در تمام دوران رشد فرزندان، والدین دروغ گفتن را به عنوان رفتاری نادرست نفی می کنند و مرتباً به فرزندان راستگویی را یادآوری می کنند. اما در دوران رشد فرزندان، والدین خود به شکل های مختلف و بنا به دلایل متفاوت به فرزندان دروغ می گویند اما آن را تحت عنوان دروغ سفید یا مصلحتی نامگذاری می کنند.
گاهی برخی دروغ های مصلحتی که در دوران کودکی شنیده می شود، با هدف تغییر رفتار کودکان است. مثلا اگر الان نخوابی جن می بینی. یا اگر شیطونی کنی پلیس تو را میبره یا...
نمونه دیگری از دروغگویی که اغلب از والدین شنیده می شود زمانی است که به فرزندان وعده های دروغین می دهند. این کار معمولاً زمانی انجام می‌شود که بچه‌ها اسباب‌بازی خاصی را می خواهند و برای آن غُر یا فریاد میزنند، اما والدین تمایلی ندارند به حرف آنها گوش دهند، لذا با یک وعده دروغ، امیدوارند فرزندشان در طول زمان درخواستش را فراموش کند.
موقعیت های دیگری نیز وجود دارد که باعث می شود والدین به کودکان دروغ بگویند. این کار توسط والدین برای محافظت از احساسات کودکان انجام می شود تا آنها احساس ناامیدی یا غمگینی نکنند. به عنوان مثال در زمان سوگ یک عزیز یا طلاق والدین.
دلایل والدین برای دروغ گفتن به فرزندان
بر اساس تحقیقات، دلایل تصمیم والدین برای دروغ گفتن ممکن است متفاوت باشد و اینها برخی از رایج ترین آنها هستند:
- برخی از والدین برای راحتی خود دروغ می گویند. اگر بچه ای چیزی از فروشگاه بخواهد، والدین ممکن است بگویند که فروشگاه بسته است تا از رفتن به آن خودداری کنند و از مشاجره بیشتر جلوگیری کنند.
- برای تشویق فرزندانشان، آنها می گویند: "این نقاشی زیباست." این یکی از رایج‌ترین دروغ‌های سفیدی است که والدین می‌گویند. ستایش از تلاش‌های فرزندتان اشکالی ندارد.
- والدین ممکن است برای جلوگیری از موضوعات ناراحت کننده دروغ بگویند. گاهی کودکان سوالاتی می پرسند که پاسخ به آنها بسیار دشوار است. وقتی در مورد بارداری، مرگ، زایمان و غیره صحبت می کنند، والدین تمایل دارند حقیقت را منحرف کنند.
- آنها درباره شخصیت‌ها یا سنت‌های تخیلی حرف خواهند زد. بابا نوئل، پری دندان و غیره از جمله شخصیت هایی هستند که بچه های کوچک به آنها اعتقاد دارند.
آیا والدین می توانند به نفع فرزندان دروغ بگویند؟
در پاسخ به این سوال نظرات متفاوتی وجود دارد.
برخی روانشناسان معتقدند که دروغ های سفید یا مصلحتی ضرری ندارند و می توانند توسط والدین در موقعیت های خاصی گفته شوند. آنها معتقدند اگرچه به فرزندانمان می‌آموزیم که هرگز دروغ نگویند و به عنوان والدین تأکید می‌کنیم که چقدر این کار بد است، گاهی اوقات گفتن یک دروغ مصلحتی خیلی بد نبوده و ممکن است که در دراز مدت کار‌ها را بسیار آسان‌تر کند.
دکتر آلیسون مک کلیمونت، روانشناس کودک، دروغ گفتن نشانه بد بودن والدین نبوده و در واقع دروغ هایی وجود دارد که والدین مجاز هستند از آنها استفاده کرده و زندگی خود را راحت‌تر کنند. این روانشناس می‌گوید که شما باید به طور متوسط ۳۴ بار در روز به فرزندتان دروغ مصلحتی بگویید.
اما برخی روانشناسان معتقدند این دروغ ها حس اعتماد فرزندان نسبت به والدین را از بین می برد.
دکتر نورول هارتینی، مدرس روانشناسی توضیحی در مورد دروغ های سفیدی که معمولا توسط والدین انجام می شود، ارائه کرد. به گفته وی، با وجود حسن نیت، والدین باید تأثیرات این دروغ ها را بر رشد ذهنی کودک در نظر بگیرند. دروغ گفتن به کودکان می تواند باعث شود که استدلال کودک توسعه نیافته و کودکان را گیج کند. علاوه بر این دروغ های والدین باعث ایجاد سوال و ناراحتی در کودکان می شود.
نورول می گوید: دروغ گفتن با هدف راضی نگه داشتن کودک موجه نیست. نگرش ها و پاسخ های والدین باید حقیقت را به زبانی بیان کند که کودک را آزرده نکند و حقیقت را به گونه ای بیان کنند که کودک برای پذیرش حقیقت آزرده نشود.
کودکان والدین را منبع اطلاعات دقیق و قابل اعتماد می دانند. وقتی والدین دروغ می گویند و کودک حقیقت را می داند یا می فهمد، کودک ممکن است کاملاً به خودش شک کند، حتی رفتار والدین برای دروغ گفتن را تقلید کند. کودکان تمایل دارند به افرادی که به آنها دروغ می گویند دروغ بگویند. آنها دیگر نیازی به پایبندی به تعهدات خود در قبال افرادی که به آنها دروغ گفته اند احساس نمی کنند.
بنابراین، نورول ادامه داد، برقراری ارتباط آشکار با کودکان کلید موفقیت در ایجاد روابط هماهنگ بین والدین و فرزندان است. استراتژی ارتباطی هر کودک و والدین باید متفاوت باشد زیرا هر کودکی با ویژگی های خاصی منحصر به فرد است.
به فرزندان دروغ بگوییم یا نه؟
چه بخواهیم اعتراف کنیم یا نه، اکثر والدین به فرزندان خود دروغ می گویند، و این همیشه چیز بدی نیست. این به هر پدر و مادری بستگی دارد که تصمیم بگیرد که آیا یک موقعیت نیاز به یک دروغ کوچک برای جلوگیری از فروپاشی بیشتر دارد یا خیر.
باید توجه داشته باشید که اگر کودکی دائماً دروغگویی را تجربه کند، نمی‌تواند تشخیص دهد که والدینش حقیقت را می‌گویند، که ممکن است باعث بی‌اعتمادی و آسیب‌دیدگی رابطه شود.
مشکلات رفتار پرخاشگرانه و شخصیت های ضداجتماعی برخی از اثراتی هستند که دروغگویی مداوم می تواند در کودک شما هنگام بزرگ شدن ایجاد کند. والدین باید از قضاوت بهتر خود استفاده کنند تا بدانند چه موقع گفتن یک دروغ کوچک خوب است و اشکالی ندارد. این می تواند سخت باشد زیرا هیچ مجموعه ای از قوانین وجود ندارد که بتواند برای هر والدین یا هر بچه ای در جهان مناسب باشد، اما ما می خواهیم نکاتی را به شما ارائه دهیم که ممکن است به شما کمک کند.
دیدگاه