کاشت مو
کاشت یا پیوند مو به روشی درمانی گفته می‌شود که موهای مقاوم به ریزش در بدن یا سر به مناطقی که دچار طاسی و ریزش شده‌اند، منتقل می‌شوند. به این روش کاشت موی طبیعی یا پیوند مو می‌گویند.
شاید در دهه‌ی گذشته تنها یک یا دو تکنیک جراحی برای کاشت موی طبیعی وجود داشت؛ اما امروزه روش‌های کاشت موی طبیعی بسیار پیشرفت کرده و متنوع شده‌اند.
به طور کلی روش‌های کاشت مو را می‌توان در دو دسته‌ی کلی جای داد که در مراحل کاشت مو با هم تفاوت دارند.
کاشت نواری
در کاشت نواری، برای استخراج فولیکول‌ها یا گرافت‌ها، برشی در پوست ناحیه‌ی پشت سر (بانک مو) ایجاد می‌شود. سپس فولیکول‌ها در زیر میکروسکوپ از درون پوست استخراج و برای کاشت آماده‌سازی می‌شوند. روش‌های کاشت نواری تهاجمی‌تر هستند؛ چون برش ایجاد شده نیاز به بخیه دارد. عوارض بیشتر و ریکاوری طولانی از دیگر معایب این روشها هستند. در سوی دیگر، کیفیت گرافت‌های برداشت شده در این روشها نسبت به سایرین بیشتر بوده که مزیت بسیار مهمی است.
روش‌های کاشت نواری شامل تکنیک‌های زیر اند:
• روش FUT
• روش ترکیبی
• روش سوپر ترکیبی
کاشت با استخراج واحدهای فولیکولی
روش‌های این دسته نیازی به ایجاد برش ندارند و فولیکول‌ها به شکل واحدی با ایجاد سوراخ‌های ریزی که کمتر از یک میلی‌متر قطر دارند، استخراج می‌شوند. این روشها به قدری کم تهاجمی هستند که با لقب کاشت موی بدون جراحی شناخته می‌شوند.
جدیدترین روش‌های کاشت مو با استخراج واحدهای فولیکولی شامل تکنیک‌های زیر اند:
• روش FIT
• روش SUT
• روش Micro FIT
• روش BHT
کاشت مو به روش میکروگرافت
به طور کلی سر دسته‌ی گروه اول، روش FUT و سر دسته‌ی گروه دوم، روش FIT است. در مقاله‌ی مقایسه‌ی روش FIT و FUT می‌توانید اطلاعات بسیار خوبی در مورد مقایسه‌ی روش‌های این دو گروه کسب کنید؛ چرا که بیشتر مزایا، معایب و مراحل کاشت مو در روش‌های متعلق هر گروه بسیار نزدیک به هم است.
نکته: روش دیگری برای ترمیم مو وجود دارد که در آن از الیاف فیبری مصنوعی مشابه با تارهای مو استفاده می‌شود که به روش HRT معروف است.
این که کدام یک از روش‌های نامبرده برای شما مناسب‌تر است، به وضعیت ریزش مو شما بستگی دارد. هر کدام از این روشها مزایا و معایبی دارند و در جلسه‌ی مشاوره، پزشک جراح با بررسی موهای سر و همفکری با شما، بهترین روش را برای شما انتخاب خواهد کرد.
مراقبت های پیش از کاشت مو
در مراحل کاشت مو مراقبت‌های پیش از عمل اهمیت فراوانی دارد؛ چراکه پیروی از توصیه‌هایی که در ادامه می‌خوانید، تاثیر زیادی در موفقیت کاشت موی شما دارند. این بایدها و نبایدها بسته به شرایط شما می‌تواند متغیر باشد و در جلسه‌ی مشاوره مفصل در موردشان صحبت خواهد شد.
• از مصرف دخانیات و الکل پرهیز کنید. حداقل تا یک ماه قبل از کاشت مو نباید دخانیات مصرف کنید. نیکوتین موجود در دخانیات می‌تواند باعث افزایش خونریزی یا کاهش خونرسانی به گرافت‌ها شود. مصرف الکل تا یک هفته پیش از عمل ممنوع است. الکل باعث کاهش توان بدن برای جلوگیری از خونریزی می‌شود و همچنین تاثیر داروی بی‌حسی را کاهش می‌دهد.
• مصرف داروهای رقیق‌کننده و ضد انعقادی را قطع کنید. تا ۱۰ روز قبل از کاشت مو نباید داروهایی مانند آسپرین یا وارفارین که باعث جلوگیری از انعقاد خون می‌شوند، مصرف کنید. اگر به دلیل بیماری خاصی این داروها را استفاده می‌کنید، باید جهت قطع مصرف‌شان با پزشک خود مشورت کنید.
• باید آزمایش خون بدهید. برای بررسی وضعیت سلامت عمومی، از شما خواهیم خواست که آزمایش خون بدهید. برای این آزمایش باید ناشتا باشید و مواردی نظیر قند خون، تعداد سلول‌های خونی، سرعت انعقاد خون و ابتلا به بیماری‌های ویروسی (مانند هپاتیت و ایدز) بررسی می‌شوند.
• آنتی‌بیوتیک تجویز شده را بخورید. برای پیشگیری از ایجاد عفونت‌ها، برای شما داروی آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود که باید روز قبل یا در روز مراجعه به کلینیک برای کاشت مو مصرف کنید.
• سر خود را بشویید. در روز مراجعه به کلینیک برای کاشت مو باید سر خود را بشویید. همچنین از مصرف موارد آرایشی یا بهداشتی مو پرهیز کنید.
• لباس راحت بپوشید. در روز مراجعه به کلینیک، لباس‌های گشاد و راحت به تن داشته باشید تا بتوانید به سادگی پوشیده و درآورید.
ویژگی های بانک مو در مراحل کاشت طبیعی مو
بانک موی قابل استفاده در کاشت مو باید دارای ویژگی هایی به منظور برداشت مو از این منبع باشد.
بیشتر متخصصین سعی بر این دارند که از موی پشت سر و ناحیه گردن استفاده نمایند زیرا این قسمت از موها کمتر دچار ریزش می گردند.
جراح باید سعی نماید با دقت و مهارت زیادی به استخراج فولیکول های مو بپردازد زیرا از دست دادن فولیکول و بانک مو می تواند نتیجه جبران ناپذیری ایجاد کند. به دلیل این که کیفیت موی بدن پایین تر از موی سر می باشد ممکن است مشکلاتی ایجاد گردد اصولا موی سر در سر سازگارتر از موی بدن می باشد و بهتر است برای داشتن نتیجه ماندگار و دائمی از موی سر برای کاشت استفاده گردد ولی در صورت نبودن بانک موی مناسب در سر بهترین گزینه استفاده از موی بدن می باشد.
این خصوصیات عبارتند از:
• تراکم مو باید مناسب باشد. انتظار تراکم خیلی بالا و موهای بسیار پرپشت در این ناحیه نیست ولی باید در حدی باشد که پس از برداشت خود ناحیه بانک مو دچار کچلی نشود.
• قوی بودن ریشه های مو نیز از دیگر فاکتورهای بانک موی مناسب است. اگر ریشه از استحکام کافی برخوردار نباشند پیوند مو انجام شده موفقیت چندانی ندارد و پس از مدتی موهای رشد کرده پس از کاشت دوباره میریزند و دیکه رشد نخواهن کرد. و این موضوع جراحی انجام شده را بی اثر می کند.
• میزان موهای سفید شده نیز در برداشت بانک مو باید مورد توجه باشد. اگر این تعداد خیلی زیاد باشد بیمار باید بداند که موهای رشد کرده در اثر کاشت مو نیز سفید در می آید و ممکن است به لحاظ ظاهری برایش خوشایند نباشد.
دیدگاه