تاریخچه وال استریت؛ آنچه که نمی دانید

وال استریت کجاست؟

اساساً وال استریت نباید مهم می شد، اما به لطف تاریخ، فناوری، سیاست و بیشتر شانس به جایگاهی تاریخی رسید.

وال استریت، واقع در منهتن جنوبی، در نیویورک، مترادف با بازارهای مالی ایالات متحده و نماد اقتصادی در جهان است. امروز، آنچه در وال استریت اتفاق می افتد، می تواند زندگی میلیاردها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار دهد.

وال استریت که از غرب با برادوی و از شرق به رودخانه شرقی محدود شده است، ممکن است تنها هشت بلوک باشد، اما آسمان‌خراش‌ها، ده‌ها بانک تجاری، شرکت‌های بیمه و حتی بانک فدرال رزرو نیویورک که یکی از ۱۲ شعبهٔ فدرال رزرو ایالات متحده آمریکا می باشد را در خود جای داده است.

برای بسیاری از مردم، وال استریت نشان دهنده قدرت اقتصادی و شاید حس نخبه گرایی است، زیرا کارگران یقه سفید ساکن وال استریت به راه اندازی موتور سرمایه داری کمک می کنند که به نظر می رسد هرگز دست از کسب سود نمی دارد.

با این حال، تاریخچه خیابان بسیار فراتر از آنچه امروز می شناسیم است.

تاریخچه وال استریت

حقیقت این است که درباره ریشه نام وال استریت هنوز در بین مورخان بحث وجود دارد، اما به احتمال زیاد تاریخ وال استریت با یک موقعیت دفاعی که توسط مهاجران هلندی ایجاد شده بود آغاز شد.

زمانی که منهتن در اختیار هلندی ها بود، آنها نگران شدند که انگلستان به مستعمره کوچک آنها حمله کند. (در آن زمان چیزی که ما امروز به عنوان نیویورک می شناسیم، نیو آمستردام نامیده می شد.)

وال استریت اشاره مستقیم به دیواری است که توسط مهاجران هلندی در انتهای جنوبی جزیره منهتن در قرن هفدهم ساخته شد.

هلندی ها برای دفع مهاجمان دیواری به ارتفاع 9 تا 12 فوت و طول 2300 فوت در اطراف محل سکونت خود ساختند. هلندی‌ها که در جنوبی‌ترین قسمت جزیره حضور داشتند این دیواری دفاعی را برای محافظت در برابر بریتانیایی ها و دزدان دریایی ایجاد کردند.

دیوار موفقیت آمیز بود و نیو آمستردام توسط حملات زمینی مورد تهاجم قرار نگرفت. اما در سال 1664 انگلیسی ها آن را از طریق دریا فتح کردند و نام مستعمره را به نیویورک تغییر دادند.

تاریخ وال استریت به عنوان یک مرکز مالی با برده داری آغاز شد. در واقع قبل از اینکه وال استریت به یک منطقه مالی تبدیل شود، اولین بازار برده فروشی در نیویورک بود.

در سال 1711، نیویورک، وال استریت را محل بازار برده‌های شهر نامید. با توجه به نقش مهمی که برده داری در اقتصاد سیزده مستعمره ایفا می کرد، این امر به سرعت مرکز ثقل مالی را در شهر جوان نیویورک ایجاد کرد.

مردان با تجارت برده در بلوک های حراج وال استریت ثروت به دست می آوردند، رویه ای که برای بیش از 100 سال پایانی نداشت. با این حال، در حالی که تجارت برده وال استریت را برای شهر نیویورک مهم می کرد، درخت چنار بود که این جاده کوچک را از نظر ملی اهمیت داد

در اواخر قرن هجدهم، ایالات متحده جوان یک مرکز مالی در فیلادلفیا داشت، جایی که معامله گران سهام و کالا بیشتر کار خود را آنجا انجام می دادند، اما معامله گران در نیویورک می خواستند با آن بازار رقابت کنند، بنابراین در سال 1792 برای ایجاد بازار مالی در وال استریت 24 نفر از اولین و برجسته ترین کارگزاران ایالات متحده توافقنامه باتون وود را امضا کردند (به این دلیل که توافق در زیر درخت باتون‌وود یا چنار اتفاق افتاد، به این نام خوانده شد) که شکل رایج معاملات اوراق بهادار مبتنی بر کمیسیون را مشخص می کرد.

توافق باتون‌وود به آغاز روش مدرن محدود کردن معاملات اوراق بهادار به کارگزاران ثبت‌شده کمک کرد. بر اساس این قرارداد، هیچ عضوی اوراق بهادار را با کسی که کارگزار مورد تایید قرارداد نبود، معامله نمی‌کرد.

در سال 1817، قرارداد باتون‌وودمورد تجدید نظر قرار گرفت. سازمان کارگزاران خود را به هیئت مدیره بورس و بورس نیویورک تغییر نام داد و فضاهایی را برای معاملات اوراق بهادار در چندین مکان اجاره کرد تا اینکه در سال 1865 مکان فعلی خود را در 11 وال استریت یافت.

جنگ داخلی آمریکا که بین سال‌های 1861 و 1865 روی داد، به گسترش منطقه مالی کمک کرد.

سقوط بازار سهام در سال 1929 و رکود متعاقب آن مقررات و نظارت بیشتری را بر بازارهای سهام ایالات متحده وارد کرد و پروتکل های بیشتری برای محافظت از سرمایه گذاران ایجاد شد.

با تبدیل شدن نیویورک به بخش برجسته‌تر اقتصاد آمریکا، شرکت‌ها و بازرگانان جذب شده به این شهر، کسب‌وکار خود را به جای سرمایه‌گذاران در فیلادلفیا به سرمایه‌داران وال استریت رساندند.

در قرن بیستم، مرکز تجارت ایالات متحده مدتها بود که به وال استریت تغییر مکان داده بود و در پایان جنگ جهانی اول، حتی از لندن نیز پیشی گرفت.

NYSE یا بورس نیویورک بزرگترین بورس در جهان از نظر ارزش بازار است.

در حالی که بسیاری هنوز وال استریت را مرکز مالی جهان می دانند، اما این وضعیت در حال تغییر است. در حالی که دفتر مرکزی بسیاری از شرکت های مالی قبلاً در وال استریت بود، بسیاری از آنها مکان دیگری را انتخاب کردند. همچنین با تجارت الکترونیکی و پیشرفت های فناوری در ارتباطات، دیگر نیازی نیست که معامله گران در منطقه مالی یا نزدیک آن باشند.

در حالی که گستره فیزیکی دنیای مالی در سراسر جهان در حال گسترش است، خیابان وال استریت که ساختمان فیزیکی بورس نیویورک را در خود جای داده است، همچنان یک نماد و مکان قدرتمند و تاریخی است.