معرفی کتاب مثبت اندیشی سمی
وتینی گودمن در کتاب مثبت اندیشی سمی، شما را با یکی از رایجترین آفتهای روانی جهان مدرن رویارو کرده و راه رهایی از آن را نیز به شما خواهد آموخت. مثبتنگری افراطی که نهتنها تأثیری در بهبود اوضاع روانی افراد ندارد، بلکه تشدیدکنندهی احساسات منفی ایشان است، موضوع اصلی این کتاب حوزهی روانشناسی محسوب میشود. اثری خواندنی که راهنمای شما در مسیر خودیاری و خودسازی خواهد بود.
دربارهی کتاب مثبت اندیشی سمی
«مثبتنگر باش!»، «نیمهی پُر لیوان را ببین»، «سعی کن به چیزهای خوب فکر کنی»، «سعی کن با عینک خوشبینی دنیا را نگاه کنی» و جملاتی از این قبیل، دستکم یک بار به گوش همهی ما خوردهاند. گاه وقتی قصد درد دل کردن برای دوست یا آشنا را داریم، با نمونههایی از این جملات روبهرو میشویم و عجیب آنکه گویندهی چنین جملاتی تصور میکند که صرف شنیدن این عباراتِ بهظاهر پندآموز، برای بهتر شدن حالمان کفایت میکند! بااینحال، واقعیت این است که گفتن و شنیدن این جملات تکراری، بهتنهایی نه مشکلی را برطرف میکنند و نه روحیهی کسی را زیرورو خواهند کرد.
در حقیقت، مثبتنگری و مثبتاندیشی همیشه هم کارساز نیستند و افراط در این مشخصههای اخلاقی، مانند زیادهروی در هر کار دیگری، ممکن است به ضررمان تمام بشود. باور نمیکنید؟ پیشنهاد میکنیم سری بزنید به کتاب مثبت اندیشی سمی (Toxic Positivity) و ضررهای مثبتاندیشیِ بیشازحد را از زبان وتینی گودمن (Whitney Goodman) بخوانید.
چنانچه مثبتاندیشی بهعنوان ابزاری برای فرار از احساسات منفی و سرکوب هیجانات به کار برود، نهتنها سودمند نیست، بلکه کاملاً سمی خواهد بود. به این معنا که بهجای کمک کردن به فرد برای مقابله با عواطف منفی، موجب میشود فرد موقتاً احساساتش را انکار کند اما مدتی بعد، مانند زخمی که سر باز میکند، عواطف و هیجانات منفی دوباره از راه میرسند.
مثبتنگری بهخودیخود سلامتی روانی و حتی جسمانی انسانها را به دنبال خواهد داشت اما به شرطی که تحمیلی نباشد و تاحدودی با احساسات درونی انسان مطابقت داشته باشد. درست برعکس مثبتاندیشی سمی، مفهومی به نام مثبتاندیشی سالم وجود دارد که به فرد کمک میکند، نقطهی امیدی در دل واقعیتهای موجود بیابد و با ایمان به آن، شادی ازدسترفتهاش را به دست بیاورد. توجه داشته باشید که مثبتاندیشی سمی بر تکذیب وجود هرگونه مشکلی تأکید دارد، برعکس، مثبتاندیشی سالم انسانها را تشویق میکند تا مشکلات خود بیابند، بپذیرند و با آنها روبهرو شوند.
وتینی گودمن در سراسر کتاب از ماجراهای واقعی و مشکلات مراجعان و اطرافیانش به ما میگوید. او قصد دارد از این طریق چنین پیامی را به مخاطبان کتاب مثبت اندیشی سمی منتقل کند: بسیاری از انسانها هر لحظه از زندگی در حال جدال با مسائل و مشکلات ریز و درشت خود هستند. برخی دچار سرخوردگی شدهاند و برخی نیز از مثبتنگری اطرافیانشان به ستوه آمدهاند و نوعی احساس طردشدگی را تجربه میکنند. اگر شما هم وضعیت خود را مشابه چنین انسانهایی میدانید، این را هم بدانید که تنها نیستید. کتابی که پیش رو دارید، ضمن تشریح واقعبینانهی مثبتاندیشی و مصائب احتمالی آن، به شما نشان میدهد چطور واقعیتهای موجود را بررسی کرده و از لابهلای آنها، حال خوب خود را مجدداً به دست بیاورید.
مریم جعفری برگردان این کتاب حوزهی خودیاری و خودسازی را به عهده داشته و نشر هورمزد نیز آن را روانهی بازار کتاب کرده است.
کتاب مثبت اندیشی سمی برای چه کسانی مناسب است؟
اگر شما هم با آثار سوء مثبتنگری افراطی دستوپنجه نرم میکنید و به دنبال کتابی روانشناختی برای تغییر نگرش خود در این زمینه هستید، کتاب مثبت اندیشی سمی همان راهنمایی است که به دنبال آن میگردید.
در بخشی از کتاب مثبت اندیشی سمی میخوانیم
یعنی مثبتنگری هیچوقت مفید نیست؟
احتمالاً شما تابهحال صدها بار چنین برخوردهایی را تجربه کردهاید. ممکن است از خودتان بپرسید چطور ممکن است مثبتنگری سمی باشد؟ این کلمهی قدرتمند و اثربخشی است. آیا واقعاً تا این حد مضر است؟
راستش را بخواهید، مثبتنگری چنان در فرهنگ ما عجین شده که به چالش کشیدن آن ترسناک است. هنگام تحقیق و نگارش در خصوص موضوع مثبتاندیشی همیشه نگران این هستم که منفیگرا به نظر برسم. هر زمان که سعی میکنم فرهنگ «فقط حال خوب» را انکار و آن را رد کنم، ناگزیر کسانی پیدا میشوند که خشمگین، حیرتزده و سردرگم هستند و با نظرات و پیامهایشان به من هجوم میآورند: «چطور ممکن است مثبتنگری سمی باشد؟! تو رسماً عقلت را از دست دادهای».
درک میکنم. این مسئله گواهی است بر تعهد ما نسبت به فرهنگ مثبتنگری. به ما گفته شده که مثبتنگری کلید شادی و رضایت است- و پزشکان، درمانگران و رهبران همیشه آن را تجویز میکنند. کاملاً منطقی است که اگر کسی خلاف آن را به شما بگوید او را زیر سؤال ببرید؛ اما در پشت درهای بسته، مراجعان، دوستان و خانوادهام سالهاست که به من میگویند تا چه حد از فشار مداوم برای مثبت جلوه دادن هر چیزی بیزار و ناامیدند. آنها با دوستان و همکارانشان که به آنها میگویند: «همهچیز درست میشود.» و «نیمهی پر لیوان را ببین» احساس غریبی میکنند. آنها میدانند این حرفها چارۀ کار نیست و به دنبال راه دیگری هستند.
بنابراین، قبل از آنکه شروع کنیم، اجازه بدهید یک موضوع را روشن کنم: مثبتنگری اصلاً بد نیست. درواقع، وقتی درست استفاده شود، عالی است. کارشناسان بر این موضوع اتفاقنظر دارند که احساسات مثبت مثل سپاسگزاری، رضایت، خوشبینی و اعتمادبهنفس میتوانند طول عمر ما را افزایش دهند و سلامتیمان را بهبود ببخشند. بسیاری از این ادعاها مبالغهآمیزند، اما مثبتاندیشی ارزشمند است.
با وتینی گودمن بیشتر آشنا شویم
وتینی گودمن، رواندرمانگر، نویسنده، همچنین بنیانگذار یک مطب خصوصی در میامی است که با انتشار آثار و ارائهی مشاورههایش میکوشد به انسانها کمک کند تا با رهایی از گذشته، زندگی ایدهآل خود را پایهریزی کنند. آثار این نویسنده که با حساب sitwithwhit@ در فضای اینستاگرام نیز حضور پررنگی دارد، در نشریات نامآشنایی چون نیویورک تایمز، مجلهی نیویورک، تین ووگ، صبح بهخیر آمریکا، InStyle و ... به نمایش درآمدهاند. او هماکنون در کنار فعالیتهای حرفهای رواندرمانگری، با خانوادهی خود در میامی سکونت دارد.
دیدگاه