آنچه درباره تجاوز جنسی نمی‌دانید: شکاف بین افسانه و واقعیت

تصورات غلط زیادی در مورد تجاوز جنسی وجود دارد که در جامعه امروزی هم پذیرفته شده و هم تداوم یافته است. این باورها باعث سرزنش قربانیان می شود و در عین حال مسئولیت مجرم و جدیت جنایت را به حداقل می رساند. در نتیجه، قربانیان تجاوز جنسی اغلب برای شروع بهبودی حمایتی دریافت نمی کنند و دچار احساس انزوا و شرمندگی می شوند.

درک حقایق و از بین بردن افسانه های مربوط به تجاوز جنسی برای اطمینان از اینکه با بازماندگان با احترام رفتار می شود و حمایت و خدمات مورد نیاز خود را دریافت می کنند بسیار مهم است.

باورهای غلط و رایج درباره تجاوز جنسی

1. تصور غلط: تجاوز جنسی اغلب توسط غریبه ها انجام می شود.

واقعیت: تجاوز جنسی معمولاً توسط افراد غریبه انجام نمی شود. بیش از 80 درصد تجاوزات جنسی توسط فردی که قربانی خود را می شناسد انجام شده است. (دوست، شریک زندگی، پزشک، همسایه یا عضو خانواده)

2. تصور غلط: تجاوز جنسی اغلب اتفاق نمی افتد.

واقعیت: آمار ها نشان می دهد که از هر چهار زن یک نفر در طول زندگی خود مورد تجاوز جنسی قرار می گیرد.

3. تصور غلط: قربانیان تجاوز جنسی برای انتقام، به نفع خود یا به این دلیل که پس از رابطه جنسی احساس گناه می کنند، دروغ می گویند.

واقعیت: قربانیان به ندرت گزارش های نادرستی در مورد تجاوز جنسی ارائه می کنند. تنها 6 درصد از تجاوزات جنسی به پلیس گزارش می شود.

4. تصور غلط: اگر یک قربانی تصمیم بگیرد که تجاوز خود را گزارش نکند، پس حتما اتفاق نیفتاده است.

واقعیت: تجاوز جنسی یکی از جنایاتی است که کمتر گزارش شده است. کمتر از 10٪ از زنانی که مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند، تجاوز را به پلیس گزارش می دهند: اکثر بازماندگان به دلیل تحقیر یا ترس از قربانی شدن مجدد در روند قانونی گزارش نمی دهند. این بدان معناست که از هر 10 قربانی 9 نفر هرگز تجاوز خود را گزارش نمی کنند.

مهم است که بدانیم هر فردی که در معرض تجاوز جنسی قرار گرفته است ممکن است گزارش دهد یا گزارش ندهد. تصمیم آنها بر واقعیت آنچه برای آنها اتفاق افتاده تأثیر نمی گذارد.

5. تصور غلط: فقط در صورت استفاده از خشونت فیزیکی یا سلاح، تجاوز جنسی صورت گرفته است.

واقعیت: بسیاری از قربانیان هنگام تجاوز آنقدر ترس دارند که نمی توانند مبارزه کنند. آنها ممکن است از وحشت یخ بزنند یا متوجه شوند مقاوت آن ها در برابر اندازه و قدرت بسیار زیاد مهاجم ناچیز است. معمولا 80 درصد از قربانیان تجاوز جنسی، فرد متجاوز را می شناسند. این افراد به احتمال زیاد از ترفند، فشار کلامی، تهدید یا زور مانند چرخاندن بازو قربانی خود در هنگام حمله استفاده می کنند. این حملات ممکن است با کمک دارو نیز انجام شود. فقدان آسیب فیزیکی آشکار یا شناخت مهاجم این واقعیت را که تجاوز جنسی، خشونت آمیز و خلاف قانون است تغییر نمی دهد.

6. تصور غلط: اگر تجاوز واقعاً اتفاق افتاده بود، قربانی می توانست به راحتی و به ترتیب همه حقایق را بازگو کند.

واقعیت: شوک، ترس، خجالت و ناراحتی همگی می توانند حافظه را مختل کنند. علاوه بر این، بسیاری از قربانیان فعالانه تلاش می کنند تا جزئیات حمله را به حداقل برسانند یا فراموش کنند تا سعی کنند با آن کنار بیایند.

7. تصور غلط: تجربه تجاوز جنسی در دراز مدت اهمیتش را از دست می دهد.

واقعیت: تجاوز جنسی می تواند اثرات جدی و غیرقابل جبرانی را بر سلامت و رفاه قربانیان داشته باشد. افرادی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند می توانند احساس ترس، افسردگی و خشم کنند. قربانیان بدون توجه به سنی که خشونت و تجاوز در آن رخ می دهد، می توانند اثرات مضر جسمی و روحی را تجربه کنند و روند بهبودی آنها ماه ها یا سال ها طول می کشد. تجاوز جنسی بر هر فردی تأثیر متفاوتی دارد، اما محدودیتی در مورد مدت زمان بهبودی آنها وجود ندارد.

8. تصور غلط: برخی افراد کمتر مورد هدف تجاوز جنسی قرار می‌گیرند: برای مثال، مردان، لزبین‌ها، مردان همجنس‌گرا، افرادی که دارای جنسیت متفاوت هستند، زنان رنگین پوست، افراد دارای معلولیت، کارگران جنسی و ....

واقعیت: بسیاری از گروه های ذکر شده در بالا در معرض خطر هر نوع خشونت از جمله خشونت جنسی هستند.

9. تصور غلط: در محل کار، مقدار معینی از شوخی های جنسی و معاشقه بخشی از کار است.

واقعیت: آزار و اذیت در محل کار یک سوء استفاده رایج است.

10. تصور غلط: بهترین راه برای محافظت از خود در برابر تجاوز جنسی، اجتناب از تنها ماندن در شب در مکان‌های تاریک و متروک مانند کوچه‌ها یا پارکینگ است.

واقعیت: اکثر تجاوزات جنسی در طول روز توسط شخصی که فرد قربانی می شناسد اتفاق می افتد. مطالعات می دهد که تنها 25٪ از حملات توسط یک غریبه انجام می شود. خواه دوست، شریک، پزشک، عضو خانواده یا آشنا. تجاوز جنسی اغلب در یک مکان خصوصی مانند محل سکونت قربانیان یا فرد متجاوز رخ می دهد. با این حال، می‌تواند در مکان‌های عمومی مانند مهمانی‌ها، پارک‌ها و کوچه‌ها نیز انجام شود.

11. تصور غلط: انگیزه اصلی تجاوز جنسی، رابطه جنسی است.

واقعیت: مطالعات نشان می‌دهد که انگیزه تجاوز جنسی، قدرت و کنترل است، نه رابطه جنسی و بیشتر مرتکبین، شریک جنسی دیگری (مانند دوست پسر، دوست دختر، شوهر، همسر) دارند. تجاوز جنسی جرم خشونت آمیزی است که از رابطه جنسی به عنوان سلاح استفاده می شود.

12. تصور غلط: هنگامی که گزارش تجاوز جنسی تهیه شد، فرد متجاوز مورد تعقیب قرار می گیرد و مجرم شناخته می شود.

واقعیت: تجاوز جنسی جرمی دشوار برای اثبات است، زیرا به ندرت شاهدان وجود دارند، همیشه شواهد فیزیکی از جرم وجود ندارد، و افسانه های تجاوز جنسی بر کارایی سیستم عدالت کیفری تأثیر می گذارد. اکثر پرونده های تجاوز جنسی گزارش شده از طریق سیستم قانونی حل و فصل نمی شوند. از مواردی که اتهامات مطرح می شود، فقط دو سوم منجر به محکومیت می شود.

13. تصور غلط: «نه» گفتن تنها راه ابراز عدم تمایل شما برای ادامه دادن است.

واقعیت: بسیاری از مجرمان رفتار خود را با گفتن اینکه چون قربانی «نه» نگفت، توجیه می‌کنند. قانون روشن است: بدون رضایت، تجاوز جنسی محسوب می شود. رضایت به معنای «بله» گفتن به فعالیت جنسی است. اما علاوه بر «نه» گفتن، رفتارهای دیگری وجود دارد که عدم تمایل فرد قربانی را نشان می دهد، از جمله:

• سکوت

• گریه

• زبان بدن (لرزش، سفتی، تقلا، تلاش برای فرار کردن)

• اگر فردی بیش از حد مست باشد، رضایتی وجود ندارد.

• اگر شخصی خیلی ترسیده باشد که «نه» بگوید، رضایتی وجود ندارد.

• اگر شخصی در خواب یا بیهوش باشد، رضایتی وجود ندارد.

تصورات غلط در مورد استفاده از الکل و/یا مواد و تجاوز جنسی، تقصیر را به گردن قربانیان می‌اندازد. اما باید توجه داشت که هر حالت تغییر یافته ای که توانایی فردی را برای "نه" گفتن مهار کند، رضایت به حساب نمی آید.

14. تصور غلط: فردی که قبلاً با مجرم (مثلاً شریک زندگی او، یکی از آشنایان یا مشتری که برای خدمات جنسی پول پرداخت کرده است) موافقت کرده است، نمی تواند مورد تجاوز جنسی قرار گیرد.

واقعیت: تجاوز جنسی هر گونه فعالیت جنسی ناخواسته ای است که توسط فرد دیگری به زور انجام می شود. تجاوز جنسی زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی نمی‌خواهد رابطه جنسی داشته باشد، اما با توجه روابط جنسی توافقی قبلی، مجبور به انجام این عمل می‌شود.

15. تصور غلط: اگر فردی در ابتدای رابطه جنسی، موافقت کند، اما نظر خود را تغییر دهد و طرف مقابل او همچنان ادامه دهد، در این صورت مورد تجاوز جنسی قرار نگرفته است.

واقعیت: رضایت فعال و مستمر است. این بدان معنی است که اگر کسی نظر خود را تغییر دهد، باید رابطه ی جنسی پایان یابد.

16. تصور غلط: اگر شخصی - به عنوان مثال، شریک زندگی، دوست یا آشنا - شام یا نوشیدنی بخرد، هدیه ای بدهد یا لطفی کند، فرد دریافت کننده، رابطه جنسی به او بدهکار است.

واقعیت: هیچکس به کسی سکس بدهکار نیست. نمی توان فرض کرد که صمیمیت و گشاده رویی دعوت به رابطه جنسی است.

17. تصور غلط: اگر دو نفر ازدواج کرده یا در یک رابطه هستند، رابطه جنسی در هر شرایطی آزاد است.

واقعیت: روابط زناشویی، از جمله ازدواج یا هر رابطه دیگری دلالت بر رضایت از فعالیت جنسی در هر شرایطی نیست. پس حتی در این شرایط نیز، رضایت طرفین برای داشتن رابطه ی جنسی بسیار اهمیت دارد.

18. تصور غلط: افرادی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند از طریق لباس پوشیدن، رفتارشان، (نوشیدن مشروب یا به دلیل اینکه دیر بیرون آمده بودند) آن را درخواست می‌کردند.

واقعیت: هیچ کس آن را درخواست نمی کند. این ایده که کسی "آن را می خواهد" اغلب توسط مجرم برای توجیه رفتار خود استفاده می شود. که در این صورت معمولا قربانیان را مقصر جرم می داند نه مجرم را.

19. تصور غلط: اگر والدینی به کودک بیاموزند از غریبه ها دوری کند، مورد تجاوز قرار نمی گیرند.

واقعیت: 60 درصد موارد سوء استفاده جنسی از کودکان توسط فردی که کودک در خارج از خانواده خود او را می شناسد، انجام می شود و 30 درصد توسط اعضای خانواده مورد تعرض قرار می گیرند.

20. تصور غلط: افراد دارای معلولیت کمتر در معرض خطر تجاوز جنسی هستند.

واقعیت: افراد دارای معلولیت دو برابر افراد بدون معلولیت قربانی تجاوز جنسی می شوند.

21. تصور غلط: به کارگران جنسی نمی توان تجاوز کرد زیرا آنها در حال ارائه ی خدمات جنسی هستند.

واقعیت: کارگران جنسی حق دارند به هر گونه فعالیت جنسی رضایت دهند یا از آن خودداری کنند و بنابراین، می توانند مانند هر کس دیگری مورد تجاوز جنسی قرار گیرند.

22. تصور غلط: هیچ کاری نمی توانیم برای جلوگیری از خشونت جنسی انجام دهیم.

واقعیت: راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید به جلوگیری از خشونت جنسی کمک کنید، از جمله مداخله به عنوان یک شاهد برای محافظت از فردی که ممکن است در معرض خطر باشد.