اختلال خیالبافی درنوجوانان
خیالبافی در هر دوره از زندگی انسان ممکن است ظاهر شود و در دوره ی نوجوانی شدت آن بیشتر از زمان کودکی است. خیالبافی یکی از مکانیسم های دفاعی انسان است که در آن فرد جهت مقابله با ناکامی ها به صورت خیال و تصور به امیال و آرزوهای خود واقعیت می بخشد و گاهی هم امیال شکست خورده ی خود را به تخیلات فریبنده و لذت بخش تبدیل می کند و آنچه را که در عالم واقع بدان نرسیده است در عالم خیال برای خود تصور می کند و به وجود می آورد. به همین دلیل خیالبافی ممکن است مانعی برای درک واقعیت ها شود و نوجوان نتواند به طور مطلوب با محیط خود ارتباط برقرار کند.
در دوره ی نوجوانی فرد قادر است زمان حال و آینده را به هم ربط دهد. به همین دلیل وی قادر است نقشه هایی برای خود و دیگران رسم نماید و روابط موجود بین اجزای آن را توجیه نماید، با چنین شرایطی تفهیم واقعیات به نوجوان کاری مشکل و فنی خواهد بود، چون نوجوان بیشتر تکیه بر تخیلات خود دارد و این تخیل در بعضی مواقع به علت شدتی که دارد نوجوان را از درک واقعیت ها دور می کند. فرد آنچنان به اغراق و مبالغه در توصیف از موضوعی دست می زند و جزئیات را با آب و تاب بیان می کند که گویی سخنان و افکار وی همگی صحیح هستند.
افراد خیالباف برای اینکه توجه دیگران را به خود جلب کنند، اقدام به بزرگ نمایی می کنند. در چنین مواقعی طرف مقابل می تواند با انجام چند پرسش از نوجوان به واقعیت امر پی ببرد.
علایم خیالبافی
برای هر یک از بیماریهای جسمانی و روانی انسان علایم و نشانه هایی با شدت و ضعف های مختلف وجود دارد، لذا برای درمان آن ها علاوه بر شناخت آن ها، بررسی میزان آن ها نیز ضروری است. علایم خیالبافی عبارتند از:
اختلال شدید در عواطف. گریه کردن عده ای در هنگام بازی، سر کلاس و حتی در هنگام شادی بدون آنکه علتی وجود داشته باشد و در مواقعی باعث ایجاد خنده های انفجار آمیز می شود بدون اینکه سبب و علتی داشته باشد.
غیرعادی بودن حرکات. کوبیدن در با لگد و مشت به دیوار، کوبیدن سر به دیوار یا حرکت به صورت معلولین و تقلید رفتار آنها در حالی که صحت و سلامت هستند.
اظهار شنیدن صداهای خارجی. بعضی ها دچار خیالبافی شدید می شوند و اظهار می دارند که شبها کسی با آنها صحبت می کند و کسی غیر از آنها قادر به دیدن و شنیدن این وضعیت نیست.
استفاده از عبارات ویژه . در هنگام صحبت با بیانی بسیار پایین تر نسبت به سنش صحبت می کند و از اصطلاحات و عبارات مخصوصی در صحبت استفاده می کند. اگر پرسشی از وی بشود در وسط صحبت به موضوع دیگری می پردازد که بی ارتباط با موضوع قبلی است.
تلاش برای رهایی از افکاری که گرفتار آن است. این اختلال از سن 7-8 سالگی شروع می شود و اوج آن موقع بلوغ است ولی قبل از آن هم علایم خیالبافی و گوشه گیری همراه با رفتار عجیب و غریب در تاریخچه زندگی او به وسیله اولیای وی گزارش شده است. شیوع این بیماری در مطالعات بین المللی یک در هزار گزارش شده است. استفاده از خیالبافی به مقدار متعادل طبیعی است در غیر اینصورت ناراحتی های فرد را نمی توان بهبود بخشید. فرد برای پرهیز از درک حقایق ممکن است به خیالبافی روی آورد و آنچه را که در عالم واقع بدان نرسیده است در عالم خیال به جستجویش برود. افراط در خیالبافی امری است خطرناک.
بیشتر بخوانید:
اختلال خیالبافی در نوجوانان (قسمت دوم)
مهمترین دلایل نوجوانان برای دروغگویی
آشفتگی هویت identity confusion در دوران نوجوانی
بحران هویت در نوجوانی چگونه تعریف می شود؟ 1
بحران هویت در نوجوانی چگونه تعریف می شود؟ 2
تهیه کننده: عاطفه کریمی
منبع: مشکلات نوجوان و جوانی - ابوالقاسم اکبری
پایگاه خبری حقوق نیوز - کودکان و نوجوانان
دیدگاه