ویتامین D و سلامت روان
این کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که در فنلاند انجام شد، از ارتباط یافت شده بین سطوح پایین ویتامین D در دوران کودکی و مشکلات سلامت روان الهام گرفته است. تقریبا به ۳۵۰ کودک دوز ۱۰ میکروگرم یا ۳۰ میکروگرم ویتامین D از سن دو هفتگی تا دو سالگی داده شد؛ نتایج نشان داد که در ۶ تا ۸ سالگی، تقریبا ۱۲ درصد از کودکانی که ۱۰ میکروگرم ویتامین D دریافت کردند، مشکلات درونی‌سازی قابل توجهی داشتند. این رقم در گروه ۳۰ میکروگرم کمتر از ۶ درصد بود. شایان ذکر است که هیچ تفاوتی در تعداد مشکلات برونی‌سازی مشاهده نشد.
اختلالات بیرونی شامل اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و اختلال سلوک است و بعدها در زندگی اختلالات بیرونی شامل سوءمصرف مواد، اختلالات شخصیت ضد اجتماعی و حتی روان‌پریشی می‌شود.
«اختلال سلوک، مجموعه‌ای پایدار از رفتارهایی در کودک یا نوجوان است که به مرور زمان شکل می‌گیرد و تحول می‌یابد و معمولا مشخصه اختلال سلوک یکی از اختلالات روانی است که در کودکی یا نوجوانی تشخیص داده می‌شود. این اختلال وجود یک الگوی تکراری و مداوم از رفتاری است که در آن حقوق اساسی دیگران یا مقررات زیر پا گذاشته می‌شود.»
«اختلال نقص توجه یا اختلال بیش‌فعالی نیز نوعی اختلال سلامت روانی است که شامل ترکیبی از مشکلات مداوم از قبیل دشواری توجه کردن، بیش فعال بودن و رفتار مداخله‌ای می‌شود. بیش‌فعالی می‌تواند به روابط ناپایدار، عملکرد ضعیف در مدرسه، عزت نفس پایین و دیگر مشکلات منجر شود.»
سندبوگ هشدار داد که این مطالعه دارای اشکالاتی است؛ نتایج و پیامدهای بالقوه آن جالب است اما تحقیقات بیشتری برای تایید نتایج مورد نیاز است. در تفسیر نتایج، از جمله موارد دیگر، باید توجه داشته باشیم که ما علائم روان‌پزشکی را فقط طبق گزارش والدین مطالعه کردیم. علاوه بر این، شرکت‌کنندگان در این مطالعه کودکانی با اجداد نوردیک ساکن فنلاند بودند که سطوح خوبی از ویتامین D داشتند.
تصور می‌شود که حدود نیمی از جمعیت جهان به میزان نامناسبی ویتامین D دارند و ۱۰ درصد کمبود ویتامین D دارند. ویتامین D نقش مهمی در رشد مغز دارد. قابل توجه است که افزایش میزان اوتیسم و اختلال نقص توجه و بیش فعالی در زمانی رخ می‌دهد که کاهش قابل توجهی در سطح متوسط ویتامین D وجود داشته است.
دیدگاه