قراردادهای آفست
در اواخر دهه 1950 ، قراردادهایی در زمینه فروش تسلیحات ابداع شد که بعدها استفاده از آن در فروش اقلام گرانقیمت واجد فناوری پیشرفته همچون ماهواره، زیردریایی، هواپیماهای نظامی و تجاری رواج فراوان یافت. هدف از استفاده از قراردادهای آفست، کاهش فشار و پیامدهای
ناخوشایند اقتصادی یا سیاسی ناشی از صرف هزینه های کلان برای خرید اقلام گرانقیمت «جبرانهای صنعتی» و «مشارکت صنعتی» ،«آفست» صادراتی است.
در این قراردادها که با نام شناخته می شوند، خریدار که معمولاً دولت است، خرید خدمات و کالاهای گرانقیمت صنعتی را به انجام یک سری تعهدات جبرانی و متقابل طرف دیگر مشروط می نماید.
ارتباط متقابل خرید و تعهدات جبرانی متقابل، این ترتیبات قراردادی را پیچیده می کند که در این مقاله، ضمن بیان تاریخچه، تعاریف، جایگاه معامله آفست در تجارت متقابل، انواع قراردادهای آفست و اعمال و تعهدات متقابل و جبرانی صادرکننده، با تحلیل حقوقی ماهیت این قراردادها سعی شده است تا ماهیت و کیفیت ارتباط این قراردادها، ذیل مبحثی با عنوان عقد مرکب بررسی شود.
تعریف معامله آفست
آفست در لغت به معنای جبران، تعادل و هر چیزی است که در مقابل چیزی دیگر ایجاد تعادل می کند و آن را جبران می نماید. معنای مصدری این کلمه، سنجیدن و میزان کردن چیزی با چیز دیگر است به گونه ای که موازنه و تعادلی میان آن دو به وجود آید.
قراردادهای آفست که با نام های دیگری همچون «مشارکت صنعتی»، «جبران های صنعتی» و «معاملات تعادلی» نیز شناخته می شود و در گروه قراردادهای «تجارت متقابل» جای می گیرد، موافقتنامه های جبرانی و متقابل تجاری است که در آن خریدار که معمولاً دولت است، خرید خدمات و کالاهای گرانقیمت صنعتی خود را به انجام یک سری تعهدات جبرانی و متقابل توسط صادرکننده مشروط می نماید.
راهنمای حقوقی آنسیترال در زمینه تجارت متقابل بین المللی این معامله را این گونه توصیف می کند: «قراردادهایی است که معمولاً شامل عرضه کالاهای گرانقیمت یا از لحاظ فناوری پیشرفته است و می تواند مشتمل بر انتقال فناوری و دانش فنی، ارتقای سرمایه گذاری ها و تسهیل دسترسی به یک بازار خاص باشد.
منبع: مفهوم و ماهیت معامله آفست | ابراهیم دیانتی نسب | دوره 2، شماره 5 - شماره پیاپی 5 زمستان 1392
دیدگاه