امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 277072
۱۲۴۷
۱
۰
نسخه چاپی
آنورگاسمی (Anorgasmia‎)

آنورگاسمی در زنان | دلایل و راه های درمان آنورگاسمی در زنان

آنورگاسمی (Anorgasmia) یک اصطلاح پزشکی است و برای توصیف دشواری مکرر برای رسیدن به ارگاسم پس از تحریک جنسی فراوان استفاده می‌شود.

آنورگاسمی

آنورگاسمی یا آنورگاسمیا اصطلاح پزشکی برای دشواری منظم در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک جنسی فراوان است. کمبود ارگاسم باعث پریشانی شما می‌شود و یا در روابط شما با شریک زندگی اختلال ایجاد می‌کند.

آنورگاسمی

ارگاسم (رسیدن به اوج لذت جنسی) احساس شدیدی است که هنگام تحریک های جنسی در روابط زناشویی بروز می کند. ارگاسم در افراد مختلف از لحاظ مدت زمان و تعداد دفعاتی که اتفاق می افتد متفاوت است.

 آنورگاسمی در زنان یک اصطلاح پزشکی برای توصیف مشکل در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک جنسی فراوان است. فقدان ارگاسم می تواند برای فرد مبتلا ناراحت کننده بوده و حتی بر روی روابط با همسر اثر منفی بگذارد. ارگاسم از نظر شدت تفاوت داشته و خانم ها از نظر تعداد دفعات ارگاسم و میزان تحریک مورد نیاز برای ارگاسم متفاوت خواهند بود. اکثر خانم ها برای ارگاسم نیاز تحریک مستقیم و غیر مستقیم کلیتورال داشته و تنها با دخول به ارگاسم نمی رسند. علاوه بر این ارگاسم غالباً با افزایش سن، مسائل پزشکی یا داروهای مصرفی فرد تغییر خواهد کرد.

انواع آنورگاسمی

انواع مختلفی از انورگاسمی وجود دارد:

• آنورگاسمی مادام العمر. شما هرگز ارگاسم نداشته اید.

• آنورگاسمی اکتسابی. قبلاً ارگاسم می شدید، اما اکنون در رسیدن به اوج مشکل دارید.

• آنورگاسمی عمومی. شما در هر شرایطی و یا با هر شریک زندگی دیگر قادر به ارگاسم نیستید.

• آنورگاسمی موقعیتی. شما فقط در شرایطی خاص، مانند رابطه جنسی دهانی یا استمناء یا فقط با یک شریک خاص می توانید ارگاسم داشته باشید.

علائم آنورگاسمی در زنان

ارگاسم احساس لذت شدید جسمی و رهایی تنش است که همراه با انقباضات غیرارادی و ریتمیک عضلات کف لگن می‌باشد. اما شرایط مانند فیلم‌ها پیش نمی‌رود. نوع احساس ارگاسم در زنان متفاوت است و حتی در یک فرد، می‌تواند در هر ارگاسم متفاوت باشد.

طبق تعریف، علائم اصلی آنورگاسمی در زنان به صورت عدم توانایی یا تأخیر طولانی در رسیدن به ارگاسم که برای فرد ناراحت کننده باشد، تعریف می‌شود.

دلایل ابتلا به آنورگاسمی

ارگاسم، نوعی واکنش پیچیده به عوامل مختلف جسمانی، عاطفی و روانی است. وجود مشکل یا اختلال در هر کدام از این زمینه‌ها می‌تواند توانایی ارگاسم زنان را دچار اختلال کند.

علت‌های جسمانی

طیف وسیعی از بیماری‌ها، تغییرات جسمانی و داروهای مختلف می‌توانند ارگاسم زنان را با اختلال مواجه کنند:

بیماری‌های مهم

ابتلا به بیماری‌های مهمی مانند ام‌اس و پارکینسون و پیامدهای ناشی از آن‌ها بر سلامت اعصاب و روان می‌تواند تجربه ارگاسم را برای زنان مختل کند. بیماری دیابت نیز در گروه همین بیماری‌های مخرب برای ارگاسم قرار می‌گیرد.

بیماری‌های زنانه

برخی جراحی‌های زنانه مانند هیسترکتومی (برداشتن رحم) یا جراحی‌های سرطان می‌توانند اثرات مخربی برای ارگاسم داشته باشند. به علاوه، عدم تجربه ارگاسم در اکثریت این موارد با مشکلات جنسی دیگری مانند مقاربت دردناک یا آزاردهنده همراه می‌شود.

داروها

طیف متنوعی از داروهای تجویزی و داروهای بدون نسخه می‌تواند ارگاسم را دچار اختلال کند. داروهای فشار خون، داروهای مورد استفاده در درمان روان‌پریشی، آنتی‌هیستامین‌ها و داروهای ضد افسردگی (مخصوصا دسته دارویی مهارکننده بازجذب سروتونین) در گروه همین داروها قرار می‌گیرند.

مصرف الکل و استعمال سیگار

مصرف الکل، یکی از کارهایی است که به توانایی ارگاسم ضربه می‌زند. سیگار کشیدن نیز می‌تواند گردش خون در اندام‌های جنسی را ضعیف کند و از این طریق ارگاسم را با اختلال مواجه کند.

افزایش سن

همراه با افزایش سن، تغییرات عادی و طبیعی‌ای در آناتومی بدن، هورمون‌ها، سیستم عصبی و سیستم گردش خون اتفاق می‌افتند که همگی می‌توانند توانایی‌های جنسی افراد را تحت تاثیر قرار بدهند. کاهش یافتن سطح استروژن هم‌زمان با دوره ورود به دوران یائسگی و همچنین تجربه علائم یائسگی مانند تعریق شبانه و تغییرات خلقی، همگی می‌توانند ارگاسم را دچار اختلال کنند.

علت‌های روانی

بسیاری از عوامل روانی در توانایی زنان برای تجربه ارگاسم نقش دارند:

• مشکلات مربوط به سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب

• تصویر ذهنی بد از بدن

• تنش‌ها و فشارهای مالی

• باورهای فرهنگی و دینی

• خجالتی بودن

عزت نفس پایین

• احساس گناه نسبت به لذت بردن از رابطه جنسی

• تجربه سوءاستفاده جنسی یا عاطفی در دوران‌های گذشته زندگی

علت‌های عاطفی

مشکلات زوج‌ها از منظر عاطفی و همچنین در زندگی مشترک می‌تواند بر روابط جنسی آن‌ها نیز تاثیر منفی بگذارد. این مشکلات عمدتا شامل موارد زیر می‌شوند:

• عدم ارتباط بین‌فردی صحیح با همسر

• نزاع‌ ها و دعواهای حل‌نشده

• عدم توانایی در تامین نیازهای جنسی و برآورده کردن خواسته‌های متقابل

خیانت یا بی‌اعتمادی

• خشونت‌ورزی یکی از طرفین در رابطه عاطفی

آنورگاسمی

تشخیص آنورگاسمی در زنان

ارزیابی پزشکی برای تشخیص آنورگاسمی در افراد معمولاً شامل موارد زیر می شود:

• بررسی کامل تاریخچه پزشکی. پزشک ممکن است در حین این بررسی در مورد تاریخچه روابط جنسی، سابقه جراحی و رابطه فعلی سؤالاتی را مطرح کند. حتماً به این سؤالات بدون احساس شرمساری پاسخ صریح بدهید زیرا به تشخیص دقیق تر آنورگاسمی کمک زیادی خواهد کرد. در حقیقت جواب این سؤالات سر نخ برای یافتن علت مشکل شما خواهد بود.

• معاینه فیزیکی. پزشک احتمالاً برای جستجوی دلایل جسمی آنورگاسمی مثل وضعیت سلامتی بدن فرد و ناحیه تناسلی را معاینه خواهد کرد تا ببیند آیا مشکل جسمی یا آناتومیکی دلیل نرسیدن فرد به ارگاسم است یا علت دیگری دارد.

راه های درمان آنورگاسمی در زنان

درمان آنورگاسمی در زنان به علتِ وجود علائم بستگی دارد. درمان ممکن است شامل تغییر در سبک زندگی، تراپی و دارو درمانی باشد.

تغییر شیوه زندگی و تراپی

برای اکثر زنان، بخش اصلی درمان شامل پرداختن به مشکلات موجود در رابطه و عوامل استرس زای روزمره است. درک بدن و آزمایش انواع تحریکات جنسی نیز می‌تواند کمک کننده باشد.

• بدن خود را بهتر درک کنید: درک آناتومی، چگونگی و مکانی که دوست دارید لمس شوید می‌تواند به رضایت جنسی بهتر منجر شود. اگر به دوره تازه سازی آناتومی دستگاه تناسلی خود نیاز دارید، از دکتر خود یک نمودار بخواهید یا بدن خود را در آینه کاوش کنید.

تحریک با دست یا ویبراتور می‌تواند به فرد در درک این که چه نوع لمسی برای او بهتر است کمک کرده و اطلاعاتی را فراهم کند که می‌توانید با شریک زندگی خود به اشتراک بگذارید. اگر از این که خود بدن خود را کشف کنید، احساس راحتی ندارید، سعی کنید این کار را با پارتنر خود انجام دهید.

• تحریک جنسی را افزایش دهید: زنانی که هرگز ارگاسم را تجربه نکرده‌اند، ممکن است به اندازه کافی تحریک جنسی نداشته‌اند. بیشتر زنان برای تحریک ارگاسم به تحریک مستقیم یا غیرمستقیم کلیتوریس نیاز دارند.

تغییر پوزیشن می‌تواند باعث تحریک بیشتر کلیتوریس هنگام مقاربت شود. استفاده از ویبراتور یا خیال پردازی در هنگام رابطه جنسی نیز می‌تواند به تحریک ارگاسم کمک کند.

در برخی از خانم‌ها، استفاده از دستگاهی به نام کلیتورال وکیوم (clitoral vacuum) می‌تواند جریان خون را بهبود بخشد و تحریک را افزایش دهد. این دستگاه به صورت دستی استفاده می‌شود، با باتری کار می‌کند و یک بخش فنجان مانند دارد که روی قسمت کلیتوریس قرار می‌گیرد.

• از مشاوره زوجین کمک بخواهید: مشورت با یک مشاور می‌تواند به فرد کمک کند تا بر روی اختلافات و کشمکش‌های موجود در رابطه کار کرده و در نتیجه توانایی فرد در رسیدن به ارگاسم را بهبود بخشد.

• سکس تراپی: متخصصین رابطه جنسی در درمان نگرانی‌های مربوط به رابطه جنسی تخصص دارند. درمان اغلب شامل آموزش جنسی، کمک به مهارت‌های ارتباطی و تمرینات رفتاری است که شما و همسرتان می‌توانید در خانه امتحان کنید.

درمان‌های دارویی آنورگاسمی

• درمان بیماری زمینه‌ای: اگر یک بیماری زمینه‌ای مانع موجب آنورگاسمی در زنان شود، درمان علت زمینه‌ای ممکن است موجب برطرف شدن مشکل شود. تغییر یا اصلاح داروهای شناخته شده برای مهار ارگاسم نیز ممکن است علائم را از بین ببرد.

• استروژن درمانی در زنان یائسه: اگر آنورگاسمی با علائم یائسگی، مانند تعریق شبانه و گرگرفتگی همراه باشد، استروژن درمانی سیستمیک با قرص، پچ (patch) یا ژل ممکن است علائم را تسکین داده و رابطه جنسی را بهبود بخشد.

استروژن درمانی موضعی، به صورت کرم یا شیاف واژینال یا حلقه آزاد کننده استروژن که در واژن قرار می‌گیرد، می‌تواند جریان خون واژن را افزایش داده و موجب بهبود تحریک جنسی شود.

• تستوسترون درمانی: تستوسترون در عملکرد جنسی زنان نقش دارد، اما میزان تاثیر آن مشخص نیست. جایگزینی تستوسترون در زنان بحث برانگیز است و از نظر سازمان غذا و دارو (FDA) برای اختلال عملکرد جنسی در زنان تأیید نشده است.

علاوه بر این، تستسترون دمانی می‌تواند موجب عوارض جانبی از جمله آکنه، هیرسوتیسم (hirsutism) و طاسی با الگوی مردانه شود. به نظر می‌رسد که درمان با تستوسترون در زنانی با سطح تستوسترون پایین به علت برداشتن جراحی تخمدان (اوفورکتومی)، بسیار موثر باشد.

اگر تصمیم دارید از این روش درمانی استفاده کنید، پزشک باید تأثیرات دارو بر فرد را کنترل کند.

درمان های جایگزین

محصولات طبیعی، مانند موادی که حاوی ال-آرژینین (L-arginine) هستند، برای بهبود زندگی جنسی زنان به بازار عرضه می‌شوند. اما این مکمل‌ها به خوبی برای این استفاده مطالعه نشده و توسط FDA تایید نشده‌اند.

قبل از اقدام به درمان‌های طبیعی با پزشک خود صحبت کنید؛ زیرا می‌تواند باعث بروز عوارض جانبی و تداخل با سایر داروها شود.

مقابله و پشتیبانی

آنورگاسمی در زنان می‌تواند برو همای فرد و همسرش ناامید کننده باشد. به علاوه، تمرکز بر ارضا شدن نیز می‌تواند مشکل را بدتر کند.

اکثر زوج‌ها رابطه‌ای همانند آن چه که در فیلم‌ها نشان داده می‌شود، ندارند. بنابراین سعی کنید انتظارات خود را دوباره بررسی کنید. به جای ارگاسم، بر روی لذت و صمیمیت متقابل تمرکز کنید. ممکن است دریباید که تجربه کردن یک سطح ثابتی از لذت به اندازه ارگاسم راضی کننده باشد.

  • منبع
  • پزشکت
  • خوب شی
  • دکتر مجازی

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید