امروز: پنج شنبه, ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 275236
۱۲۵۶
۱
۰
نسخه چاپی

آدنوئید یا لوزه سوم | علائم و نشانه های آدنوئید یا لوزه سوم | علت بروز لوزه سوم

آدنوئید ها بخش های کوچکی از بافت در پشت گلو هستند که به بالای لوزه ها چسبیده اند و در نزدیک بینی قرار دارند.

آدنوئید یا لوزه سوم

آدنوئید یا لوزه سوم  بافت نرمی است که دقیقاً در پشت حفره بینی قرار گرفته است.

آدنوئید یا لوزه سوم 

آدنوئید یا لوزه سوم همانند غدد لنفاوی وظیفه دفاع از سیستم ایمنی بدن داشته و جنسی مشابه بافت های لنفاوی دارد. گلبول های سفید خون از طریق آدنوئید و دیگر بافت های لنفاوی گردش پیدا کرده و نسبت به مهاجمین خارجی ای که از طریق حفره دهانی وارد بدن می شوند از خود واکنش های دفاعی نشان می دهد.

همه ما از بدو تولد با لوزه سوم یا آدنوئید به دنیا می آییم ولی با گذشت دوران کودکی و رفتن به مرحله بلوغ، لوزه سوم شروع به کوچک و کوچک تر شدن می کند. به صورتی که در بزرگسالی بیشتر افراد دیگر لوزه سوم نداشته و این قسمت پشت گلویی کاملاً محو شده است.لوزه سوم می تواند بدون هیچ مشکلی به عملکرد خود در دوران کودکی یا حتی بزرگسالی ادامه دهد و تنها در شرایطی مشکل ساز خواهد بود که بیش از حد متورم و بزرگ شده باشد.البته جای نگرانی نیست در صورت بروز چنین مشکلی، اهمیت لوزه ها در سیستم ایمنی چندان جدی و ضروری نبوده و می تواند با خارج کردن آن از بدن این مشکل را برطرف نمود.

علت ایجاد آدنوئید یا لوزه سوم

 لوزه سوم از ابتدای تولد وجود داشته و کودک تا سن 3 تا 5 سالگی نیز لوزه سوم خواهد داشت ولی در بیشتر موارد و طبیعتاً بعد از سن 7 سالگی این لوزه شروع به کوچک و کوچک تر شدن کرده و بزرگسالان لوزه سومی نداشته یا اینکه بیش از حد کوچک شده است.

لوزه سوم در قسمتی که پشت حفره بینی را به گلو متصل می کند، قرار گرفته است. وظیفه لوزه سوم تولید آنتی بادی ها برای مبارزه با عفونت هایی است که از راه دهان وارد بدن می شوند. لوزه سوم در سالهای ابتدایی تولد کودک نقش بسیار مؤثری در محافظت از نوزاد در برابر عفونت ها خواهد داشت. این بافت محافظتی در پشت گلو، باکتری ها و ویروس هایی که از طریق بینی و دهان وارد بدن نوزاد می شوند را به دام انداخته و مانع ورود آنها به بخش های مهم تر بدن می شود.

حال در صورتی که عفونت سعی در ورود به بدن نوزاد داشته باشد و توسط لوزه سوم به دام بیافتد، لوزه سوم بزرگ شده و بعد از فروکش کردن عفونت، به اندازه طبیعی خودش باز می گردد. البته در بعضی از موارد حتی بعد از برطرف شدن عفونت هم لوزه سوم در حالت بزرگ شده خودش باقی مانده و ابعادش هیچ تغییر نمی کند. البته بزرگ شدن لوزه سوم فقط به خاطر عفونت نبوده و گاهی اوقات آلرژی های فصلی نیز می تواند یکی از علت های تورم و بزرگ شدن لوزه سوم باشد. حتی در بعضی از موارد ، کودکان با لوزه سوم بزرگ به دنیا می آیند که مشکلی مادر زادی بوده و خوشبختانه قابل درمان است.

علائم و نشانه های آدنوئید یا لوزه سوم 

علائم رایج و  معمول آن عبارتند از:

• گلو درد

• گرفتگی بینی

• احساسی شبیه به گرفتگی گوش ها

• مشکل خوابیدن

• مشکل بلعیدن

• تورم غدد گردن

• آپنه خواب (وضعیتی که باعث توقف کوتاه مدت تنفس در خواب می شود)

• خشکی لب ها یا بدبو شدن نفس (به علت نفس کشیدن از راه دهان)

• نفس کشیدن همراه با صدا

• تنفس از راه دهان

• خر و پف

• تو دماغی حرف زدن

تشخیص آدنوئید یا لوزه سوم متورم

برای تشخیص آدنوئید بزرگ پزشک متخصص به بررسی و معاینه گوش، حلق ، بینی ، دهان و گردن کودک می پردازد. از آنجائیکه آدنوئید ها بالاتر از گلو قرار دارند نمی توان تنها با نگاه کردن به دهان، بزرگی آن را تشخیص داد. برای بررسی سایز آن ها از ابزار زیر کمک گرفته می شود:

• قرار دادن آینه مخصوص در دهان

• لوله بلند و منعطف مجهز به منبع نوری (اندوسکوپ)

• ایکس ری

درمان آدنوئید یا لوزه سوم

درمان، به سن و به مدت زمانی که آدنوئید ها بزرگ شده اند، بستگی دارد. پزشک ممکن است اندازه آدنوئید ها را در هر زمانی، مورد بررسی قرار دهد. پزشک برای کاهش تورم، ممکن است اسپری بینی را تجویز کند. اگر شما، زود به زود دچار عفونت گوش و گلو می شوید و یا مشکل خواب یا آپنه خواب دارید، جراحی و برداشتن همزمان آدنوئید ها و لوزه ها، رایج و معمول است.

عمل آدنوئید یا لوزه سوم

عمل لوزه، نوعی عمل جراحی برای برداشتن لوزه ها می باشد. لوزه ها، غدد کوچک و گردی هستند که در پشت دهان و در طرفین گلو قرار دارند.

در خیلی موارد، آدنوئید ها را نیز همزمان با لوزه ها، بر می دارند که به این روش آدنوئیدکتومی، می گویند. آدنوئید ها، غددی شبیه به لوزه ها هستند، با این تفاوت که در بالای سقف نرم دهان قرار دارند.

لوزه ها و آدنوئید ها بر علیه عفونت ها، مبارزه می کنند. اما در بسیاری از کودکان، این غدد، خودشان می توانند بزرگ و ملتهب شوند که در این حالت، منشاء بسیاری از عفونت ها و بیماری ها هستند. در این زمان، پزشک تشخیص می دهد که خارج کردن آنها، خیلی بهتر از مقابله با بیماری هایی است که باعث عفونت لوزه ها و آدنوئید ها می شود.

  • منبع
  • دکتر علی اصغر شیرازی
  • دکتر سلام
  • پزشکت

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید