اختلال نعوظ | دلایل ایجاد و درمان اختلال نعوظ

اختلال نعوظ ناتوانی در سفت نگه داشتن کافی آلت مردان برای برقراری ارتباط جنسی می باشد که گاهی به آن ناکارآمدی جنسی نیز گفته می شود.

اختلال نعوظ

اختلال نعوظ نوعی ناکارآمدی جنسی در مردان است که در آن آلت قادر نیست به حالت نعوظ برسد یا در این حالت باقی بماند. این مشکل باعث عدم رضایت جنسی شده و آزار روانی برای فرد و شریک جنسی او به وجود می آورد. یکی از بزرگ ترین دغدغه های مردان فعال از لحاظ جنسی از دست دادن نعوظ یا کاهش کیفیت برانگیختگی آلت در هنگام رابطه جنسی است. این مشکل اختلال نعوظ Erectile Dysfunction نامیده می شود. عارضه شل شدن آلت و یا عدم نعوظ در تمام سنین امکان پذیر است اما هر چه سن بالاتر باشد احتمال این مشکل بیشتر می گردد.

اختلال نعوظ اگر گاهی اتفاق بیافتد غیر معمول نیست. بسیاری از مردان در زمان استرس ممکن است آن را تجربه کنند. با این وجود اختلال نعوظ مکرر می تواند نشانه ای از مشکلات سلامتی باشد که نیاز به درمان دارد. همچنین می تواند نشانه ای از مشکلات عاطفی یا روابطی باشد که لازم است توسط یک متخصص حل شود.

نعوظ بر دو نوع است:

نعوظ روانی که فرد با دیدن یا شنیدن یا رفتارهای محرک جنسی از طریق ذهن مغز را تحریک می کند و از همان جا اعصاب، تحریکات را از راه نخاع به آلت تناسلی می رسانند و نعوظ رفلکسی که با تماس پوستی اتفاق می افتد. هرگونه تغییر یا اختلال در دستگاه عصبی یا عروقی مانع از نعوظ طبیعی در مرد خواهد شد. اختلال نعوظ هم منشأ جسمی دارد و هم منشأ روانی.

علل ایجاد اختلال نعوظ

اختلالات روانی

مهم ترین دلایل عدم نعوظ در مردان (خصوصا در افراد جوان) اختلالات روانی می باشد. به طوریکه در بیش از ۷۰% موارد، اختلال روانی، علت نعوظ نداشتن است.

استرس های كاری و محیطی، خستگی، نداشتن حس خوب نسبت به شریک جنسی، اضطراب در آمیزش و همچنین افسردگی و نگرانی‌، درگیری‌ های احساسی خارج از رابطه خانوادگی همگی می‌توانند از دلایل روانی اختلال نعوظ باشند.

مشکلات آناتومیک

از علل دیگر می توان به مشکلات اناتومیک و اختلالات عصبی از جمله آسیب به عصب پودندال در جریان حوادث، تصادفات یا جراحی های لگنی اشاره کرد. هم چنین هر بیماری که بر مغز و اعصاب و یا نخاع اثر گذاشته باشد از جمله MS، دیابت و … می توانند باعث اختلال نعوظ شوند.

اختلالات عروقی

از علل مهم دیگر می توان به اختلالات عروقی اشاره کرد که شایع ترین عامل آن دیابت بوده که با توجه به شیوع دیابت موضوع مهمی می باشد. از عوامل موثر دیگر می توان به فشار خون بالای مزمن و طول کشیده اشاره کرد. از سوی دیگر فشار خون بالا می تواند به شل شدن آلت هنگام رابطه بینجامد.

عمل جراحی

اعمال جراحی مثل پروستاتکتومی، ضربه و آسیب به شریان ها، آرترواسکلروز، فشار خون، چربی خون بالا، کاهش هورمون ها، دخانیات و مصرف سیگار (مخصوصا کسانی که بیش از ٢٠ نخ در روز سیگار می کشند) و مواد مخدر و …. نیز می توانند باعث این بیماری شوند.

مصرف دارو

 بعضی داروها نیز میتوانند باعث از دست رفتن نعوظ شوند. از داروهای مسوول می توان به موارد زیر اشاره کرد : کتوکونازول (ضد قارچ)، آنتی سایکوتیک ها (داروهای ضد جنون در بیماران با اختلالات روانی)، بعضی دارو های ضد فشار خون، سایمتیدین، تیازید ها و …

هم چنین یکی از عوارض مهم و بعضا برگشت ناپذیر در ورزشکاران استفاده كننده از داروهای هورمونی اختلالات زناشویی و ناباروری می باشد.

افزایش سن

افزایش سن نیز می تواند باعث این مشکل شود که به علت کاهش هورمون های جنسی و اختلال در گردش خون است به طوری که در سن بالای ۶۵ سال یک چهارم افراد این مشکل را دارند و سن مهمترین متغیر وابسته به توان جنسی است.

اگر فردی دچار این مشکل می باشد در درجه ی اول با توجه به اینکه ۷۰% موارد مشکل روانی می باشد بهتر است سعی در کنترل تکانه های محیطی و افزایش ارامش و اعتماد به نفس داشته باشد، در صورتی که این روش موثر نباشد باید توسط پزشک متخصص اورولوژی معاینه ی کامل به ویژه در ناحیه تناسلی شود و آزمایشات عصبی،بررسی عروق آلت با سونوی رنگی (داپلر)، تست هورمونی، قند خون، چربی خون، و….انجام شود.

اختلال هورمونی

این علت چندان شایع نیست و فقط 2 درصد از مردان دارای اختلال نعوظ به آن گرفتار می شوند. دیده می شود وقتی مردی با این مشکل یا مشکل جنسی دیگری به پزشک مراجعه می کند در تعداد زیادی از موارد بلافاصله برایش هورمون تجویز می شود. این درمان کاملا اشتباه است و نه تنها مشکل بیمار را حل نمی کند، بلکه بر مشکلات بیمار نیز می افزاید. قبل از تجویز هورمون باید بیمار از نظر میزان هورمون های خونی مورد سنجش قرار بگیرد. همچنین هورمونی به نام پرولاکتین باید اندازه گرفته شود. بالا بودن پرولاکتین در بدن مرد ممکن است باعث ناتوانی جنسی در او شود.

به طور خلاصه علل اختلال نعوظ شامل موارد زیر می باشد:

• بیماری قلبی

• گرفتگی عروق خونی (آترواسکلروز)

• کلسترول بالا

• فشار خون بالا

• دیابت

• چاقی

• سندرم متابولیک، وضعیتی که در آن فشار خون، سطح انسولین، چربی دور کمر و سطح کلسترول افزایش می‌یابد

• بیماری پارکینسون

• مالتیپل اسکلروز (MS)

• بعضی از داروهای تجویزشده توسط پزشک

• استعمال دخانیات

• بیماری پیرونی (Peyronie’s disease) – تشکیل بافت اسکار داخل آلت

• الکلیسم (اعتیاد به الکل) و دیگر حالات سوء‌مصرف مواد

• مشکلات خواب

• روش‌های درمانی برای سرطان‌ یا بزرگ‌شدگی پروستات

• عمل‌های جراحی در ناحیه‌ٔ لگن و نخاع یا وارد آمدن آسیب‌ به آن‌ها

• اختلالات هورمونی مانند تیروئید و کمبود تستوسترون

علائم و نشانه های اختلال نعوظ

در صورتی که مشکلات زیر به صورت منظم رخ دهند احتمال اختلال نعوظ وجود دارد:

• ناتوانی در رسیدن به نعوظ

• ناتوانی در نگه داشتن نعوظ طی فعالیت های جنسی

• کاهش علاقه مندی به فعالیت جنسی

• زود انزالی

• تاخیر در انزال

• نرسیدن به ارگاسم بعد از چندین تحریک

نحوه تشخیص اختلال نعوظ

پزشک در مورد علائم و پیشینه ی سلامتی شما سوالاتی می پرسد. ممکن است لازم باشد آزمایشاتی انجام دهید که عامل اختلال نعوظ مشخص شود. پزشک ممکن است فشار خون شما را چک کند، به صدای قلب و شش های شما گوش دهد و بیضه ها و آلت شما را معاینه کند. همچنین ممکن است برای چک کردن پروستات شما، رکتوم شما را معاینه کند. علاوه بر این ممکن است لازم باشد آزمایش خون و ادرار انجام دهید تا احتمال وجود بیماری های دیگر بررسی شوند.

آزمایش نعوظ شبانه ی آلت (NPT)

تست NPT با دستگاهی قابل حمل که با باتری کار می کند انجام می شود و این دستگاه موقع خواب بر روی کشاله ی ران بسته می شود. این دستگاه کیفیت نعوظ های شبانه را بررسی می کند و داده ها را ذخیره کرده و پزشک می تواند به این داده ها دسترسی داشته باشد. پزشک می تواند از این داده ها برای بررسی عملکرد آلت و اختلال در نعوظ استفاده کند.

نعوظ های شبانه، نعوظ هایی هستند که در هنگام خواب رخ می دهند و بخش نرمالی از عملکرد های آلت می باشند.

راه های درمان اختلال نعوظ

در این روش ۲ نوع درمان اختصاصی و غیر اختصاصی وجود دارد. در درمان های غیر اختصاصی از روان درمانی، هورمون درمانی، تغییر رژیم غذایی، تغییر شیوه زندگی و … استفاده می شود. توجه کنید که خود تغییر شیوه ی زندگی می تواند هم بار روانی را حل کند و هم بر مسائلی مثل درگیری عروق با تغییر رژیم اثر داشته باشد.

جالب است که بدانید انجام طولانی مدت دوچرخه سواری و ورزش های اینگونه به علت آسیب های ریز مکرر به عروق ناحیه تناسلی می توانند باعث این مشکل شوند که در این موارد باید نوع و شدت ورزش را تغییر دهیم. هم چنین در افرادی که به علت مصرف دارو دچار مشکل شده اند دارو تغییر داده می شود.

تقویت عضلات کف لگنی با ورزش نیز می تواند مفید باشد.

از درمان های دیگر می توان به هورمون درمانی (در اختلالات تیروئید، آدرنال، هیپوفیز و…)، و هم چنین استفاده از دارو های خوراکی و تزریقی اشاره کرد.

درمان دارویی اختلال نعوظ

بسیاری از مراجعین سوال می کنند که آیا قرص برای سفت کردن آلت هنگام رابطه جنسی وجود دارد؟ پاسخ مثبت است، قرص ها و درمان های دارویی مختلفی برای درمان اختلال نعوظ موقت وجود دارد. اما در مشکلات پیچیده تر، فرد باید علت اصلی عدم نعوظ را درمان کند.

• آپومورفین ( زیر زبانی) که در ۱۲ دقیقه اثر می کند و تا ۲ ساعت هم می ماند.

• ترازودون که ضد افسردگی ملایم است.

• سیلدنافیل که خیلی سریع هم اثر می کند اما در افرادی که نیترات می خورند نباید مصرف شود. قابل توجه است که بیماران قلبی این دارو را با احتیاط استفاده کنند. هم چنین این دارو فقط در پاسخ به تحریک جنسی اثر می کند.

• می توان تزریق داخل مجرا انجام  داد که باید در شرایط ضد عفونی باشد. این درمان می تواند عوارضی مثل درد در محل تزریق یا نعوظ طول کشیده داشته باشد. در فردی كه بیماری کم خونی داسی شکل، اسکیزوفرنی، اختلال روانی شدید و یا بیماری سیستمیک شدید داشته باشد از این درمان استفاده نمی شود.

• دستگاه وکیوم: وسیله ای شامل یک سیلندر که با لوله به یک پمپ وصل می شود و باعث می شود خون در آلت جمع شود و در پایین یک حلقه دور آلت انداخته می شود. این روش در افراد مسن بیشتر استفاده می شود.

انواع قرص برای درمان اختلال نعوظ مردان

این سه قرص می توانند یک ساعت پیش از رابطه جنسی مصرف شوند تا موجب سفتی آلت مرد و نگه داشتن نعوظ به مدت طولانی شوند.

• سیلدنافیل سیترات (ویاگرا)

• تادالافیل سیترات (CIALIS)

• وردنافیل

• ویزارسین

هر سه دارو عوارض مشابهی دارند:

• سردرد

• احتقان بینی

• اختلال گوارشی

• اختلال دید (دید آبی رنگ)

• درد زانو

این دارو ها با نام های تجاری مثل ویاگرا، Blue Chew و غیره به فروش می رسند. سی تا ۶۰ دقیقه پیش از رابطه جنسی قرص را با آب مصرف کنید. اگر تاثیر قرص و نعوظ بیش از ۴ ساعت طول کشید، به پزشک مراجعه کنید.

جراحی برای درمان اختلال نعوظ

 در افرادی که به درمان های قبلی پاسخ نداده اند از اعمال جراحی استفاده می شود مثل پروتزهای آلت ( malleable or semi rigid و inflatable ). پروتز می تواند عوارضی مثل عفونت و عوارض بعد جراحی و …. داشته باشد.

از جراحی های دیگر جراحی عروق است که بیشتر در افراد جوان غیر سیگاری و فاقد بیماری زمینه ای (دیابت) که بیشتر در اثر ضربه دچار اختلالات عروقی و اختلال در خونرسانی به آلت شده اند، استفاده می شود.

درمان اختلال نعوظ در طب سنتی

در طب سنتی نیز برای درمان اختلال نعوظ از درمان های گیاهی استفاده می شود که کشورهایی مثل چین و آفریقا مدت طولانی است که از این روش ها استفاده می کنند. در پاسخ به سوال ” آیا شلی آلت با تغذیه درمان می شود؟ ” باید بگوییم که بسته به علت عدم نعوظ جواب می تواند مثبت و یا منفی باشد.

برخی از گیاهان اثرات مشابه با قرص برای درمان اختلال نعوظ مردان دارند و از جمله این گیاهان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• جینسنگ: که از کرم آن نیز برای انزال زودرس استفاده می شود.

• ال _ آرژنین: که با افزایش خونرسانی اثر می کند.

• دی هیدرواندروسترون (DHEA): که بیشتر میل جنسی در زنان را افزایش می دهد و به اختلال نعوظ کمک می کند.

• یوهیمبین (آلکالوئید زهرین که از گیاه آفریقایی به نام Corynanthe yohimbe گرفته می شود)

• جینکو: علف های هرز بز شاخی (epimedium)، ویاگرا گیاهی (با احتیاط استفاده شود)

توصیه پزشک

اختلال نعوظ به علت اختلال جنسی و آسیب روانی که به فرد و شریک جنسی وارد می کند مهم می باشد، اما زمانی به فردی می گوییم که این اختلال و بیماری دارد که این مشکل به طور متناوب برای وی ایجاد شود نه اینکه به دفعات کمی بوده و حل شود. باید توجه کنیم که این مشکل با بالا رفتن سن افزایش می یابد و سن بر این بیماری بسیار تاثیر می گذارد، پس در صورت بروز این مشکل با توجه به علل آن که در بالا توضیح داده شد به پزشک مراجعه کرده تا معاینه و درمان کامل برای شما صورت بگیرد.

پیشگیری از اختلال نعوظ

بهترین راه پیشگیری از اختلال نعوظ، در پیش گرفتن یک سبک زندگی سالم و مدیریت بیماری‌هاست؛ برای مثال:

• به کمک پزشکتان، دیابت، بیماری‌های قلبی یا سایر بیماری‌های مزمن خود را مدیریت کنید.

• به‌طور منظم، برای چک‌آپ شدن و انجام آزمایش‌های غربالگری، به پزشک مراجعه نمایید.

• استعمال دخانیات را متوقف کنید و از مصرف مواد مخدر بپرهیزید.

• به‌طور منظم ورزش کنید.

• در جهت کاهش استرس اقدام نمایید.

• برای کاهش اضطراب، افسردگی یا سایر مشکلات روانی، از کارشناسان کمک بگیرید.