7 راهکار مهم برای قوی نگه داشتن رابطه پس از تشخیص اسکیزوفرنی

اگرچه بیماری اسکیزوفرنی می تواند روابط را با چالش هایی روبرو کند، اما به این معنی نیست که یک رابطه محکوم به فنا است، به خصوص اگر فرد و اعضای خانواده او از کمک های حرفه ای و تخصصی برخوردار شوند. و به طور کلی، راه‌هایی وجود دارد که به هر دو طرف کمک می کند یک رابطه قوی را حفظ کنند. این راهکارها شامل:

1. به شریک زندگی خود برای درمان اسکیزوفرنی کمک کنید و به آن پایبند باشید

شریک اسکیزوفرنی شما ممکن است برای یافتن درمان به کمک نیاز داشته باشد. دریافت کمک حرفه ای و تخصصی برای عزیزانتان یکی از بهترین راه ها برای حمایت و کمک به آنها برای مدیریت علائمشان است که به نوبه خود می تواند به قوی نگه داشتن رابطه شما کمک کند.

رایج ترین و موثرترین درمان های اسکیزوفرنی شامل داروهای ضد روان پریشی، روان درمانی فردی و خانوادگی، حمایت خانوادگی و اجتماعی و حمایت تحصیلی یا کاری است.

باید در نظر داشته باشید که شریک عاطفی خود را تا حد امکان در تصمیم‌گیری‌ های مربوط به درمانش مشارکت دهید.

2. بدانید که حتی شریک عاطفی بدون اسکیزوفرنی نیز به حمایت نیاز دارد

در زندگی های مشترک، معمول است که افراد مراقب شریک زندگی خود که مبتلا به اسکیزوفرنی است، باشند. علاوه بر مراقبت از نیازهای بهداشتی شریک زندگی خود، مراقبت از سلامت روان خود نیز بسیار اهمیت دارد.

مراقبان افرادی که اسکیزوفرنی دارند، سطوح نسبتاً بالایی از پریشانی را تجربه می کنند. اما مراقبانی که حمایت دریافت می‌کنند کمتر تحت فشار قرار می‌گیرند و کمتر احتمال دارد که احساسات منفی را ابراز کنند که حتی می‌تواند علائم شریک زندگی‌شان را نیز تشدید کند.

به همین دلیل است که برای مراقبین مهم است که به حمایت های بهداشت روانی مانند مشاور یا درمانگر دسترسی داشته باشند.

همچنین گروه‌های حمایتی و گروه درمانی نیز می‌توانند برای مراقبان مفید باشند، زیرا به فرد مراقبت کننده این امکان را می دهد افرادی را ملاقات کند و با آن ها صحبت کند که شرایط مشابه او را دارند.

3. در زمینه ارتباطات با هم تمرین کنید

ارتباط آشکار و واضح می تواند به افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند کمک کند تا حمایت مورد نیاز خود را پیدا کنند، و همچنین به هر دو طرف کمک می کند تا بفهمند از یک دیگر در رابطه چه انتظاری می رود.

کمک به حفظ ارتباط صحیح می تواند به جلوگیری از تشدید نگرانی ها کمک کند. اگر شریک زندگی شما مبتلا به اسکیزوفرنی است، بایدها و نبایدهای کلیدی برای برقراری ارتباط خوب با آن ها وجود دارد، به خصوص در مورد کمک به مدیریت علائم آن ها.

باید توجه داشته باشید که:

• از به کار بردن اصطلاحات پزشکی برای توصیف چیزهایی که همسرتان می‌گوید یا انجام می‌دهد خودداری کنید، زیرا ممکن است احساسات او را خدشه دار کند.

• وقتی قصد دارد در مورد نیازهای خود با شما صحبت کند، بیشتر از صحبت کردن گوش دهید و بدون نظر آن ها تصمیمات بزرگ نگیرید.

• تن صدای خود را آرام نگه دارید، زیرا استفاده از لحن پرخاشگرانه می تواند باعث شود که شریک زندگی تان گوشه گیر و منزوی شود.

• از زبان ساده و مستقیم استفاده کنید، زیرا ممکن است همسرتان در درک نظرات یا توصیه های پیچیده تر مشکل داشته باشد.

زوج درمانی یا خانواده درمانی روش‌های خوبی برای تمرین مهارت‌هایی مانند این موارد هستند و می‌توانند به هر دو شریک زندگی کمک کنند تا با تأثیرات اسکیزوفرنی بر روابط کنار بیایند.

4. با شریک زندگی خود آشکارا در مورد رابطه جنسی صحبت کنید

دلایل زیادی وجود دارد که رابطه جنسی و صمیمیت برای برخی از زوج ها در شرایطی که یکی از زوجین اسکیزوفرنی دارد دشوار باشد. بر اساس تحقیقات، اگرچه بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی همچنان به رابطه جنسی علاقه مند هستند، برخی ممکن است متوجه شوند که در نتیجه مصرف داروهای ضد روان پریشی برای مدیریت وضعیت خود، علاقه خود را به رابطه جنسی از دست داده اند یا اختلال عملکرد جنسی را تجربه می کنند.

طبق تحقیقات تقریباً نیمی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان پریشی تمایل به صمیمیت دارند، اما 70 درصد از آنها دریافتند که علائم آنها حفظ روابط صمیمانه را دشوار می کند.

بنابراین گفتگوهای صریح و باز در مورد صمیمیت و علاقه و عملکرد جنسی می‌تواند به هر دو شریک زندگی جنسی کمک کند و برای آنها مفید باشد. به ویژه برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، این می تواند به بهبود کیفیت زندگی و پیروی از دارو کمک کند و منجر به عود کمتری شود.

5. انتظارات روشنی را در مورد مسئولیت های خانه تعیین کنید

تقسیم مسئولیت‌ های خانه در هر رابطه‌ای می‌تواند استرس‌زا باشد، اما زمانی که فردی مبتلا به اسکیزوفرنی است این می‌تواند حتی پیچیده‌ تر شود.

مهم است که در مورد مسئولیت‌های خانواده، از جمله اینکه چگونه علائم جدید یا تشدید شده ممکن است نیاز به تعدیل مسئولیت‌ ها داشته باشد، ارتباط باز و صریح داشته باشید. مشاوره و روان درمانی می‌تواند به مراقبان کمک کند تا یاد بگیرند که چگونه انتظارات روشنی را به شیوه‌ای حمایتی و مثبت تعیین کنند و به طور خاص مسئولیت‌های هر یک از شرکا را در خانه تعریف و مشخص کنند.

به طور کلی، تقسیم مسئولیت های خانه به گونه ای که برای هر دو شریک عادلانه باشد، می تواند منجر به روابط قوی تر و رضایت بخش تر شود.

6. با سیستم های پشتیبانی و خانواده در ارتباط بمانید

حتی زمانی که تمرکز اصلی بر مراقبت از فرد مبتلا به اسکیزوفرنی باشد، حفظ روابط با اعضای خانواده و سیستم های پشتیبانی (پزشک متخصص، مشاور، گروه درمانی ها) در صورت امکان نیز مهم است.

هنگامی که از شریک مبتلا به اسکیزوفرنی مراقبت می کنید، حفظ این روابط برای خودتان و شریک زندگیتان کلیدی است، زیرا کناره گیری اجتماعی می تواند یکی از علائم رایج در میان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی باشد.

همچنین ممکن است متوجه شوید که اقوام و خانواده می‌توانند تمایل خود را برای کمک به شما و شریک زندگیتان ابراز کنند و در انجام وظایف مراقبتی روزانه، شرکت کنند.

7. امور مالی خود را در نظر بگیرید

داروهای اسکیزوفرنی می‌تواند گران باشد و پرداخت‌های مکرر می‌تواند افزایش یابد. اختلل اسکیزوفرنی یکی از پرهزینه‌ترین شرایط سلامت روان است. به پزشکان خود در مورد وضعیت مالی خود نیز اطلاع دهید. اگرچه برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می توانند کار کنند، اما همه آنها همیشه قادر به کار نیستند.