سندرم شوک سمی، یک بیماری خطرناک است که توسط باکتری های خاصی از گروه استرپتوکوکهای گروه A و استافیلوکوک اورئوس ایجاد میشود. از نشانههای بارز ابتلا به این بیماری افت شدید فشار خون است.
سندرم شوک سمی
سندرم شوک سمی یک بیماری نادر و تهدیدکننده زندگی است که بهوسیله باکتریهای خاصی از گروه استرپتوکوک های گروه A و استافیلوکوک اورئوس ایجاد میشود. سندرم شوک سمی در اثر توکسین (سموم) تولیدشده توسط باکتری ایجادشده و باعث کاهش شدید فشارخون (افت فشارخون) و مشکلاتی اندام میشود. در بعضی از بیماران این باکتریها از طریق بریدگی پوست مانند زخم یا سوراخ وارد بدن میشوند. موارد دیگر مربوط به استفاده از تامپون ها است. بااینحال، گاهی اوقات شوک سمی پس از یک آسیب نسبتاً خفیف، مانند خونریزی، کبودی یا کشیدگی عضلانی ایجاد میشود، یا ممکن است که هیچ علتی مشخص نداشته باشد.
اکثریت (۸۰٪) بیماران مبتلابه سندرم شوک سمی در اثر استرپتوکوک های گروه A علائم عفونت بافت نرم (درد، قرمزی، التهاب، تورم) در ناحیهی زیرپوست یا عضله را نشان میدهند. بیماران مبتلابه سندرم شوک سمی استافیلوکوکی ممکن است یک عفونت استافیلوکوکی در هرجایی از بدن داشته باشند و ممکن است محل عفونت بلافاصله آشکار شود.
علائم و نشانه های سندروم شوک سمی
هر بیماری خود را با علائم خاصی نشان میدهد. این علائم زنگ هشداری برای شروع درمان و جلوگیری از پیشرفت بیماری هستند. به همین دلیل شناخت علائم بیماری ها اهمیت بسیار زیادی در حفظ سلامتی دارد.
علائم ابتلا به شوک سمی به شرح زیرند:
• درد، قرمزی، التهاب و تورم در ناحیه زیر پوست و عضله
• تب و لرز
• تهوع
• استفراغ
• اسهال
• ضربان قلب ضعیف و سریع
• فشار خون پایین
• بروز لکههای قرمز رنگ بر روی پوست
• سردرگمی و گیجی
• بینظمی ذهنی
• کاهش خروجی ادرار
• تورم دست و پا
• مشکلات شدید تنفسی
عوامل خطر سندروم شوک سمی
• سوختگی یا زخم های پوستی
• عمل جراحی
• عفونت ویروسی مانند آنفلوآنزا یا آبله مرغان
• استفاده از تامپون
• دستگاه ضد بارداری داخل رحمی
• اختلال در سیستم ایمنی مانند دیابت، بیماری مزمن قلب و ریه
• سقط جنین
عوارض سندرم شوک سمی
یکی از مشکلات رایج در مبتلایان، افزایش قند خون است که باعث بدتر شدن وضعیت بیماری می شود. همچنین این سندروم می تواند باعث کاهش عملکرد کلیه، اختلال در لخته شدن خون، اختلال کبدی و اختلال شدید ریوی شود.
این سندروم می تواند سریع پیشرفت کند و عوارضی مانند شوک، از کار افتادن کلیه و مرگ را به همراه داشته باشد.
پیشگیری از سندروم شوک سمی
برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری به موارد زیر توجه داشته باشید:
• اگر بر روی پوست خود زخمی دارید، دایما آن را ضد عفونی کنید. هرگز در معرض گرد و خاک و محیط های آلوده قرار نگیرید.
• اگر از تامپون استفاده میکنید، دایما آن را تعویض کنید و به بهداشت استفاده از آن توجه داشته باشید.
تشخیص سندروم شوک سمی
ابتدا پزشک در مورد پیشینه اخیر شما در مورد ابتلا به انواع زخم و عفونت پوستی اطلاعات کسب میکند. سپس پزشک علائم حیاتی بیماری از جلمه فشار خون، ضربان قلب و دمای بدن را بررسی میکند.
آزمایش خون برای اندازهگیری سطوح گلبول قرمز، گلبول سفید و پلاکتهای خون نیز به تشخیص این بیماری کمک میکنند. آزمایش خون برای اهداف دیگر نیز انجام میشود:
• ارزیابی چگونگی لخته شدن خون
• ارزیابی عملکرد کلیه
• ارزیابی عملکرد کبد
روشهای دیگر برای تشخیص این بیماری به شرح زیرند:
• عکس برداری از قفسه سینه بیمار با اشعه ایکس
• سنجش محتوای اکسیژن خون
راه های درمان سندرم شوک سمی
بیماران مبتلابه سندرم شوک سمی بستری و از طرق زیر درمان میشوند:
• دریافت مایعات داخل وریدی و داروهای خاص برای افزایش فشارخون و بهبود جریان خون به ارگانهای حیاتی.
• تجویز آنتیبیوتیکها برای از بین بردن باکتریهایی که باعث عفونت و آزاد شدن سموم میشوند.
• اگر اندامهای حیاتی از بین بروند، تهویه مکانیکی، دیالیز یا سایر اقدامات حمایتی ممکن است لازم باشد.
• در بعضی موارد سندرم شوک سمی ناشی از استرپتوکوک گروه A، هنگامیکه عفونت گستردهای از بافتهای نرم وجود دارد، برای برداشتن این بافتها ممکن است عمل جراحی ضروری باشد.
سندرم شوک سمی یک اورژانس پزشکی است. اگر هرکسی علائم ذکرشده در بالا را داشت بلافاصله باید در این زمینه به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر دچار زخم، سوراخ یا کبودی قرمز، دچار التهاب، متورم یا دردناک شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
دیدگاه