دنیای متاورس چیست؟ / دنیایی جدید برای نسل آینده

دنیای مجازی متاورس

مارک زاکربرگ در مورد متاورس می گوید: آینده اینترنت است. نزدیک به شش ماه از زمانی که فیس بوک اعلام کرد نام تجاری خود را به Meta تغییر داده گذشته است این شرکت قصد دارد آینده خود را بر روی "metaverse" متمرکز سازد، آن موقعی که این تغییر نام را انجام داد دلیل این کارش مشخص نبود اما اکنون دلیل انتخاب این  نام کاملا مشخص است. برخی متاورس را بیشتر از دنیای بازی میدانند.

از طرفداران استارت آپ ها گرفته تا غول های فناوری، متاورس را عدم انسجام میدانند. به این دلیل که متاورس هنوز در حال ساخت و رشد است و هنوز برای آن تعریف مشخصی وجود ندارد. به عنوان مثال، اینترنت در دهه 1970 وجود داشت، اما هر ایده ای از اینکه در نهایت چگونه قرار است باشد مطرح می شد.

از سوی دیگر، تبلیغات بازاریابی (پول) زیادی در فروش ایده «متاورس» بدست آورده. فیس بوک، به ویژه، پس از اقدام اپل برای محدود کردن ردیابی تبلیغات، در یک مکان آسیب پذیر قرار گرفته است. غیرممکن است که چشم انداز فیس بوک از آینده ای را که در آن همه کمد لباس دیجیتالی دارند از این واقعیت جدا کنیم که فیس بوک واقعاً می خواهد از فروش لباس های مجازی درآمد کسب کند.

متاورس به چه معناست؟

برای ساده کردن تعریف متاورس ابتدا به اصطلاح «متافوره»،میپردازیم. در اینجا تمرینی وجود دارد: به طور ذهنی عبارت «متارور» را در جمله با «فضای مجازی» جایگزین کنید. نود درصد مواقع، معنی اساساً تغییر نمی کند. دلیلش این است که این اصطلاح واقعاً به هیچ نوع خاصی از فناوری اشاره نمی کند، بلکه یک تغییر گسترده (و اغلب گمانه زنی) در نحوه تعامل ما با فناوری است. و این کاملاً ممکن است که خود این اصطلاح در نهایت به همان اندازه قدیمی شود.

به طور کلی، فن‌آوری‌هایی که شرکت‌ها در مورد «فراتور» به آن‌ها اشاره می‌کنند، می‌توانند شامل واقعیت مجازی باشند – که با جهان‌های مجازی پایدار مشخص می‌شود که به وجود خود ادامه می‌دهند، حتی زمانی که شما بازی نمی‌کنید  و همچنین واقعیت افزوده که جنبه‌های دیجیتال و دیجیتال را با هم ترکیب می‌کند.

و لزوماً فقط از طریق vr , ar از آن میتوان استفاده کرد.به عنوان مثال دنیای مجازی fortnite را فقط میتوان از طرق کنسول های بازی و یا تلفن همراه به آن دسترسی پیدا کرد. و آین خود میتواند تعریفی از متاورس باشد.

بسیاری از شرکت‌هایی که در این زمینه حرکت کرده‌اند، نوعی اقتصاد دیجیتال جدید را نیز ارائه کرده اند که در آن کاربران می‌توانند کالا ایجاد، خرید و فروش کنند. در دیدگاه‌های آرمان‌گرایانه‌تر متاورس، قابلیت تعامل دارد و به شما امکان می‌دهد آیتم‌های مجازی مانند لباس یا اتومبیل را از یک پلتفرم به پلتفرم دیگر ببرید، اگرچه این سخت‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. در حالی که برخی از طرفداران متاورس ادعا می کنند فناوری های جدیدی مانند NFT ها می توانند، دارایی های دیجیتال قابل حمل خود بدانند ، این کار به سادگی انجام پذیر نیست و آوردن آیتم ها از یک بازی ویدیویی یا دنیای مجازی به دیگری یک کار بسیار پیچیده است که هیچ شرکتی نمی تواند آن را حل کند.

تجزیه معنای همه اینها دشوار است زیرا وقتی توصیفاتی مانند توضیحات بالا را می شنوید، یک پاسخ قابل درک این است: "صبر کنید، آیا متاورس قبلا وجود ندشته؟" به عنوان مثال، World of Warcraft یک دنیای مجازی پایدار است که در آن بازیکنان می توانند کالاهای مورد نیاز خود را بخرند و بفروشند. Fortnite دارای تجربیات مجازی مانند کنسرت ها و نمایشگاه ها است که در آن ریک سانچز می تواند درباره MLK Jr بیاموزد. می توانید هدست Oculus را ببندید و در خانه مجازی شخصی خود باشید.

آیا فقط چند نوع بازی همان تعریف "متافوره"است؟ 

خوب، بله و نه. گفتن اینکه فورتنایت «فراتوره» است، کمی شبیه این است که بگوییم گوگل «اینترنت» است. حتی اگر زمان زیادی را در Fortnite صرف کنید، معاشرت کنید، چیزهایی بخرید، یاد بگیرید و بازی کنید، این لزوماً به این معنی نیست که تمام دامنه معنای شرکت‌ها را در بر می‌گیرد. همانطور که گوگل بخش هایی از اینترنت را می سازد متافوره هم از مراکز داده فیزیکی گرفته تا لایه های امنیتی - کل اینترنت نیست.

غول های فناوری مانند مایکروسافت و متا در حال کار بر روی ساخت فناوری مرتبط با تعامل با دنیای مجازی هستند، اما آنها تنها نیستند. بسیاری از شرکت‌های بزرگ دیگر، از جمله انویدیا، یونیتی، روبلکس و حتی اسنپ – و همچنین انواع شرکت‌های کوچکتر و استارت‌آپ‌ها، در حال ایجاد زیرساخت‌هایی برای ایجاد دنیای مجازی بهتری هستند که بیشتر شبیه زندگی فیزیکی ما هستند.

به عنوان مثال، Epic تعدادی شرکت را خریداری کرده است که به ایجاد یا توزیع دارایی‌های دیجیتال کمک می‌کنند، برای تقویت پلتفرم قدرتمند Unreal Engine 5 خود. اگرچه Unreal ممکن است یک پلتفرم بازی ویدیویی باشد، اما در صنعت فیلم نیز استفاده می‌شود و می‌تواند ایجاد تجربیات مجازی را برای هر کسی آسان‌تر کند. تحولات ملموس و هیجان انگیزی در قلمرو ساختن جهان های دیجیتال وجود دارد.

با وجود این، ایده یک مکان یکپارچه واحد مانند Ready Player One به نام «متاورس» تا حد زیادی غیرممکن است. به این دلیل است که چنین دنیایی از شرکت‌ها می‌خواهد که به روشی همکاری کنند که سودآور یا مطلوب نباشد. Fortnite انگیزه زیادی برای دادن پورتال به بازیکنان برای پرش مستقیم به World of Warcraft ندارد، تا حدی به این دلیل که قدرت محاسباتی خام مورد نیاز برای چنین مفهومی می تواند بسیار دور از تصور ما باشد.

 اکنون بسیاری از شرکت ها یا طرفداران هر بازی یا پلتفرمی را به عنوان "یک متاورس" یاد می کنند. با این تعریف، هر چیزی از یک برنامه کنسرت واقعیت مجازی گرفته تا یک بازی ویدیویی به عنوان "متاورس" محسوب می شود. برخی آن را فراتر می‌برند و مجموعه‌ی متاواژه‌های مختلف را «چند جهانی متاجه‌ها» می‌نامند. یا شاید ما در یک "آیه ترکیبی" زندگی می کنیم.

یا اصلاً این کلمات می توانند معنایی داشته باشند. کوکاکولا یک «طعم متولد شده در متاورس» را در کنار یک مینی بازی فورتنایت عرضه کرد. بدون رعایت هیچ مقرراتی .

در این نقطه است که بیشتر بحث ها در مورد آنچه متاوره به دنبال دارد شروع به متوقف شدن می کند. ما درک مبهمی از چیزهایی داریم که در حال حاضر وجود دارند که می‌توانیم آن‌ها را متاوره بنامیم، اگر تعریف واژه‌ها را به روش صحیح برسی کنیم. ما می‌دانیم که کدام شرکت‌ها روی این ایده سرمایه‌گذاری می‌کنند، اما پس از ماه‌ها، هیچ توافقی در مورد این ایده وجود ندارد.

متا فکر می‌کند که شامل خانه‌های جعلی می‌شود که می‌توانید همه دوستان خود را برای حضور در آن دعوت کنید. به نظر می‌رسد مایکروسافت فکر می‌کند که می‌تواند شامل اتاق‌های جلسه مجازی برای آموزش استخدام‌های جدید یا گپ زدن با همکاران از راه دور شما باشد.

متاوریس و هولوگرام 

چرا متاورس شامل هولوگرام می شود؟

هنگامی که اینترنت برای اولین بار وارد شد، با یک سری از نوآوری‌های تکنولوژیک شروع شد، مانند اجازه دادن تا کامپیوترها با یکدیگر در فواصل طولانی صحبت کنند، یا توانایی پیوند از یک صفحه وب به صفحه دیگر. این ویژگی‌های فنی، بلوک‌های سازنده‌ای بودند برای ساختن ساختارهای انتزاعی اینترنت : وب‌سایت‌ها، برنامه‌ها، شبکه‌های اجتماعی، و هر چیز دیگری که بر آن عناصر اصلی متکی است. و این به معنای همگرایی نوآوری‌های رابط نیست به طور دقیق نمی توان آن را بخشی از اینترنت دانست، اما همچنان برای کارکرد آن ضروری هستند، مانند نمایشگرها، صفحه‌کلیدها، ماوس‌ها و صفحه‌نمایش‌های لمسی.

متاورس و مشکلات آن

با این حال، محدودیت هایی وجود دارد که ممکن است غلبه بر آنها غیرممکن باشد. وقتی شرکت‌های فناوری مانند مایکروسافت یا متا ویدیوهای تخیلی از چشم‌اندازهای آینده خود را نشان می‌دهند، اغلب تمایل دارند نحوه تعامل مردم با متاورس را پنهان کنند. هدست‌های واقعیت مجازی هنوز هم بسیار مشکل دارند و اکثر افراد در صورت استفاده طولانی مدت، دچار درد فیزیکی می‌شوند. عینک‌ ها هم با مشکل مشابهی روبرو هستند، علاوه بر این مسئله نه چندان مهم در مورد اینکه مردم چگونه می‌توانند آن‌ها را در مکان‌های عمومی استفاده کنند، و چالش‌های دسترسی واقعیت مجازی وجود دارد که بسیاری از شرکت‌ها در حال حاضر از آن چشم پوشی می‌کنند.

بر خلاف آواتارهای دیجیتال ردیابی شده که در حال حاضر به نوعی بدجنس هستند، اما می‌توانند روزی بهتر شوند، هیچ نسخه‌ای از ایجاد یک تصویر سه‌بعدی در هوا بدون شرایط کاملاً کنترل‌شده وجود ندارد. مهم نیست مرد آهنی به شما چه می گوید. شاید منظور این باشد که اینها به عنوان تصاویری که از طریق عینک نمایش داده می شوند تعبیر شوند - هر دو زن در ویدیوی نمایشی عینک مشابهی دارند - اما حتی این مورد نیز در مورد قابلیت های فیزیکی عینک های جمع و جور فرض می شود که اسنپ می تواند به شما بگوید این عینک نیست. مشکل ساده برای حل

در چندین ماه گذشته  ارائه‌های متاورس - از سوی غول‌های فناوری و استارت‌آپ‌ها - به شدت بر روی چشم‌اندازهای بلندی تکیه کرده‌اند که از واقعیت فاصله می‌گیرند. «متاورس» چیپوتل، تبلیغی بود که در قالب یک بازی ویدیویی روبلکس پنهان شده بود. داستان‌های مربوط به «املاک و مستغلات» کمیاب در «متافوره» به چیزی بیش از یک بازی ویدیویی باگ با توکن‌های سرزمین مجازی اشاره دارد (که همچنین مسائل امنیتی و حریم خصوصی بسیار واقعی را در مورد اکثر NFT‌های محبوب در حال حاضر پنهان می‌کند).

سردرگمی و ناامیدی پیرامون اکثر پروژه‌های متاورس آنقدر فراگیر است که وقتی ویدیویی از سال 2017 از دمو خرید Walmart VR دوباره در ژانویه 2022 شروع به کار کرد، مردم بلافاصله فکر کردند که این یک نسخه نمایشی متاورس دیگر است. همچنین به نشان دادن این که چقدر از بحث متاورز فعلی تنها بر اساس تبلیغات تبلیغاتی ساخته شده است کمک کرد. بدیهی است که دمو خرید VR Walmart هرگز به جایی نرسید  پس چرا وقتی Chipotle این کار را انجام می دهد، کسی باید باور کند که این آینده است؟

این نوع دموی مبتنی بر فناوری، ما را در جایی قرار می‌دهد که تشخیص اینکه کدام جنبه از دیدگاه‌های مختلف متاورس (در صورت وجود) واقعاً روزی واقعی خواهد بود، دشوار است. اگر هدست های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده به اندازه کافی راحت و ارزان شوند تا مردم بتوانند آن را به صورت روزانه بپوشند - یک "اگر" قابل توجه است - شاید یک بازی پوکر مجازی با دوستانتان به عنوان روبات و هولوگرام و شناور در فضا تا حدودی به واقعیت نزدیک باشد. اگر نه، خوب می‌توانید همیشه شبیه‌ساز رومیزی را در تماس ویدیویی Discord بازی کنید.

متاورس درسال 2022

پارادوکس تعریف فراجهان این است: برای اینکه متاورس آینده باشد، باید زمان حال را تعریف کرد. ما در حال حاضر MMOهایی داریم که اساساً تمام دنیای مجازی، کنسرت های دیجیتال، تماس های ویدیویی با مردم از سراسر جهان، آواتارهای آنلاین و پلتفرم های تجاری هستند. بنابراین برای اینکه این چیزها را به عنوان یک بینش جدید از جهان بفروشیم، باید یک عنصر جدید در آن وجود داشته باشد.

این نوع تبلیغات احتمالاً برای ایده متاورژن حیاتی تر از هر فناوری خاصی است. بنابراین، جای تعجب نیست که افرادی که چیزهایی مانند NFT ها را تبلیغ می کنند - توکن های رمزنگاری که می توانند به نوعی گواهی مالکیت یک آیتم دیجیتالی باشند و به ایده متاورس پایبند بمانند. مطمئناً، NFT ها برای محیط زیست مضر هستند و بلاک چین های عمومی اغلب با مشکلات امنیتی و حریم خصوصی بزرگ ساخته شده اند، اما اگر یک شرکت فناوری بتواند استدلال کند که آنها کلید دیجیتالی برای عمارت مجازی شما در Roblox خواهند بود وقرار است رشد کند. شما خود را سرگرم خرید در این دنیا جدید می کردید

مهم است که همه این زمینه ها را در نظر داشته باشید، زیرا اگرچه وسوسه انگیز است که ایده های متاورس اولیه را که امروز داریم با اینترنت اولیه مقایسه کنیم و فرض کنیم همه چیز بهتر می شود و به شکل خطی پیشرفت می کند، این امری مسلم نیست. هیچ تضمینی وجود ندارد که مردم حتی بخواهند بدون پا در یک دفتر مجازی بنشینند یا با دریم ورکز مارک زاکربرگ پوکر بازی کنند، چه رسد به اینکه فناوری واقعیت مجازی و واقعیت افزوده آنقدر یکپارچه شود که به اندازه تلفن های هوشمند و رایانه های امروزی رایج شود.

چند ماه پس از تغییر نام فیس‌بوک، مفهوم «متاور» به عنوان وسیله‌ای قدرتمند برای بسته‌بندی مجدد فناوری قدیمی، فروش بیش از حد از مزایای فناوری جدید و جذب تخیل سرمایه‌گذاران سوداگر عمل کرده است. اما سرازیر شدن پول در یک فضا لزوماً به این معنی نیست که یک تغییر پارادایم عظیم درست است، زیرا همه چیز از تلویزیون های سه بعدی گرفته تا پهپادهای تحویل آمازون و عینک گوگل می تواند تأیید کند. تاریخ فناوری مملو از اسکلت های سرمایه گذاری های ناموفق است.

این بدان معنا نیست که هیچ چیز جالبی در افق وجود ندارد. هدست‌های واقعیت مجازی مانند Quest 2 ارزان‌تر از همیشه هستند و در نهایت  دسک‌تاپ یا کنسول‌های گران قیمت حذف می‌شوند. ساخت و طراحی بازی های ویدیویی و دیگر ،دنیای مجازی آسان تر می شود. و شخصاً، من فکر می‌کنم پیشرفت‌های فتوگرامتری - فرآیند ایجاد اشیاء دیجیتالی سه‌بعدی از عکس یا ویدیو - ابزار فوق‌العاده جالبی برای هنرمندان دیجیتال است.

اما تا حدودی، صنعت فناوری تا حد زیادی به آینده نگری بستگی دارد. فروش گوشی خوب است، اما فروش آینده سود بیشتری دارد. در واقعیت، ممکن است هر «متاورس» واقعی کمی بیشتر از برخی بازی‌های جالب VR و آواتارهای دیجیتالی در تماس‌های زوم باشد، اما بیشتر چیزی است که ما هنوز به عنوان اینترنت به آن فکر می‌کنیم.