در زیر معبدی در شهر ویران شده باستانی تاپوسیریس مگنا در سواحل مصر، باستان‌شناسان در سال ۲۰۲۲ تونلی وسیع و دیدنی را کشف کردند، تونلی که کارشناسان آن را “معجزه هندسی” نامیدند.
در طی حفاری‌ها و کاوش‌های مداوم معبد، کاتلین مارتینز از دانشگاه سانتو دومینگو در جمهوری دومینیکن و همکارانش این سازه را در عمق ۱۳ متری زیر زمین کشف کردند. این تونل ۲ متری از میان ۱۳۰۵ متر ماسه سنگ حفر شده بود.
بر اساس بیانیه نوامبر ۲۰۲۲ توسط وزارت گردشگری و آثار باستانی مصر، طراحی آن به طور قابل توجهی شبیه تونل ۱۰۳۶ متری Eupalinos – قنات قرن ششم قبل از میلاد در جزیره یونانی ساموس است.
بخش‌هایی از تونل تاپوزیریس مگنا در آب غوطه‌ور است، اگرچه با کنار گذاشتن شباهت آن به تونل اوپالینوس، هدف از ساخت آن در حال حاضر ناشناخته است.
مارتینز که از سال ۲۰۰۴ در تاپوسیریس مگنا در جستجوی مقبره گمشده کلئوپاترا هفتم بوده، معتقد است که این تونل می‌تواند یک سرنخ‌امیدوارکننده باشد. پیش از این، کاوش‌ها سرنخ‌هایی به دست آمده بود که به نظر می‌رسد به مقبره ملکه معروف و آخرین بطلمیوس اشاره می‌کنند.
تاپوسیریس مگنا در حدود سال ۲۸۰ قبل از میلاد توسط بطلمیوس دوم، پسر ژنرال مشهور اسکندر مقدونی و یکی از نیاکان کلئوپاترا تأسیس شد (او خود از سال ۵۱ قبل از میلاد تا زمان خودکشی در ۳۰ قبل از میلاد حکومت کرد.)
معبد به خدای اوزیریس و ملکه او، الهه ایزیس، تقدیم شده بود. سکه‌هایی با نام‌کلئوپاترا و اسکندر مقدونی و همچنین مجسمه‌های ایزیس در آنجا یافت شده است.
محققان مطمئن نبودند که آیا این تونل می‌تواند به این مقبره‌های گمشده منتهی شود یا خیر، اما کار آینده می‌تواند اطلاعات بیشتری به دست آورد.
مرحله بعدی کاوش در دریای مدیترانه است. بین سال‌های ۳۲۰ تا ۱۳۰۳ میلادی، یک رشته زمین‌لرزه در ساحل رخ داد که باعث شد بخشی از معبد فرو بریزد و توسط امواج بلعیده شود. علاوه بر این، کاوش‌ها قبلاً شبکه‌ای از تونل‌ها را نشان داده بودند که از دریاچه ماریو تا مدیترانه امتداد دارند.
خواه این مقبره‌ها پیدا شوند یا نه، کاوش کامل این ویرانه‌ها می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره این شهر باستانی اسرارآمیز به ما بدهد. از این تونل قبلاً گنجینه‌هایی به دست آورده است: قطعات سفال و یک بلوک مستطیل شکل از سنگ آهک.
اگر مقبره کلئوپاترا و مارک آنتونی را کشف شود، مهم‌ترین کشف قرن بیست و یکم خواهد بود.
دیدگاه