کلسترول و افسانه های پزشکی درباره آن

از بین تمام ترکیبات موجود در بدن ما، کلسترول ممکن است یکی از شناخته شده ترین آنها باشد. اطلاعات نادرست زیادی در مورد این ماده چرب وجود دارد، علیرغم اینکه نامی معروف است. در این مقاله، کمی به کلسترول می پردازیم.

کلسترول جزء ضروری غشای سلولی حیوانات است. به این ترتیب، توسط تمام سلول های حیوانی سنتز می شود. صرف نظر از نام بد آن، کلسترول برای زندگی ضروری است.

با این حال، هنگامی که در سطوح بالا در خون وجود داشته باشد، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد.

کلسترول همراه با مواد دیگری مانند چربی و کلسیم به صورت پلاک هایی بر روی دیواره رگ ها جمع می شود. با گذشت زمان، این امر رگ های خونی را باریک می کند و می تواند منجر به عوارضی از جمله سکته مغزی و حمله قلبی شود.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین می زند که افزایش سطح کلسترول مسئول 2.6 میلیون مرگ در سال است.

با توجه به چنین شیوعی، جای تعجب نیست که اطلاعات نادرست در مورد کلسترول زیاد باشد. بنابراین، برای کمک به تفکیک واقعیت از داستان، از نظر سه متخصص کمک گرفته شده است:

1. تمام کلسترول بد است

همانطور که در مقدمه ذکر شد، کلسترول جزء حیاتی غشای سلولی است. جدا از نقش ساختاری آن در غشاها، آن در تولید هورمون های استروئیدی، ویتامین D و اسید صفراوی نیز حیاتی است.

بنابراین، اگرچه سطوح بالا یک عامل خطر برای بیماری است، اما بدون کلسترول، نمی‌توانیم زنده بمانیم.

همانطور که دکتر گرینفیلد توضیح داد: کلسترول بد نیست. این یک نظاره گر بی گناه است که در سبک زندگی مدرن امروزی ما مورد سوء استفاده قرار می گیرد.

فراتر از عملکرد کلسترول در بدن، نحوه انتقال آن در مضر بودن آن برای سلامتی نیز تفاوت دارد. کلسترول توسط لیپوپروتئین ها که موادی از چربی و پروتئین هستند در بدن جابجا می شود. این حمل و نقل به دو صورت عمده انجام می شود.

لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) کلسترول را از کبد به سلول ها منتقل می کند، جایی که در چندین فرآیند استفاده می شود. مردم گاهی اوقات LDL را کلسترول بد می نامند، زیرا سطوح بالای کلسترول LDL در جریان خون خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد.

لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) اغلب به عنوان کلسترول "خوب" شناخته می شود، زیرا کلسترول را به کبد باز می گرداند. پس از رسیدن، کلسترول از بدن خارج می شود و در نتیجه خطر قلبی عروقی کاهش می یابد.

2. من وزن مناسبی دارم، بنابراین نمی توانم کلسترول بالا داشته باشم

به گفته دکتر گرینفیلد: اوه، بله می توانید! تعادل کلسترول در واقع تابعی از آنچه می خوریم و همچنین ژنتیک ماست. به عنوان مثال، فردی می تواند با تمایل ژنتیکی به دنیا بیاید که کلسترول را به طور موثر پردازش نمی کند. او توضیح داد که از آنجایی که ژنتیکی است، هیپرکلسترولمی خانوادگی نامیده می شود و ممکن است از هر 200 نفر 1 نفر شایع باشد. وزن بیشتر تابعی از متابولیسم ارثی شما و تعادل بین کالری مصرف شده و کالری مصرف شده است.

دکتر پاز نیز موافق بود: حتی اگر وزن مناسبی دارید، کلسترول شما ممکن است غیرطبیعی باشد. سایر عواملی که بر کلسترول شما تأثیر می گذارد، غذاهایی است که می خورید، عادات ورزشی شما، اینکه آیا سیگار می کشید یا نه، و میزان الکلی که می نوشید.

علاوه بر این، همانطور که دکتر لاجوئی گفت، افرادی که وزن مناسبی دارند ممکن است سطح کلسترول بالایی داشته باشند، در حالی که برخی از افرادی که اضافه وزن دارند ممکن است کلسترول بالایی نداشته باشند. او توضیح داد: میزان کلسترول تحت تاثیر ژنتیک، عملکرد تیروئید، داروها، ورزش، خواب و رژیم غذایی است.

همچنین عواملی وجود دارد که نمی‌توانید آنها را اصلاح کنید و می‌توانند در افزایش کلسترول نقش داشته باشند، مانند سن و ژنتیک شما.

3. اگر کلسترول بالا داشتم علائمی داشتم

این یک افسانه دیگر است. دکتر پاز گفت: در بیشتر موارد، کلسترول بالا علائمی ایجاد نمی کند. به همین دلیل توصیه می شود برای غربالگری کلسترول بالا، آزمایش خون دوره ای انجام دهید. سن شروع غربالگری و تعداد دفعات غربالگری توسط عوامل خطر فردی شما تعیین می شود.

تنها "علائمی" که کلسترول می تواند با آن همراه باشد، علائم دیررس است، زمانی که تجمع بیش از حد کلسترول مسئول آسیب و انسداد قلب و عروق خونی است. دکتر گرینفیلد گفت که این باعث درد قفسه سینه (آنژین)، حمله قلبی یا حتی مرگ ناگهانی می شود.

دکتر لاجوئی تکرار کرد که کلسترول بالا به ایجاد بی‌صدا پلاک در شریان‌ها منجر می‌شود تا زمانی که آنقدر شدید شود که سکته مغزی یا حمله قلبی رخ دهد.

4. اگر مقدار زیادی کلسترول بخورم، سطح کلسترول بالایی خواهم داشت

این موضوع کمی پیچیده تر از آن چیزی است که انتظار می رود. دکتر لاجوئی توضیح داد: کلسترولی که فرد مصرف می‌کند لزوماً به طور مستقیم با سطح کلسترول مرتبط نیست. خوردن قندها، [یا] کربوهیدرات‌های ساده، می‌تواند منجر به افزایش سطح کلسترول شود، حتی اگر فردی کلسترول زیادی مصرف نکند.

او همچنین توضیح داد: افرادی که ورزش می‌کنند در مقایسه با افراد کم‌تحرک، کمتر در معرض افزایش کلسترول ناشی از خوردن کلسترول هستند.

به گفته دکتر گرینفیلد، اگر کلسترول بیشتری مصرف کنیم، به احتمال زیاد کلسترول را افزایش خواهیم داد. وی دلیل این امر را توضیح داد: شما به فروشگاه می روید و گوشت قرمز، پنیر و تخم مرغ می خرید. گوشت قرمز حاوی چربی اشباع شده و کلسترول است. کلسترول یک محصول حیوانی است، بنابراین اقلامی که حاوی چربی اشباع هستند نه تنها کلسترول را افزایش می دهند، بلکه به طور خاص کلسترول "بد" یا LDL را افزایش می دهند، که سپس در دیواره شریانی رگ های خونی ما رسوب می کند.

5. همه باید اهداف کلسترول یکسانی را هدف قرار دهند

دکتر پاز گفت: درست نیست! میزان کلسترول هدف شما بر اساس این است که آیا سابقه بیماری خاصی دارید یا خیر مانند حمله قلبی و سکته مغزی و خطر ابتلا به این مسائل بر اساس مواردی مانند سن و اینکه آیا فشار خون بالا دارید یا خیر.

دکتر گرینفیلد در ادامه توضیح داد: برای ما که هیچ مشکل قلبی عروقی نداشته ایم، کلسترول LDL (کلسترول بد) باید کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dl) باشد. اما اگر بیماری قلبی یا عروقی دارید - سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا سایر بیماری های عروقی شریانی - و به خصوص اگر دیابت دارید، هدف کلسترول LDL باید کمتر از 70 میلی گرم در دسی لیتر باشد، اگر کمتر نباشد.

6. فقط مردان باید نگران سطح کلسترول باشند

این یک افسانه مداوم است، اما درست نیست. دکتر پاز توضیح داد: طی سال‌های 2015-2018، شیوع کلسترول تام بالا در بزرگسالان ایالات متحده 11.4 درصد بود. با در نظر گرفتن مردان در مقابل زنان، شیوع کلسترول تام بالا در مردان 10.5 درصد و در زنان 12.1 درصد بود.

دکتر گرینفیلد موافقت کرد و گفت: بیماری قلبی یک کارفرمای فرصت برابر برای زنان و مردان است.

خانم‌ها پس از از دست دادن اثرات محافظتی استروژن، شروع به تسریع خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی می‌کنند و خطر ابتلا به آن‌ها مانند مردان است.

در واقع، از آنجایی که زنان در سنین بالاتر به بیماری قلبی مبتلا می شوند و عمر طولانی تری دارند، سالانه حملات قلبی بیشتری در جمعیت زنان نسبت به مردان ثبت می شود.

او همچنین به ما گفت که وقتی زنان یک حمله قلبی را تجربه می‌کنند، معمولاً عواقب بدتری دارند و خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی در زنان بسیار بیشتر از سرطان سینه است.

7. هیچ کاری نمی توانم در مورد سطح کلسترولم انجام دهم

این، خوشبختانه، نادرست است. به گفته دکتر پاز، علاوه بر مصرف داروها برای کاهش کلسترول، شما همچنین می توانید با حفظ وزن مناسب، خوردن غذاهای مناسب، ورزش، اجتناب از سیگار کشیدن و اجتناب از مصرف زیاد الکل، کلسترول خود را بهبود ببخشید.

دکتر گرینفیلد موافقت کرد: با سطح بالای غیرطبیعی کلسترول کارهای زیادی می‌توان انجام داد

رژیم غذایی و ورزش همیشه اولین قدم ها و بسیار مهم هستند. استاتین ها در کاهش کلسترول بسیار موثر بوده و بی خطر هستند. آنها از سال 1987 با استاتین های جدیدتر همراه با بهبود اثربخشی، ایمنی و عوارض جانبی کمتر وجود داشته اند.

دانشمندان همچنان به نوآوری خود ادامه می دهند. دکتر گرینفیلد توضیح داد که مهارکننده های تزریقی PCSK-9 جدیدتر نیز نشان داده شده است که کلسترول را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند که قبلاً ندیده ایم. آنها همچنین بی خطر هستند و عوارض جانبی کمی دارند.

8. من استاتین مصرف می کنم، بنابراین می توانم آنچه را که می خواهم بخورم

دکتر گرینفیلد شروع کرد: آیا اگر درست باشد خوب نیست، اما اینطور نیست. اگر آنچه را که می خواهید بخورید و کالری بیش از حد مصرف کنید، اضافه وزن خواهید داشت. وقتی بیش از حد وزن اضافه می کنید، به خصوص در اطراف ناحیه شکم، می توانید به وضعیتی به نام سندرم متابولیک مبتلا شوید که یک حالت پیش دیابتی است.

وی ادامه داد: استاتین ها داروهای کاهش وزن نیستند. وظیفه آنها کاهش کلسترول بد LDL است و وظیفه شما این است که با بدن خود با احترام رفتار کنید، که شامل آنچه می خورید نیز می شود.

9. من زیر 40 سال دارم، بنابراین نیازی به بررسی کلسترول ندارم

دکتر پاز توضیح داد: «اگرچه بحث هایی در مورد زمان شروع غربالگری برای کلسترول بالا وجود دارد، بسیاری از جوامع غربالگری را در سن 20 سالگی توصیه می کنند.

در موافقت، دکتر گرینفیلد گفت: «هرچه رگ‌های خونی شما طولانی‌تر در خونی غوطه‌ور شوند که حاوی سطح کلسترول بسیار بالایی است، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی در سنین بالاتر افزایش می‌یابد. در توصیه ها آمده است که اولین بررسی کلسترول باید در دوران نوجوانی انجام شود و اگر سابقه خانوادگی قوی دارید، زودتر بررسی شود.

برای افراد مبتلا به هیپرکلسترولمی خانوادگی هموزیگوت، او به ما گفت: «کلسترول باید در سن ۲ سالگی بررسی شود.

به طور خلاصه، دکتر گرینفیلد موارد زیر را برای گفتن داشت:

من بیمارانم را تشویق می کنم که سوال بپرسند و در مورد شرایط پزشکی خود تحقیق کنند. اما لطفاً توجه داشته باشید، مقدار مناسبی از اطلاعات "آلوده" وجود دارد که نادرست و گمراه کننده است.

وی ادامه داد: به وب‌سایت‌های معتبر دسترسی داشته باشید و علم منتشر شده توسط افرادی را که زندگی خود را وقف درمان بیماری‌های قلبی کرده‌اند باور کنید و اگر چیزی غیرمنطقی به نظر می رسد و «خیلی خوب برای واقعی بودن»، احتمالاً همینطور است. با بدن خود به عنوان یک مکان مقدس رفتار کنید، نه مانند یک شهربازی.