خودکشی مردم شهر دمین در آلمان پس از شکست این کشور در جنگ جهانی دوم یکی از دلخراشترین وقایع این جنگ به شمار می رود.
خودکشی مردم شهر دمین در آلمان
در سال ۱۹۴۵ هزاران نفر از مردم آلمان به دلیل شکست کشورشان در جنگ دوم جهانی دست به خودکشی زدند. در این میان اما بزرگترین و دلخراشترین خودکشیهای گروهی و جمعی در شهر دمین و به هنگام و پس از ورود سربازان اشغالگر شوروی به این شهر روی داد.
خودکشیهای دمین از روز ۳۰ آوریل تا سوم ماه مه ۱۹۴۵ اتفاق افتاد. هر کس که امکانش را داشت با شلیک گلوله و یا خوردن زهر، به زندگی خود پایان میداد. با این حال اکثریت انتحارکنندگان یا در آب خفه شده و یا خود را حلقآویز کرده بودند. به عبارت دقیقتر میتوان گفت که این مادران وحشتزده نخست فرزندانشان را در آب خفه کرده و سپس خود را به دار میآویختند.
عدهای دیگر از این مادران پالتو پوستهای سنگین میپوشیدند و یک کولهپشتی پر از سنگ به پشت خود بسته و در حالی که کودکانشان را در آغوش گرفته بودند به میان آبهای رودهای اطراف میپریدند. این رودها غالبا عمیق و خروشان بود. «فلوریان هوبر» مورخ آلمانی در کتاب پرفروش خود به نام «فرزندم به من قول بده که خودت را تیرباران کنی»، در مورد این خودکشیهای گروهی و دستهجمعی در شهر دمین و دیگر نقاط آلمان مینویسد: «اینکه کسی خود را در این آبهای وحشتناک خفه کند، انگیزه بسیار بالایی میطلبیده است.»
دمین شهری بندری و کوچک در ایالت مکلنبورگ - فورپومرن آلمان است. به عبارتی میتوان از دمین به عنوان جزیرهای کوچک واقع در میان سه رودخانه کوچک یعنی سهگانه پنه، ترِبِل و تولنزه یاد کرد. امروزه جمعیت این شهر ۱۰ هزار نفر است و البته نرخ بیکاری بالایی دارد. بخش قدیمی شهر دمین در آخرین روزهای جنگ در آتش سوخت و مرکز شهر تقریبا به طور کامل ویران شد. البته در دوران حکومت کمونیستها در آلمان شرقی سابق بخشی از بافت تقریبا قدیمی مورد بازسازی قرار گرفت.
دمین تا کوتاه زمانی پیش از پایان جنگ همچنان خسارتی ندیده و سالم مانده بود. هیچ بمبی بر روی این شهر کوچک نیافتاد و گروههای هواپیماهای بمبافکن از آسمان دمین گذشته و به سوی آنکلام، اِشتِتین و یا برلین ادامه پرواز میدادند. در واقع دمین پناهگاه و نقطه امنی در آلمانِ در حال سقوط بود.
اولین غرش انفجار در روز ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ در دمین به گوش رسید و این زمانی بود که سربازان ارتش آلمان نازی پس از عبور از پلهای سه رودخانه حومه شهر آنها را منفجر کردند. با انفجار این پلها که در واقع تنها گذرگاه به سوی غرب بود، آخرین امید مردم دمین نیز برای فرار ناامید شد.
در آن زمان اقدام نیروهای آلمانی مبنی بر تخریب پلهای ارتباطی با شهر دمین، تاثیر فاجعه باری بر بیش از 15 هزار غیرنظامی آلمانی ساکن در این شهر گذاشت. ساکنان این شهر در محاصره افتاده و با پیشروی نیروهای شوروی، چارهای جز برافراشتن پرچم سفید و تسلیم شدن نداشتند. اما این برای بسیاری از مردم آن شهر یک تصمیمی ایده آلی نبود و بسیاری از آنها به جای تسلیم شدن در برابر سربازان شوروی تصمیم گرفتند تا به زندگی خود پایان دهند و با این کار مرگ را بر گرفتار شدن و قرار گرفتن در معرض اهانت و تجاوز جنسی ترجیح دادند.
ظرف مدت سه روز صدها تن از ساکنان شهر دمین تردیدی به خود راه نداده و با دست زدن به انواع روشهای خودکشی از جمله به دار آویختن یا شلیک تیر به سمت خود، مرگ را بر بقای در سایه ترس از تجاوز جنسی و اهانت ترجیح دادند.
سربازان شوروی در آن زمان گزارش داده بودند که همزمان با ورودشان به شهر، تعدادی از پدران قبل از دست خودکشی، کودکان خود را از ترس گرفتار شدنشان به عنوان برده جنسی آنها را می کشتند.
در اسناد و مدارک شوروی ذکر شده که موج خودکشی در شهر دمین آلمان ظرف سه روز اواخر ماه آوریل واوایل ماه می از سال 1945 به بیش از 900 نفر رسیده است و علاوه بر آن سربازان شوروی از انتشار اجساد قربانیان این حوادث در مناطق مختلف شهر گزارش دادند.
دیدگاه