عجایب هفتگانه دربار خسروپرویز یا هفت گنج
هفت گنج خسروپرویز مجموعهای از عجایب بارگاه خسروپرویز یا خسرو دوم پادشاه سلسله ساسانیان است.
خسروپرویز آخرین شاهنشاه قدرتمند ساسانیان بود که آوازهٔ شهرتش عالم گیر روزگار آن دوره بودهاست. این شهرت نه به خاطر جنگها، بلکه به خاطر ثروت عظیم او بود. درامدهای دولت ساسانی علاوه بر مالیات، بر پایهٔ سیستم پر رونق کشاورزی و دامداری و جادهٔ ابریشم که شاهراه تجارت ایران و روم و چین بود، بودهاست. این شاهراه برای دولت ساسانی بسیار سودآور بود. علاوه بر این تجارت طلا و فرشهای بافته شده، پارچه، پشم و ظروف، اینها کافی بود تا دولتی ثروتمند باشد. در دوران خسرو پرویز خزانهٔ شاهی پر زر و سیم بود؛ شاید ثروتی که او انباشته داشت در هیچ دورهای به اندازهٔ او نرسد. اینها نه از فشار بر مردم بلکه به خاطر سیستم پررونق اقتصادی دولت ساسانی بود.
از هفت گنج یا عجایب بارگاه خسروپرویز بارها در منابع مختلف نامى به میان آمده است.
«ساسانیان» اثر «كریستین سن» یكى از منابعى است كه به این عجایب اشاره كرده است و از گنج گاو، دستمال نسوز، تاج یاقوتنشان، تخت طاقدیس، طلاى مشت افشار، گنج بادآورد و شطرنجى از یاقوت و زمرد به عنوان عجایب هفتگانه بارگاه پادشاه ساسانى نام برده است.
فردوسى نیز در قصیده ای، از «هفت گنج» خسروپرویز نام مىبرد. هندیان بودایى هم به تقلید از «هفت گنج» خسروپرویز، پادشاه ساسانى، «هفت گوهر» را ترتیب داده بودند.
گنج گاو
روزی روزگاری یک کشاورز طبق روز معمول خیش گاوآهن را برداشت و به مزرعه رفت و زمانی که غباز(همان خیش گاوآهن) را به زمین فرو کرد متوجه یک شیء سخت شد. سپس شروع به کندن کرد و به یک ظرف رسید؛اما نه یک ظرف معمولی بلکه یک ظرف پر از سکه طلا که رویشان اسکندر حک شده بود. کشاورز که می خواست حسن نیت خودش را به خسروپرویز نشان دهد این طرف را پیش او برد و وقتی خسروپرویز قضیه را فهمید دستور داد که همه آن زمین را بکنند و همه را بیرون بیاورند. صد کوزه نقره و طلا که مهر اسکندر بر آن حک شده بود، از خاک بیرون آمد. خسرو پرویز، این گنجینه را که یکی از عجایب هفت گانه کاخش بود، گرفت و یکی از کوزه ها را به کشاورز داد. گنج را در جایی از کاخ مخفی کرد و آن را «گنج گاو» نامید.
دستمال نسوز خسروپرویز
یكى دیگر از عجایب بارگاه خسروپرویز دستمال او بود. شاه بعد از هر غذا خوردن با دستمال، دستهاى خود را پاك مىكرد و چون كثیف و چرب مىشد آن را درون آتش مىانداخت تا آتش آن را تمیز كند، دستمال پاك مىشد ولى نمىسوخت. به احتمال قوى جنس این دستمال از پنبه كوهى بوده است.
تاج خسروانی
از دیگر عجایب كاخ او تاج خسرویى بود. تاج خسرو پرویز از مقدار زیادى طلا و مروارید ساخته شده بود. یاقوتهاى به كار رفته در تاج طورى مىدرخشید كه به جاى چراغ در شب از آن استفاده مىكردند و یاقوتهایش همه جا را روشن مىكرد. زمردهایش چشم افعى را كور مىكرد. این تاج آنقدر سنگین بود كه زنجیرهایى از طلا را از سقف آویزان كرده بودند و تاج را بر این زنجیرهاى طلا بسته بودند، طورى كه تاج به هنگام نشستن شاه روى سرش قرار بگیرد وسنگینى تاج را احساس نكند.
تخت طاقدیس
یكى دیگر از عجایب بارگاه خسرو تخت طاقدیس اوست. شكل این تخت مانند طاق بود و جنسش از عاج و نردههایش از نقره و طلا بود. سقف این تخت از زر و لاجورد بود. صور فلكی، كواكب، بروج سماوی، هفت اقلیم، صورتهاى پادشاهان، مجالس بزم و شكار، بر این سقف، حك شده بود. روى آن وسیلهاى براى تعیین ساعت روز نصب شده بود. چهار یاقوت، هر یك به تناسب یكى از فصول سال دیده مىشد. بر بالاى آن وسیله اى بود كه قطراتى مانند قطرات باران را فرو مىریخت و صدایى رعدآسا به گوش مىرسید.
طلاى مشت افشار
خسروپرویز قطعه طلایى اعجاب انگیز داشت كه به طلاى مشت فشار یا مشت افشار معروف بود. این قطعه طلا به اندازه مشت پادشاه و چون موم نرم بود. این قطعه زر به هر شكلى حالت مىگرفت. این قطعه طلا را از معدنى درتبت براى خسرو استخراج كرده بودند و۲۰۰ مثقال وزن داشت.
گنج بادآورد
«گنج بادآورد» از عجائب دیگر دستگاه پرویز است. هنگامى كه ایرانیان اسكندریه را محاصره كردند، رومیان ثروت شهر را در كشتىهائى نهادند تا به مكانى امن بفرستند، اما باد به جهت مخالف وزید و كشتى به سمت ایرانیان آمد. ثروت را به تیسفون بردند و «گنج باد آورد» نامیدند.
شطرنجى از یاقوت و زمرد
از عجایب دیگر دستگاه پادشاه ساسانی، شطرنج مخصوصى از جنس یاقوت و زمرد بود.
خسروپرویز شاید از معدود پادشاهانى باشد كه از همسرش نیز در برخى از منابع تاریخى به عنوان یكى از عجایب دربار او نامبرده شده است. در تاریخ ثعالبى به جز آنچه كه در بالا اشاره شد، از زن او شیرین، قصرش تیسفون، درفش كاویانی، رامشگران دربار ساسانی، اسب خسرو به نام شبدیز و فیل سفید دربار نیز به عنوان گنجهاى خسرو و عجایب دربار او یاد شده و درباره برخى از آنها توضیحاتى آمده است.
۱ دیدگاه