه باشد.

راه های درمان اختلال نمایشگری جنسی   

درمان اختلالات جنسی در صورتی موفقیت آمیز است که بر اساس خواست و میل فرد انجام شود. مشکلات جنسی بسیار پیچیده هستند و دلیل مشخصی ندارند بنابراین درمانشان هم به همان اندازه پیچیده است.

معمولا به فرد آمورش می دهند که چطور امیالش را به سمت فعالیت های سالم جنسی سوق دهد.

همزمان از روش های روانکاوی برای درمان و کاهش عوارض مشکلات کودکی فرد استفاده می شود مثلا بعد از گفتگوی مناسب و ریشه یابی مشکلات در کودکی ، ریشه مشکلش برای او توضیح داده می شود و از او خواسته می شود که کنترل خود را در دست بگیرد.

درمان های دارویی هم می تواند در موارد شدید کاربرد داشته باشد.