بیماری های روانی؛ نشانه هایی که باید بدانید

نشانه های بیماری روانی

سازمان جهانی بهداشت سلامت روان را اینگونه توصیف می‌کند: «وضعیت رفاهی که در آن فرد توانایی‌های خود را می‌شناسد، می‌تواند با استرس‌های عادی زندگی کنار بیاید، می‌تواند کارساز و ثمربخش باشد و می تواند به جامعه خود کمک کند.

بیماری روانی چیست؟

بیماری روانی یک اصطلاح کلی است که به گروهی از بیماری‌ها اطلاق می‌شود که بر ذهن تأثیر می‌گذارند، همانطور که بیماری جسمی بر بدن تاثیر می گذارد.

بیماری روانی یک بیماری قابل تشخیص بالینی است که تفکر، وضعیت عاطفی یا توانایی های اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است توانایی آنها در کار، انجام فعالیت های روزانه یا داشتن روابط شخصی رضایت بخش را مختل کند.

همانطور که همه افراد متفاوت هستند، انواع بیماری های روانی و تأثیر آنها نیز متفاوت است. برخی از افراد ممکن است برای مدت کوتاهی نیاز به حمایت داشته باشند در حالی که برخی دیگر ممکن است به حمایت مادام العمر نیاز داشته باشند.

اغلب افراد قبل از یافتن کمک برای مدت طولانی بیماری روانی را تجربه می کنند.

عوامل متعددی وجود دارد که می تواند در ایجاد یک بیماری روانی موثر باشد، مانند:

• عدم تعادل شیمیایی در مغز
• رویدادهای استرس زا زندگی
• استفاده مواد مخدر

بیماری ها و اختلالات روانی رایج

افسردگی

درک تفاوت بین احساس عادی ناراحتی یا غم که همه ما در مراحل مختلف زندگی تجربه می کنیم و علائم افسردگی بالینی مهم است.

• افسردگی بالینی حالتی از پریشانی شدید است که در آن فرد مبتلا به جای غمگینی احساس پوچی یا بی حسی می کند.
• یک فرد افسرده نمی تواند از زندگی عادی لذت ببرد یا از حالت افسردگی خارج شود.
• خلق افسرده مداوم زمانی که در تمام یا بیشتر مواقع حداقل به مدت 2 هفته وجود داشته باشد، ممکن است به عنوان یک اختلال در نظر گرفته شود.
• در یک اپیزود افسردگی اساسی، شخصی ممکن است این موارد را نیز تجربه کند:

- کاهش اشتها با کاهش وزن
- افزایش اشتها با افزایش وزن
- بی خوابی یا افزایش خواب
- بی قراری یا حرکات آهسته
- از دست دادن تمام لذت و لذت
- خستگی و خستگی
- احساس گناه و بی ارزشی
- تمرکز ضعیف
- افکار مرگ، از جمله افکار و نقشه های خودکشی.

• افکار خودکشی هرگز طبیعی نیستند و نشان دهنده نیاز به کمک فوری هستند.

افسردگی پس از زایمان (PND)

• معمولاً زنان در طول هفته‌های پس از زایمان، افزایش عواطف یا احساس غرق شدن را تجربه می‌کنند.
• وقتی پریشانی عاطفی ثابت و ناتوان کننده باشد می تواند به سطح افسردگی بالینی برسد. افسردگی پس از زایمان (PND) نامی است که به افسردگی اطلاق می شود که بین یک ماه تا یک سال پس از تولد نوزاد ایجاد می شود.
• PND می تواند یک بیماری ویرانگر و ناتوان کننده باشد که نه تنها یک مادر جدید، بلکه همه اطرافیان او و به ویژه رابطه (یا دلبستگی) او با نوزاد جدیدش را تحت تاثیر قرار می دهد.
• افسردگی پس از زایمان می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد و علائم می تواند به طور ناگهانی پس از تولد شروع شود یا به تدریج در هفته ها یا ماه ها در طول سال اول پس از تولد ظاهر شود.

اضطراب و اختلال اضطرابی

• اضطراب اصطلاحی است که احساسی را که هنگام مواجهه با تهدید، خطر یا استرس تجربه می کنید را توصیف می کند.
• زمانی که مضطرب می شوید، معمولاً احساس ناراحتی، ناراحتی و تنش می کنید.
• این می تواند ناشی از تجربیات زندگی باشد، مانند از دست دادن شغل، از هم گسیختگی روابط، بیماری جدی، یک تصادف بزرگ یا مرگ یکی از نزدیکان.
• احساس اضطراب در این مواقع طبیعی است اما معمولاً فقط برای مدت محدودی ادامه دارد. این احساسات به عنوان اضطراب بالینی در نظر گرفته نمی شوند، بلکه بخشی از زندگی روزمره هستند.
• برای برخی از افراد این احساسات ادامه دارند، بدون دلیل ظاهری اتفاق می‌افتند یا پس از گذراندن رویداد استرس‌زا ادامه می‌یابند.
• اختلال اضطراب زمانی می تواند در فردی رخ دهد که سطح اضطراب و احساس وحشت او به حدی شدید باشد که به طور قابل توجهی در زندگی روزمره او اختلال ایجاد کند.

اختلال دوقطبی

• نشانه‌های اختلال دوقطبی دوره‌هایی از اوج غیرمعمول یا خلق تحریک‌پذیر (مانیا یا هیپومانیا) است که احتمالاً با دوره‌های افسردگی ترکیب می‌شود.
• همچنین به عنوان اختلال خلقی دوقطبی، اختلال عاطفی دوقطبی و قبلاً به عنوان شیدایی- افسردگی شناخته می شد.
• افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است علائم روان پریشی مانند شنیدن صداها یا هذیان را تجربه کنند که معمولاً با وضعیت خلقی فعلی آنها مطابقت دارد، به عنوان مثال:
• در یک دوره افسردگی، فرد مبتلا ممکن است فکر کند که مشکلات جسمی قابل توجهی دارد، دلایلی برای گناهکار بودن یا فقر زده است.
• در یک قسمت شیدایی، آنها ممکن است فکر کنند که دارای ثروت بزرگ، قدرت های ویژه یا یک ماموریت خاص هستند.
• برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دوره‌های افسردگی را تجربه نمی‌کنند، فقط دوره‌های شادی و هیجان را تجربه می‌کنند.

روان‌گسیختگی

• اسکیزوفرنی بر عملکرد طبیعی مغز تأثیر می گذارد، در توانایی فرد برای فکر کردن، احساس کردن و عمل دخالت می کند و با علائم روان پریشی مشخص می شود.
• معمولاً برای اولین بار در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی خود را نشان می دهد. ممکن است در افراد مسن ایجاد شود، اما این به آن اندازه رایج نیست.
• برخی از افراد ممکن است تنها 1 یا چند قسمت کوتاه را در زندگی خود تجربه کنند. برای دیگران، ممکن است یک بیماری عود کننده یا مادام العمر باقی بماند.
• اسکیزوفرنی زمانی قابل تشخیص است که حداقل 2 نوع مختلف از علائم روان پریشی به مدت یک ماه ادامه داشته باشد و درجاتی از علائم حداقل تا 6 ماه ادامه داشته باشد.

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• هذیان - یک باور نادرست که توسط یک فرد وجود دارد که توسط دیگران با پیشینه فرهنگی مشابه وجود ندارد
• توهم - شخص چیزی را می بیند، می شنود، احساس می کند، بو می کند یا مزه می کند که در واقع وجود ندارد
• افکار، گفتار یا رفتار آشفته
• کاهش بیان عاطفی
• کاهش انگیزه

روان پریشی

سایکوز یا روان پریشی گروهی از علائم است که در تعدادی از بیماری های مختلف مشاهده می شود از جمله:

• روان‌گسیختگی
• اختلال اسکیزوافکتیو
• اختلال هذیانی
• روان پریشی واکنشی مختصر
• اختلال دوقطبی
• افسردگی روانی

همچنین می تواند در نتیجه اثرات مواد غیرمجاز یا برخی از بیماری های جسمی باشد.

علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• هذیان - باورهای نادرستی که برای فردی که روان پریشی را تجربه می کند کاملاً صادق است، اما برای دیگران قابل درک نیست.
• توهم - تجربیات حسی که برای شخصی که آنها را تجربه می کند کاملا واقعی به نظر می رسد، اما نمی توانند توسط دیگران به اشتراک گذاشته شوند (مثلاً شنیدن "صداها").
• افکار، گفتار یا رفتار نامنظم.

این علائم ممکن است منجر به کناره گیری اجتماعی و کاهش عملکرد در مدرسه، دانشگاه یا محل کار شود.

اکثر افراد می توانند پس از یک دوره روان پریشی بهبود یابند.