مصرف کنندگان امروزی باید بیش از هر زمان دیگری در مواجهه با تاکتیک های بازاریابی هوشمندانه و حتی فریبنده هوشیار باشند. البته قوانین حمایت از مصرف کننده برای جلوگیری از تبلیغات گمراه کننده وجود دارد، اما اگر هیچ مصرف کننده ای واقعاً شکایتی ارائه نکند، تبلیغات اغلب بدون چالش باقی می ماند.
برای شرکت‌های بزرگ‌تر که مطمئناً می‌توانند از عهده ی دعوای گاه به گاه برآیند، این بازده اغلب به ریسک اجرای آگهی‌های تبلیغاتی می‌ارزد.
خرده فروشان و فروشندگان ترفندهای بی شماری را در آستین خود دارند، مانند کاهش آنی و ایجاد حس کاذب فوریت یا کمبود، و قیمت گذاری فریبنده.
بین ترفندهای درون فروشگاهی و تاکتیک‌های تبلیغاتی زیرکانه، مشتریان در تلاش هستند تا در یک محیط تهاجمی فزاینده حرکت کنند. فروشندگان به روش های ظریفی می پردازند که تبلیغات بر مصرف کنندگان تأثیرگذار باشد، حتی در سطح ناخودآگاه. بسیاری از تبلیغات برای فریب دادن شما طراحی شده اند، و گاهی اوقات به طرز دردناکی آشکار است.
اگرچه بسیاری از تبلیغات هوشمندانه کاملاً فوق‌العاده هستند، اما مصرف‌کنندگان عاقل هستند که همچنان آنچه را که می‌بینند، می‌شنوند و می‌خوانند زیر سؤال می برند. در اینجا هفت راه برای موفقیت تبلیغ کنندگان در فریب دادن مصرف کنندگان آورده شده است.
1- آنتروپومرفیسم
یکی از راه‌هایی که تبلیغ‌کنندگان توجه ما را جلب می‌کنند، دادن ویژگی‌های انسانی به اشیاء یا موجودات غیر انسانی است. مارک اندروز اشاره می‌کند که حروف چاپی در لوگوی Heineken به طرز حیله‌آمیزی نشان می‌دهد که "e"ها به دلیل نحوه کج بودنشان لبخند می‌زنند. اگرچه ممکن است آگاهانه متوجه آن نشوید، این جزئیات کوچک می تواند درک برند را تغییر دهد. صندوق جهانی حیات وحش همچنین از انسان‌سازی استفاده می‌کند و اغلب در تبلیغات خود به حیوانات ویژگی‌های انسانی می‌دهد تا بینندگان احساس نزدیکی عاطفی یا همدلی با حیوان کنند.
2. اثبات اجتماعی
محبوبیت سایت‌ها و برنامه‌های بررسی مصرف‌کننده نشان می‌دهد که مصرف‌کنندگان امروزی چقدر برای بازخورد مشتریان ارزش قائل هستند. برندها این را می دانند و اکنون از "لایک" فیسبوک و سایر اشکال تایید اجتماعی برای تبلیغ محصولات خود استفاده می کنند. مارک اندروز، یکی از نویسندگان کتاب متقاعدسازی پنهان، توضیح می دهد که حتی ادعایی مانند "اکثریت مردم نان شگفت انگیز را ترجیح می دهند" می تواند تأثیر زیادی بر رفتار انسان داشته باشد. وقتی شرکت‌ها از اثبات اجتماعی به این روش استفاده می‌کنند، احتمالاً مصرف‌کنندگان به سرعت درک خود را تغییر می‌دهند، اغلب قبل از اینکه به ذهنشان برسد که ادعای درست بودن را بررسی کنند.
3. پذیرش مقاومت
شفافیت یا توهم شفافیت راهی است که برندها سعی می کنند از مقاومت مصرف کننده به نفع خود استفاده کنند. همانطور که اندروز اشاره می کند، مصرف کنندگان دوست ندارند به آنها گفته شود چه کاری انجام دهند یا چه چیزی بخرند. برخی ادعا می‌کنند که تبلیغ‌کنندگان به‌طور مؤثری از احساسات ضد مصرف‌گرایی یا ضد تبلیغات استفاده می‌کنند و آنها را علیه مصرف‌کنندگان به کار می گیرند تا محصولاتشان را بفروشند. به عنوان مثال تبلیغ برای هتل ارزان قیمت هانس برینکر، صرفاً با اذعان به کاستی های آن به عنوان یک گزینه اقامتی ارزان قیمت، مقاومت مصرف کننده را شکست می دهد.
4. روانشناسی معکوس
استفاده از روانشناسی معکوس، تکنیکی که تا حد زیادی با پذیرش مقاومت گره خورده است، شامل متقاعد کردن کسی برای انجام آنچه می‌خواهید با تظاهر به اینکه آن را نمی‌خواهید یا با تظاهر به اینکه چیز دیگری می‌خواهید، می باشد. این اصل ارتباط نزدیکی با نظریه واکنش یا این ایده دارد که مردم وقتی احساس می کنند کنترلشان سلب شده است، با سرپیچی آن را پس خواهند گرفت.
5. جذابیت جنسی پیشنهاد شده است
رایج ترین تکنیک تأثیر اجتماعی که تبلیغ کنندگان استفاده می کنند جذابیت جنسی است. چه تبلیغی برای ادکلن مردانه باشد و چه یک محصول رژیمی، این پیشنهاد که یک محصول شانس شما را برای داشتن رابطه جنسی بهتر می کند، به طور نامحسوس ارتباط مطلوبی با آن محصول در مغز مصرف کنندگان ایجاد می کند، حتی اگر آنها از آن بی اطلاع باشند.
6. تصاویر گمراه کننده
یک تبلیغ می تواند با واقعیت بسیار متفاوت باشد، از فست فود گرفته تا هتل ها و محصولاتی که مستقیماً برای کودکان عرضه می شوند. تکنیک های ارائه غذا می تواند شامل اسپری انگور با اسپری مو برای ایجاد توهم شادابی، استفاده از پوره سیب زمینی به جای بستنی و رنگ آمیزی همبرگر با لاک کفش قهوه ای باشد. مدل‌های فتوشاپ، روشی که استاندارد شده است، ممکن است خطرناک به نظر نرسد، اما انجمن پزشکی آمریکا ادعا می‌کند که این عمل به طور جدی سلامت نوجوانان را تهدید می‌کند.
7. ردیابی آنلاین و در فروشگاه
اکنون بسیاری از کاربران اینترنت با هدف‌گیری مجدد و سایر تکنیک‌های تبلیغات آنلاین آشنا هستند که در آن داده‌های شخصی مصرف‌کنندگان به منظور مطالعه جمعیت‌شناختی مخاطبان یا ارائه آگهی‌هایی که به‌طور خاص برای مصرف‌کنندگان اختصاص داده شده است، جمع‌آوری می‌شوند. این روش‌های ردیابی، که اغلب مستلزم آن هستند که مصرف‌کنندگان به جای انتخاب کردن، انصراف دهند، به دنیای فیزیکی نیز گسترش می‌یابند. برخی از خرده فروشان با ردیابی حرکات چشم خریداران یا جاسوسی از آنها با دوربین های پنهان شده در مانکن ها، جمع آوری داده های مشتریان را به سطح جدیدی رسانده اند.
دیدگاه