طلاق عاطفی چیست؟
طلاق عاطفی اصطلاحی است که در سالهای اخیر در میان مردم و بویژه جوانان رواج پیدا کرده است. طلاق عاطفی به نوعی از روابط میان زوجین اطلاق می شود که در آن ادامه زندگی مشترک نه بر اساس احساس عشق و علاقه بلکه بر اساس اجبار طرفین برای ادامه آن می باشد. چیزی که باید به آن توجه داشت این است که این طلاق، هیچ زمینه شرعی و عنوان قانونی و حقوقی ندارد و صرفاً به شکل ارتباط طرفین اطلاق می شود. حال سوال این است که آیا بر اساس ادعای طلاق عاطفی می توان وارد ارتباط با شخص دیگر شد؟ جواب سوال خیر است.
در طلاق عاطفی منظور جدایی کامل زن و شوهر نخواهد بود. بلکه در این نوع جدایی زوجین همچنان زیر یک سقف با یکدیگر زندگی می‌کنند اما هیچ گونه روابط عاطفی و زناشویی با یکدیگر برقرار نمی‌کنند یا روابطی بسیار محدود دارند.
پس به عدم ارتباط زناشویی اعم از حرف زدن و رابطه فیزیکی و جنسی طلاق عاطفی می‌گویند، ولی مجدداً تأکید میکنم که وجهه قانونی ندارد و هیچ محکمه ای این نوع ادعا و دعوی را نمی‌پذیرد.
طلاق عاطفی فقط عنوان ظاهری طلاق را دارد و طلاق قانونی و شرعی نمی باشد لذا مرد یا زنی که ادعای چنین طلاقی را دارند همچنان به لحاظ قانونی و شرعی زن و شوهر هستند و ارتباط خارج از ازدواج آنها می تواند مصداق خیانت و یا زنا باشد.
به طور کلی طلاق در شرع و قانون تعاریف خاص خود را دارد و طلاق عاطفی هیچ جایگاهی در تعاریف طلاق ندارد.
اثرات حقوقی طلاق عاطفی
قانون کشور ما برگرفته از شرع اسلام و فقه اسلامی می‌باشد. به همین جهت زن و شوهر به محض وقوع عقد نکاح دارای حقوق و تکالیفی نسبت به یکدیگر هستند. با بروز طلاق عاطفی میان زوجین معمولا این حقوق و وظایف از سوی هر دوی زوجین و یا حداقل از یک سو نادیده گرفته می‌شود. همین امر موجب می‌شود که مشکلات حقوقی میان زوجین بروز می‌نماید که در ادامه به آنها اشاره می‌گردد:
تمکین
معمولا اولین مساله‌ای که در طلاق عاطفی رخ می‌دهد، عدم برقراری رابطه زناشویی است. این موضوع به طور مستقیم با موضوع تمکین در ارتباط است. متاسفانه این موضوع معمولا زوجین را در شرایط عسر و حرج قرار می‌دهد و در برخی موارد به روابط فرازناشویی و نیز روابط نامشروع ختم می‌گردد.
نفقه
در بسیاری از موارد، این نوع سبک زندگی موجب می‌شود که مرد از وظیفه خود در برابر زن جهت پرداخت هزینه زندگی یا همان نفقه خودداری کند و همین موضوع شکاف بین زن و مرد را عمیق تر نموده و یا موجب طرح دعوی مطالبه نفقه یا ترک انفاق از سوی زوجه شود.
سوء رفتار
رفته رفته زوجین، به مرحله‌ای می‌رسند که حتی توان تحمل یکدیگر را به عنوان همخانه نیز ندارند. همین موضوع کلید شروع اختلافات شدید و بداخلاقی‌ها و بدرفتاری‌ها و در موارد حاد ضرب و جرح عمدی میان زوجین است.
حضانت فرزندان
معمولا زوجین در چنین شرایطی از رسیدگی مناسب به فرزندان غافل مانده و یا حداقل یکی از پدر یا مادر با انجام ندادن وظایف موجب طرح دعاوی حقوقی مختلف می‌گردد.
طلاق عاطفی و رابطه نامشروع
اینکه زن و مردی با ادعای داشتن طلاق عاطفی با همسر خود وارد رابطه ی احساسی و عاطفی با شخص دیگری شود نه به لحاظ اخلاقی و نه حقوقی و نه شرعی جایز نیست و می تواند مصداق رابطه نامشروع تلقی کردد. همچنین اگر این ارتباط به رابطه جنسی نیز تسری داده شود می تواند مصداق زنا باشد.
دیدگاه