فوبینگ چیست؟ | تاثیر فوبینگ بر روابط افراد | چطور فوبینگ را ترک کنیم؟

بیماری فوبینگ (Phubbing) یک مشکل جدی روزانه و مختص عصر حاضر می باشد که تحت تاثیر شبکه های اجتماعی ایجاد شده است.

فوبینگ چیست؟

شاید تا به حال اصطلاح فوبینگ را نشنیده باشید اما مطمئن باشید جزئی از زندگی روزانه شماست. وقتی از سر کار خسته به منزل برمی گردید و سر میز یا سفره شام همسر یا فرزند شما سرش را در گوشی تلفن همراهش کرده و با کلمات مبهم به شما پاسخ می دهد گرفتار فوبینگ هستید. وقتی در مهمانی ها و دورهمی های دوستانه یا فامیلی بعد از سلام و احوالپرسی اولیه هر کس به گوشی همراهش مشغول می شود گرفتار فوبینگ هستید. وقتی که در روابط عاطفی و زناشویی با شریک یا همسر خود به کافه ای رفته اید یا در منزل نشسته اید و یکی از شما مدام گوشی تلفنش را چک می کند گرفتار فوبینگ شده اید.

فوبینگ یک خطر جدی است که به واسطه اینترنت و کار کردن با شبکه های اجتماعی در موبایل ایجاد شده است و باید آن را جدی بگیرید. حتما برای شما هم پیش آمده که هنگام مکالمه با دوست تان مشاهده کنید که او سرش به گوشیش بند است و به صحبت های شما توجهی نمی کند و یا وقتی از او سوالی می پرسید با تعجب به شما نگاهی انداخته و می پرسد: در مورد چه چیزی صحبت می کردی؟ این بی توجهی که در اثر موبایل ایجاد می شود که بسیار آزار دهنده است و می تواند طبعات نا به هنجاری را در جامعه به وجود آورد.

استفاده از تلفن همراه به عنوان بخشی از زندگی مدرن، حتی اگر آزار دهنده باشد ممکن است بی ضرر به نظر برسد اما تحقیقات نشان می دهد که فوبینگ می تواند به روابط شما آسیب برساند.

اِما سپپلو، روانشناس دانشگاه های استنفورد و ییل و نویسنده کتاب "مسیر خوشبختی" می گوید: «هر چند فوبینگ به این معنی است که شما از طریق رسانه های اجتماعی یا پیام کوتاه با کسی ارتباط برقرار می کنید اما در واقع می تواند روابط حضوری و لحظه ای  شما را به شدت مختل کند.»

یک مطالعه نشان داد که بیش از 17 درصد افراد حداقل چهار بار در روز در حضور دیگران و به هنگام صحبت با آنها دزدکی تلفن‌شان را چک می‌کنند. تقریباً 32 درصد افراد نیز  دو تا سه بار در روز فوبینگ می‌کنند.

اگرچه شاید این رفتار چیز مهمی به نظر نرسد، اما تحقیقات نشان می‌دهد که فوبینگ می‌تواند به روابط و سلامت روان شما آسیب برساند.

اصطلاح فوبینگ (Phubbing) چیست؟

در بهار سال 2012 فرهنگ لغت Macquarie استرالیا و آژانس تبلیغاتی McCann گروهی از متخصصان زبان را گرد هم آوردند تا بر پدیده‌ای رایج در عصر تلفن‌های هوشمند نامی بگذارند. آنها این پدیده را فوبینگ 'Phubbing' لقب دادند و آنرا چنین تعریف کردند: "عمل نادیده گرفتن کسی که با شما صحبت می کند با توجه و نگاه کردن به تلفن همراه خود" یا "عمل خنثی کردن روابط شخصی در یک محیط اجتماعی با نگاه کردن به تلفن به جای توجه به دیگری ".

بنا به تعریف، 'Phubbing' عملی است که باعث می شود افراد در محیط‌های اجتماعی یا خانوادگی به جای توجه به دیگران به تلفن خود نگاه کنند. یا به عبارت ساده تر: "بی‌اعتنایی به دیگران با نگاه کردن به تلفن همراه".

تاثیر فوبینگ بر روابط افراد

از سال 2012 تا کنون مطالعات زیادی در مورد عوارض و پیامدهای فابینگ در روابط اجتماعی، بین فردی، زناشویی و کودکان انجام شده که همگی بر پیامدهای منفی فوبینگ تاکید داشته اند. مطالعه‌ای در سال 2012 نشان داد  که صرف حضور تلفن همراه در حین مکالمه - حتی اگر از آن استفاده نشود - کافی است تا مردم احساس ارتباط کمتری با یکدیگر داشته باشند.

فوبینگ باعث می‌شود توانایی صحبت کردن رودررو و ایجاد رابطۀ حضوری با دیگران آسیب ببیند. امروزه بیش از سه چهارم  ایرانیان تلفن هوشمند دارند، بنابراین ممکن است مشکل فوبینگ روز به روز برای ما بدتر شود و پیامدهایش بیش از این روابط اجتماعی را گسسته و تخریب کند.

یک مطالعه نشان داد که ارسال پیام کوتاه sms در هنگام مکالمه رو در رو باعث می شود که همه افراد درگیر در مکالمه، تجربه رضایت بخشی از آن نداشته باشند. استفاده از تلفن همراه و تلفن‌های هوشمند همچنین می‌تواند در ازدواج تأثیرگذار باشد.

یک مطالعه نشان داد که فوبینگ رضایت زناشویی را خصوصا در آغاز ازدواج و دوران نامزدی کاهش می دهد. تنش و درگیری بر سر استفاده از تلفن دلیل این کاهش رضایت بود.

در فوبینگ در زندگی زناشویی شریک زندگی یک فرد یا خود او به واسطه کار کردن با موبایل و غرق شدن در شبکه های اجتماعی از همسرش غافل شده است و به او بی توجهی می کند. موارد بسیاری در کشورهای مختلف گزارش شده که در اثر ابتلای فرد به فوبینگ کار دو طرف به طلاق کشیده شده است.

مطالعه  دیگری نشان داد وجود فوبینگ در روابط زناشویی به افسردگی زوجین می‌انجامد و نیز این همسران میزان افسردگی  بالاتری را تجربه می کنند. این محققان می گویند: "اگر شریک زندگی شما مشغول تلفن است بدان معنی است که او در آن لحظات با هم بودن چیز دیگری را بر شما اولویت می دهد" و این به روابط شان صدمه می زند.

همچنین یک مطالعه در مورد تاثیر فوبینگ بر روابط والدین و فرزندان اثبات کرد که کودکان و نوجوانانی که والدین شان درگیر فوبینگ هستند تا ۶۰ درصد بیشتر دچار افسردگی، پرخاشگری، گوشه گیری و انزوا می‌شوند.

بنا به تحقیقات فوبینگ همچنین بر روابط درون خانوادگی تاثیر منفی گذاشته میزان تعلق و وابستگی خانوادگی اعضا را کاهش می‌دهد.

تاثیر فوبینگ بر سلامت روان

از سال 2012 تا کنون مطالعات زیادی در مورد عوارض و پیامدهای فوبینگ در روابط اجتماعی، بین فردی، زناشویی و کودکان انجام شده که همگی بر پیامدهای منفی فوبینگ تاکید داشته اند.

مطالعه ای در سال ۲۰۱۲ نشان داد  که صرف حضور تلفن همراه در حین مکالمه - حتی اگر از آن استفاده نکنید - کافی است تا مردم احساس ارتباط کمتری با یکدیگر داشته باشند.

یک مطالعه منتشر شده در مجله روانشناسی کاربردی اجتماعی نشان داد که افرادی که مورد فابینگ قرار می گیرند از این موضوع بسیار بیشتر ناراحت می شوند تا وقتی که اصلا از آنها چیزی پرسیده نشود.

نیروی محرک این احساسات چیست؟ مطالعات نشان داده است که فابینگ ۴ نیاز اساسی انسان را تهدید می کند این نیازهای اصلی عبارتند از:

- احساس تعلق داشتن

- اعتماد به نفس

- زندگی معنادار

- احساس کنترل داشتن

وقتی کسی پیش شما با تلفنش مشغول می‌شود، شما ممکن است احساس طردشدن و محروم شدن از مصاحبت او را بکنید. این می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت روان شما داشته باشد.

تحقیقات همچنین نشان می دهد افرادی که دچار فابینگ هستند تمایل زیادی دارند تا تلفن‌شان همیشه در دسترس باشد تا با شبکه رسانه‌های اجتماعی ارتباط برقرار کنند و به این وسیله خلاء ارتباط حضوری یا رودررو را پر کنند. این شروع یک چرخه معیوب است.

به علاوه، غواصی در شبکه های اجتماعی ممکن است مشکل را بدتر کند.  بر اساس تحقیق منتشر شده در کتاب "کامپیوتر و رفتار انسانی" (Computers and Human Behavior)، شبکه های اجتماعی می‌توانند احساس افسردگی را بدتر کنند و هر چه بیشتر از رسانه های اجتماعی استفاده کنید ، احتمال احساس افسردگی یا اضطراب شما بیشتر است.

مطالعه‌ای دیگر نشان داد افرادی که هنگام صرف غذا با دوستان یا خانواده از تلفن خود استفاده می کنند نسبت به افرادی که این کار را نمی کنند، از وعده غذایی خود کمتر لذت می‌برند. یک آزمایش پیگیری نشان داد که استفاده از تلفن با ایجاد حواس پرتی و کاهش اشتیاق، لذت تعاملات رودررو را در دور میز غذا از بین می‌برد؛ امری که به کاهش روابط خانوادگی منجر می‌شود.

چطور فوبینگ را ترک کنیم

اگر یکی از نزدیکان شما به بیماری فوبینگ مبتلا شده و مرتب در گوشیش غرق شده و به دیگران بی اعتنایی می کند و رفتارهای اجتماعی او دیگر مثل گذشته درست و مقولانه نیست در ابتدا باید این مشکل او را به او بفهمانید اما مطمئنا بهترین راه حل گفتن مستقیم نیست سعی کنید در ابتدا با نگاه کردن و خیره شدن به او بفهمانید که از این بی توجهیش و غرق شدن او در گوشی راضی نیستید و از این کار خوشتان نیامده است. اما اگر این کار روی دوست تان جواب نمی دهد می توانید با شوخ طبعی و با کنایه و خنده به او بفهمانید که گوشیش را کنار بگذارد. مثلا می توانید روی یک تکه کاغذ بنویسید فوبینگ نکن و او را یواشکی پشتش بچسبانید و وقتی متوجه شده به او بگویید فوبینگ چه معنایی دارد. در ادامه راهکارهایی نیز برای ترک فوبینگ در خود و دیگران ارائه می شود.

3 راه برای جلوگیری از فوبینگ شدن

اگر فکر کردن به خارج شدن و کنار گذاشتن شبکه های اجتماعی  شما را عصبی کرده و مزاجتان را به هم می ریزد، تنها نیستید. در واقع، یک مطالعه نشان داده که تمایل به بررسی و چک کردن شبکه های اجتماعی بیشتر از میل به رابطه جنسی است. اما  این بدان معنا نیست که شما نمی‌توانید روش‌های دیگری را بدون توجه بی‌وقفه، برای چک کردن رسانه‌های اجتماعی یاد بگیرید و از دچار شده به فوبینگ پرهیز کنید.

1- غذایتان را بدون تلفن بخورید

وقتی زمان غذا خوردن است، اعم از صبحانه، نهار یا شام، مهم نیست کجا هستید ، تلفن را کنار بگذارید. اگر فکر می کنید اعلان یک پیام می تواند حواس شما را پرت کند، تلفن خود را نیز در حالت «مزاحم نشوید» یا "هواپیما" قرار دهید.

هر وعده غذایی را به به موقعیتی برای گفتگو و صحبت کردن با همسر، فرزندان، خانواده، دوستان یا همکاران تبدیل کنید و با آنها گفت و شنودی صمیمانه داشته باشید. ممکن است در ابتدا از این اجبار احساس خوبی نداشته باشید، اما به زودی با گفتگوی رو در رو احساس راحتی بیشتری خواهید کرد.

2- تلفن را از دسترس خود دور کنید

وقتی به خانه برمی‌گردید یا پس از اتمام کار روزانه حداقل برای دو ساعت تلفن خود را در جایی دور از دست قرار دهید. مثلا در ماشین یا در کشوی میز یا در جیب کت. ممکن است روزهای اول احساس کنید عضوی را از دست داده اید، اما نترسید که تلفن خود را دور از دسترس قرار داده اید - و آن را در همانجا بگذارید.  مطمئن باشید هر پیام یا علان یا به روز رسانی در گوشی شما منتظر می ماند و ناپدید نمی شود. برای تماس های ضروری از تلفن ثابت یا یک گوشی معمولی غیر هوشمند استفاده کنید.

3- خود را به چالش بکشید

نیاوردن تلفن به سر میز یا سفره غذا یا گذاشتن آن در ماشین یا جیب کت را به چالشی برای خود تبدیل کنید و برای پیروزی در آن تلاش کنید. این گونه انگیزه مضاعفی برای پرهیز از فابوینگ خواهید داشت که به شما کمک می کند اوقاتی را در روز از تلفن هوشمندتان دور باشید.

علاوه بر این ها به تدریج چالش های دیگری برای خود ایجاد کنید یا آن را با دیگران به اشتراک بگذارید.

3 راه برای کمک به فوبینگ دیگران

اگر می خواهید به یکی از عزیزان خود کمک کنید تا از فوبینگ دست بردارد، این سه مرحله برای شروع وجود دارد:

1- رفتار درست خودتان را الگوی  آنها قرار دهید

اگر می خواهید وقتی کنار همسر، فرزند، اعضای خانواده یا دوست خود نشسته اید مورد فوبینگ قرار نگیرید و به آنها کمک کنید که دچار فوبینگ نشوند، مثال خوبی برای آنها باشید.

وقتی کنار آنها روی مبل نشسته اید، تلفن خود را کنار بگذارید. از آنها نخواهید تا در زمان دیدارتان چیزی را در گوشی شان به شما نشان دهند. با سایر افرادی که نشسته اند وارد گفتگو شوید. مطمئن باشید آنها این نکته را خواهند فهمید.

2- با آنها صحبت کنید

هیچ چیز مثل عشق و محبت اثر گذار نیست. اگر کسی که با او ارتباط دارید عادت به فوبینگ دارد، با او راجع به این مساله صحبت کنید و به او بگویید که فوبینگ چه تاثیر بدی روی روابط شما می گذارد. اگر نمی توانید این مطلب را رو در رو بگویید برایش یک ایمیل بدهید یا پیغام بگذارید.

در هر صورت به آنها بگویید که این کار را دوست ندارید و سپس به آنها کمک کنید تا عادت های بهتری پیدا کنند.

3- دلسوز باشید

فوبینگ اعتیاد واقعی نیست، اما یک مشکل انگیزشی است.  رفتارهای آموخته شده مدتی طول می کشند تا از بین بروند، بنابراین صبور باشید و انها را درک کنید، اما در ضمن محکم باشید و از خواسته تان عقب نشینید.

لینک کوتاه https://u.to/gDbJGQ