برای ترک اعتیاد چه باید کرد؟ راهکارهای مهمی که باید بدانید

اگر با اعتیاد دست و پنجه نرم می کنید، بدانید که اعتیاد یک بیماری قابل درمان است، نه یک شکست و مرگ تدریجی.

اختلالات مصرف مواد تغییراتی در مغز ایجاد می کند که منجر به اجبار به مصرف مواد مخدر یا الکل می شود. این یک بیماری مزمن سلامت روان است. با این حال، ترک و هوشیاری با درمان و حمایت مناسب امکان پذیر است.

اعتیاد بر قشر پیشانی مغز تأثیر می گذارد و کنترل تکانه و قضاوت را تغییر می دهد. سیستم پاداش مغز نیز تغییر می‌کند و باعث افزایش ولع برای مصرف مواد مخدر می شود. این تغییرات در مغز می تواند ترک را دشوار کند، اما مهم است که به یاد داشته باشید که اعتیاد قابل درمان است. با برنامه و منابع مناسب، بهبودی امکان پذیر است.

علائم ترک اعتیاد

هنگامی که به یک ماده یا رفتار معتاد هستید، ممکن است با ترک آن علائمی را تجربه کنید.

علائم فیزیکی

زمانی که تصمیم به ترک می گیرید، معمولاً برخی از علائم ناخوشایند ترک را تجربه می کنید. این علائم می تواند ترک را دشوارتر کند. تجربه شما از علائم ترک به ماهیت اعتیاد شما بستگی دارد، برخی از این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تغییر در اشتها

• احساس ناخوشی

• دردهای عضلانی

• حالت تهوع

• تکان خوردن غیر ارادی بدن

• ناراحتی معده

ترک فیزیکی الکل و مواد مخدر اغلب در طی چند روز برطرف می شود. با این حال، این روند بسیار ناخوشایند است و می تواند خطرناک باشد.

علائم روانی

علاوه بر علائم جسمی ناخوشایند ترک، ممکن است علائم روانی را نیز تجربه کنید. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اضطراب

• افسردگی

• تحریک پذیری

• تغییرات خلق و خوی

• مشکلات خواب

همانطور که باید علائم ترک فیزیکی را با پزشک خود در میان بگذارید، حتماً علائم ذهنی و عاطفی را نیز مطرح کنید.\

چگونه باید بر اعتیاد غلبه کرد؟

غلبه بر اعتیاد فرآیندی است که نیازمند تصمیم گیری برای ترک، برنامه ریزی برای ترک اعتیاد، مقابله با اثرات ترک و اجتناب از عود است.

برخی دیگر از راهکارهای ترک اعتیاد عبارتند از:

• آماده شدن برای ترک: قبل از ترک، به این فکر کنید که برای ترک اعتیاد خود باید چه کاری انجام دهید. این ممکن است شامل حذف عوامل محرک در محیط شما و یافتن حمایت اجتماعی باشد.

• داروهایی را برای درمان اعتیاد در نظر بگیرید: اگر اعتیاد به الکل یا مواد مخدر دارید، داروهایی وجود دارند که می‌توانند به شما کمک کنند که به طور ایمن و با تحت نظارت پزشک آن را ترک کنید.

• محیط خود را در نظر بگیرید: از شر هر چیزی که ممکن است شما را به یاد اعتیادتان بیاندازد یا هوستان را تحریک کند خلاص شوید. در برخی موارد، ممکن است متوجه شوید که باید روال خود را تغییر دهید مانند پرهیز از محیط هایی که قبلاً در آنجا مصرف داشته اید یا الگوهای اجتماعی مانند معاشرت نکردن با افرادی که قبلاً با آنها مواد مصرف می‌کردید.

• عوامل حواس پرتی را پیدا کنید: مشغول ماندن می تواند راهی مفید برای منحرف کردن حواس خود از هوس ها و وسوسه های عود باشد. برای مثال، ممکن است به پیاده روی بروید، یک کتاب بخوانید، یک برنامه تلویزیونی تماشا کنید یا با خانواده وقت بگذرانید.

• حمایت دریافت کنید: با افرادی که به شما نزدیک هستند در مورد برنامه خود صحبت کنید و از آنها حمایت بخواهید. دانستن اینکه افرادی در گوشه و کنار شما هستند که مایلند به شما کمک کنند تا با چالش‌های ترک سیگار کنار بیایید، می‌تواند به شما کمک کند در هنگام مواجهه با مشکلات بیشتر احساس تشویق کنید.

• علاوه بر داروها، روان درمانی نیز می تواند در غلبه بر اعتیاد موثر باشد.

مهم است که به یاد داشته باشید که هیچ درمانی وجود ندارد که برای همه مناسب و یکسان باشد، بنابراین همکاری با یک درمانگر برای یافتن روش مناسب برای شما می تواند شانس موفقیت شما را افزایش دهد.

سم زدایی برای ترک اعتیاد

ترک اعتیاد یکی از سخت ترین کارها برای هر بیمار مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر است که فرآیند خاص خودش را دارد. قطع مصرف مواد مخدر دو جنبه اصلی جسمی و روانی دارد. بعد از این که بیمار قلبا کنار گذاشتن مصرف مواد مخدر را پذیرفت، باید به ترک جسمانی بپردازد که اولین قدم برای این موضوع سم زدایی بدن از ماه مخدر است. سم‌ زدایی به معنای حذف مواد مضر از بدن فرد معتاد است که در طی این فرآیند به شخص معتاد کمک می کند که علائم ترک اعتیاد به حداقل حالت ممکن برسد.

سم‌ زدایی نخستین مرحله از برنامه جامع بازتوانی برای ترک اعتیاد است که تمامی تمهیدات لازم برای ترک اعتیاد در آن ارائه می‌شود. سم‌ زدایی از بروز عوارض ناخوشایند یا مرگبار ناشی از قطع ناگهانی مصرف مواد جلوگیری می‌کند و مواد را از بدن بیمار پاک می‌کند. هدف از درمان سم‌زدایی این است که بدن پس از اعتیاد مزمن به مواد مخدر التیام یابد، برای این کار گام نخست تثبیت و گام دوم سم‌زدایی است. پس از تثبیت، تمرکز سم‌زدایی معطوف به نظارت و حمایت از فرایندهای مختلف بدن در زمان دفع سموم و مخدر می‌شود، همچنین در این مرحله سعی می‌شود تا علائم آزاردهنده مربوط به ترک اعتیاد مدیریت شود.

سموم بدن چگونه دفع می شوند؟

یکی از عمده ترین دلایل تجمع سموم در بدن، مصرف دخانیات و اعتیاد به مواد مخدر است. سم زدایی بدن از طرق مختلف امکان پذیر است. به عنوان مثال در مراکز ترک اعتیاد و مرکز سم زدایی بدن، از قرص های سم زدایی بدن برای خروج مواد مخدر استفاده می‌ شود که مواد مخدر را به مرور زمان از بدن خارج می کند. در طول این فرآیند، مصرف داروهای سم زدا به مرور کاهش داده می شود تا زمانی که اعتیاد فرد از لحاظ جسمی به مخدر مصرفی کاملا از بین برود.

 راهکارهای سم زدایی بدن از مواد مخدر

سم زدایی بدن از جنبه های مختلف با روش های متعددی انجام می شود. به عنوان مثال اگر فردی بخواهد از جنبه مدت زمان و سرعت ترک اعتیاد آن را بررسی کند با 3 روش تدریجی، سریع و فوق سریع رو به رو می شود. همیشه در مباحث مرتبط با ترک اعتیاد به این نتیجه رسیده ایم که قطع مصرف ماده مخدر به مرور زمان و تحت نظر کلینیک های تخصصی بهترین راهی است که ترک بدون بازگشت را به همراه دارد؛ اما طریقه سم زدایی مواد مخدر به دو روش اصلی زیر تقسیم می شود.

1. سم زدایی از بدن با دارو

در این روش با استفاده مشخص و کنترل شده از داروهای جایگزین به بیمار کمک می شود تا در طول یک دوره مشخص و تدریجی، سم مخدر مصرفی از بدن او خارج شود. معمولا داروهایی که به صورت قانونی تحت نظارت پزشک در کلینیک های ترک اعتیاد استفاده می شوند متادون و قرص های ب 2 یا همان بوپرنورفین است. بعد از کاهش وابستگی فرد به مخدر اصلی برای ترک ب 2 یا متادون اقدام می شود. که این کار با کاهش دوز مصرفی دارو و تحت نظر پزشک متخصص انجام می شود و به راحتی می تواند بیمار را از شر مخدر های مصرفی نجات دهد.

درمان دارویی ایمنی و تاثیرگذاری ترک اعتیاد به مواد و الکل را تضمین می‌کند. دارو میل به مواد را سرکوب می‌کند و تغییراتی را اصلاح می‌کند که به دلیل سوءمصرف مزمن مواد در ذهن ایجاد شده است. بعضی داروها حتی همان کنش مربوط به ماده اعتیادآور را در مغز ایجاد می‌کنند و به این ترتیب بیمار دچار حجم زیادی از علائم شدید نمی‌شود. پژوهش‌های متعددی در زمینه درمان دارویی ترک اعتیاد در حال انجام است. حتی محققین در حال تولید واکسن‌هایی هستند که ممکن است یک روز مانع از احساس نشئگی، یعنی احساس لذت‌بخشی شود که محرک روی آوردن به اعتیاد است. البته برای تمام مواد اعتیادآور داروهای تایید شده‌ای وجود ندارد که به رفع علائم در زمان سم‌ زدایی و ترک اعتیاد کمک کند.

متادون

متادون دارویی است که برای درمان اعتیاد به اوپیات‌ها تجویز می‌شود. مصرف این دارو برایترک اعتیادباید با احتیاط و تحت نظر پزشک باشد. بیمار در حال ترک باید هر روز برای دریافت دارو به کلینیک مراجعه کند. چنانچه بیمار برای مدتی معین مواد مصرف نکند و هر روز به کلینیک مراجعه کرده باشد، می‌تواند دارو را دریافت کند و به منزل ببرد تا نیازی به رفت و آمد هر روزه نباشد. هرچند متادون دارویی موثر برای درمان ترک اعتیاد به اوپیات‌ها است، اما مصرف آن بدون عوارض جانبی نیست. برای مثال احتمال ایجاد وابستگی جسمی و روانی به متادون وجود دارد.

بوپرنورفین

بوپرنورفین به تنهایی یا همراه با نالوکسان (سابوکسن) تجویز می‌شود. بوپرنورفین آگونیست مخدری نسبی است که مصرف آن برای درمان وابستگی به مواد مخدر تایید شده است. این دارو را می‌توان با نسخه پزشک دارای صلاحیت تهیه کرد. البته شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد بوپرنورفین اثر ضدافسردگی نیز دارد. همچنین احتمال سوءمصرف این دارو در بیماران در حال ترک پایین است. مصرف بوپرنورفین نیز مانند متادون عوارضی را به دنبال دارد که از آن جمله می‌توان به عوارضی مشابه با عوارض مصرف مخدرهای دیگر اشاره کرد:

• اختلالات خواب

• یبوست

• حالت تهوع

• استفراغ

• گرفتگی عضلات

همچنین اگر بوپرنورفین به تنهایی و بدون اضافه کردن نالوکسان مصرف شود، احتمال انحراف و سوءمصرف وجود دارد.

نالترکسون

نالترکسون به گیرنده‌های مخدر مغز متصل می‌شود و مانع از آن می‌شود که مخدر باعث نشئگی شود. به این ترتیب تمایل معتاد برای مصرف دوباره مواد کاهش می‌یابد، چرا که مصرف مواد دیگر لذت‌بخش نیست. نالترکسون به سم‌ زدایی الکل نیز کمک می‌کند. اثر کلی نالترکسون برای درمان سم‌ زدایی الکل و مواد مخدر این است که این دارو میل به مصرف را کاهش می‌دهد. محدودیت‌ها و عوارض جانبی مصرف نالترکسون عبارت است از:

در صورت وجود ماده مخدر در بدن نمی‌توان نالترکسون مصرف کرد، چون این کار باعث بروز علائم حاد ترک اعتیاد می‌شود.

مصرف نالترکسون عوارض ناراحت کننده‌ای مانند درد مفصلی یا عضلانی، حمله عصبی، اسهال، استفراغ، سردرد و خستگی را ایجاد می‌کند.

مصرف این دارو به بیماران دچار آسیب کبدی توصیه نمی‌شود.

آکامپروسات

آکامپروسات زمانی تجویز می‌شود که سم‌ زدایی الکل و مواد مخدر باعث بروز علائم مزمنی مانند بی‌خوابی، بی‌قراری و اضطراب شده باشد. معایب مصرف آکامپروسات عبارت است از:

بروز عوارض جانبی مانند ضعف عضلانی، حالت تهوع، دل پیچه، سرگیجه، سردرد و خارش.

مصرف این دارو برای بیماران دچار مشکلات کلیوی ممنوع است.

دی سولفیرام

دی سولفیرام پس از سم‌زدایی الکل برای بیمارانی با وضعیت پایدار تجویز می‌شود که درمان ترک اعتیاد را شروع کرده‌اند، اما ممکن است دوباره به مصرف الکل روی بیاورند. دی سولفیرام باعث می‌شود که فرد هنگام نوشیدن الکل عوارض ناخوشایند زیر را تجربه کند:

• حالت تهوع

• تعریق

• سرخ شدن صورت (گرگرفتگی)

• تنفس بسیار سریع (هیپرونتیلاسیون)

• تاری دید

• تپش قلب

• سرگیجه

بدیهی است که تحمل این عوارض فرد را به نوشیدن الکل بی‌علاقه می‌کند. عوارض و معایب مصرف دی سولفیرام عبارت است از:

• کم نشدن میل به مصرف الکل

• به‌هنجار نکردن عملکرد مغز

• اگر بیمار انگیزه ترک الکل را نداشته باشد، مصرف این دارو تاثیرگذار نخواهد بود.

• اگر بیمار همزمان با مصرف  دی سولفیرام، مشروبات الکلی نیز بنوشد، با عوارض خطرناکی مانند آسیب کبدی، آسیب‌دیدگی اعصاب محیطی، هذیان و روان پریشی مواجه می‌شود.

• مصرف این دارو برای بیماران دچار آسیب کبدی ممنوع است.

2. سم زدایی بدن از مواد مخدر بدون دارو

بسیاری از افراد سعی می ‌کنند تا سم زدایی و مراحل ترک اعتیاد را خودشان در منزل انجام بدهند در صورتی که این کار جزو روش بدون دارو و ترک ناگهانی محسوب می شود و می تواند خطرات جبران ناپذیری را در پی داشته باشد. روش سم زدایی بدون مصرف داروهای جایگزین حتما باید در کنار یک پزشک تخصص و مراکز ترک اعتیاد معتبر انجام شود. از آنجایی که در طول دوره اعتیاد بدن فرد به دریافت ماده مخدر عادت کرده است، بنابراین قطع سرخودانه مواد اعتیاد آور می تواند منجربه فوت نیز بشود.

روش های سم زدایی مواد مخدر

سم زدایی تدریجی (ترک تدریجی)

در این روش قطع مصرف مواد مخدر بصورت تدریجی به شکل انواع کوتاه مدت، میان مدت و طولانی اتفاق می افتد و مخدر مصرفی بیمار(ماده افیونی خیابانی وغیرقانونی) با یک مخدر دارویی و قانونی(دارای اگونیست گیرنده های اپیوئیدی) مانند متادون و بوپرنورفین جایگزین شده و بتدریج با کاهش دوز قطع می گردد.

در روشهای کوتاه مدت ابتدا مقدار متناسبی از این داروهای مخدری با تجویز پزشک مجرب و آموزش دیده به بیمار داده می شود به شکلی که حداقل علائم قطع مصرف در بیمار بوجود آید و علائم جسمانی و خماری جدی وجود نداشته باشد(و در صورت وجود با داروهای آرامبخش و ضد خماری و مسکن کنترل می شود) سپس با توجه به شرایط بیمار طی 4 تا 7 روز این مخدرهای دارویی کاسته و قطع می شوند و پس از آن درمان های پیشگیری شروع می شود در این نوع درمان اغلب بیمار نیاز به 10 تا 15 روز بستری و مراقبت درمراکز پزشکی و تخصصی را دارد.

در روش میان مدت اعتیاد بیمار به مواد مخدر با داروی اگونیست(متادون یا بوپرنورفین) با دوز حداقلی جایگزین می شود به شکلی که بیمار هیچ گونه علائم قطع مصرف(withdrawal) نداشته و حداقل وسوسه به مصرف مواد مخدر را داشته باشد سپس طی 3 تا 6 روز داروی مربوطه بتدریج کم و قطع شده، همزمان درمان های رواشناختی پیشگیری ازعود و مصرف مجدد شروع می گردد.

البته از معایب این روش اینست که در بسیاری از بیماران قطع نهایی دوزهای حداقلی نیز مشکل بوده در زمان قطع کامل نیاز به بستری طبی و سم زدایی وجود دارد، همچنین خطرعود سوء مصرف مواد طی این دوره چند ماهه وجود دارد.

پس از قطع مخدرهمچنان لازم است درمان های دارویی با ضد مخدر(نالتروکسان) و ادامه درمان های دارویی روانپزشکی جهت عوارض روانی اعتیاد از جمله افسردگی و نیز رواندرمانی های انفرادی و گروهی ادامه یابد.

در روش طولانی مدت یا درمان نگهدارنده داروی اگونیستی (متادون یا بوپرنورفین) با دوز حداقلی جایگزین ماده اعتیاد آورشده و به مدت سالها ادامه می یابد و طی مدت مصرف داروی اگونیست سعی می شود اختلالات روانی فرد کنترل شده عملکرد روانی و اجتماعی فردی ارتقاء داده می شود و سپس هرگاه بیمار آمادگی قطع مصرف و ترک کامل را داشت داروی مخدر قطع و سم زدایی انجام شود که همانند روش میان مدت طی این زمان طولانی احتمال عود زیاد بوده قطع کامل نیز اغلب بسیار دشوار است.

روش میان مدت و طولانی مدت اغلب در مورد بیمارانی استفاده می شود که مایل به ترک کامل نبوده و آمادگی آن را ندارند و یا بارها پس از سم زدایی عود داشته اند.

سم زدایی سریع و فوق سریع

به قطع ناگهانی ماده مخدر و تشدید کنترل شده علائم محرومیت توسط داروی آنتاگونیست مخدر و کاهش دوره این علائم سم زدایی سریع گفته می شود. علائم قطع مصرف شدید و بدون درمان را اصطلاحاً cold turkey و به گفته بعضی از بیماران ترک یابویی می نامند.

در روش های طبی پس از قطع مخدر و آماده سازی بدن با استفاده از داروهایی که علائم محرومیت را می کاهند داروی ضد مخدر تجویز می گردد که به دو روش سم زدایی سریع و سم زدایی فوق سریع انجام می شود.

درهر دو روش در واقع بدن به علائم ترک شدید تحمل وعادت کرده، پس از آن علائم خفیف را حس نمی کند. درسم زدایی سریع پس از آماده سازی دوز کمی از داروی ضد مخدر خورانده شده و با دریافت داروهای خاص و تحمل بدن به تدریج دوز آن افزایش می یابد تا ظرف 4-3 روز ضمن دریافت دوز کامل داروی ضد مخدرعلائم محرومیت برطرف شود.

پس از تکمیل درمان، بیمار به حالت عادی و سلامت بازگشته تمایل به مصرف مخدر با ادامه داروی نالترکسان به طور تقریباً کامل برطرف می شود.

در سم زدایی فوق سریع برخلاف روش سریع علائم محرومیت با دوز کامل و قوی داروی ضد مخدر تزریقی (نالوکسان) به شکل ناگهانی تشدید و زیر نظر تیم تخصصی پزشکی و دریافت داروهای بیهوشی در بخش مراقبت های ویژه علائم درعرض چند ساعت کنترل می شود و پس از هوشیاری داروی خوراکی ضد مخدر شروع و ادامه می یابد.

هر دو روش سریع و فوق سریع بایستی به شکل بستری در مراکز تخصصی و مجهز با امکانات بیمارستانی انجام شود. این روشها تنها علائم فیزیکی ترک اعتیاد را کاهش می دهند و درمان کامل اعتیاد یک مقوله روانپزشکی است که بایستی با ادامه داروی ضد مخدر نالتروکسان جهت کنترل وسوسه فیزیکی و نیز تنظیم وضعیت روانی با داروهای روانپزشکی و مداخلات روانشناختی انفرادی و گروهی ادمه یابد.

تفاوت بین سم‌زدایی سریع و سم‌زدایی فوق سریع در چیست؟

در سم‌زدایی فوق سریع، بیمار ابتدا مشاوره بستری می‌گیرد و بر اساس میزان مصرف، که مهم‌ترین بخش است و همچنین سن، سلامت جسمانی، یعنی اگر مصرف‌کننده، بیماری قندی (دیابت) یا بیماری قلبی حاد داشته باشد به هیچ عنوان سم‌زدایی فوق سریع انجام نمی‌شود، زیرا بیمار ۴ تا ۶ ساعت بیهوش می‌شود و در این زمان به وسیله داروهای ضد مخدری که به بدن او وارد می‌شود، تمام موادی که به گیرنده‌های مخدری چسبیده‌اند از آن‌ها جدا می‌شوند و از طریق ادرار و مدفوع دفع می‌شوند.

در این مورد از سم‌زدایی فشار زیادی به بدن وارد می‌شود. بنابراین بیمار باید جوان‌تر یعنی زیر ۴۰ سال باشد و بیماری خاصی نداشته باشد، میزان مصرف وی خیلی بالا نباشد، اگر بیمار دارای این شرایط باشد می‌توان از این درمان استفاده کرد. روز بعد از مرحله سم‌زدایی فوق سریع، بیمار سر حال و بدون مشکل خاصی از خواب بیدار می‌شود،  بدن او کاملاً پاک از هر گونه مواد مخدر است. اما تا مدتی پس از سم‌زدایی، تست آزمایش مثبت می‌ماند. مثلاً اگه فرد مدت طولانی متادون مصرف میکرده است، ۲۰ تا ۳۰ روز تست مثبت می‌ماند اما هیچ علائم خماری یا مشکل خاصی ندارد زیرا بدن کاملا پاک شده است و این به دلیل یک سری اتفاقات فیزیولوژیک بدن بیمار صورت می‌گیرد که اهمیت زیادی ندارد.

در سم‌زدایی سریع یا سم زدایی تدریجی زمان طولانی‌تری نیاز است، بیهوشی ندارد و به تدریج در حالت بیدار و کاملاً هشیار، عمل سم‌زدایی انجام می‌گردد، نکته جالب اینجاست که در حالت سم‌زدایی سریع یا سم زدایی تدریجی نسبت به سم زدایی فوق سریع بیمار علائم خماری و یا درد ندارد. طی ۴ تا ۵ روز اول که بستری می‌شود حتی متوجه ترک نمی‌شود و حس می‌کند که به آن مخدری تزریق می‌شود که هیچ‌گونه علائمی ندارد، زمانی‌که بیمار هوشیار است خیلی راحت‌تر می‌شود علائم را کنترل کرد، این علائم عبارت است از:

• خمیازه

• بی‌خوابی

• آبریزش بینی

• بیرون روی

• بی قراری

به تدریج نالتروکسان جایگزین می‌شود و بیمار در حالت بیداری تمام حس و حالی که نسبت به تزریق دارو دارد را می‌تواند شرح دهد، در سم زدایی فوق سریع تمام آزمایشات و چکاپ قبل از بستری انجام می‌شود و اگر بیمار سن بالا و یا بیماری خاصی داشته باشد، پزشکان ما در کلینیک ترک اعتیاد آکسون، با توجه به بیماری فرد، پزشک متخصص قلب، متخصص ریه، عفونی و… حاضر می‌شوند و از ابتدا تا انتهای عمل سم‌زدایی حضور دارند. عمل سم‌زدایی فوق سریع تحت نظر پزشک بیهوشی در اتاق ICU با تمام امکانات و تجهیزات اتاق عمل انجام می‌شود، البته بیمار کاملاً بیهوش نمی‌شود و به اصطلاح به خواب عمیق می‌رود. در این حالت خطرات بیهوشی کامل را هم ندارد و برای بیمارهایی که توان بدنی بالایی دارند درمان خوبی است، در درمان سم‌ زدایی سریع یا تدریجی محدودیت سنی وجود ندارد.

زمان بستری برای سم‌زدایی بدن از مواد مخدر چقدر است؟

مدت زمان بستری ترک اعتیاد حدوداً ۳ روز است. ۲ شب و ۳ روز که در شب اول سم‌زدایی انجام می‌گردد. ۲ روز بعد هم باید بیمار تحت نظر قرار بگیرد تا مشکل خاصی برای بیمار به وجود نیاید و تمام علائم وی کنترل گردد، بیمار در مدت زمانی که بستری می‌شود، هیچ گونه علائم ترک را ندارد و به راحتی می‌تواند درمان شود.

تنها بیمارانی که مواد اعتیاد‌ آور مخدری مصرف می‌کنند می توانند به روش سم زدایی فوق سریع ترک کنند و زمان درمانشان کمتر از بیمارانی است که مواد محرکی، مانند: کوکایین، شیشه، الکل ، ماریجوانا، استفاده می‌کنند. مواد اعتیاد آور مخدر، تخریب فیزیکی کمتری نسبت به محرکها دارند. محرکها به دلیل تخریب بسیار شدیدی که دارند به مراتب زمان درمان طولانی‌تری دارند. درمانهایی که ۲ تا ۳ روز به طول می‌انجامد فقط برای مصرف کننده‌های مخدر است و برای مصرف کننده‌های محرکی درمان بیشتر از ۱۰ روز به طول می‌انجامد یعنی حداقل زمان، ۱۰ روز می‌باشد اما در مخدرها حداکثر زمان بستری ۱۰ روز می‌باشد.