آفریقا محل قرار گرفتن اقوام و مردمان مختلف است. در حقیقت تخمین زده شده است که در این قاره پهناور، 3000 قبیله مختلف وجود دارد.
آداب و رسوم مردم آفریقا
آفریقا قاره‌ای است که مردم در آنجا بیش از هر قاره دیگری به صورت قبیله‌ای زندگی می‌کنند و سنت‌هایی دارند که شاید روبه‌رو شدن با آنها برای مردم سرزمین‌های دیگر چندان باورپذیر نباشد.
آفریقای جنوبی یک جامعه چند فرهنگی دارد و بسیار هم کشور سنتی محسوب می شود. به خاطر همین هم هست که سنت ها و آداب و رسوم متعددی در آفریقای جنوبی وجود دارد که یکی از دیگری عجیب ترند.
زبان و مذهب مردم در آفریقای جنوبی
شاید برای شما جالب باشد که بدانید در آفریقای جنوبی ، 11 زبان رسمی وجود دارد ، از بین آن ها ، 9 زبان آفریقایی خانواده بانتو و دو زبان اروپایی می باشند که سفیدپوستان و دورگه ها به وسیله آن سخن می گویند ، زبان انگلیسی هم که زیبا رسمی در این کشور است و در زمینه تجارت و عرصه های عمومی از آن استفاده می شود ، ولی مردم با لحجه عجیب و غریبی انگلیسی صحبت می کنند.
نزدیک به 70 درصد مردم آفریقای جنوبی که بیشتر آن ها سفید پوست ها و رنگین پوست ها هستند ، پیرو مسیحیت ، در حدود 2 درصد مسلمان و هندی های ساکن این کشور که 5 درصد جمعیت را تشکیل می دهند پیرو مذهب هندو می باشند ، اعتقادات بومی و همزاد گرایی نیز در این جا رواج دارد که بیش از 5 درصد جمعیت را تشکیل می دهد.
دزدیدن عروس
در قبیله Sudanese Latuka، زمانی که پسری بخواهد با دختری ازدواج کند او را می دزدد. افرا مسن خانواده پسر به خانه دختر رفته و از پدر دختر می خواهند با ازدواجشان موافقت کند؛ اگر پدر دختر موافقت کند به نشانه موافقت خود با این ازدواج و اتحاد پسررا میزند و در صورت مخالفت پدر دختر ازدواج با اجبار صورت می گیرد.
رقص اظهار عشق وودابه (Wodaabe)
پرندگان آن را انجام می‌دهند، زنبورها نیز همچنین؛ البته منظورمان رقص اظهار عشق است. در قبیله وودابه کشور نیجر، جفت‌گیری انسان‌ها، برگی از کتاب طبیعت را به خود اختصاص می‌دهد. Guerewol، مراسم و رقابتی سالانه است که در آن مردان جوان لباس‌های تزئین و استادانه طراحی‌شده را بر تن کرده و با داشتن نقش‌های صورت سنتی به‌صف ایستاده، رقص کرده و آواز می‌خوانند.
هدف از این برنامه، جلب رضایت داور رقابت، یعنی یک زن جوان در آستانه ازدواج می‌باشد. در این قبیله بخصوص، زیبایی مردان به چشمان روشن و دندان‌های سفید است؛ بنابراین اغلب مردان در حین رقص، چشمان خود را گردش داده و دندان‌های خود را نشان می‌دهند تا جذابیت خود را به رخ بکشند!
مراسم Khweta
این مراسم جزء رسوم چند قبیله در آفریقای جنوبی است که طی آن مردانگی یک پسر به اثبات می رسد. زمانیکه پسر به سن مناسب رسید برای چند روز یا چند هفته به کلبه مخصوص ختنه فرستاده می شود و در آنجا مورد چندین آزمون و مراسم عرفانی سخت و اغلب خطرناک قرار می گیرد؛ از جمله این آزمون ها می توان به رقص ادامه دار اشاره کرد که طی آن فرد باید تا طمان خستگی کامل برقصد و در انتها مورد ختنه قرار گیرد.
تف اندازی ماسای (Masai)
مردم ماسای کشور کنیا و تانزانیای شمالی تف اندازی را نشانه‌ای از احترام و دعای خیر می‌پندارند. مردم قبیله برای خوش‌آمد گویی، خداحافظی کردن با دوستان، معامله کردن و یا آرزوی خوش‌شانسی تف می‌کنند. دو دوست که به همدیگر سلام می‌کنند، قبل از دست دادن، بر دستان خود تف می‌کنند. هنگام به دنیا آمدن نوزاد، اعضای خانواده برای داشتن یک زندگی طولانی و خوش‌یمن به نوزاد تف می‌کنند!
تف اندازی همچنین در عروسی یک دختر مرسوم است که در این هنگام پدر عروس بر پیشانی دختر خود تف می‌کند تا زندگی پربرکتی را برای او آرزو کند.
قیمت گذاشتن روی عروس
«لوبولا» سنت دیگری است که به ازدواج مربوط می‌شود. اگر عروس یا داماد با این سنت موافق نباشند خانواده‌هایشان آنها را تنبیه می‌کنند. طبق این رسم بین خانواده عروس و داماد مذاکره ای صورت می‌گیرد و در مورد قیمتی صحبت می‌کنند که داماد باید برای ازدواج با دختر مورد علاقه اش بپردازد.
اغلب این مذاکره پیچیده می‌شود و دو خانواده سندی را امضا می‌کنند و تعهد می‌دهند به آن عمل کنند. مثلا اگر دو خانواده نزدیک یکدیگر زندگی کنند نباید تلفنی اقدام به این کار کنند یا ملاقات کوتاهی داشته باشند بلکه باید حضوری ملاقات کرده و مذاکره حتما در نوشته ای ذکر شود. آنها اعتقاد دارند اگرچه یک خانواده ممکن است سال‌ها یکدیگر را بشناسند اما در مورد رسم «لوبولا» نظر یکدیگر را نمی‌دانند. به عبارت دیگر آنها همدیگر را در زمینه تعهد و وفاداری و تقدس ازدواج نمی‌شناسند.
رسم شارو (Sharo)
بعضی از مردم مالی، نیجریه و کامرون پسری که به سن ازدواج رسیده و قصد زن گرفتن دارد را در انظار مردم کتک می‌زنند. یک فرد قلدر پسر را کتک میزند و این پسر جوان مجبور است علائم درد و رنج خود را پنهان کند. اگر او بتواند با موفقیت کتک‌ها را تحمل کند پس تبدیل به مرد شده است و اگر شکست بخورد نمی‌تواند همسری اختیار کند! تعداد بسیار زیادی از پسرها درحین ثابت کردن مردانگی شان جان خود را از دست داده اند.
رقص درمانی سان (San)
در بین آداب و رسوم قبیله‌ای مردم آفریقا، این سنت از همه بیشتر جادویی است. برای مردم سان کشورهای آفریقای جنوبی، نیمبیا، بوتسوانا و آنگولا، رقص یک نیروی مقدس به شمار می‌رود. یکی از سنت‌های دیرینه قبیله‌ای این مردمان رقص خلسه است که با نام رقص درمانی نیز شناخته می‌شود. تمامی مردم قبیله به مدت چندین ساعت و برخی اوقات تمامی شب، دور آتشی جمع می‌شوند که توسط افراد پیش‌کسوت و درمانگرها رهبری می‌شوند.
درمانگرها دور آتش رقصیده زمزمه کرده و نفس خود را حبس می‌کنند تا به یک حالت نیرومند خلسه مانند وارد شوند. در این حالت، آنها مجوز ورود به دنیای ارواح را پیدا کرده و اغلب قادرند که بر روی آتش راه بروند. درمانگران قبایل سان تنها برای درمان کردن مشکلات جسمانی این مراسم را انجام نمی‌دهند بلکه آنها برای دور کردن “مرض ستاره‌ای”، نیرویی که باعث به وجود آمدن حسادت، عصبانیت و دعوا می‌شود، این مراسم را برگزار می‌کنند.
سنت چووا (Chewa)
طبق این سنت وقتی کسی که اهل «چووا» است می‌میرد، بستگانش جسد او را به محل ترسناکی می‌برند، چاقویی برداشته و گلویش را می‌برند. سپس از محل برش آب را با فشار به داخل شکمش سرازیر می‌کنند تا همه کثیفی‌های بدن بیرون بیاید (از مقعد) آنها زمانی کار را متوقف می‌کنند که آب تمیز از بدن بیرون بیاید!
قبیله بودی و چاقی تنها در شش ماه
هر سال در ماه جولای در دره‌ی اومو در اتیوپی که با سال جدید قمری قبیله‌ی «بودی» (Bodi) به نام «کائل» (Ka’el) مصادف است یک مراسم عجیب بر پا می‌شود. در ماه های منتهی به سال جدید برخی از مردان قبیله به مدت چند ماه در قرنطینه به سر برده و برای چاق شدن مخلوطی از شیر و خون گاو می‌نوشند تا شکمشان باد کرده و حسابی چاق شوند. سپس هر قبیله مرد مجردی را به عنوان نماینده خود در مسابقهی فربهترین مرد قبیله شرکت می دهد و بدین ترتیب کسی که برنده شود افتخار زیادی کسب کرده و می تواند همسر خوبی برای خود انتخاب نماید. جالب این که بعد از به پایان رسیدن این جشنواره مردان چاق شده در عرض چند هفته به شرایط پیش از چاق شدن برمی‌گردند و دوباره جنگجویی ورزیده می‌شوند.
قبیله ی وودابی، مراسم گِرِوول
در انتهای فصل بارندگی در نزدیکی رودخانه ی چاد در شمال نیجر، مردم قبیله ی «وودابی» «Wodaabe» برای برگزاری جشن «کیور سالی» «Cure Salee» یا «جشنواره ی صحرا نشین ها» دور هم جمع می شوند. در این جشنواره مسابقه ای به نام «گِرِوول» «Gerewol» برگزار می گردد.
که در آن مردان در اساس ی زیبایی با هم رقابت می‌کنند. در این مسابقه مردان جوان «بخصوص دامداران» با آرایش کامل، زیورآلات و برترین لباس هایی که دارند کنار هم می‌ایستند تا داوران زن زیباترین انها را گزینه کنند. دندان ها و چشم های سفید طرفداران بیشتری دارند از این رو مردهای جوان تا جایی که می‌توانند پوزخند می‌زنند و دهان و چشم هایشان را به شکل های گوناگون باز می کنند تا نظر داوران را جلب کنند.
بشقاب‌های لبی مورسی (Mursi)
که قبیله مورسی اتیوپی، یکی از آخرین قبایل در آفریقا ست که در آن داشتن یک بشقاب چوبی یا سفالی در لب پایینشان نرمال است. زمانی که یک دختر مورسی به سن 15 یا 16 سالگی می‌رسد، لب پایین او توسط مادر یا یک زن پا به سن گذاشته دیگر در قبیله بریده می‌شود. این برش به مدت سه ماه توسط یک توپک چوبی نگه داشته می‌شود تا مرهم شود. اعضای قبیله مورسی اغلب برابر گرا می‌باشند-دختران هیچوقت مجبور به برش لب‌های خود نیستند. این کار کاملاً یک انتخاب شخصی می‌باشد.
پرش گاو هامار (Hamar)
قبیله هامار اتیوپی که با نام قبیله هامر (Hamer) نیز شناخته می‌شوند، بیشتر از چوپان‌هایی تشکیل شده است که به دام خود احترام گذاشته و برای آنها ارزش قائل‌اند. این قبیله دارای مراسمی نسبتاً ورزشی است. این سنت درباره پرش از روی گاوها می‌باشد! پرش گاو یک مراسم سه‌روزه است که تمام پسران قبیله باید در آن شرکت کنند و این مراسم برای رتبه و شأن شرکت‌کننده و خانواده او بسیار مهم است.
فرد شرکت‌کننده باید از روی 15 گاو تضعیف‌شده که برای لیز شدن پشتشان به آنها کود حیوانی مالیده شده است، بپرند. اگر فرد موردنظر موفق نشود باید یک سال تمام صبر کند تا این وظیفه را دوباره به انجام برساند؛ اما اگر موفق شود، بدین معنی است که او آماده ازدواج بوده و می‌تواند فرزندان خود را داشته و دام منحصر‌به‌فرد خود را پرورش دهد.
گل اخری سرخ هیمبا (Himba)
زنان این قبیله سمبلیک نامبیایی به خاطر پوست سرخ و موهای زیبای خود شناخته‌شده هستند. دلیل رنگ سرخ پوست و موهای این زنان، خمیر درست‌شده از کره، چربی و گل اخری سرخ شناخته‌شده با نام Otjize است. دختران قبیله به‌محض اینکه به‌اندازه کافی بزرگ شدند، شروع به استفاده از Otjize می‌کنند.
تخمین‌های زیادی درباره اصالت این سنت زده شده است. بسیاری از مردم باور دارند که به خاطر خاصیت ضد آفتابی یا دفع‌کنندگی حشرات این خمیر، از آن استفاده می‌شود؛ اما قبیله هیمبا باور دارد که این سنت به خاطر زیبایی مرسوم شده است. یک آرایش سنتی که هرروز صبح توسط زنان این قبیله استفاده می‌شود.
مراسم ازدواج ندبله (Ndebele)
مراسم جشن عروسی مردم ندبله بیشتر در مورد عروس است و لباس عروس او به‌اندازه‌ای زیبا است که لباس‌های سفید غربی در مقابل آن هیچ هستند. دلیل این امر بیشتر به خاطر مادر شوهر آینده عروس و زیباترین سنت قبیله‌ای این مردمان می‌باشد. مادر داماد یک Jocolo را برای عروس می‌سازد که یک پیش‌بند زیبا می‌باشد. این پیش‌بند از پوست بز بافته شده و با دانه‌های زیبای رنگارنگ تزئین گردیده است.
Jocolo توسط تمامی زنان متأهل در شب عروسی آنها پوشیده می‌شود که نشانگر مادری است که توسط فرزندان خود احاطه می‌شود. در روز عروسی آنها، داماد مراسمی را برای بزرگداشت همسر جدید خود برپا می‌کند. طی این مراسم داماد به خاطر تمامی کارهایی که همسر او در طی دورانی که باهم بوده‌اند، انجام داده است، از او تشکر به عمل می‌آورد.
مرد حجاب می پوشد
قبیله‌ی توارِگ (Tuareg) تنها قبیله‌ای است که در آن مردها به جای زن‌ها از روپوش و نقاب استفاده می‌کنند. این روپوش که تانگلماست (Tangelmust) نام دارد در واقع یک سربند آبی رنگ است که تا 8 متر نیز طول دارد و بر روی سر و صورت پیچیده می‌شود. این سربند برخلاف شکل ظاهری خود با سربند مسلمانان کاملاً تفاوت داشته و اگر چه از آن برای محافظت در برابر آفتاب و طوفان شن استفاده می‌شود، اما مردان قبیله در شب نیز آن را از روی سر و صورت بر نمیدارند و حتی در حین غذاخوردن نیز کشف حجاب نمیکنند. نکته جالب در مورد این قبیله اینکه گرچه مردان صورت خود را در تمام احوال با این حجاب میپوشانند اما زنان قبیله برای استفاده از حجاب با اجبار زیادی روبه‌رو نیستند.
زنان خانه های مخصوص خود دارند
در قبیله Gio در Ivory Coast، هر زن خانه کوچکی متعلق به خود دارد که با بچه هایش در آن زندگی می کند و زمانیکه بچه ها بقدر کافی بزرگ شدند از این خانه می روند. بچه ها هیچوقت با پدرهایشان زندگی نمی کنند.
زنان نمی توانند برای فوت افراد مسن عزاداری کنند
در جنوب غرب کنگو، قبیله Suku برای اجداد و افراد مسن خود احترام خاصی قایل می شوند؛ زمانی که افراد مسن بمیرند مراسم خاصی در جنگل برگزار می شود. در طول مراسم پیشکش ها و هدایایی آورده می شود ولی زنان و افراد غریبه حق شرکت در این مراسم را ندارند.
پسرها توسط دایی هایشان بزرگ می شوند
در قبیله Northern Angolan Songo، زمانیکه پسر به 5 یا 6 سالگی رسید به خانه دایی و یا اقوام مادری خود فرستاده می شود تا در آنجا بزرگ شوند. زیرا از این طریق رییس قبیله پدر پسر می تواند بواسطه ارتباط ازدواجی و خونی برقرار شده موقعیت بالایی در قبیله مادری پسر نیز پیدا کند.
سنجیدن ثروت از طریق تعداد گاوها
در قبیله Pokot در کنیا، ثروت از طریق تعداد گاوهای هر خانواده سنجیده می شود. مردم این قبیله “corn people” یا “cow people” نامیده می شوند- این نام ها اشاره به همان چیزی است که آنها در زمین می کارند ولی ثروتشان از طریق تعداد گاوهای تحت تملکشان سنجیده می شود. تعداد زن هایی که یک مرد می تواند با آنها ازدواج کند به تعداد گاوهایش بستگی دارد.
زندگی با حیوانات
مردم ماسایی در کنیا و زامبیا سیاست ها و اعتقادات سختی در برابر کشتن حیوانات وحشی دارند. آنها گله و حیوانات اهلی دارند ولی کاری به حیوانات وحشی ندارند. در واقع هر طایفه به یک گونه خاصی از حیوانات وحشی نسبت داده می شود؛ طایفه نزدیک به آن گونه زندگی کرده و با آنها همچون یکی از افراد قبیل خود رفتار می کنند.
جمع کننده شکارچی ها
افراد قبیله San در Botswana که Bushmen هم نامیده می شوند، جمع کننده های شکارچی هستند که در دهه 1950 از زمین های اجدادی خود بیرون انداخته شدند. جلوی شکار آنها گرفته شد و مجبور شدند برای استفاده از منابع طبیعی مجوز بگیرند. افراد این قبیله به کشاورزی روی آوردند ولی همچنان به جمع آوری گیاهان برای درمان و نیز خوراک ادامه دادند. آنها از شکار منع و یکجا نشین شدند.
رقابت خواستگارها
قبیله Fulani در بسیاری از کشورهای غربی آفریقا زندگی می کنند و از رسم خاصی به نام Sharo تبعیت می کنند. این رسم زمانی اتفاق می افتد که دو مرد داوطلب ازدواج با یک زن باشند. برای بدست آوردن زن دو مرد باید همدیگر را بزنند؛ آن مردی که بر درد غلبه کنند و نشانه ای از درد از خود بروز ندهد می تواند با زن ازدواج کند.
مورد عجیب قبیله سورما در اتیوپی
این قبیله از آن دست قبیلههای افریقایی است که هنوز سنت قدیمی پدرسالاری را با جدیت دنبال می‌کند و به همین دلیل نیز زنان جوان جامعه مجبور هستند برای اینکه بتوانند پایگاه اجتماعی خود را در جامعه ارتقا دهند، دل مردانی که در جامعه قدرت بیشتری دارند را بدست بیاورند. اینگونه است که زنان سورمایی سر و صورتشان را به شیوههای عجیب و غریبی آرایش و پیرایش می‌کنند که شاید از دید نگاه مدرن ما چندان زیبا یا جذاب نباشد، اما در تسخیر دلهای مردانی که در سن ازدواج قرار دارند، بسیار مؤثر است.
چندهمسری مردان قدرتمند
وضعیت و موقعیت یک مرد در آفریقای جنوبی با توجه به دارایی ها و تعداد همسرانش مشخص می شود! به خاطر همین هم هست که افراد قدرتمند در آفریقای جنوبی این اجازه را دارند که چند همسر داشته باشند! اگرچه فرهنگ اکثر جمعیت آفریقای جنوبی در حال تغییر است و مردمانش در حال تحصیل هستند و رفته رفته سنت های بد آن ها کنار گذاشته می شود، اما اهالی استان کوازولا آفریقای جنوبی هنوز که هنوزه به چندهمسری معتقدند! تا جایی که افراد قدرتمند آن ها ممکن است که 10 همسر هم داشته باشند و به این چند همسریشان افتخار هم بکنند! جالب است که بدانید مراسم عروسی مردم آفریقای جنوبی هم در نوع خودش بسیار عجیب و غریب است! دختری که می خواهد عروس شود، باید دامنی پر از منجوق های رنگی به تن کند تا بقیه متوجه شوند که او ازدواج کرده است. از آن طرف داماد باید با لباس کاملا سنتی عروسش را تا خانه اسکورت کند و تمامی قسمت های خانه را بررسی کند تا مطمئن شود که در خانه ماری نیست که عروس را نیش بزند! جالب است که بدانید این عروسی عجیب و غریب فقط در استان کوازولا برگزار نمی شود و در تمامی استان های آفریقای جنوبی برقرار است.
استفاده از حلقه های مسی بر روی گردن عروسان
قومی به نام ندبل در آفریقای جنوبی زندگی می کنند که از عروسان انتظار دارند که بعد از ازدواجشان بسیار ظاهر خاصی پیدا کنند تا بقیه متوجه شوند که آن ها ازدواج کرده اند! آن ها باید حلقه های مسی را دور گردن، بازوان و پاهای خود ببندند تا بدین وسیله متاهل بودنشان را نشان دهند! این حلقه ها را داماد برای عروس بیچاره تهیه می کند و مردم آفریقای جنوبی بر این باورند که با این کار قدرت معنوی زیادی به عروس اضافه می شود! از آنجایی که این دختران باید تا آخر عمرشان از این حلقه های مسی استفاده کنند، متاسفانه استخوان های گردنشان فرم متفاوتی پیدا می کند و برای بیشترشان دردناک می شود. متاسفانه خیلی از این دختران بیچاره در نهایت کارشان به بیمارستان می کشد. اما با این حال باز هم این سنت برقرار است و هنوز که هنوزه توسط این قبیله در آفریقای جنوبی اجرا می شود.
قبیله ی خوسا، اولوالوک
در مناطق «کیپ شرقی» در آفریقای جنوبی، مردان جوان قبیله ی «خوسا» «Xhosa» با رسیدن به سن بلوغ در مراسمی به نام «اولوالوکو» «Ulwaluko» شرکت می کنند. این مردان جوان که به انها «آباخوتا» «Abakhwetha» گفته می‌شود ابتدا بدون بی حس کردن ختنه شده و سپس در حالی‌که در یک پتو پیچیده شده اند و صورتشان با گل پوشانده شده همراه با مقدار کمی آذوقه باید دهکده را ترک کرده و به سمت جنگل می روند.
این افراد باید به مدت ۲ ماه دور از منزل و در داخل سازه اي که توسط افراد بالغ روستا برای اینکار ساخته شده هست مانده و بتوانند امورات خود را بگذرانند. بعد از پایان دو ماه اقامت در جنگل آنها به روستا بازگشته و دیگر عنوان «پسر» به آنها اطلاق نمی شود. در ادامه پتوی دیگری که متفاوت از قبلی هست به آنها داده خواهد شد. این مراسم اجباری بوده و انتقاداتی به خشونت و سختی آن وجود دارد.
زن سالاری
زنان قبیله ی «چِوآ» «Chewa» شاید رتبه ی برابری با مردان قبیله نداشته باشند اما در یک موضوع حرف اول را می‌زنند: توارث. وراثت و نژاد در این قبیله که در مناطق گسترده ای از زامبیا، زیمبابوه و مالاوی پراکنده شده اند به زنان بستگی دارد و در واقع املاک و زمین ها نیز از طریق مادر به افراد به ارث می رسد.
اگر چه توارث از طریق مادر باعث می شود که زنان قدرت خاصی در این جوامع داشته باشند اما با این وجود باز هم مردان می باشند که قدرت اصلی و زیاد را در قبیله ی خود در دست دارند. در واقع حتی با این برتری نیز زنان قدرتی به اندازه ی مردان ندارند.
یکی دیگر از سنت هایی که زنان قبیله ی «چوآ» نمیتوانند در آن حضور داشته باشند گروهی با عنوان «برادری نیائو» «Nyau Brotherhood» هست که با روش خاصی که در تصویر می‌بینید ارواح را حرکت داده و رقص خاصی با عنوان «گوله وامکولو» «Gule Wamkulu» را در فصل برداشت محصول و در مراسم عروسی و تدفین انجام می‌دهند.
قبیله ی داسانِچ، زیورآلاتی بازیافتی
قبیله ی «داسانِچ» «Dassanech» در دره ی اومو در اتیوپی و در مرز کنیا از انواع زباله ها و به خصوص در بطری بعنوان زیورآلات بهره گیری می‌شود.
زنان قبیله این درهای بطری را به سربندهای پرسرو صدا و جذاب تبدیل می‌کنند. بعضی دیگر از زنان نیز از ساعت های شکسته و بدلیجات بهره گیری می‌کنند تا به چشم آمده و جلب دقت کنند. بدین ترتیب شانس ازدواج کردن آنها افزایش پیدا خواهد کرد.
آداب هدیه دادن در آفریقای جنوبی
به طور کلی، مردم آفریقای جنوبی به مناسبت جشن تولد و کریسمس به یکدیگر هدیه می‌دهند. تولد ۲۱ و ۴۰ سالگی را معمولا در قالب یک جشن بزرگ برپا کرده و یک هدیه ارزشمند اهدا می‌کنند.
عرف بر این است که چندین دوست با مشارکت یکدیگر هزینه خرید این هدیه را تقبل می‌کنند. اگر به خانه‌ی یک آفریقایی دعوت شدید، یک جعبه شکلات درجه یک یا نوشیدنی اعلاء برای میزبان هدیه ببرید. کادو کردن هدیه نشان‌دهنده احترامی است که برای دریافت کننده قائل شده‌اید و در جریان باشید که میزبان هدیه را به محض دریافت، باز می‌کند.
دیدگاه