قانون نردبان
به عنوان فردی که وظیفه هدایت سازمان خود را در آینده بر عهده دارد، از قبل می دانید که روزانه تصمیمات زیادی برای گرفتن دارید. این وظیفه اصلی یک مالک یا مدیر است که به طور منظم تصمیم بگیرد و این نتایج این تصمیمات است که مسیری را که سازمان در آینده طی می کند ترسیم می کند. تصمیمات خوب معمولاً به نتایج خوبی منجر می شود و تصمیمات ضعیف منجر به دردسر می شود. به همین سادگی است. مهارت تصمیم گیری درست یکی از ملزومات یک کارآفرین است. اگر می‌خواهید بهترین تصمیم‌های ممکن را برای شرکت خود در آینده بگیرید، باید مدل‌های تصمیم‌گیری متنوعی را در دسترس خود داشته باشید.
یکی از این مدل ها به عنوان تکنیک پله پله ای شناخته می شود. این تکنیک از این جهت جالب است که عناصر تصمیم گیری تیمی و فردی را در ابزاری ترکیب می کند که می تواند بهترین ها را از همه افراد درگیر به دست آورد. برای آشنایی با عواقب ناتوانی در تصمیم گیری کلیک کنید. قانون نردبان برای هر تصمیم گروهی که باید گرفته شود مناسب یا حتی ضروری نیست، اما می‌تواند ابزار مناسبی برای برخی موارد باشد. اگر تیم بزرگی دارید که نیاز به تصمیم گیری دارد و آن تیم از انواع مختلفی از شخصیت ها تشکیل شده است انجام فرآیند قانون نردبان ایده خوبی است. وقتی این مدل به درستی انجام شود، نیازی نیست که این مدل زمان‌بر باشد و می‌تواند منجر به انتخاب منطقی شود که توسط اکثریت تیم شما پشتیبانی می‌شود.
1. موقعیت های مناسب استفاده از قانون نردبان
قانون نربان تکنیکی است که برای گروه های کوچک مناسب است، جایی که 4-7 نفر در تصمیم گیری شرکت دارند. این روش امکان فراگیری را فراهم می کند و امکان جمع آوری ایده ها از همه اعضای گروه را فراهم می کند تا اطمینان حاصل شود که همه شنیده می شوند. این مکانیسم همچنین می‌تواند به تشویق اعضای خجالتی یا کم‌نفوذ برای مشارکت در فرآیند تصمیم‌گیری در اظهارات خود کمک کند. برای موفقیت این تکنیک، گروه باید این روش را با روحیه واقعی خود دنبال کند. در حالی که هر گروه ممکن است یک یا دو نفر داشته باشد که ممکن است همچنان بخواهند تأثیر خود را بر گروه اعمال کنند، قانون نردبان می تواند به بهبود شانس سایر اعضای گروه برای ارائه دیدگاه خود و تأثیرگذاری بر فرآیند تصمیم گیری کمک کند.
2. کاهش نارضایتی با قانون نردبان
قانون نردبان می تواند در کاهش، اگر نگوییم از بین بردن نارضایتی در بین اعضای گروه موثر باشد، زیرا یک تصمیم جمعی همچنین همه را در قبال نتیجه تصمیم مسئول می کند. این می تواند به تشویق هر عضو کمک کند تا در مورد پیشنهادات خود توجه داشته باشد زیرا هر موفقیت یا شکستی احتمالاً روی آنها تأثیر می گذارد. برای مثال، فرض کنید تیم بازاریابی یک سازمان از قانون نربان برای تعیین استراتژی بازاریابی برای یک برند استفاده می کند و این طرح با شکست مواجه می شود. در این صورت، همه آنها به احتمال زیاد احساس سوزش می کنند. در حالی که موفقیت چنین استراتژی ممکن است همه را قادر سازد تا اعتبار تصمیم گیری جمعی را به دست آورند. به همین دلیل است که قانون نردبان می تواند به بهبود مسئولیت پذیری، شفافیت، فراگیر بودن و تصمیم گیری های گروهی بهتر کمک کند. در حالی که احتمالاً مشاجره، رقابت و سیاست را در یک گروه کاهش می دهد. همچنین برای شناخت نظرات اعضای تیم می توانید از بارش فکری استفاده کنید.
مراحل تصمیم گیری با قانون نردبان
در این تکنیک باید به هر یک از اعضا زمان کافی بدهید تا در مورد مشکل مورد بررسی فکر کنند، سپس با ایجاد یک تیم اصلی 2 نفره شروع می شود. سپس از اعضای تیم خواسته می شود که هر بار به گروه ملحق شوند. هر یک از اعضای تیم جدید قبل از شروع بحث گروهی نظر خود را به گروه ارائه می دهد. به این ترتیب، همه تشویق می شوند تا نظرات خود را به طور مساوی بیان کنند و دیدگاه های متفاوتی به احتمال زیاد ارائه می شود که منجر به بحث های سازنده می شود.
1. برای تصمیم گیری گروهی مشکل را توضیح دهید
هنگامی که برای اولین بار شروع به کار کردید، می خواهید همه افراد گروه را در مورد مشکلی که باید حل شود آگاه کنید. این مرحله به افراد اطلاع می‌دهد که در تیمی که قرار است مشکل را حل کند قرار می‌گیرند و فرصتی خواهند داشت که خودشان درباره آن فکر کنند. فراهم کردن فضا برای همه در این مرحله مهم است – اگر به آنها اجازه ندهید قبل از گرد هم آمدن به طور جداگانه فکر کنند، با نظراتی مواجه خواهید شد که تحت تأثیر افکار دیگران است.
2. نردبان را بسازید
مرحله دوم این است که از دو نفر از اعضای گروه بخواهید با هم ملاقات کنند و در مورد مشکل صحبت کنند. این افراد قبلاً این فرصت را داشته اند که به طور جداگانه در مورد مشکل فکر کنند، بنابراین هنگام ملاقات، ایده های مختلفی برای گفتگو خواهند داشت. سعی کنید یک محیط خصوصی و راحت برای این دو نفر فراهم کنید تا بتوانند در مورد تمام مسائل مختلف درگیر در این تصمیم صحبت کنند. این روش برای رشد خلاقیت فردی نیز مفید است.
3. روند را ادامه دهید
هنگامی که جلسه بین دو نفر اول برگزار شد، از شخص سومی بخواهید که در بحث آنها شرکت کند.فرمت این جلسه برای موفقیت این روند در کل بسیار مهم است.وقتی نفر سوم به آن ملحق شد، ابتدا افکار خود را به دو نفر دیگر ارائه می‌کنند، قبل از اینکه هر چیزی به صورت گروهی مورد بحث قرار گیرد.به این ترتیب، نفر سوم نظرات خود را با نظرات دو نفر اول رنگ آمیزی نخواهد کرد.شما سعی می‌کنید با این رویکرد از «تفکر گروهی» اجتناب کنید - می‌خواهید همه کسانی که وارد گروه می‌شوند بتوانند افکار خود را ارائه دهند، بدون اینکه تحت تأثیر افکار دیگران در تیم باشند.
4. تصمیم گیری گروهی، تکمیل نردبان
همانطور که انتظار دارید، مرحله چهارم این است که تا زمانی که همه اعضای تیم به جلسه ملحق شوند، ادامه دهید.هر فرد جدیدی که وارد اتاق می شود باید زمان داشته باشد تا افکار خود را بدون شنیدن آنچه قبلاً در مورد آن صحبت شده است، ارائه دهد. هنگامی که به فرد جدید فرصت ارائه داده شد، می‌توان از سایر ایده‌ها مطلع شد تا دیدی کلی از آنچه که گروه بحث کرده است به او ارائه شود.
5. تصمیم گیری
طبیعی است که مرحله نهایی این فرآیند، تصمیم گیری است. لطفاً توجه داشته باشید که تصمیم گیری تنها پس از اضافه شدن همه افراد به گروه و شنیدن همه نظرات امکان پذیر است. حتی زمانی که فکر می‌کنید پس از شنیدن چند نفر اول، یک تصمیم واضح است، هنوز باید منتظر نتیجه‌گیری باشید تا همه به آن ملحق شوند. با وجود همه ایده ها و نظرات در اطراف، شما باید بتوانید تصمیم تیمی بگیرید که به نفع سازمان است.
هدف کلی این روش تصمیم گیری این است که اطمینان حاصل شود که همه به یک اندازه شنیده می شوند. اگر قرار باشد برای تصمیم گیری با همه اعضای تیم جلسه ای منظم برگزار کنید، به احتمال زیاد نظر همه در محیطی شنیده نمی شود که احساس راحتی کنند.
برخی از افراد ممکن است تحت تأثیر جلسات بزرگ قرار بگیرند و آنها را بیش از حد عصبی کند که افکار خود را در مورد موضوع سازماندهی کنند، در حالی که این افکار بسیار مهم هستند. علاوه بر این، استفاده از تکنیک Stepladder این احتمال را افزایش می دهد که صادقانه ترین و بازترین نظرات را در مورد موضوع دریافت کنید.
مزایا و معایب قانون نردبان چیست؟
هر بار که تصمیم گروهی گرفته می شود، به تکنیک قانون نردبان نیازی نیست. با این حال، هنگامی که برای حل مسائل پیچیده نیاز به تفکر انتقادی است، می تواند ابزاری عالی برای تصمیم گیری موثر باشد. به طور مشابه، این تکنیک می تواند راه خوبی برای از بین بردن عصبانیت در بین تصمیم گیرندگان باشد و اطمینان حاصل شود که به همه فرصت داده شده است تا قبل از تصمیم گیری به طور عینی نظرات خود را بیان کنند.
مزایای قانون نردبان
• تکنیک پله پله مشارکت هر یک از اعضای گروه را ارتقا می دهد و مکانیزم مناسبی را برای آنها فراهم می کند تا نظر خود را بیان کنند.
• تکنیک قانون نردبان می تواند با دادن اجازه به هر یک از اعضا برای شرکت به صورت اجباری، به کاهش نارضایتی در میان اعضای گروه کمک کند. هنگامی که یک عضو دیدگاه خود را بیان کرد، نمی تواند ادعا کند که شنیده نشده است یا بخشی از فرآیند تصمیم گیری نبوده است. پس رضایت شغلی پیشتر می شود و علاوه بر آن موفقیت و شکست جمعی می شود.
• تکنیک قانون نردبان به کاهش احتمال چرخش بازو و قلدری توسط اعضای تأثیرگذار گروه کمک می کند.
• قانون نردبان می تواند به کاهش شانس بن بست در تصمیم گیری گروهی کمک کند.
• با استفاده از قانون نردبان، اعضای گروه می توانند به جمع آوری ایده های بزرگتری برای حل یک مشکل و تصمیم گیری موثر کمک کنند.
• قانون نردبان در یافتن راه‌حل‌هایی برای مسائل پیچیده که نیازمند بینش جمعی از کارشناسان و ذینفعان برای کمک به یافتن راه‌حل است، مفید است.
معایب قانون نردبان
• اگر با روح واقعی مشارکت انجام نشود، قانون نردبان جایی که اعضای با نفوذ از آن فقط برای ایجاد احساس مشارکت استفاده می کنند.
• قانون نردبان ممکن است برای تصمیم گیری سریع مفید نباشد، زیرا ممکن است زمان زیادی طول بکشد.
• قانون نردبان لزوماً محیطی را تضمین نمی کند که در آن بن بست نمی تواند ادامه یابد. همچنین ممکن است اعضای گروه از قبل در لابی ها جمع شده باشند و این روند ممکن است آنقدر که به نظر می رسد شفاف نباشد.
• قانون نردبان ممکن است برای گروه های بزرگ کاربردی نباشد، زیرا ممکن است به تمرین بیهودگی تبدیل شود. این تنها زمانی قابل اجرا است که یک گروه کوچک از 4 تا 7 نفر در آن شرکت داشته باشند، زیرا استفاده از تکنیکی که ده ها نفر از اعضای گروه را شامل می شود، عملی نیست. یک نشان دادن ساده دست یا مکانیزم رأی گیری دیگر ممکن است برای چنین تصمیماتی مؤثرتر باشد.
• قانون نردبان یک رویکرد سیستماتیک برای یافتن راه حل برای مشکلات است. با این حال، در جایی که انتظار می رود چندین انتخاب در یک یا چند جلسه انجام شود، ممکن است عملی نباشد.
دیدگاه