چه چیزی افکار سرگردان را به چیزی بدتر تبدیل می کند؟

با تمام قرنطینه ها و فاصله گذاری اجتماعی ناشی از بیماری همه گیر، مردم در طول این قرنطینه زمان زیادی برای خود داشته اند. در حالی که برخی ممکن است زمان خود را با پختن نان یا پیاده روی طولانی پر کرده باشند، برخی دیگر ممکن است احساس کنند که زمان زیادی برای خود دارند، زمان زیادی برای فکر کردن دارند.

این تجربیات با افسردگی و اضطراب بیشتری همراه بود که می تواند به همان شبکه مغزی مرتبط شود که تصور می شود از ذهن پرپیچ و خم به نام شبکه حالت پیش فرض پشتیبانی می کند.

دانشمندان علاقه‌مند به این شبکه می‌خواستند بفهمند که چگونه افکار سرگردان می‌توانند برخی از افراد را به حالتی از فکر سوق دهند که در آن همان افکار منفی بارها و بارها ظاهر می‌شوند. برای به دست آوردن بینشی در مورد این الگوها، آنها بیش از 2000 فکر را ضبط کردند که با صدای بلند توسط 78 شرکت‌کننده در مطالعه صحبت می‌شد و کاری انجام ندادند جز اینکه اجازه دادند ذهن خود به مدت 10 دقیقه سرگردان شود.

محقق ارشد دکتر جسیکا اندروز هانا، استادیار روانشناسی در دانشگاه آریزونا در توسان، و همکارانش امیدوار بودند که تجزیه و تحلیل این افکار جریان آگاهی بتواند بینش هایی در مورد اینکه چگونه مردم در مارپیچ های ذهنی منفی گیر می کنند به دست آورد.

آنها دریافتند که اکثر شرکت کنندگان در مورد حال یا آینده با کلماتی که نه منفی و نه مثبت هستند فکر می کنند. تقریباً سه چهارم افکار به درون فرد متمرکز شده بودند یا تخیلی بودند.

منفی گرایی، منفی گرایی را به وجود می آورد

اما محققان یک الگوی جالب با افکار منفی پیدا کردند. هر چه افکار یک نفر منفی تر شود، احتمال اینکه ایده بعدی او با قبلی اش مرتبط باشد بیشتر می شود. به عبارت دیگر، افکار منفی یک واکنش زنجیره ای از افکار منفی بیشتر ایجاد می کند.

در مقابل، افکار مثبت با نشخوارهای کاملاً نامرتبط دنبال می شوند که نشان دهنده پیچ و خم ذهنی واقعی است. این الگو نشان می دهد که منفی گرایی تمایل به محدود کردن دامنه افکار دارد، در حالی که مثبت اندیشی تمایل به گسترش آن در دوره هایی دارد که ذهن در آن سرگردان است.

محققان همچنین دریافتند - شاید تعجب آور نباشد - که افکار منفی که بر خود و گذشته متمرکز شده اند، بیشتر به فکر کردن منجر می شوند، در حالی که افکار مثبت کمتر به وجود می آیند.

توجه به این نکته مهم است که اکثر شرکت کنندگان در مطالعه جوان و تحصیل کرده بودند و ممکن است فقط چیزهایی گفته باشند که با شنیدن محققان راحت باشند و از آنجایی که نویسندگان از شرکت کنندگان در مورد خلق و خوی آنها سؤال نکردند، محققان نتوانستند الگوهای فکری خاصی را با شرایط سلامت روان مرتبط کنند.

اگرچه یافته‌های منتشر شده در گزارش‌های علمی، به خودی خود به راه‌حل‌هایی برای افسردگی یا اضطراب اشاره نمی‌کنند، اما ممکن است نقطه شروعی برای تحقیقات آینده در مورد چگونگی شروع رشته‌های منفی افکار - و شاید چگونگی منحرف کردن آنها باشد.