کمبود منیزیم، که به عنوان هیپوماژنی (hypomagnesemia) نیز شناخته می‌شود، یکی از مشکلات مربوط به سلامتی است که معمولاً نادیده گرفته می‌شود.
در برخی موارد، ممکن است کمبود منیزیم به راحتی تشخیص داده نشود، چرا که علائم واضح این عارضه معمولاً تا زمانی که مقدار این مادهٔ معدنی مهم در بدن شما به شدت کم نشود، ظاهر نمی‌شوند.
دلایل کمبود منیزیم می‌تواند بسیار متنوع و متفاوت باشد. این دلایل می‌تواند از مصرف رژیم غذایی که به مقدار کافی منیزم در آن وجود ندارد تا از دست دادن منیزیم در بدن متفاوت است.
مشکلات پزشکی و عوارض سلامتی ناشی ازاین کمبود و یا کاهش مقدار منیزیم در بدن می‌تواند شامل مواردی از جمله مبتلا شدن به دیابت، کم شدن جذب غذا، اسهال مزمن و سندرم استخوان گرسنه باشد. افرادی که مشروبات الکلی مصرف می‌کنند تا حدودی در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
7 نشانهٔ کمبود منیزیم
کشیدگی و گرفتگی عضلات
کشیدگی، لرزش و گرفتگی عضلات یکی از علائم بوجود آمدن کمبود منیزیم در بدن است. در بدترین حالت، این کمبود حتی ممکن است باعث تشنج یا بوجود آمدن حمله عصبی در شخص شود.
دانشمندان و متخصصان بخش سلامت و تغذیه معتقدند که بوجود آمدن این نشانه‌ها ممکن است به این علت بوجود آید که مقدار کلسیمی که به سلول‌های عصبی عضلات وارد می‌شود تا حدودی افزایش پیدا می‌کند، که این قضیه می‌تواند تا حدود زیادی باعث تحریک کردن این سلول‌های شود.
در حالی که مکمل‌های دارای منیزیم ممکن است در افرادی که دچار کمبود این مادهٔ معدنی حیاتی در بدن خود هستند، گرفتگی‌ها و کشیدگی‌های عضلات را تسکین دهند، یک بررسی بر روی نتایج به دست آمده از مطالعه‌ها و آزمایش‌های انجام شده در این زمینه، نتیجه گیری کرد که مصرف مکمل‌های دارای منیزیم برای رفع کردن و تسکین دادن این گرفتگی‌های عضلانی در افراد مسن، درمان مؤثر و مناسبی نیستند. البته برای اثبات دقیق‌تر عملکرد این مادهٔ مفید معدنی در این گونه موارد به مطالعه‌ها و تحقیقات بیشتر در گروه‌های دیگر افراد هم، احتیاج است.
به خاطر داشته باشید که گرفتگی‌ها و کشیدگی‌های غیر ارادی عضلانی ممکن است دلایل زیادی داشته باشد. به عنوان مثال، آنها ممکن است در اثر استرس یا مصرف بیش از اندازهٔ کافئین هم در بدن شما ایجاد شوند.
این علائم همچنین می‌تواند یک عارضه جانبی برای مصرف برخی داروها باشد یا از عوارض و علائم یک بیماری عصبی مانند نورومیوتونی (neuromyotonia) یا بیماری نورون‌های حرکتی باشد.
در حالی که می دانیم گرفتار شدن به این عارضه‌های گفته شده هر از چند گاهی می‌تواند طبیعی باشد، اما باید توجه داشته باشید که در صورت ادامه پیدا کردن این علائم باید به پزشک مراجعه کنید.
خلاصه: علائم کمبود منیزیم شامل کشیدگی‌های عضلانی، لرزش و گرفتگی عضلات در بدن است. با این حال، بر اساس شواهد علم پزشکی موجود احتمال این که مکمل‌های دارای منیزیم بتوانند این علائم و مشکلات را در افرادی که دچار کمبود منیزیم در بدن خود نیستند، کاهش دهند.
اختلالات روانی
اختلالات روانی می‌تواند یکی دیگر از عوارض احتمالی کمبود منیزیم در بدن افراد باشد.
این اختلالات و مشکلات روانی می‌تواند شامل بی تفاوتی باشد که با سردی یا عدم وجود احساسات، مشخص می‌شود. در مواردی که این کمبود منیزیم در شخص شدید باشد حتی ممکن است منجر به هذیان گویی و یا بوجود آمدن حالت اغما هم در افراد بشود.
علاوه بر این، نتایج به دست آمده از مطالعه‌های تجربی نشان داده‌اند که بوجود آمدن کمبود منیزیم در افراد می‌تواند تا حدودی باعث افزایش خطر مبتلا شدن به افسردگی شود.
دانشمندان بخش پزشکی و تغذیه همچنین فکر می‌کنند که کمبود منیزیم می‌تواند تا حدودی موجب افزایش احتمال مبتلا شدن به اضطراب نیز در افراد شود، اما هنوز شواهد آشکاری در این زمینه وجود ندارد.
شواهد به دست آمده از یک مطالعهٔ تجربی دیگر نشان می‌دهد که مصرف مکمل‌های منیزیم ممکن است برای بعضی از مبتلایان به اختلالات و مشکلاتی مانند اضطراب سودمند باشد، اما کیفیت این شواهد تا حدودی پایین است. قبل از رسیدن به نتیجه گیری قطعی، احتیاج به مطالعه‌های با کیفیت بالاتر وجود دارد.
به نظر می‌رسد کمبود منیزیم در افراد ممکن است تا حدودی باعث بوجود آمدن اختلال در عملکرد عصبی شود و همچنین مشکلات و اختلالات احساسی را در برخی از افراد به وجود آورد.
خلاصه: کمبود منیزیم ممکن است باعث بوجود آمدن بعضی اختلالات احساسی از جمله بی تفاوتی، بی احساسی یا نبود احساس، و حتی در صورت شدید بودن این کمبود موجب هذیان و حتی اغما در افراد بشود. دانشمندان گفته‌اند که کمبود منیزیم ممکن است حتی تا حدودی موجب مبتلا شدن به اضطراب شود، اما هنوز هیچ مدرک محکمی که بتواند این نظریه را اثبات کند وجود ندارد.
پوکی استخوان
پوکی استخوان عارضه‌ای است که با ضعیف شدن استخوان‌های و افزایش خطر شکستگی استخوان‌ها شناسایی می‌شود.
خطر مبتلا شدن به پوکی استخوان تحت تأثیر برخی از عوامل ممکن است در شخص بوجود بیاید. این عوامل می‌تواند شامل پیری، کم تحرکی و ورزش نکردن و همچنین کمبود ویتامین D و K است.
جالب اینجاست که بدانید کمبود منیزیم نیز یکی دیگر از عوامل بوجود آمدن خطر پوکی استخوان است. این کمبود ممکن است استخوان‌ها را به طور مستقیم ضعیف کند، اما همچنین می‌تواند تا حدودی باعث کم شدن مقدار کلسیم خون شما شود، و همان طور که می دانید کلسیم مادهٔ اصلی در ساختار استخوان‌ها است.
مطالعه‌ها و آزمایش‌های انجام شده بر روی موش‌های آزمایشگاهی تأیید می‌کند که کم شدن مقدار منیزیم در رژیم غذایی می‌توان تا حدودی باعث کاهش تراکم توده استخوانی شود. اگرچه تا کنون هیچ گونه آزمایش در این خصوص بر روی انسان‌ها انجام نشده است، اما مطالعه‌های انجام شده وجود ارتباط‌هایی بین کمبود منیزیم در بدن با ضعیف شدن استخوان‌ها و کم شدن مواد معدنی در آنها را نشان می‌دهد.
خلاصه: نقص منگنز ممکن است خطر پوکی استخوان و شکستگی استخوان را افزایش دهد، اگرچه این خطر تحت تأثیر عوامل بسیاری است.
خستگی و ضعف عضلانی
خستگی، در واقع وضعیتی است که به صورت ضعف جسمی یا روانی در افراد بوجود می‌آید و یکی دیگر از علائم کمبود منیزیم است.
در اینجا باید گفت که شما همواره باید در نظر داشت که همه افراد ممکن است هر از چند گاهی دچار خستگی شوند. به طور معمول، این قضیه به این معنا است که شما تا حدودی نیاز به استراحت دارید. با این حال، خستگی شدید یا مداوم می‌تواند از نشانه‌های بروز مشکلاتی در زمینهٔ سلامتی هم باشد.
از آنجا که خستگی یک علامت و نشانهٔ عمومی است که در بسیاری از موارد در افراد بوجود می‌آید، شناسایی دلیل اصلی آن تا حدودی غیرممکن است مگر اینکه با علائم دیگری هم همراه باشد.
یکی دیگر از علائم خاص و کمبود منیزیم، ضعف عضلانی است که به نام میاستنی (myasthenia) هم شناخته می‌شود.
دانشمندان و متخصصان در بخش تغذیه و پزشکی معتقدند که بوجود آمدن ضعف در اثر از بین رفتن پتاسیم در سلول‌های ماهیچه‌ای، می‌تواند یک نوع عارضهٔ مرتبط با کمبود منیزیم در بدن باشد.
بنابراین، کمبود منیزیم یکی از دلایل احتمالی بوجود آمدن خستگی یا ضعف می‌تواند باشد.
خلاصه: کمبود منیزیم ممکن است باعث ایجاد خستگی یا ضعف عضلات در افراد شود. با این حال، این‌ها علائمی نیستند که فقط مخصوص کمبود منیزیم در بدن باشند و نمی‌تواند فقط به علت بوجود آمدن این علائم شخص را دچار کمبود منیزیم دانست، مگر اینکه با علائم دیگر مربوط به این کمبود همراه باشد.
فشار خون بالا
نتایج به دست آمده از مطالعه‌ها بر روی حیوانات نشان می‌دهد که کمبود منیزیم در بدن می تواهند تا حدودی باعث افزایش فشار خون شود، که یک عامل خطرناک برای افزایش احتمال بوجود آمدن بیماری‌های قلبی در افراد است.
در حالی که مدارک روشن و واضح در این مورد در انسان‌ها بسیار کم است، نتایج به دست آمده از چندین مطالعهٔ تجربی نشان می‌دهد که کمبود میزان منیزیم در بدن یا مصرف رژیم غذایی نا مناسب ممکن است باعث افزایش فشار خون شود.
محکم‌ترین شواهد و مدارک در مورد فایده‌های منیزیم از مطالعه‌های کنترل شده به دست آمده‌اند.
نتایج به دست آمده از چندین مطالعه و بررسی در این زمینه نتیجه گرفته‌اند که مکمل‌های منیزیم می‌توانند تا حدودی فشار خون را کاهش دهد، به خصوص در افراد بزرگسالی که به فشار خون بالا مبتلا هستند.
به عبارت ساده‌تر می‌تواند این گونه گفت که در واقع کمبود منیزیم در بدن می‌تواند تا حدودی باعث افزایش فشار خون شود و این افزایش فشار خون، خطر مبتلا شدن به بیماری‌های قلبی را تا حدود زیادی افزایش می‌دهد. با این وجود، برای درک کامل و شفاف نقش منیزیم در مورد کاهش فشار خون، هنوز مطالعات بیشتری لازم است.
خلاصه: شواهد نشان می‌دهد که کمبود منیزیم ممکن است باعث افزایش فشار خون در افراد شود. علاوه بر این، مکمل‌های حاوی منیزیم می‌توانند برای افراد مبتلا به فشار خون بالا بسیار مفید باشند.
آسم
بر طبق شواهد پزشکی موجود، کمبود منیزیم در بسیاری از اوقات در بیماران مبتلا به آسم شدید دیده می‌شود.
علاوه بر این، دیده شده که میزان منیزیم در بدن افراد مبتلا به آسم نسبت به افراد سالم کمتر است.
دانشمندان و پزشکان می گویند که کمبود منیزیم ممکن است باعث بوجود آمدن تجمع و زیاد شدن کلسیم در ماهیچه‌هایی شود که در مجاری هوایی ریه‌ها وجود دارند. این باعث می‌شود که مجاری هوایی تا حدودی مسدود شوند و به این تریتیب تنفس را دشوارتر کند.
جالب اینجاست که بدانید گاهی اوقات تنفس کردن و استنشاق انواع اسپری‌های تنفسی که حاوی سولفات منیزیم هستند و برای افراد مبتلا به آسم شدید تجویز می‌شود، می‌تواند تا حدودی به آرامش و باز شدن مجراهای هوایی در ریه‌ها و شش‌های این افراد کمک کند. برای بیمارانی که علائم بسیار شدیدتر دارند که حتی تا حدودی احتمال کشنده بودن این علائم در آنها وجود دارد، به طور معمول دریافت منیزیم بوسیله تزریق آن به بدن تجویز می‌شود.
با این حال، نتایج به دست آمده از مطالعه‌ها و آزمایش‌های انجام شده اثربخشی مصرف مکمل‌های خوراکی دارای منیزیم در در افراد مبتلا به آسم را تأیید نمی‌کند.
دانشمندان تا حدودی فکر می‌کنند که مبتلا شدن به آسم شدید می‌تواند از نشانه‌های کمبود منیزیم در بعضی از بیماران باشد، اما برای بررسی نقش کمبود منیزیم هنوز مطالعات بیشتری در این زمینه لازم است.
خلاصه: کمبود منگنز می‌تواند باعث مبتلا کردن شخص به بیماری آسم شدید شود. با این حال، نقش آن در ایجاد آسم هنوز کاملاً به اثبات نرسیده است.
ضربان قلب نامنظم
از مهمترین علائم کمبود منیزیم، آریتمی قلب یا ضربان قلب نامنظم است.
علائم و نشانه‌های آریتمی یا ضربان قلب نا منظم در بیشتر موارد خفیف است و حتی می‌توان گفت در بیشتر مواقع، به هیچ وجه علائمی ندارد. اما در برخی افراد ممکن است باعث ایجاد تپش قلب شود. تپش قلب همان مکث بین ضربان های قلب است.
علائم و نشانه‌های دیگر احتمالی آریتمی قلب می‌تواند شامل نشانه‌هایی مانند سرگیجه، تنگی نفس، درد قفسه سینه یا غش باشد. در شدیدترین حالت ممکن، آریتمی قلبی می‌تواند تا حدودی خطر سکته مغزی یا نارسایی قلبی را افزایش دهد.
دانشمندان بخش سلامت و بهداشت بر این باورند که عدم تعادل مقدار پتاسیم در داخل و خارج از سلول‌های عضلانی قلب ممکن است دلیل بوجود آمدن این مشکل و عارضه باشند، و در واقع می‌تواند گفت که این عارضه یک بیماری است که با کمبود منیزیم تا حدود زیادی در ارتباط است.
نتایج به دست آمده از مطالعه‌ها و آزمایش‌های انجام شده در این زمینه نشان می‌دهد که در برخی از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و ورم مفاصل، مقدار منیزیم بدن کمتر از دیگر افراد سالم است. درمان این بیماران با تزریق منیزیم تا حدود زیادی باعث بهتر شدن عملکرد قلب آنها شد.
همچنین دیده شده که مصرف مکمل‌های منیزیم همچنین ممکن است علائم منفی را در برخی از بیماران مبتلا به آریتمی قلب، تا حدودی کاهش دهد.
خلاصه: یکی از علائم کمبود منیزیم آریتمی قلب یا ضربان قلب نامنظم است که ممکن است خطر بوجود آمدن عوارض جدی‌تر مانند سکته مغزی یا نارسایی قلبی را افزایش دهد.
چگونه منیزیم کافی دریافت کنیم
در جدول زیر مقدار توصیه شده دریافت روزانه (RDA) یا میزان مصرف مناسب روزانه برای زنان و مردان نشگفته شده است.
- تولد تا ۶ ماهگی: ۳۰ میلی گرم برای مردان و ۳۰ میلی گرم برای زنان
- ۷ تا ۱۲ ماهگی: ۷۵ میلی گرم برای مردان و ۷۵ میلی گرم برای زنان
- ۱ تا ۳ سال: ۸۰ میلی گرم برای مردان ۸۰ میلی گرم برای زنان
- ۴ تا ۸ سال: ۱۳۰ میلی گرم برای مردان ۱۳۰ میلی گرم برای زنان
- ۹ تا ۱۳ سال: برای مردان ۲۴۰ میلی گرم برای زنان ۲۴۰ میلی گرم
- ۱۴ تا ۱۸ سال: برای مردان ۴۱۰ میلی گرم برای زنان ۳۶۰ میلی گرم دوران حاملگی زنان ۴۰۰ میلی گرم دوران شیر دهی زنان ۳۶۰ میلی گرم
- ۱۹ تا ۳۰ سال: برای مردان ۴۰۰ میلی گرم برای زنان ۳۱۰ میلی گرم برای دوران حاملگی زنان ۳۵۰ میلی گرم و برای دوران شیر دهی زنان ۳۱۰ میلی گرم
- ۳۱ تا ۵۰ سال: برای مردان ۴۲۰ میلی گرم برای زنان ۳۲۰ میلی گرم برای دوران حاملگی زنان ۳۶۰ میلی گرم برای دوران شیر دهی زنان ۳۲۰ میلی گرم
- بیش از ۵۰ سال: برای مردان ۴۲۰ میلی گرم برای زنان ۳۲۰ میلی گرم
اگرچه بسیاری از افراد نمی‌توانند مقدار مصرف روزانهٔ توصیه شده (RDA) منیزیم را به بدن خود برسانند، غذاهای سرشار از منیزیم وجود دارد که می‌توانید از بین آنها انتخاب کنید.
این مادهٔ معدنی به طور گسترده در هر دوی غذاهای گیاهی و غذاهای دارای منبع حیوانی وجود دارد. سرشارترین منابع آن دانه‌ها و آجیل‌ها هستند، اما غلات کامل و سبوس دار، لوبیا و سبزیجات برگ سبز هم منابع نسبتاً سرشاری از منیزیم هستند.
منابع عالی دیگر شامل تخم کتان، تخمه آفتابگردان، دانه چیا، کاکائو، قهوه، آجیل بادام زمینی، فندق و جو دوسر هستند. منیزیم همچنین به بسیاری از برشتوک‌های صبحانه (سیریل) و سایر غذاهای فرآوری شده اضافه می‌شود.
اگر یک اختلال و مشکل سلامتی دارید که باعث دفع منیزیم از بدن می‌گردد، مانند بیماری دیابت، باید حتماً غذاهای سرشار از منیزیم بخورید و یا مکمل‌های دارای منیزیم را مصرف کنید.
خلاصه مواد مفید، آجیل، کاکائو، لوبیا و غلات کامل یا سبوس دار منبع عالی منیزیم هستند. برای سلامتی مطلوب، حتماً هر روز مقداری غذای سرشار از منیزیم میل کنید.
دیدگاه