امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 274179
۲۸۲۶
۱
۰
نسخه چاپی

خودارضایی و بررسی اثرات آن بر افراد | خود ارضایی و مشکلات آن بر زندگی

خودارضایی از روش‌های ارضای میل جنسی است.

خود ارضایی و بررسی اثرات آن بر افراد | خود ارضایی و مشکلات آن بر زندگی

خودارضایی به تحریک جنسی اندام جنسی خود، جهت برانگیختگی جنسی یا سایر لذت‌های جنسی گفته می‌شود و معمولاً به اوج لذت جنسی می‌انجامد.

خودارضایی و اثرات آن

یکی از آسیب ها و مشکلاتی که در درمان جنسی مطرح می شود، خودارضائی است. بعضی از افراد اعم از مجرد و یا متأهل مبتلا به چنین امری می شوند. خودارضایی اگر بیش از اندازه تکرار شود، مشکل آفرینی هایی را برای فرد مبتلا و اطرافیان ایجاد می نماید. در ادامه بعضی از آنها اقدام به دریافت خدمات مشاوره ای و درمانی می نمایند.

خودارضائی به طور معمول در میان دو گروه افراد مشاهده می شود.

الف. مجردها

ب. متأهل ها

توضیحاتی در ارتباط با موارد عنوان شده ی فوق ارائه می شود.

الف. مجردها

بیشترین میزان شیوع ابتلا به خودارضایی در میان افراد مجرد است.

اغلب افراد مجرد مبتلا، خود برای درمان مراجعه می کنند. برخی از آنها نیز توسط خانواده به درمان ارجاع داده می شوند.

عمده ترین نکاتی که در ارتباط با خودارضایی در میان مجردها می توان عنوان نمود، به شرح زیر است.

1. خودارضائی در میان کودکان

2. خودارضائی میان نوجوانان و جوانان

توضیحاتی در ارتباط با موارد عنوان شده ی فوق ارائه می شود.

1. خودارضائی در میان کودکان

در برخی موارد خودارضائی در میان کودکان خردسال و همچنین تا قبل از سنین نوجوانی یعنی ۱۳ سالگی نیز مشاهده می شود. با توجه به این مطلب که غریزه ی جنسی در کودکان نیز فعال است. آنها در صورت تحریک کردن خود و لمس آلت تناسلی شان لذت جنسی برای آنان ایجاد می شود. در واقع این گونه کودکان لمس کردن خود برای شان جذاب شده و اقدام به تکرار چنین رفتاری می نمایند.

البته خودارضایی کودکان انزال جنسی را نداشته و تنها لذت جنسی المس شدن را به همراه دارد. در اغلب موارد مادران متوجه چنین امری می شوند. در برخی موقعیت ها بعضی از کودکان اشیایی را در لباس زیر خود کرده و از این عمل لذت می برند. در هر حال خودارضایی کودکان اغلب بدین صورت است که اندام جنسی شان را لمس کرده و از این رفتار لذت می برند.

در برخورد با این کودکان همچنان بایستی موارد تحریک کنندهی جنسی از دسترس آنها خارج شود. البته برخورد تند و خشونت آمیز و تنبیهی با آنها نشود. اما بایستی مراقبشان بود تا از چنین رفتاری خودداری و دیگر تکرار نکنند. هم چنین اگر حرف شنوی از مادر را ندارند، پدر در این زمینه تذکرات لازم را مطرح نماید.

خودارضایی کودکان اغلب با این گونه رویکردها و مطالبی که در بخش های گذشته و به ویژه درمان جنسی کودکان مطرح شد، برطرف می شود.

2. خودارضائی میان نوجوانان و جوانان

خودارضائی میان افراد مجرد شامل نوجوانان و جوانان به دو گروه عمده به قرار زیر تقسیم می شود.

الف. خودارضائی بر اثر اضطراب

ب. خودارضایی برای لذت جویی جنسی

توضیحاتی در ارتباط با موارد عنوان شده ی فوق ارائه می شود.

الف. خودارضائی بر اثر اضطراب

خودارضایی که به واسطه ی اضطراب باشد، به دو مورد زیر تقسیم می شود.

الف. 1: اضطراب و وسواس می تواند منجر به خودارضائی افراطی شود.

الف. 2: در مواردی اعتیاد جنسی نیز منجر به خودارضائی افراطی می شود.

توضیحاتی در ارتباط با موارد عنوان شده ی فوق ارائه می شود.

الف. 1: اضطراب و وسواس می تواند منجر به خودارضائی افراطی شود.

اضطراب و درد هر دو دارای اهدافی مشابه هستند. درد هرگونه آسیب به بافت و اندام های بدن را شناسایی و اعلام می کند. عضو سالم دردی ندارد، اما عضو و یا بافتی از بدن که دچار عفونت، جراحت و یا آسیبی باشد، با فرآیند درد فرد را از آسیب ایجادشده آگاه می کند.

اضطراب نیز به همین صورت است. ذهن انسان یک ابرکامپیوتر فوق پیشرفته ای است که مدام زندگی آدمی را از تمامی جنبه ها، مورد بررسی قرار می دهد. چنانچه مورد و یا زمینه ای از خطر، آسیب و یا مشکل را بیابد و با پیش بینی کند، تولید اضطراب می نماید.

اضطراب در صورتی که از میزان تحمل فرد مضطرب بیشتر شود، تبدیل به وسواس می شود. بدین صورت که شخص احتمال دارد فکری در ذهنش خطور کرده و یا مرور شود، یا اقدام به رفتاری نماید که به شیوهای تصنعی اضطراب کاهش یابد. کم تر شدن اضطراب اگرچه به صورت کاذب و فریبنده باشد، نوعی آرامش فریبنده ایجاد کرده و شخص راغب می شود تا رفتار فریبنده و یا وسواسی را دوباره تکرار کند. این امر پایه و اساس وسواس به شمار می رود.

در بعضی موارد شخص مضطرب احتمال دارد که اقدام به خودارضائی نماید. لذت ناشی از چنین امری به نحوی با مجموعه اضطراب های انباشته تلاقی کرده و نه به صورت حقیقی بلکه کاذب و تصنعی باعث کاهش اضطراب می شود. اما عمل یا فکر وسواسی به شیوه ای حقیقی باعث کاهش اضطراب نمی شود، بلکه به شیوه ای ذهنی چنین فرآیندی صورت می گیرد. در واقع مشکلات موجود در زندگی شخص تغییری نکرده، که باعث کاهش اضطراب شود.

درمانگرانی که با وسواس آشنایی و سابقه ی درمان وسواس را داشته باشند، آن را شناسایی و تشخیص می دهند. در چنین مواردی غیر از رویکردهای مورد نیاز برای برخورد و درمان خودارضائی آشنایی با درمان وسواس نیز ضروری است. در واقع درمان این گونه خودارضائی ها که ریشه در اضطراب دارد، مشروط به تسلط داشتن به درمان وسواس است. البته همراه با درمان وسواس نکات و رویکردهای مورد نیاز برای درمان و برطرف نمودن خودارضائی نیز لازم و ضروری است.

الف. 2: در مواردی اعتیاد جنسی نیز منجر به خودارضائی افراطی می شود.

در بخش های آینده در ارتباط با اعتیاد جنسی صحبت های بیشتری مطرح خواهد شد. اعتیاد جنسی به طور معمول نوعی رفتار و یا مجموعه رفتارهای جنسی است که شخص به نحوی وسواس گونه آن را به اجرا در می آورد. به عبارتی شخص در خود نوعی اجبار به انجام آن را می بیند که پایه و اساس و عامل ایجاد آن اضطراب است.

اعتیاد جنسی در بعضی موارد می تواند به صورت خودارضائی بیش از اندازه و افراطی آشکار شود. در این گونه موارد رفتاری وسواسی که ریشه در اضطراب داشته، نقش اصلی را بر عهده دارد. به عبارتی هدف اصلی در درمان اعتیاد جنسی در درجه ی اول ریشه یابی اضطراب های موجود در زندگی فرد مبتلاست. در ادامه رویکردهای لازم برای برطرف نمودن رفتار جنسی مشکل آفرین است.

خودارضایی و بررسی اثرات آن بر افراد | خود ارضایی و مشکلات آن بر زندگی

ب. خودارضائی توأم با لذت جویی جنسی

در ارتباط با این نوع از خودارضائی که با انگیزه ی لذت جویی جنسی همراه است، به نکات و مواردی به قرار زیر می توان اشاره نمود.

ب.1: نگرشی منفی نسبت به خودارضائی

ب. 2: احساس گناه از بابت انجام خودارضائی

ب. 3: شیوه ی برخورد با احساس گناه

ب. 4: انتخاب میان بد و بدتر

ب. 5: عدم استفاده از عکس و فیلم های هرزه برهنگی

ب. 6: استفاده از رویکردهای رفتار درمانی

ب. 7: جنسیت فرد اقدام کننده

توضیحاتی در ارتباط با موارد عنوان شده ی فوق ارائه می شود.

ب. 1: نگرشی منفی نسبت به خود ارضائی

در ارتباط با خودارضایی نوعی نگرش منفی وجود دارد. به طور معمول دید و نگرش افراد، اجتماع و عامه ی مردم نسبت به چنین امری نگرشی توأم با رفتاری نکوهش شده و عملکردی نادرست و ناپسند است.

اما چنین امری به طور معمول در میان افراد مشاهده می شود. البته آمار دقیق آن در مورد جامعه ما در دسترس نیست. اما اغلب پسرها و برخی از دخترها اقدام به چنین امری می نمایند.

در هر صورت به دلیل نکوهیده و ناپسند بودن خودارضائی فرد اقدام کننده نیز چنین امری را پنهان و انکار می نماید.

ب. 2: احساس گناه از بابت انجام خودارضائی

برخی از مراجعین به واسطه ی احساس گناه از بابت انجام چنین امری برای مشاوره و درمان مراجعه می کنند. این احساس گناه در درجه ی اول به دلیل انجام امری نکوهش شده و ناپسند است. اما برخی از آنان به دلیل باورهای معنوی که به آن اعتقاد دارند، دچار احساس گناه و پشیمانی می شوند. زیرا مطابق با باورهای معنوی بعضی افراد، خودارضائی گناه به شمار می رود.

ب. 3: شیوه ی برخورد با احساس گناه

ارجاع افراد مبتلا به خودارضائی به دو صورت است. بعضی افراد به دلیل پیامدهای مشکل آفرینی که خودارضائی برایشان داشته، خود با انگیزه ی شخصی برای مشاوره و درمان مراجعه می کنند. گروه دیگر از طريق خانواده و به ویژه والدین به مشاوره ارجاع داده می شوند. در این وضعیت خانواده متوجه مشکلات فرزند شده اند و برای کمک وی را به درمان ارجاع داده اند. احساس گناه بیشتر در مورد افرادی است که خود به تنهایی به درمان مراجعه کرده اند.

نکته ی قابل توجه در درمان این گونه موارد، پرهیز از درگیر شدن با باورهای شخصی افراد در این زمینه است. حتی اگر خود درمانگر اعتقادی به جنبهی گناه آمیز بودن خودارضائی نداشته باشد. درمان فرد باورمند به گناه بودن چنین عملی، در چارچوب همان باورهای شخصی فرد مبتلا به اجرا در می آید.

ب. 4: انتخاب میان بد و بدتر

فردی که باور دارد چنین رفتاری گناه بوده و اقدام به چنین امری نموده، البته در مورد این افراد نیز اگر خودارضائی شان ریشه در اضطراب دارد که درمان می تواند بر همان زمینه های وسواس تمرکز یابد.

اما این نکته را می توان در این زمینه مورد استفاده قرار داد که در برخی موارد انتخاب انسان میان بد و بدتر است. گاهی افرادی که از نظر جنسی تحریک شده اند، احتمال دارد که اقدام به رفتارهایی گناه آمیزتر مانند زنا یا مواردی مشابه پیش رو باشد، در چنین وضعیتی اقدام به خودارضائی می تواند مقرون به صرفه باشد.

برای مثال، مواد مخدر دارای ضررهای گوناگونی است. اما برای فردی که دارای جراحت های شدید و یا سرطان و برخی از بیماری ها که دردهای شدیدی را به همراه دارد. استفاده از داروهای مسکن که اغلب دارای مواد مورفینی و مخدر و ترکیبات مرتبط با آن است. البته با تجویز پزشک می تواند آرامش دهنده باشد.

البته و در عین حال از احساس گناه می توان به عنوان انگیزه ای کارآمد برای پیگیری، حل و رفع و درمان خودارضائی استفاده نمود. زیرا احساس گناه اگرچه ناخوشایند است، اما می تواند انگیزه ای کارآمد برای درمان باشد.

ب. 5: عدم استفاده از عکس و فیلم هرزه برهنگی

یکی از نکات مهمی که درمانگر جنسی بایستی در نظر داشته باشد، ردپای محصولات هرزه یا پورنو، نه در تمامی آسیب ها، بلکه در اغلب اختلال ها و مشکلات جنسی قابل ردیابی است. این امر در ارتباط با خودارضائی افراطی نیز در اکثر موارد مصداق داشته و نوجوان و جوان مبتلا، اغلب با استفاده از این گونه عکس ها و فیلم ها به تحریک بیش از اندازه دست یافته و در ادامه و به ناچار رو به استفاده از خودارضائی می آورند.

در این مرحله درمانگر جنسی آموزش و آگاهی های مورد نیاز در ارتباط با مضرات و آسیب هایی که این گونه عکس ها و فیلم ها به رفتار جنسی وارد می نماید را لازم است اطلاع داشته و به مراجع خاطرنشان و یادآوری نماید. در واقع فرد مبتلا به خودارضائی افراطی بایستی بیاموزد که تحریک نابجا و بیش از اندازه ی جنسی و اقدام به خودارضائی همبستگی دارند.

ب. 6: استفاده از رویکردهای رفتار درمانی

آنچه به تجربه در درمان خودارضائی به دست آمده حاکی از این است که رویکردهای رفتار درمانی از کارآمدی مورد نیاز برخوردار است.

در مجموع شناسایی مجموعه شرایطی که خودارضائی در آن وضعیت روی می دهد، از اهمیت، اولویت و کارایی برخوردار است. برای مثال، اگر شخص متوجه شود که چنین رفتاری در تنهایی و خلوت روی می دهد. لازم است سعی نماید از چنین وضعیتی خارج و بیشتر در میان جمع باشد. همچنین یادداشت و ثبت کردن دفعات آن و علامت زدن و هر هفته سعی در پائین نگه داشتن نوبت های انجام آن، می تواند مؤثر باشد.

هم چنین در کدام وضعیت خلقی مانند شادی و یا اندوه، اقدام به چنین عملی می نماید. از این رو یافتن شرایط عاطفی و خلقی مستعدکننده و کناره گیری از این گونه شرایط می تواند در پرهیز از چنین امری کمک کننده باشد.

ب. 7: جنسیت فرد اقدام کننده

خودارضائی در میان هر دو جنس وجود دارد. اما میزان ابتلا پسرها به مراتب بیشتر است. هم چنین خودارضائی در میان متأهلين، و هم چنین میزان ابتلای مردها به مراتب بیشتر است. در واقع نگارنده تاکنون با موردی از زن متأهلی که مبتلا به خودارضائی باشد و مشکلی برای خود و یا همسر به وجود آورده باشد مواجه نشده.

همچنین اکثریت قریب به اتفاق افراد مجردی که برای ابتلای به چنین امری مراجعه می کنند، از میان پسرها هستند. از این رو درمانگران زن در صورتی که انجام چنین امری برایشان دشوار باشد، می توانند این گونه امور را به درمانگر مرد ارجاع دهند.

ب. متأهل ها

خودارضائی در میان افراد متأهل نیز مشاهده می شود. عمده ترین نکاتی که در ارتباط با خودارضائی در میان افراد متأهل می توان عنوان نمود، به شرح زیر است.

1. بعضی از همسران مشکل دار، دچار چنین امری می شوند.

2. همسر دچار خودارضایی نیز به طور معمول از عکس ها و فیلم های هرزه استفاده می نماید.

3. عمده ترین علل روی آوردن فرد متأهل به خودارضائی

توضیحاتی در ارتباط با موارد عنوان شده ی فوق ارائه می شود.

1. بعضی از همسران مشکل دار، دچار چنین امری می شوند.

خودارضائی همسر که به طور معمول یک مرد اقدام کننده و خانمی که متوجه چنین امری می شود، است. شخص مراجعه کننده به درمان خانمی است که دارای مشکلاتی در روابط متقابل با شوهرش است. او در طول جلسه مشاوره مشکلات گوناگون با همسرش را مطرح و در گوشه و کنار صحبت هایش و در حاشیه اشاره به خودارضائی همسر نیز می نماید.

در واقع به ندرت با چنین امری برخورد می شود که همسرانی هیچ مشکلی با هم نداشته باشند و تنها مشکل آنان خودارضائی یکی از طرفین باشد.

2. همسر دچار خودارضایی نیز به طور معمول از عکس و فیلم هرزه استفاده می نماید.

یکی از اصول مهم و اساسی که در صورت رعایت نشدن در زندگی مشترک می تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی و ارتباط مهرورزانه شود، رعایت نشدن تعهد است.

به عبارتی همسران بایستی توجه شان نسبت به شریک زندگی بوده و این نکته را در زمینه های گوناگون مراعات نمایند. عکس و فیلم هرزه یا پورنو یکی از ایرادهای عمده ای که دارد، تعهد فرد استفاده کننده نسبت به همسر را زیر سؤال می برد، زیرا او به جای توجه داشتن به همسر و استفاده از جذابیت های او، از جذابیت سایرین استفاده می نماید.

از این رو هر همسری این حق را دارد که در صورت استفاده ی شریک زندگی اش از عکس و فیلم هرزه به وی تذکر دهد. در ادامه طرف مقابل نیز ملزم به رعایت آن خواهد بود. زیرا اغلب آسیب های رفتار جنسی نشأت گرفته از محصولات هرزه یا پورنو است. از این رو برای متوقف کردن خودارضائی فرد متأهل، استفاده از این امر بایستی متوقف شود.

3. عمده ترین علل روی آوردن فرد متأهل به خودارضائی

چنین امری به دو دلیل عمده صورت می گیرد. در درجه ی اول همسر اقدام کننده سابقه ی انجام چنین اموری را در دوره ی تجرد داشته. در واقع این گونه افراد هنوز به رشد و بلوغ رفتاری، عاطفی و شخصیتی لازم دست نیافته اند تا جنسیت و غریزه ی جنسی را در چارچوبی انسانی و در ارتباطی مهرورزانه و عاشقانه با فردی از جنس مخالف تجربه نمایند. از این رو به نوعی ارضاء شدنی سطحی و اولیه که در دوران پائین تر رشد به آن عادت داشته اند، رو می آورد.

البته این نکته لازم به یادآوری است که میزان دفعات و تکرار این رفتار است که نقش تعیین کننده ای در آسیب گونه باهنجار و ناهنجار بودن آن دارد. فرد متأهلی که در برخی موارد و به ندرت اقدام به چنین رفتاری می نماید، با فردی که به دفعات اقدام به خودارضائی می کند، به نحوی که همسر متوجه آن می شود، متفاوت از یکدیگر هستند.

علت دیگر خودارضائی فرد متأهل، مشکل دار شدن و آسیب خوردن ارتباط متقابل با همسر است. در شرایطی که ارتباط عاطفی و انسانی همسران دچار آسیب گشته و طرفین نتوانند مشکلشان را برطرف نمایند. احتمال دارد هر یک از طرفین از چنین رویکردی در مواجهه با نیاز جنسی خویش استفاده نماید.

در مجموع خودارضائی، رفتار جنسی درست، سالم و کارآمدی نبوده و برای دستیابی به نوعی رفع تنش و نیاز موقت و دسترسی به انزال صورت می گیرد. زیرا یک رفتار جنسی سالم در ساختار یک ارتباط انسانی سالم، مهرورزانه، قانونی و شرعی شکل می گیرد. هر گونه رفتار جنسی که خارج از چارچوبی انسانی با فردی از جنس مخالف صورت بگیرد، به سبب غیرطبیعی بودنش، پیامدهای آسیب زایی را خواه ناخواه به همراه خواهد داشت.

منبع: کتاب درمان جنسی/نویسنده: سعید کاوه

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید