بیوگرافی برنارد کتل
ریموند برنارد کتل در 20 مارس 1905 در شهر استافورشایر کشور انگلستان از والدین سنت گرای طبقه متوسط به دنیا آمد. او که دومین پسر از سه پسر خانواده بود، توسط مادرش از پدر سلطه گر محافظت می شد.
پدر او مهندس مکانیک بود و بیشتر به فرزند اولش توجه داشت. این آزادی نسبی به کتل امکان داد تا در ساحل دونشایر پرسه بزند. زمانی که کتل 6 ساله بود خانواده اش به این منطقه نقل مکان کرد و او از همان سنین یاد گرفته بود قایق رانی کند و در ساحل دریا به کاوش بپردازد.
دوران کودکی نسبتاً فارغ البال کتل با جنگ جهانی اول به تیرگی گرایید. او شاهد ویرانی های جنگ و قطارهای مملو از سربازان زخمی بود. آرامش کودکی او ناگهان از بین رفته بود.
به گفته خودش: نوعی احساس جدی بودن به آرامی وارد زندگی من شد، همراه با آن این احساس بود که کسی نمی تواند کمتر از این سربازان زخمی متعهد باشد و احساس تازه ای برای یک پسر بچه در مورد کوتاه بودن عمر و نیاز به موفق شدن تا حدی که امکان آن وجود داشته باشد با آن آمیخته شده بود.
کتل در 16 سالگی وارد کینگ کالج دانشگاه لندن شد و در 19 سالگی با مدرک شیمی و فیزیک فارغ التحصیل شد. او در دوره لیسانس به مسایل گوناگونی علاقه داشت که مسائل اجتماعی از جمله آن بودند.
او در سال آخر دریافت که زندگی اش صرف روان شناسی شده است، از این رو به رغم توصیه همکلاسی هایش در علوم طبیعی، حرفه روان شناسی را دنبال کرد. او Ph.D خود را از دانشگاه لندن گرفت و بعدا به دریافت D.Sc از همان دانشگاه مفتخر شد.
او در دوره فوق لیسانس در آزمایشگاه چارلز اسپیرمن، روان شناس کمّی مشهور بریتانیا کار کرد که مشغول کار کردن روی تحقیقات ماندگار خود در زمینه توانایی های انسان بود. بعد از اینکه کتل دوره Ph.D را به پایان رساند دریافت که دوستانش راست می گفتند: در روان شناسی علمی شغلی وجود نداشت.
در نتیجه او در دانشگاه اکستر پستی را به عنوان متخصص آموزش و پرورش، به دست آورد و تا سال 1932 آنجا ماند تا اینکه در این سال به لیسستر، شهری که یک کلینیک راهنمایی کودک در آن دایر شده بود، نقل مکان کرد.
پنج سال اقامت او در این شهر در مقام مدیر کلینیک راهنمایی کودک عمدتاً در سرپرستی و کار بالینی صرف شد اما او توانست ظرف این مدت درباره هوش آزمایی تحقیق کند و چند مقاله و کتاب را منتشر نماید.
او در سال 1937 دریافت که فقط می تواند در محیط دانشگاه پژوهش خود را انجام دهد. با این حال فقط شش کرسی استادی روان شناسی در تمام انگلستان وجود داشت و همان استادان قوی و سالم که 10 سال قبل این پست ها را اشغال کرده بودند هنوز در سنگر خود باقی بودند.
در نتیجه او تصمیم گرفت پیشنهاد غیرمنتظره ای.ال.ثرندایک را بپذیرد و به ایالات متحده سفر کند و در دانشگاه کلمبیا واقع در نیویورک دستیار پژوهشی شود. بنابراین کتل همان راه آبراهم مزلو را طی کرد که 2 سال قبل دستیار ثرندایک بود.
کتل مایل نبود انگلستان عزیز خود را ترک کند و قصد داشت فقط سک سال در ایالات متحده بماند. او در دانشگاه کلمبیا با پژوهشگرانی که از تحلیل عاملی برای بررسی صفات هوش استفاده می کردند، همکاری نزدیک کرد. این تجربه نه تنها به مفهوم هوش سیال و متبلور او کمک کرد بلکه باعث شد به این موضوع فکر کند که آیا می تواند از تحلیل عاملی برای بررسی ثفات شخصیت استفاده نماید.
کتل بعد از اینکه دانشگاه کلمبیا را ترک کرد، کرسی استادی معروف به جی.استانلی هال را در دانشگاه کلارم واقع در شهر ورسستر ایالت ماساچوست پذرفت. متاسفانه این پست محیط آرامی را برای پژوهش روان شناختی فراهم نکرد. در سال 1941 گوردون آلپورت از کتل دعوت کرد به اعضای هیئت علمی دانشگاه هاروارد ملحق شود.. او ظرف 3 سالی که دردانشگاه هاروارد بود سرانجام توانست برای بررسی ابعاد گوناگون شخصیت از تحلیل عاملی استفاده کند.
اودر مدت جنگ جهانی دوم با Adjutant Generah’s Office در ساختن آزمون های شخصیت برای استفاده در گزینش افسران همکاری کرد. کار او امتیاز رویکرد تیمی را که در اغلب دانشگاه ها وجود نداشت به وی آموخت. او بعد از جنگ بالاخره پستی عملی را پیدا کرد که فرصت انجام دادن پژوهش به شیوه ای که از مدت هاپیش آروزیش را داشت فراهم کرد.
این پست در دانشگاه ایلی نویز بود، جایی که مدت 30 سال را در مقام مدیر آزمایشگاه شخصیت و تحلیل گروهی سپری کرد. بیشتر سال های ثمربخش کتل در ایلی نویز سپری شد و سرانجام در آنجا به مقام استاد پژوهش برجسته مفتخر شد.
او در سال 1949 به پایه ریزی موسسه ویژه شخصیت و توانایی آزمایی کمک کرد. این سازمان راه خروجی بود برای آزمون های متعددی که کتل و همکارانش ساختند.
کتل در سال 1973 از دانشگاه ایلی نویز بازنشسته شد و به شهر بولدر ایالت کلورادو رفت و در آنجا موسسه پژوهش درباره اخلاقیات و سازگاری را دایر کرد. پس از مدت کوتاهی اقامت در کلورادو، به گروه روان شناسی دانشگاه هاوایی پیوست.
او بعدا به موسسه روان شناسی فارست در شهر هونولولو، ایالت هاوایی پیوست و در دانشکده روان شناسی حرفه ای هاوایی که اکنون دانشکده روان شناسی حرفه ای آمریکا نامیده می شود به تدریس پرداخت. کتل که هرگز برای زندگی کردن درانگلستان مراجعت نکرد در دوم فوریه 1998 درگذشت.
راهبرد ریموند برنارد کتل
کتل زمانی که در انگلستان به سر می برد و حتی قبل از اینکه مدرک دکترای خود را بگیرد خیلی شبیه اسکینر برنامه ای را برای زندگی خود تدارک دید و اهداف خود را برای سال های 1930 تا 1960 مشخص کرد.
راهبرد کتل که تدارک آن فقط یک سال طول کشید، اما تقریباً یک عمر برای به اجرا درآوردن آن به طول انجامید، این بود که ساختار شخصیت را به سه روش ارزیابی رفتار، پرسشنامه ها و اطلاعات به دست آمده از آزمون عینی بررسی کند و به کاوش صفات انگیزشی بپردازد.
کتل در سال 1993 توانست اعلام کند که ارزیابی شخصیت و صفات انگیزشی پژوهش منظمی را که از مدت ها قبل آغازکرده بودیم، کامل می کند.
در آغاز، زندگی حرفه ای کتل چندان راحت نبود. ساعت های طولانی کار کردن، حقوق ناکافی و اقامت در طبقه زیرزمین یک آپارتمان مرطوب بر سلامتی و زندگی زناشویی او تاثیر ناگوار داشت. او در اثر برنامه کاری و عادت های خودن نامناسب، به ناراحتی معده دچار شد که هرگز به طور کامل از آن بهبودی نیافت.
همسر او مونیکا راجرز، بعد از 2 سال زندگی مشترک با وی به این زندگی سخت و دشوار عادت نکرد و وی را ترک نمود. کتل از ازدواج اول خود صاحب یک پسر شد و از ازدواج دوم خود با آلبرتا شاتلر ریاضیدان در سال 1946 صاحب سه دختر و یک پسر دیگر شد. یکی از دخترانش به نام هیتر.ای.پی.کتل کار وی را در موسسه ویژه شخصیت و توانایی آزمایی دانشگاه ایلی نویز ادامه داد.
کتل نویسنده ای پر کار بود که بیش از 50 کتاب و 500 مقاله و فصول کتاب را منتشر کرد. به او جوایز متعددی نیز مفتخر شد که از جمله آنها می توان به این مورد اشاره کرد : کمک هزینه تحققاتی داورین، جایزه ورنر گردن آکادمی علوم نیویورک، ریاست انجمن روان شناسی آزمایشی چندگانه، عضویت افتخاری در انجمن روان شناسی بریتانیا و جایزه خدمات برجسته در اندازه گیری از انجمن روان شناسی آمریکا.
زمانی که کتل 90 سال داشت قبول کرد که هنوز نظریه شخصیت او اشکالاتی دارد اما اظهار داشت که رفع کردن این اشکالات بستگی دارد به اینکه آیا روان شناسان بنا بر آموزشی که دیده اند آمادگی دارند که به سوال های دشوار حمله ور شوند.
دیدگاه