طرح دعوا علیه نگهداری از سگ و حیوانات خانگی در آپارتمان

نگهداری سگ در آپارتمان و قوانین مرتبط با آن

گسترش جوامع شهری و به تبع آن زندگی اجتماعی با فرهنگ‌ها و سلایق مختلف و همچنین خلا‌های ذهنی، عده‌ای را به نگهداری از حیوانات در منازل خود راغب می‌کند که متاسفانه این رویکرد، تبعاتی منفی به همراه دارد.

آیین ‌نامه اجرایی قانون تملک آپارتمان‌‌‌ ها در مورد نگهداری سگ، گربه و دیگر حیوانات خانگی در آپارتمان تعیین و تکلیف کرده است.

بر اساس ماده ۳ آیین نامه اجرایی قانون تملک آپارتمان‌ها: «قسمت ‌‌هایی از ساختمان و اراضی و متعلقات آنها که به ‌طور مستقیم و یا غیر مستقیم مورد استفاده تمام شرکاء ‌‌می‌‌باشد، قسمت های مشترک محسوب ‌‌می‌‌گردد و ‌‌‌نمی‌‌توان حق انحصاری برآن ها قائل شد.»

منظور از نقاط مشترک و مشاع آپارتمان؛ راه پله‌‌ها، پشت بام، راه رو، پارکینگ و… است که مورد استفاده عموم همسایه‌‌ها قرار ‌‌می‌گیرد

با عنایت به این ماده قانونی، به خوبی مشخص ‌‌می‌شود که نگهداری حیوانات خانگی مثل؛ سگ، گربه، مرغ و… در نقاط مشترک بین ساکنان آپارتمان ممنوع است و در صورت تخطی هر یک از ساکنان، بقیه همسایه ‌‌ها از حق شکایت برخوردار ‌‌می‌باشند.

بنابراین بنا به دلایل و بر مبنای مذکور، نگهداری حیوانات محدود شده است اما با این وجود بعضی از افراد با این دیدگاه که «چهاردیواری اختیاری است»، در آپارتمان و منازل خود مبادرت به نگهداری از انواع حیوانات اهلی یا سگ می‌کنند.

طرح دعوی علیه واحد آپارتمانی دارنده حیوانات خانگی

در صورتی که نگهداری حیوانات مثل سگ و گربه در آپارتمان، زمینه ساز ایجاد سر و صدا و شیوع بیماری‌‌های متداول باشد؛ حق طرح دعوی علیه واحد آپارتمانی که اقدام به نگهداری از سگ، گربه و دیگر حیوانات خانگی ‌‌می‌نماید برای سایر همسایگان محفوظ است.

اگر این امر منتهی به نارضایتی ساکنان در آپارتمان ‌شود، این پدیده از دو جهت قابل مقابله است؛

در مرحله نخست، با تذکر کتبی از طریق ارایه اظهارنامه رسمی از سوی مدیریت ساختمان برای خروج حیوان.

در مرحله دوم در صورت عدم توجه صاحب حیوان، موضوع قابلیت پیگیرد قانونی از سوی مراجع قضایی با عنوان «مزاحمت» را دارد.

با توجه به فرهنگ و آموزه‌های مذهبی ناشی از شریعت اسلامی، نگهداری سگ در آپارتمان ممکن است برای همه یا بعضی از ساکنان قابل تحمل نباشد و حتی اگر صاحب حیوان ادعا کند که بهداشت سگ تحت نظر پزشک کاملا مراعات شده است، که این ادعا ولو قابل اثبات باشد قابل پذیرش نیست، در این صورت دارنده سگ چاره‌ای جز خروج حیوان از آپارتمان یا تغییر محل سکونت و زندگی خود ندارد.

نحوه شکایت از نگهداری حیوانات همچون سگ در اپارتمان به این صورت است که شاکی می تواند با مراجعه به دادسرا و ارائه شکواییه، شکایت خود را طرح کند.

بعد از رسیدگی به پرونده، حکم نهایی صادر می گردد که حسب مورد، شخص به حبس یا مجازات نقدی و یا ضبط حیوان محکوم می گردد که باید به حکم صادر شده توسط دادگاه عمل نماید.

نگهداری سگ در باغات و منازل ویلایی

نگهداری سگ در باغات و منازل ویلایی بزرگ و روستاها، نه در مناطق شهری که منازل به هم متصل و چسبیده است، به علت وسعت مناطق و پراکندگی منازل و محیط طبیعی سازگار و همچنین نگهداری انواع سگ‌ها، آن هم صرفا به جهت محافظت و نگهبانی، از منظر اسلام و عقل فاقد اشکال است، زیرا افرادی که در این‌گونه مناطق زندگی می‌کنند، برای محافظت از جان و مال خود ناگزیر به نگهداری از سگ هستند، زیرا دفاع از جان و مال از سوی قانون گذار مجاز شناخته شده است، اما در بافت‌های متراکم شهری، پارس سگ و آلودگی محیطی، قابل شکایت و پیگرد قانونی است.