تریبالیسم یا قبیله گرایی چیست؟

قبیله گرایی یا تریبالیسم چیست؟

قبیله گرایی، قوم گرایی یا تریبالیسم تفکر سازماندهی یک قبیله یا قبایل برای دفاع و حمایت افراد عضو آن قبیله یا قبایل را گویند. همچنین قبیله گرایی را می‌توان روش تفکر یا رفتار گروهی از مردم که زیرمجموعه یک قبیله یا نژاد خاص هستند تفسیر کرد که وفاداریشان به قبیله خود را به وفاداری آنها به دوستانشان، کشورشان یا گروهی خاص از مردم جامعه‌شان ترجیح می‌دهد.

قوم گرایی از دو کلمه قوم و گرایش ترکیب یافته است. قوم به معنای جمعی از افرادی است که پیوند خونی، زبانی و فرهنگی آن ها را باهم یکجا کرده است، و گرایش؛ تمایل شدید و قوی به این پیوند قومی می باشد. با توجه به این، قوم گرایی عبارت از گرایش گروهی از افراد جامعه به  منافع قومی و معیار قرار دادن آن در تمام فعالیت های زندگی می باشد. بعضی از جامعه شناسان قوم را مجموعه ی انسان هایی می دانند که زبان، تاریخ، آداب، رسوم، عواطف و احساسات مشترک آن ها را بهم پیوند می دهد.

قبیله گرایی مستلزم در اختیار داشتن یک هویت فرهنگی یا قومی قوی است که یک عضو از یک گروه از اعضای گروه دیگر را از هم جدا می‌سازد. این یک پیش شرط برای اعضای یک قبیله جهت داشتن یک احساس قوی از هویت یک جامعه قبیله‌ای به فرم واقعی است.

ساختار اجتماعی قبایل بسته به هر نوع قبیله و مورد خاص می‌توانند تا حد زیادی متفاوت باشند اما با توجه به اینکه معمولاً قبایل که می‌توانند زیرشاخه قبایل بزرگتری باشند دارای ابعاد کوچک و کم تعدادی هستند دارای یک نقش و ساختار ساده می‌باشند که دارای تمایزات زیاد اجتماعی بین افراد قبیله است.

از تریبالیسم یا قبیله‌گرایی می‌توان به عنوان یکی از آفات هر نظام و حکومتی نام برد؛ تفکری که صرفا به دنبال منفعت و موفقیت قبیله و جناح خود به هر قیمت و هزینه‌ای است، تفکری که معیار قرار گرفتن در مناصب اجرایی، نسب خانوادگی و هم خط بودن سیاسی و ملاک انتقاد و تخریب هم چیزی جز نسب خانوادگی و هم خط نبودن سیاسی نیست.

قبیله خاص‌گرا، مطلق‌گرا، انحصارطلب، تمامیت‌خواه سنت‌گرا، تبعیض‌گرا و برخوردار از یک انسجام درون‌گروهی است و به بازتولید استبداد فرهنگی می‌پردازد.

رفتار قوم گرایانه یا تریبالیستی همانا همکاری با اعضای گروه خودی و عدم همکاری با اعضای سایر گروه ها پنداشته می شود؛ و یا حمایت بیش از حد از گروه خود و دشمنی با گروه بیگانه می باشد. در تمام موارد قوم گرایان پیوند قومی را محور قرار می دهند. تمام کسانی را که از قوم خود شان است نسبت به دیگران بهتر و برتر می شمارند. در این نگاه، دیگران در مرحله ی دوم یا پایین تر از قوم خودی قرار می گیرند. در رفتار قوم گرایانه سود و زیان قوم مبنای تصمیم و عمل قرار می گیرد، و همه چیز از عینک قومیت دیده می شود.