جمهوری موز: سیاست شامل بسیاری از اصطلاحات است که گاهی ممکن است خنده دار به نظر برسند، اما معانی مهمی دارند. یکی از این اصطلاحات “جمهوری موز” است که به کشوری کوچک، فقیر و از نظر سیاسی بی ثبات به دلیل اتکای بیش از حد به بودجه خارجی و یک محصول اطلاق می شود.
واژه جمهوری موز چگونه به وجود آمد؟
این اصطلاح به عنوان راهی برای توصیف تجربیات بسیاری از کشورهای آمریکای مرکزی به وجود آمد که اقتصاد و سیاستهای آن ها تحت سلطه صادرکنندگان ساکن موز در ایالات متحده در آغاز قرن بیستم بود.
موز
پس از جستجوی افبیآی در آگوست 2022 برای اقامت دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق، برخی جمهوریخواهان ایالات متحده را با یک جمهوری موز مقایسه کردند. پس از حمله 6 ژانویه 2021 به ساختمان کنگره ایالات متحده، انبوهی از توییت ها همین کار را کردند.
از آن جایی که بی ثباتی سیاسی در داخل ایالات متحده ربطی به میوه ها ندارد، چرا از این اصطلاح برای توصیف موقعیت ها استفاده می شود؟
خرابکاری دموکراسی برای حفظ جریان پول
در دهه 1880، شرکت میوه بوستون، که بعداً به شرکت یونایتد فروت و سپس چیکیتا تبدیل شد، شروع به واردات موز از جامائیکا کرد و کمپین موفقیت آمیزی را برای گسترش آن در ایالات متحده راه اندازی کرد.
با افزایش تقاضا برای موز، شرکتهای بزرگ با دولتها در سرتاسر آمریکای مرکزی به منظور تامین مالی پروژههای زیربنایی در ازای زمین و سیاستهایی که به آنها امکان توسعه تولید را میدهد، منعقد کردند.
کشاورزان برای حفاظت از امتیازات زمین و سرکوب ناآرامی های کارگری که می توانست سود آنها را کاهش دهد، اغلب به حکومت استبدادی تکیه می کردند. گاهی اوقات، آنها به طور فعال دموکراسی را زیر پا می گذارند تا نفوذ خود را دوباره تقویت کنند.
برای مثال، شرکت میوه کویامل، از کودتای هندوراس در سال 1911 حمایت کرد که رئیسجمهور آن را با فردی هماهنگتر با منافع آمریکا جایگزین کرد.
یکی دیگر از نمونه های شناخته شده توطئه ای است که در سال 1954 توسط سازمان سیا به نمایندگی از شرکت یونایتد فروت علیه رئیس جمهور گواتمالا یاکوبو آربنز تنظیم شد. این کودتا به اولین دوره واقعی دموکراسی در گواتمالا پایان داد.
رابطه نزدیک بین صادرکنندگان موز و رهبران سرکوبگر و فاسد در نهایت توسعه در منطقه را تضعیف کرد، نابرابری را تشدید کرد و کشورهای آمریکای مرکزی را ضعیف و بدون حکومت کرد.
لفاظی سیاسی در استفاده از اصطلاح جمهوری موز
وقتی سیاستمداران از این اصطلاح استفاده میکنند، اغلب سعی میکنند تصاویری از فساد، سرکوب، و شکست در جلوگیری از تسلط بر قدرت اجرایی ایجاد کنند. آنها مقامات دولتی را با مستبدانی که توسط منافع خارجی حمایت میشوند برابر میدانند که برای حکومت با زور و سرکوب مخالفان خود با مصونیت از مجازات عمل میکردند.
تعدادی از سیاستمداران جمهوری خواه ایالات متحده این اصطلاح را در واکنش به یورش اف بی آی به اقامتگاه ترامپ به کار برده اند. با این حال، استفاده از این اصطلاح برای توصیف اجرای دستور قضایی نابجا است. مسئول دانستن مقامات منتخب در قبال اعمالشان و اجازه ندادن به کسی که فراتر از قانون باشد، در واقع ویژگی یک دموکراسی سالم است.
دیدگاه