ازدواج بر اساس ماده 1041 قانون مدنی
بر اساس ماده 1041 قانون مدنی عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن 13 سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به سن 15 سال تمام شمسی منوط است به اذن ولی به شرط رعایت مصلحت با تشخیص دادگاه صالح.
مطابق این ماده عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن 13 و پسر قبل از رسیدن به سن 15 باید بر اساس سه شرط صورت گیرد:
الف- اذن ولی: یعنی باید ولی(پدر یا جد پدری) با این ازدواج موافقت کند. موافقت ولی اگرچه لازم است، اما به تنهایی کافی نیست.
ب- رعایت مصلحت فرد: یعنی باید مصالح و منافع فرد برای چنین ازدواجی در سنین پایین ، در نظر گرفته شود.
ج- تأیید دادگاه صالح: دخالت و تأیید دادگاه خانواده می‌تواند حقوق این افراد را در این ازدواج‌ها تأمین کند. دادگاه به موضوع رسیدگی می‌کند و تنها در صورتی اجازه ازدواج را می‌دهد که تشخیص دهد این ازدواج به صلاح فرد است. بدون تأیید دادگاه، چنین ازدواج‌هایی ممکن است زمینه سوءاستفاده از کودکان را فراهم کند. دادگاه صالحی که به این موضوع رسیدگی می‌کند ، دادگاه خانواده است.
در واقع این سه شرط می بایست در ازدواج دختر و پسر بر اساس ماده 1041 لحاظ شود و فقط اذن ولی برای عقد نکاح کافی نیست و تشخیص مصلحت دختر و پسر را دادگاه صالح نیز باید تایید کند. به بیان دیگر تنها رعایت مصلحت توسط ولی در این ازدواج کفایت نمی‌کند و دادگاه صالح نیز باید این مصلحت را تایید کند.
باید توجه کرد که دادگاه صالح در این مورد دادگاه خانواده می باشد.
مجازات ازدواج برخلاف ماده 1041 قانون مدنی
مجازات ازدواج دختر زیر 13 سال و پسر زیر 15 سال برخلاف شرایط ذکر شده در ماده 1041 قانون مدنی حبس می باشد.
مطابق ماده 50 قانون حمایت از خانواده هرگاه مردی برخلاف مقررات ماده (1041) قانون مدنی ازدواج کند، به حبس تعزیری درجه شش محکوم می‌شود. هرگاه ازدواج مذکور به مواقعه منتهی به نقص عضو یا مرض دائم زن منجر گردد، زوج علاوه بر پرداخت دیه به حبس تعزیری درجه پنج و اگر به مواقعه منتهی به فوت زن منجر شود، زوج علاوه بر پرداخت دیه به حبس تعزیری درجه چهار محکوم می شود.
تبصره ـ هرگاه ولی قهری، مادر، سرپرست قانونی یا مسؤول نگهداری و مراقبت و تربیت زوجه در ارتکاب جرم موضوع این ماده تأثیر مستقیم داشته باشند به حبس تعزیری درجه شش محکوم می شوند. این حکم در مورد عاقد نیز مقرر است.
دیدگاه