امروز: یکشنبه, ۰۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ شوّال ۱۴۴۵ قمری و ۲۸ آوریل ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 273578
۲۰۲۴
۱
۰
نسخه چاپی
Nomophobia

اختلال نوموفوبیا: ترس ناشی از دور بودن تلفن همراه که زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار می‌دهد

آیا تا به حال متوجه شده اید که وقتی گوشی خود را پیدا نکرده اید مضطرب و یا حتی وحشت زده شده اید؟ آیا فکر گیر افتادن در یک مکان بدون تلفن همراه شما را با احساس ترس روبه رو می کند؟ اگر چنین است، ممکن است برخی از علائم نوموفوبیا را داشته باشید.

اختلال نوموفوبیا: ترس ناشی از دور بودن تلفن همراه که زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار می‌دهد

تلفن های همراه به بخشی از زندگی مدرن تبدیل شده اند. آنها نه تنها به عنوان راهی برای برقراری ارتباط عمل می کنند، بلکه به عنوان یک ابزار شبکه اجتماعی، سازمان دهنده شخصی، ابزار خرید آنلاین، تقویم، ساعت زنگ دار و بانک موبایل نیز عمل می کنند. در حالی که آنها بدون شک ابزارهای مفیدی هستند، برخی معتقدند که اتکای بیش از حد به دستگاه های دیجیتال ممکن است نوعی اعتیاد رفتاری باشد.

در واقع، اصطلاح nomophobia اخیراً برای توصیف ترس از بدون تلفن همراه ابداع شده است. این ترس شامل از دست دادن، فراموش کردن یا شکستن تلفن همراه است. این یک نگرانی رو به رشد در دنیایی است که همیشه در ارتباط بودن مهمتر از هرچیزی به نظر می رسد. هنگامی که افراد تلفن خود را گم می کنند، زمانی که باتری موبایل آنها تمام می شود، یا زمانی که در منطقه ای بدون پوشش سرویس قرار دارند، می تواند منجر به احساس استرس و اضطراب یا حتی احساس ترس یا وحشت شود.

این ترس از بدون دستگاه تلفن همراه اغلب به عنوان نشانه ای از استفاده مشکل ساز از دستگاه دیجیتال در نظر گرفته می شود، که برخی از کارشناسان معتقدند ممکن است تأثیر مخربی بر سلامت روان و رفاه داشته باشد.

استفاده مکرر از تلفن همراه پتانسیل ایجاد پیامدهای منفی کوتاه مدت مانند افزایش حواس پرتی را دارد، اما ممکن است عواقب بلندمدتی مانند تشدید مسائل مربوط به سلامت روان موجود یا کمک به اعتیادهای رفتاری نیز داشته باشد.

اختلال نوموفوبیا

نوموفوبیا Nomophobia (no-mobile-phone-phobia) در سال ۲۰۱۰ ایجاد شد و به ترسی اشاره می‌کند که یک فرد در نبود تلفن همراه و خدمات آن مانند تماس تلفنی و اتصال به اینترنت، احساس می‌کند. افرادی که به شدت از نوموفوبیا رنج می‌برند، واقعاً بدون تلفن خود احساس تنهایی می‌کنند، مانند یک دوست یا شریک زندگی‌اشان به آن وابسته‌اند و حتی ممکن است بدون آن احساس افسردگی کنند.

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که حدود ۵۰٪ از جمعیت، تحت تاثیر این احساس اضطراب ناشی از عدم وجود تلفن همراه هستند (اگرچه شدت علائم ممکن است در بین افراد مبتلا متفاوت باشد). علاوه بر این، از آنجایی که جوانان از سنین کودکی به این فناوری عادت کرده‌اند، نسبت به آن آسیب پذیر‌تر هستند. مشکل فزاینده این است که آنان عادت کرده‌اند از شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی تایید اجتماعی بگیرند. با این حال، باید در نظر داشت که هیچ سنی عاری از خطر نیست.

دلایل نوموفوبیا روشن است. دلیل اصلی ابتلا به این فوبیا اعتیاد است! اعتیاد به تلفن‌های همراه، ناشی از احساس رضایتی است که ارتباطات تلفنی و آنلاین در فرد ایجاد می‌کند. از آنجا که این احساس رضایت کاذب است، فرد هر بار نیاز بیشتری احساس کرده و نبود آن موجب ترس و اضطراب در او خواهد شد. با این حال، نوموفوبیا تنها نتیجه اعتیاد به تلفن همراه نیست. مشکلات دیگری مانند عزت نفس پایین و عدم توانایی در برقراری ارتباط در دنیای واقعی، در پشت این وابستگی پنهان شده است.

نشانه های نوموفوبیا

فوبیا نوعی اختلال اضطرابی است که با ترس غیرمنطقی از یک شی یا موقعیت مشخص می شود. نوموفوبیا، ترس از نبود تلفن یا دور از دسترس بودن خدمات تلفن همراه است.

در حالی که نوموفوبیا یک تشخیص بالینی نیست، برخی از علائمی که معمولاً مرتبط با این ترس هستند عبارتند از:

• عدم توانایی در خاموش کردن گوشی

• به طور مداوم تلفن خود را برای پیام ها، ایمیل ها یا تماس های از دست رفته چک می کنید

• شارژ کردن باتری حتی زمانی که گوشی شما تقریباً به طور کامل شارژ شده است

• تلفن خود را هر جا که می روید، حتی داخل حمام با خود ببرید

• مکرراً چک می‌کنید تا مطمئن شوید تلفن خود را دارید

• ترس از بدون Wifi یا توانایی اتصال به شبکه داده تلفن همراه

• نگرانی در مورد اتفاقات منفی و ناتوانی در درخواست کمک

• استرس ناشی از قطع ارتباط با حضور آنلاین یا هویت

• نادیده گرفتن فعالیت ها یا رویدادهای برنامه ریزی شده به منظور گذراندن وقت در دستگاه تلفن همراه

بالا رفتن ضربان قلب، احساس لرز و خفگی، سرگیجه، تعریق شدید، عرق سرد، تنفس کوتاه و تنگی نفس، احساس تهوع، درد در قفسه سینه، احساس نزدیکی به مرگ، لرزش اندام‌ها، کرختی و بی‌حسی در دست‌وپا از جمله علائم این بیماری است.

از سوی دیگر، نوموفوبیا در بین کسانی که زمینه بیماری‌های وسواسی دارند نیز شیوع بیشتری دارد. به بیان دیگر، اعتیاد به تلفن همراه در برخی افراد سبب وسواس فکری می‌شود و آن‌ها تمام مدت به تلفن همراه خود فکر می‌کنند.

این افراد دائم تلفن همراهشان را بررسی می‌کنند و اگر تلفن همراه یا حتی اینترنت نداشته باشند، کار یا روابطشان را فدا می‌کنند تا خود را به مکان یا شرایطی برسانند که بتوانند به شبکه‌های اجتماعی، ای‌میل یا پیامک‌های خود دسترسی پیدا کنند. بسیاری از افراد نوعی وابستگی عاطفی به تلفن همراه خود و نرم‌افزارهای نصب‌شده روی آن به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی دارند و دوری از این ابزار شخصی، سبب کاهش اعتمادبه‌نفس، ترس و اختلال هراس در برخی از کاربران می‌شود.

اختلال نوموفوبیا: ترس ناشی از دور بودن تلفن همراه که زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار می‌دهد

تأثیر نوموفوبیا بر زندگی روزمره افراد

کافی است به اطراف خود نگاهی بیندازیم تا متوجه شویم چگونه اعتیاد به تلفن همراه و نوموفوبیا افرادی را که از آن رنج می‌برند، به نوعی "برده" تبدیل می‌کند.

در وهله اول، این اختلال فرد را مجبور می‌کند که تلفن همراه خود را مرتباً چک کند، تا جایی که سایر جنبه‌های زندگی خود را نادیده بگیرد. بنابراین این مسئله بر کار، روابط و به طور کلی بر هر جنبه دیگری از زندگی شخص که نیاز است به آن توجه کند، تاثیر منفی خواهد گذاشت. اما تنها این نیست. اضطراب ناشی از تصور نداشتن تلفن همراه و بررسی مداوم آن، می‌تواند چنان گسترده باشد که روی زندگی شخصی فرد تاثیر بگذارد.

به عنوان مثال، کسی که از نوموفوبیا رنج می‌برد، ممکن است از مسافرت یا رفتن به مناطقی که پهنای باند ضعیفی دارد و ممکن است موجب قطع شدن اتصال به اینترنت و عدم آنتن‌دهی تلفن شود، اجتناب کند. یا کسی ممکن است فرصت رفتن به مکانی خاص را تنها به این دلیل که به منبع برق برای شارژ کردن تلفن همراه نزدیک نیست از دست بدهد. این مسائل ممکن است روز به روز محدودیت‌های بیشتری برای فرد ایجاد کند.

علاوه بر این، بی خوابی ناشی از وابستگی به تلفن همراه می‌تواند عواقب ناخوشایندی به همراه داشته باشد. برخی افراد حتی در طول شب بار‌ها بیدار می‌شوند تا تلفن همراه خود را چک کرده و سری به شبکه‌های اجتماعی‌شان بزنند.

نحوه مقابله با نوموفوبیا

از آنجایی که نوموفوبیا یک مشکل جدی است، بهترین روش درمان و مقابله با آن گرفتن کمک حرفه‌ای و مراجعه به متخصص است. با این حال پیشنهادات زیر می‌تواند به شما کمک کند؛ البته به هیچ عنوان جایگزین توصیه‌های حرفه‌ای نخواهد بود.

زمان‌های مشخصی را به بی تلفنی اختصاص دهید

ذهن‌تان را عادت دهید تا در زمان‌های خاص ارتباطش را با تلفن همراه و هر چه در آن است قطع کند. این قطع ارتباط نه تنها مفید که ضروری است. زمان‌هایی مثل زمان صرف غذا یا ساعت خواب را مشخص کرده و کاملاً از استفاده از تلفن همراه صرف نظر کنید.

بین زندگی واقعی و زندگی مجازی تمایز قائل شوید

یکی از دلایل اصلی نوموفوبیا این است که در فضای مجازی چیز‌هایی را تجربه می‌کنیم که می‌پنداریم با تجربیات ما در زندگی واقعی برابر یا حتی بیشتر از آن است. در حالی که باید درک کنیم زندگی مجازی تنها بخشی از چیزی بزرگتر، یعنی زندگی واقعی ماست.

برای دریافت اطلاعات محدودیت ایجاد کنید

آیا معتاد به خواندن تمام اعلان‌ها هستید؟ وقتی مخاطب‌تان پیام شما را خواند، هیجان زده می‌شوید؟ خیلی از برنامه‌های پیام رسان به شما این امکان را می‌دهند تا بتوانید ویژگی‌هایی که در شما اضطراب ایجاد می‌کنند را حذف کنید، پس از این تنظیمات استفاده کنید. لازم نیست شما همه روزتان را صرف این کنید که بدانید دیگران چه می‌کنند.

تنها از برنامه‌هایی استفاده کنید که واقعا به آن‌ها نیاز دارید

نصب تعداد زیادی برنامه‌ (به خصوص شبکه‌های اجتماعی) بر روی تلفن همراه شما یک دام بزرگ است! در حالی که گزینه‌های ارتباطی چند برابر می‌شوند، اعتیاد فرد مبتلا به نوموفوبیا افزایش می‌یابد؛ بنابراین، نصب نکردن بسیاری از برنامه‌ها می‌تواند راه خوبی برای جلوگیری از وسوسه برای چک کردن مدام باشد.

  • منبع
  • حقوق نیوز

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید