امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 274624
۴۴۴۲
۲
۰
نسخه چاپی

کلوئید | علت کلوئید | علائم کلوئید | درمان کلوئید

کلویید یا گوشت اضافه به کمک بررسی ظاهر پوست و شرح حال پزشکی تشخیص داده می شود

کلوئید | علت کلوئید | علائم کلوئید | درمان کلوئید

کلوئید روند ترمیم غیرطبیعی پوست است.

کلوئید چیست؟

هر گاه آسیبی به پوست برسد که موجب التهاب یا زخمی در آن شود، مكانیسم طبیعی بدن به ترمیم زخم‌ می‌پردازد. این سیستم اغلب دقیق عمل می کند به نحوی که اثر مختصری از زخم ایجاد شده باقی می‌ ماند ولی گاهی این پروسه به طور معمول پیش نمی‌رود و زخم با ایجاد بافتی قرمز و سفت ترمیم می شود که به نام کلوئید یا گوشت اضافه شناخته می شود.

این عارضه اغلب از زخم اولیه بزرگتر است و گاهی اوقات خارش دارد. دلیل پیدایش این عارضه هنوز دقیقاً مشخص نیست. كلوئيد معمولاً در سياه پوستان شايع تر است و استعداد به آن ممكن است به صورت خانوادگي ديده شود. در افرادی که مستعد کلویید هستند ممكن است پس از هر نوع آسيب پوستی از جمله بريدگی، سوختگی، جوش صورت، گزش حشرات، خالكوبی، سوراخ كردن جهت جواهرات و هر نوع جراحی كوچك ايجاد گردد.

از نظر محل، پیدایش این عارضه ممكن است تقريباً در هر جايی از بدن ايجاد شود ولی معمولاً روی سينه، شانه‌ها و لاله‌های گوش به وجود مي‌آيد. این عارضه معمولاً بی ضررند و به جز مواردی‌ که خارش ایجاد می کنند مشکل خاصی ندارند.

کلوئیدها برای سلامتی فرد مضر نبوده و آسیبی به همراه نخواهند داشت. اما همین برآمدگی های پوستی می تواند زیبایی پوست را کم کرده و موجب نگرانی فرد مبتلا شود.

کلوئید | علت کلوئید | علائم کلوئید | درمان کلوئید

علت کلوئید

بیشتر انواع آسیب های پوستی می توانند منجر به بروز کلوئید ها شوند. این آسیب های پوستی شامل موارد زیر می شوند:

- جای جوش
- سوختگی ها
- جای زخم ناشی از آبله مرغان
- سوراخ کردن گوش
- خراشیدگی های پوستی
- محل برش های جراحی
- محل واکسیناسیون

به طور تقریبی می توان گفت 10 درصد از افراد در جهان زخم های کلوئیدی را تجربه می کنند. احتمال بروز زخم های کلوئیدی در زنان و مردان به یک اندازه بوده ولی افرادی که رنگ پوست تیره دارند بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به کلوئیدها هستند.

دیگر عواملی که می تواند احتمال بروز کلوئیدها را افزایش دهد، عبارتند از:

- آسیایی بودن
- لاتین بودن
- بارداری
- افراد دارای سن زیر 30 سال

ظاهراً ژنتیک تأثیر زیادی بر روی بروز کلوئید های پوستی دارد و این بدین معنی است که اگر یکی یا هر دو والدین دارای ژنتیک با گرایش بروز کلوئید پوستی باشند، احتمال ابتلا به کلوئید در فرزندشان تا حد زیادی افزایش خواهد یافت. طبق یک مطالعه صورت گرفته در مورد علت بروز کلوئیدها، ژن شناخته شده به عنوان ژن AHNAK ممکن است نقش تعیین کننده ای در بروز کلوئیدها داشته و مشخص کند که چه کسی دچار کلوئید شود یا نشود. محققان دریافتند افرادی که دارای ژن AHNAK هستند، احتمال ابتلا به اسکارهای کلوئیدی در آن ها تا حد قابل توجهی نسبت به دیگران بیشتر است.

اگر با عوامل خطرناک افزایش دهنده احتمال بروز کلوئید آشنا شده اید، ممکن است دیگر تمایلی به سوراخ کردن بدن، جراحی های غیر ضروری و خال کوبی نداشته و از این کارها خودداری کنید.

کلوئید | علت کلوئید | علائم کلوئید | درمان کلوئید

علائم کلوئید

کلوئیدها از رشد زیاد بافت زخم ها به وجود می آیند. معمولاً جای زخم های کلوئیدی از خود زخم اصلی هم بزرگتر هستند. بروز چنین جای زخم های کلوئیدی ممکن است چندین هفته تا حتی چند ماه به طول بینجامد.

علائم و نشانه های بروز کلوئیدهای پوستی شامل موارد زیر می شود:

- لکه پوستی خارش دار
- محلی که به صورت گوشتی، صورتی یا قرمز رنگ در آمده است.
- ناحیه ای متورم یا پوسته پوسته که معمولاً حالت برجستگی دارد.
- منطقه ای که با گذشت زمان با بزرگتر شدن بافت زخم به رشد خود ادامه می دهد.
- زخم های کلوئیدی ممکن است با خارش شدید همراه باشند. اما معمولاً برای سلامتی فرد مضر نبوده و بی خطر هستند. گاهی اوقات نیز فرد ممکن است در نتیجه ساییده شدن لباس به کلوئید به وجود آمده احساس سوزش و ناراحتی جزئی را تجربه کند که کاملاً طبیعی است.

در بعضی موارد زخم های کلوئیدی می تواند قسمت بزرگی از بدن فرد را درگیر کند. اما چنین وضعیتی کمتر اتفاق افتاده و نادر است. اما در صورت بروز، بافت زخم کلوئیدی سفت و سخت بوده ممکن است محدوده حرکت فرد را با محدودیت روبرو کند.

کلوئیدها بیش از آنکه برای سلامتی فرد مشکل ایجاد کنند به زیبایی فرد آسیب زده و از نظر ظاهری نگران کننده هستند. به عنوان مثال اگر کلوئید بزرگی بر روی گوش فرد به وجود بیاید، زیبایی ظاهری فرد آسیب دیده و باعث ناراحتی فرد مبتلا خواهد شد.

کلوئید | علت کلوئید | علائم کلوئید | درمان کلوئید

درمان کلوئید

کلویید یا گوشت اضافه به کمک بررسی ظاهر پوست و شرح حال پزشکی تشخیص داده می شود. جای زخم کلوئیدی معمولاً به مرور زمان کوچک و به ندرت کاملاً محو می شود. ممکن است فکر کنید که جای زخم کوچکی که دیده هم نمی شود اهمیت چندانی ندارد، بااین حال، اگر ظاهر آن باعث نگرانیتان می شود می توانید از درمانهای متعدد موجود بهره بگیرید. هیچ درمان گوشت اضافه ای با موفقیت صد در صد توأم نیست و پزشک احتمالاً ترکیبی از روشهای مختلف را پیشنهاد خواهد داد.
روشهای درمانی عبارتند از:

1-استروئیدها

بافت کلویید در اکثر موارد به تزریق استروئیدی به نام تریامسینولون داخل جای زخم واکنش مثبت نشان میدهند. تزریقها هر دو تا شش هفته یکبار تا زمان مشاهده علائم بهبود انجام میشود. این تزریقها گاهی تشکیل شبکهای از رگهای سطحی (تلانژکتازی) یا روشن و نازک شدن پوست پیرامون محل تزریق را به دنبال دارد. قرار دادن نوار اشباع شده با استروئید روی بافت کلویید به مدت 12 ساعت در روز نیز یکی دیگر از روشهای درمان گوشت اضافه است.

2-فشار و یا پانسمانهای بسته

در این روش محل مورد نظر به گونهای پانسمان میشود که فشار روی آن محل وارد شود و یا جای زخم با هوا تماس نیابد (پانسمان های بسته و یا محفوظ از هوا). این پانسمان باید هر 12 یا 24 ساعت یکبار به مدت چند هفته تجدید شود. سیلیکون به صورت ژل یا نوار آغشته به سیلیکون یا نوار پلی اورتان چسب دار مواد لازم برای انجام این پانسمان هستند؛ البته محصولات دیگری نیز در دسترس هستند. برای درمان گوشت اضافه روی لاله گوش (معمولاً ناشی از سوراخ کردن گوش) گوشواره فشاری پیشنهاد میشود که عموماً پس از برداشتن گوشت اضافه با عمل جراحی استفاده میشود و باید تمام ساعات شبانه روز به گوش انداخته شود.

3-کرایوتراپی

در کرایوتراپی به کمک سوند بافت منجمد میشود. این روش یا به تنهایی یا در کنار دیگر راهکارهای درمانی، به ویژه تزریق استروئید، برای درمان کلویید مورد بهره برداری قرار میگیرد. کرایوتراپی در مراحل اولیه رشد گوشت اضافه را متوقف میکند. کمرنگ شدن پوست اطراف ناحیه تحت درمان از عوارض این روش به شمار میرود. در کرایوتراپی با استفاده از یک سوند بافت کلوییدی از درون زخم روی پوست منجمد میشود؛ البته این روش هنوز در حال بررسی است.

4-درمان با لیزر

غالباً برای درمان گوشت اضافه لیزربه کار برده میشود؛ بهترین نتیجه و در عین حال کمترین عوارض جانبی با استفاده از لیزرهای با طول موج 585 نانومتر به دست می آید. با این حال پژوهشهای بیشتری باید انجام شود تا کارآمدترین نوع لیزر و بهترین شیوه کاربرد آن مشخص شود. لیزرهای 585 تأثیر کمتری روی پوست تیره دارند. در بعضی موارد قرمزی کاهش مییابد اما کلویید کوچک نمیشود. پس از تزریق استروئید غالباً از لیزر دی اکسید کربن برای درمان کلویید در موارد دشوار استفاده میشود.

5-درمان با اینترفرون

اینتروفرون آلفا دارویی ضد ویروس است که در صورت استفاده شدن در کنار تزریق استروئید، اثر آن را در درمان گوشت اضافه بهبود میدهد اما به تنهایی چندان کارآمد نیست.

6-رتینوئیدها

رتینوئیدها، که معمولاً برای درمان آکنه و جوش به کار برده میشوند، در صورت استعمال بر روی سطح گوشت اضافه یا تزریق درون آن اثرات مثبتی به جای میگذارند. اما معمولاً نخستین انتخاب پزشکان نیستند، چون به اندازه دیگر روشها کارآمد نیستند.

7-جراحی

برداشتن جای زخم کلوییدی از طریق جراحی میتواند جای زخمی حتی بزرگتر از زخم اول را به جا بگذارد، بنابراین توصیه میشود پیش از روی آوردن به جراحی، درمانهای دیگری مانند تزریق استروئید، پانسمان فشاری یا بسته را امتحان کنید. تکنیکهای محتاطانه و دقیق جراحی و در عین حال استفاده از کمترین تعداد بخیه ممکن هنگام بستن زخم خطر تشکیل گوشت اضافه ی بیشتر را کاهش میدهد.

  • منبع
  • پزشکت
  • های دکتر
  • دکتر گیتا فقیهی

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید