بیماری یوئیت چشم | علائم و نشانه های بیماری یوئیت | انواع بیماری یوئیت چشم

یوئیت چشمی یکی از بیماری های چشم است که به عنوان سومین بیماری خطرناک چشم شناخته شده است.

بیماری یوئیت

یوئیت نوعی التهاب در یووه آ چشم است. وجود رگ های خونی قرمز و بزرگ در سطح چشم می تواند بیانگر وجود قرمزی حلقه ای در اطراف قرنیه باشد که به آن یوئیت گفته می شود.

به طور کلی سه بخش یووه آ چشم را تشکیل می دهند. اولین قسمت عنبیه چشم است که از بافت رنگی حلقه ای تشکیل شده و در داخل آینه قابل مشاهده است. حفره سیاهی که در وسط عنبیه قرار دارد را با نام پاپل (pupil) می شناسند. دومین قسمت که نمی توان به طور مستقیم آن را در داخل آینه دید، شامل جسم مژگانی و مشیمیه می شود. این قسمت دقیقاً در پشت عنبیه قرار گرفته است. یک چشم پزشک می تواند با استفاده از وسایل و تجهیزات مخصوص معاینه این بخش ها را مورد معاینه قرار دهد. زیرا هر سه بخش یووه آ به هم متصل بوده و پزشک معمولاً آن ها را به عنوان مجرای مشیمیه می شناسد.

انواع بیماری یوئیت چشم

بیماری یوئیت، توسط جایی که التهاب در آن وجود دارد طبقه بندی می شود:

• یوئیت قدامی: در این نوع جسم مژگانی و عنبیه مورد هدف بیماری قرار می گیرد.

• یوئیت میانی: التهاب جسم مژگانی را به تنهایی یوئیت میانی می گویند.

• یوئیت خلفی: التهابات مشیمیه یوئیت خلفی می‌ باشد که معمولا نسبت به دیگر انواع یوئیت ها درد کمتری دارد یا اینکه بدون درد می باشد.

• یوئیت منتشر: زمانی به بیماری یوئیت لقب منتشر داده می شود که تمام  قسمت های بافت یوه درگیر بیماری و التهاب باشند این نوع از یونیت از درد و عوارض بیشتری نسبت به دیگر انواع آن برخوردار است.

بسیاری از موارد یوئیت مزمن هستند می توانند مشکلات متعددی از جمله ایجاد قرنیه تار، آب مروارید، فشار بر چشم بالا (IOP)، آب سیاه، تورم شبکیه چشم یا جدایش شبکیه را باعث شوند.

این پیچیدگی ها می توانند منجر به از دست دادن بینایی دایمی شوند. یوئیت اغلب در سنین بین 20 تا 50 سال رخ می دهد.

مطالعه ای تخمین زده است که بیش از 280.000 نفر از مردم در ایالات متحده هر ساله تحت تاثیر یوئیت قرار می گیرند، که تقریباً سه برابر بیشتر از آنچه که قبلاً فکر وجود داشت، است.

این مطالعه که براساس سوابق پزشکی از شش جامعه شمال کالیفرنیا صورت گرفته است، تخمین زده است که یوئیت دلیل 30000 مورد جدید نابینایی در سال و 10 درصد تمام موارد نابینایی است.

یوئیت قدامی رایج ترین شکلش است و سالانه از هر 100.000 نفر، حدود 8 تا 15 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد.این نوع یوئیت بر مردان و زنان به یک اندازه اثر می گذارد.

علائم و نشانه های یوئیت

علائم یووئیت عبارتند از:

• حساسيت به نور

• تاری ديد

• درد و قرمزي (قرمزي دور قرنيه)

• ريزش اشك از چشم

• اجسام شناور در ميدان بينايي

البته علائم یوئیت بستگی به محل درگيری التهاب در سيستم يووه‌آ دارد.

دلایل ایجاد بیماری یوئیت

علل متعددی برای یوئیت مطرح می شود که مهم ترین آن ها عبارتند از:

• علل ویروسی: مانند زونا  و ویروس تب خال

• علل قارچی: مانند هیستوپلاسموز

• علل انگلی: مانند توکسوپلاسموز

• بیماری هایی که سایر بخش های بدن را درگیر می کنند از قبیل بیماری های کلاژن – واسکولار (بیماری های روماتیسمی)

• سابقه ضربه به چشم

در بیشتر موارد، علت این بیماری ناشناخته است.

نحوه تشخیص یوئیت

یک چشم پزشک متخصص معمولاً با پرسیدن چندین سؤال در مورد علائم هر دو چشم یا دیگر قسمت های بدن کار تشخیص خود را آغاز خواهدکرد. به عنوان مثال احساس درد در مفاصل، تغییرات وزنی، بثورات پوستی، احساس بدن درد و خستگی و دیگر علائم می تواند به تشخیص بیماری یوئیت و دیگر بیماری های همراه آن کمک زیادی کند. همچنین پزشک برای تشخیص دقیق تر نیاز به سابقه سلامت و بیماری های چشمی فرد داشته و احتمالاً به دنبال اطلاعاتی در مورد اختلالات پزشکی و سابقه خانوادگی بیماری در فرد نیز خواهد بود.

معاینه

چشم پزشک یا اپتومتریست وضعیت بینایی و فشار چشمی او را با استفاده از slit lamp مورد ارزیابی دقیق قرار خواهد داد. با وجود اینکه عارضه یوئیت چشمی انواع گوناگونی دارد ولی همه این موارد دارای یک نقطه اشتراک هستند؛ گلبول های سفید خون (سلول های ایمنی التهابی که در داخل جریان خون یافت می شوند) که از داخل رگ های خونی به بیرون نشت کرده اند. این گلبول های خونی به بافت uveal نفوذ کرده و وارد بخش aqueous (مایع بخش جلویی چشم) و vitreous  (ماده شفاف شبیه –ژله در پشت چشم) می شوند. وجود گلبول های سفید خون همان چیزی است که چشم پزشک در هنگام تشخیص یوئیت به دنبال آن است. عارضه Iritis (یوئیت قدامی) ممکن است در ابتدا بدون هیچ گلبول سفید قابل رؤیتی بروز پیدا کند.

در مواقع دیگر، عارضه چشمی یوئیت نامحسوس نبوده و تعداد زیادی سلول در داخل aqueous و vitreous قابل مشاهده است. در بعضی از موارد نیز، دسته هایی از گلبول های سفید خون بر روی قسمت پشتی قرنیه (قسمت دوکی شکل شفاف بخش جلویی چشم) جمع می شوند. این سلول های دسته ای شبیه رسوبات چربی گونه هستند. در بیشتر موارد، سلول ها قسمت وسیعی بین عنبیه و قرنیه چشم را درگیر می کند. این یک hypopyon است.

Cyclitis (یوئیت میانی جسم مژگانی چشم یا لایه وسطی مجاری مشیمیه را درگیر می کند) در ظاهر شبیه گلبول های سفید خونی است که در داخل vitreous غوطه ور اند یا شبیه مجموعه ای از سلول های سطح بافت های uveal است که در پشت عنبیه قرار گرفته باشد. Choroiditis شبیه سلول هایی است که در vitreous و بافت uveal در قسمت پشتی چشم ظاهر باشند.

آزمایش

متخصص چشم پزشک برای معاینه چشم های بیمار را کاملاً باز کرده و از تکنیک های معاینه ای خاصی برای تشخیص این بیماری های چشمی استفاده می کند. این تکنیک ها شامل تصویری از پشت چشم با استفاده از OCT،fluorescein angiography یا دیگر تکنیک هایی که برای ارزیابی میزان پیشرفت یوئیت خلفی می شود.

آزمایشات دیگر ممکن است نمونه برداری از مایع چشمی aqueous  یا vitreous، تست خون و اشعه ایکس می شود. این آزمایشات کاری زمان بر است. در نتیجه پزشک قبل از گرفتن جواب این آزمایشات، درمان پایه ای را بر اساس شواهد معاینه ای آغاز می کند تا در نهایت بعد از گرفتن نتایج آزمایشات درمان اصلی بیمار را شروع نماید.

راه های درمان یوئیت چشم

درمان یوئیت به علت آن بستگی دارد که چه چیزی موجب آن شده است. دارو، درمان اصلی اش است، اما در موارد نادر، جراحی نیاز است.

دارو های استروئیدی

بیشتر یوئیت ها را می توان با دارو های استروئیدی (کورتیکواستروئیدها) درمان کرد. دارویی به نام پردنیزولون معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد.کورتیکواستروئیدها با اخلال در عملکرد نرمال سیستم ایمنی کار می کنند، بنابراین دیگر مواد شیمیایی که باعث التهاب می شوند را آزاد نمی کند.

قطره چشمی کورتیکواستروئید

قطره چشمی کورتیکواستروئید معمولاً برای اولین درمان یوئیت هایی استفاده می شوند که جلوی چشم را تحت تاثیر قرار داده و ناشی از عفونت نیست.در برخی افراد، استروئید می تواند فشار را در چشم افزایش دهد. چشم پزشک این مسئله را چک خواهد کرد.

تزریقات کورتیکواستروئیدی

اگر یوئیت وسط یا پشت چشم دارید، یا قطره چشمی کورتیکواستروئیدی برایتان عمل نمی کند، ممکن است به تزریقات کورتیکواستروئیدی نیاز داشته باشید.

اول قطره سر کننده برای بی حس کردن چشم شما به کار می رود تا احساس درد و ناراحتی نکنید. معمولاً تنها به یک تزریق نیاز دارید.

تزریقات کورتیکواستروئیدی به ندرت باعث اثرات جانبی قابل توجه می شوند، اما در برخی از مردم می توانند فشار را در چشم افزایش دهند. چشم پزشک این را چک خواهد کرد.

قرص یا کپسول های کورتیکواستروئیدی

قرص یا کپسول های کورتیکواستروئیدی (کورتیکواستروئید خوراکی) قوی ترین شکل کورتیکواستروئید هستند.

آن ها معمولاً در صورتی استفاده می شوند که قطره چشمی کورتیکواستروئید و تزریقات کورتیکواستروئیدی جواب ندهند یا نامناسب باشند یا یوئیت پشت چشم را گرفته باشد.

قرص های کورتیکواستروئیدی می توانند منجر به دامنه وسیعی از عوارض جانبی شوند، بنابراین تنها در صورتی توصیه می شود که خطر آسیب دائمی بینایی وجود داشته باشد.

قطره چشمی میدریتیک

اگر یوئیت بر جلوی چشم شما تاثیر گذاشته (یوئیت جلویی)، ممکن است قطره میدریتیک (یا گشاد کننده) علاوه بر دارو های استروئیدی داده شود.این قطره بزرگ کننده (گشاد کننده)، مردمک شما را بازتر می کند و با شل کردن ماهیچه های چشم، درد را تسکین می دهد.

آن ها هم چنین می توانند خطر ابتلا به گلوکوم را کاهش دهند.با این حال، قطره چشمی میدریتیک می تواند باعث تاری موقتی دید شما و مشکلات تمرکزی بر روی چشم های شما شود.

درمان عفونت

اگر عفونت باعث یوئیت شده، پس باید عفونت نیز درمان شود. ویروس ها می توانند با داروهای ضد ویروسی درمان شوند، عفونت های باکتریایی می توانند با آنتی بیوتیک ها و عفونت های قارچی با داروهای ضد قارچ درمان شوند.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن

توصیه می شود اگر از افرادی هستید که به درمان های توصیف شده در بالا واکنش نشان ندادید، از این مورد استفاده کنید.داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن، با کنترل سیستم ایمنی و اختلال در فرآیند التهاب کار می کنند.

اگر درمان استرویئدی باعث عوارض جانبی قابل توجهی شد، می توان از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن نیز استفاده کرد.

جراحی

به ندرت، عملیاتی به نام ویتروکتومی ممکن است برای درمان یوئیت مورد نیاز باشد. این معمولاً تنها در صورتی توصیه می شود که یوئیت شدید و یا درد شدید داشته باشید، و یا اگر این شرایط ناشی از عفونت های مشخصی باشد.

ویتروکتومی عبارت است از مکیدن آرام زجاجیه (مانند ژله ای است که داخل چشم را پر می کند). این روش گفته شده در بخش سلامت نمناک می تواند با استفاده از یک داروی بی هوشی یا داروی سر کننده موضعی انجام شود.

در طول این عمل، سیالات درون چشم به طور موقت با یک حباب هوا یا گاز (یا مخلوطی از دو) و یا مایعی جایگزین خواهد شد. در نهایت، زجاجیه به طور طبیعی جایگزین خودش خواهد شد.

مانند همه جراحی ها، خطر و عوارض خودش را به همراه دارد. این موارد شامل نیاز به جراحی بیشتر و افزایش خطر آب مروارید هستند.

انجام کارهای زیر ممکن است به تسکین علائم شما کمک کند:

• اگر چشم شما به نور حساس است، عینک تیره بزنید.

• یک پارچه پشمی گرم را روی چشم خود بگذارید تا آن را آرام کند.

• مصرف مسکن، مانند ایبوپروفن نیز توصیه می شود.

عوارض بیماری یووئیت چشم

یووئیت ممکن است با عوارض زیر همراه باشد :

• آب سیاه (گلوکوم)

• آب مروارید (کاتاراکت)

• ایجاد چسبندگی های داخل چشمی

• ورم شبکیه و آسیب به سلول های بینایی

در این عوارض ممکن درمان دارویی، جراحی، تزریقات داخل چشمی و یا لیزر درمانی ضروری باشد.

اگر مبتلا به قرمزی چشم شده اید، در صورت عدم بهبود آن حتماً با یک چشم پزشک مشورت نمایید.