فلسفه سیاسی هگل
هگل یکی از فیلسوفان قرن نوزدهم است که شعاع تأثیرات وی تا قرن بیستم نیز ادامه داشت؛ بسیاری از متفکران قرن نوزدهم و بیستم، تحت تأثیر اندیشه‌های هگل بودند؛ هم مارکسیسم و هم نازیسم را دارای تبار هگلی دانسته‌اند.
هگل فیلسوف آلمانی در ۲۷ اوت ۱۷۷۰ در اشتوتگارت به دنیا آمد. وی به مدت ۵ سال (از سال ۱۸۰۱) مقام استادی فلسفه را در دانشگاه ینا به عهده داشت. در سال ۱۸۱۶ به دانشگاه هایدلبرگ رفت. چاپ منطق هگل، یکی از عوامل مؤثر انتقال وی به دانشگاه هایدلبرگ بود. او بعد از مدت دو سال، استاد دانشگاه برلین شد. هگل به مدت دوازده سال در دانشگاه برلین در سمتش باقی‌ماند. وی در ۱۴ نوامبر ۱۸۳۱ به علت ابتلاء به وبا درگذشت.
هگل را بعضی بزرگترین فیلسوف قرن نوزدهم می شمارند. برخی هم گفته های وی را بیهوده و در زمره تخیلات و توهمات می دانند. با اینحال فلسفه وی هم در سیر افکار فلسفی و هم در وقایع و اوضاع سیاسی بعد از او تأثیر عمیقی بر جای گذاشت.
متدولوژی هگل اهمیتی بسزا دارد به طوری که سیستم فلسفی وی موسوم به هگلیانیسم از اهمیت و اعتبار زیادی برخوردار است.
در ادامه سه مقاله پیرامون ابعاد مختلف اندیشه سیاسی هگل آورده شده است.
دیدگاه