امروز: شنبه, ۰۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ برابر با ۱۷ شوّال ۱۴۴۵ قمری و ۲۷ آوریل ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 287430
۴۰۷
۱
۰
نسخه چاپی

عفونت پای ورزشکاران: علل، علائم و راهکارهای پیشگیری

عفونت پای ورزشکاران: علل، علائم و راهکارهای پیشگیری

پای ورزشکار (تینیا پدیس) چیست؟

پای ورزشکار (تینیا پدیس) یک عفونت قارچی پوستی است که معمولاً از بین انگشتان پا شروع می شود. این بیماری معمولاً در افرادی رخ می دهد که پاهایشان در حالی که در کفش های تنگ بسته شده اند بسیار عرق کرده است.

علائم و نشانه های پای ورزشکار شامل بثورات خارش دار و پوسته پوسته است. این بیماری مسری است و می تواند از طریق کف، حوله یا لباس آلوده منتقل شود.

پای ورزشکار ارتباط نزدیکی با سایر عفونت های قارچی مانند کرم حلقوی و خارش ژوک یا تینیا کروریس دارد. می توان آن را با داروهای ضد قارچ درمان کرد، اما عفونت اغلب عود می کند.

نشانه های پای ورزشکار

پای ورزشکار می تواند یک یا هر دو پا را درگیر کند. علائم و نشانه های رایج عبارتند از:

  • پوسته پوسته شدن، پوسته شدن یا ترک خوردگی بین انگشتان پا
  • خارش، به خصوص بلافاصله پس از درآوردن کفش و جوراب
  • پوست ملتهب که بسته به رنگ پوست شما ممکن است قرمز، ارغوانی یا خاکستری به نظر برسد
  • سوزش یا سوزش
  • تاول
  • پوست خشک و پوسته پوسته در پایین پا که به سمت بالا کشیده می شود

عفونت پای ورزشکاران: علل، علائم و راهکارهای پیشگیری

علل پای ورزشکار

پای ورزشکار توسط همان نوع قارچ ها (درماتوفیت ها) ایجاد می شود که باعث ایجاد کرم حلقوی و خارش ژوک یا تینیا کروریس می شود. جوراب و کفش مرطوب و شرایط گرم و مرطوب به رشد قارچ ها کمک می کند.

پای ورزشکار مسری است و می تواند از طریق تماس با فرد مبتلا یا از تماس با سطوح آلوده مانند حوله، زمین و کفش پخش شود. همچنین می توانید آن را از پا به سایر قسمت های بدن پخش کنید، به خصوص اگر قسمت های عفونی پای خود را خراش دهید یا بچینید.

عوامل خطر

اگر:

  • اغلب از کفش های تنگ استفاده کنید
  • به شدت عرق کنید
  • تشک، فرش، ملحفه، لباس یا کفش را با فردی که عفونت قارچی دارد به اشتراک بگذارید
  • با پای برهنه در مکان‌های عمومی که عفونت می‌تواند گسترش یابد، مانند اتاق‌های رختکن، سونا، استخر، حمام و دوش عمومی راه بروید.

جلوگیری از پای ورزشکار

این نکات می تواند به شما کمک کند از ابتلا به پای ورزشکاران یا از سرایت آن به دیگران جلوگیری کنید:

  • اجازه دهید پاهایتان هوا بخورند. تا جایی که می توانید صندل بپوشید تا هوای پاهایتان تا حد امکان خارج شود.
  • روزانه پاهای خود را بشویید. از آب گرم و صابون استفاده کنید و پاهای خود را بشویید و خشک کنید، به خصوص بین انگشتان پا. اگر مستعد ابتلا به پای ورزشکاران هستید، از پودر پای دارویی (تیناکتین، گلد باند، سایرین) یا سایر پودرهای دارویی (Lotrimin AF، Zeasorb، و غیره) استفاده کنید.
  • جوراب ها را مرتب عوض کنید. اگر پاهای شما بیشتر اوقات واقعاً عرق می کند جوراب های خود را حداقل یک بار در روز عوض کنید. جوراب‌های ضد رطوبت، مانند جوراب‌هایی که از پنبه ساخته شده‌اند، نسبت به جوراب‌های نایلونی به خشکی پاهای شما کمک می‌کنند.
  • یک جفت کفش جایگزین. از کفش های مختلف روز به روز استفاده کنید. این به کفش شما فرصت می دهد تا بعد از هر بار استفاده رطوبت کفش ها خشک شود.
  • از پاهای خود در مکان های عمومی محافظت کنید. در اطراف استخرهای عمومی، دوش ها و رختکن ها صندل یا کفش ضد آب بپوشید.
  • از عوامل خطر برای گسترش بیماری آگاه باشید. اگر با دیگران زندگی می کنید، از کفش یا ملافه و حوله شسته نشده استفاده نکنید.
  • منبع
  • حقوق نیوز

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید