امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 279144
۴۲۰
۱
۰
نسخه چاپی

طالبان در افغانستان و آینده مبهم زنان

طالبان در افغانستان و آینده مبهم زنان

نشانه های اولیه حاکی از آن است که در رویکرد طالبان به حقوق زنان تغییر چندانی نکرده است و دستاوردهای 20 ساله زنان و دختران در آموزش، مراقبت های بهداشتی و مشارکت عمومی را در معرض خطر قرار داده و نسلی از زنان حرفه ای را در مورد فرصت های آینده خود نامشخص می گذارد.

چرا آینده زنان در افغانستان به حکومت طالبان ترسناک است؟

در حالی که کارهای زیادی برای انجام باقی مانده بود، حقوق زنان از زمان سقوط اولین رژیم طالبان در سال 2001 به میزان قابل توجهی بهبود یافته بود. 3.3 میلیون دختر در آموزش بودند و زنان فعالانه در زندگی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور شرکت کرده بودند. با وجود درگیری های مداوم، زنان افغان وکیل، دکتر، قاضی، معلم، مهندس، ورزشکار، فعال، سیاستمدار، روزنامه نگار، بوروکرات، صاحب مشاغل، افسران پلیس و اعضای ارتش شده بودند.

علیرغم صحبت در مورد بازگشت طالبان به افغانستان، آنها واقعاً هرگز آنجا را ترک نکردند. آنها برای دو دهه در پشت صحنه سیاسی ظاهر شدند، اما در تمام جنبه های افغانستان و زندگی مردم آن بسیار حضور داشتند. اما طالبان اکنون در حال تحمیل مجدد موقعیت و قدرت سیاسی خود هستند. بخش‌های به حاشیه رانده شده کشور - کودکان، اقلیت‌های مذهبی، زنان و دختران - با بار سنگین آن مواجه خواهند شد.

وضعیت زنان در افغانستان مانند دهه 1990 وخیم است. زنان انواع مختلفی از خشونت را تجربه می کنند - قتل های ناموسی، تجاوز جنسی، ضرب و شتم، شلاق، فحشا تحمیلی، اسیدپاشی، ازدواج اجباری و ازدواج برای رفع خصومت های قبیله ای و مربوط به زمین. خشونت علیه زنان در طول حملات ستیزه جویان نیز به شیوه ای پذیرفته شده برای زندگی در کشور ویران شده از جنگ تبدیل شده است.

وضعیت در افغانستان ترسناک است و موارد خشونت علیه زنان بی پایان به نظر می رسد. با تحت کنترل گرفتن طالبان، تنها می توان انتظار زوال و انحطاط بیشتر جامعه، سیاست و اقتصاد را در مقابل جمعیت زنان داشت.

در طول حکومت قبلی طالبان از سال 1996 تا 2001، این امر باعث ویرانی عظیمی برای زنان و دختران افغان شد. این رژیم قبلی به خاطر ترساندن ذهن و بدن دختران و زنان افغان با اعدام در ملاء عام، سنگسار، شلاق، اسیدپاشی و خشونت جنسی بدنام بود. بسیاری نیز مجبور به گدایی شدند. از آنجایی که سناریوی کنونی بازگشتی به گذشته به نظر می رسد، آینده زنان افغان نگران کننده است.

جلوگیری از کار کردن زنان، مشکلات اقتصادی را برای بسیاری از خانواده‌ها تشدید کرده است، که قبلاً از درآمدهای حرفه‌ای ثابت برخوردار بودند، در حالی که حذف زنان از مشاغل دولتی، حفره بزرگی در ظرفیت دولت برای حکومت مؤثر ایجاد کرده است. زنان در حال حاضر همچنین با تهدیدهای فزاینده خشونت مبتنی بر جنسیت و محدودیت های شدید در حقوق خود برای آزادی تجمع و آزادی بیان، از جمله حتی در انتخاب لباس، مواجه هستند.

فوزیه امینی، قاضی سابق دادگاه عالی افغانستان، گفت: «طالبان تبعیض علیه زنان را نهادینه کرده است. آنها حقوق اساسی ما را انکار می کنند... آنها می خواهند زنان را از چهره جامعه محو کنند و همه ما را در خانه های خود زندانی کنند.

زالا زازایی، افسر سابق پلیس، گفت: «جامعه جهانی باید طالبان را برای تضمین حقوق زنان تحت فشار قرار دهد و آنها باید هر کاری انجام دهند تا زنان بخشی از دولت جدید باشند. طالبان نمی توانند نیمی از جمعیت افغانستان را از بین ببرند.

  • منبع
  • حقوق نیوز

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید